Hiob 27 – HOF & TCB

Hoffnung für Alle

Hiob 27:1-23

Ich bin unschuldig!

1Hiob fuhr fort:

2»Das schwöre ich,

so wahr Gott, der Allmächtige, lebt,

der mir mein Recht verweigert

und mich bittere Stunden durchleiden lässt:

3Solange er mir den Atem gibt,

solange ich noch Leben in mir spüre,

4werde ich nie die Unwahrheit sagen,

kein betrügerisches Wort soll über meine Lippen kommen!

5Verflucht will ich sein,

wenn ich euch jemals recht gebe!

Bis zum letzten Atemzug bleibe ich dabei:

Ich bin unschuldig!

6Ich bin im Recht – und davon lasse ich nicht ab!

Ich habe ein reines Gewissen.

7Wer mich verklagt,

sich zu Unrecht gegen mich stellt,

der soll schuldig gesprochen werden.

Gott soll ihn mit vollem Recht verurteilen!

8Wer Gott verachtet, hat nichts mehr zu hoffen,

wenn seine Stunde schlägt,

wenn Gott von ihm sein Leben fordert.

9Wenn Angst und Schrecken ihn überfallen,

wird Gott sein Schreien nicht erhören.

10Denn an Gott hat er sich nie gefreut,

zu ihm zu beten, lag ihm fern.

11Ich will euch Gottes große Macht vor Augen führen

und euch nicht verschweigen, was der Allmächtige tun will.

12Ihr habt es doch alle selbst gesehen,

warum redet ihr dann solchen Unsinn?«

Der Gottlose bleibt nicht am Leben!

13»Was steht einem Menschen zu, der Gott verachtet?

Welchen Lohn zahlt der Allmächtige ihm für seine skrupellosen Taten?

14Er hat viele Söhne, doch sie fallen im Krieg;

seine Nachkommen müssen bitteren Hunger leiden.

15Wer dann noch lebt, stirbt an der Pest;

ihm selbst weinen seine Witwen keine Träne nach.

16Er hat Silber aufgehäuft, als wäre es bloßer Staub,

und kostbare Kleider gestapelt;

17doch aufrichtige Menschen werden sie tragen,

und wer schuldlos ist, wird seinen Silberschatz verteilen.

18Sein Haus hält nicht länger als ein Spinngewebe;27,18 So nach der griechischen Übersetzung. Der hebräische Text lautet: Er hat sein Haus gebaut wie die Motte.

es verfällt wie ein Unterschlupf,

den sich ein Wächter draußen für die Nacht aufstellt.

19Legt sich der Gottlose abends nieder,

fehlt nichts von seinem Reichtum;

am nächsten Morgen jedoch ist alles dahin!

20Wie eine Flut holt ihn das Unheil ein;

in der Nacht wirbelt ihn der Sturm davon.

21Der heiße Wüstenwind packt ihn und weht ihn fort!

22Hals über Kopf will er fliehen,

doch erbarmungslos überfällt ihn der Sturm;

23er heult und pfeift um ihn her,

als wollte er ihn verhöhnen.«

Tagalog Contemporary Bible

Job 27:1-23

1Nagpatuloy sa pagsasalita si Job, 2“Sumusumpa ako sa Makapangyarihan at buhay na Dios na nagkait ng katarungan at nagdulot sa akin ng sama ng loob. 3Habang akoʼy may hininga at pinapahintulutan niyang mabuhay, 4hindi ako magsasalita ng masama at kasinungalingan. 5Hinding-hindi ko matatanggap na tama kayo. Ipipilit ko pa rin na wala akong kasalanan hanggang sa mamatay ako. 6Ipaglalaban kong tama ako, at hindi ako titigil. Malinis ang aking konsensya habang akoʼy nabubuhay.

7“Parusahan nawa ng Dios ang mga kumakalaban sa akin ng parusang nararapat sa masasamang tao! 8Sapagkat ano ang pag-asa ng taong walang takot sa Dios kung bawiin na ng Dios ang kanyang buhay? 9Didinggin kaya ng Dios ang paghingi niya ng tulong kung dumating sa kanya ang kagipitan? 10Matutuwa kaya siya sa Makapangyarihang Dios? Tatawag kaya siya sa kanya sa lahat ng oras?

11“Tuturuan ko sana kayo ng tungkol sa kapangyarihan ng Dios. Sasabihin ko sa inyo ang mga pamamaraan niya. 12Pero alam na pala ninyo ang lahat ng ito. Kaya bakit pa kayo nagsasalita sa akin ng walang kabuluhan?

13“Ito ang kapalaran na itinakda ng Makapangyarihang Dios sa taong masama at malupit. 14Kahit gaano kadami ang anak niya, mamamatay ang iba sa kanila sa digmaan at ang iba naman ay sa gutom. 15Ang matitira sa kanila ay mamamatay sa sakit, at walang magluluksa sa pagkamatay nila, kahit ang kanilang mga asawa.

16“Kahit mag-ipon ng maraming pilak at damit ang masamang tao, 17hindi rin siya ang makikinabang nito. Ang matutuwid at walang kasalanan ang magsusuot ng kanyang mga damit at ang maghahati-hati sa kanyang mga pilak. 18Ang itinatayo niyang bahay ay magiging kasinrupok ng sapot ng gagamba o kayaʼy silungan ng tagapagbantay sa bukid. 19Matutulog siyang mayaman pero paggising niyaʼy wala na ang kanyang kayamanan. 20Darating sa kanya ang takot na parang rumaragasang baha at tatangayin siya ng ipu-ipo pagsapit ng gabi. 21Tatangayin siya ng hangin na mula sa silangan at mawawala siya sa kanyang tirahan. 22Walang awa siyang tatangayin nito habang pinipilit niyang makatakas. 23May mga papalakpak at susutsot sa kanya para mangutya, dahil wala na siya sa kanyang tinitirhan.