4. Mose 5 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

4. Mose 5:1-31

Wer unrein ist, muss das Lager verlassen

1Der Herr sprach zu Mose: 2»Befiehl den Israeliten, jeden aus dem Lager zu schicken, der aussätzig ist, eine Hautkrankheit hat oder an einem Ausfluss leidet. Es darf auch niemand dableiben, der einen Toten berührt hat und dadurch unrein geworden ist. 3Ganz gleich, ob es Männer oder Frauen sind, sie sollen das Lager verlassen, damit es nicht verunreinigt wird. Denn ich selbst wohne hier mitten unter euch!« 4Die Israeliten gehorchten dem Herrn und schickten alle aus dem Lager, die nicht rein waren.

Rückgabe von fremdem Eigentum

5Der Herr sprach zu Mose: 6»Ich gebe dir eine Anweisung, die für alle Israeliten gelten soll, ganz gleich ob Männer oder Frauen: Wer einen anderen Menschen auf irgendeine Weise betrügt, lehnt sich gegen mich, den Herrn, auf und macht sich schuldig. 7Er soll sein Vergehen zugeben und alles zurückerstatten, was er dem anderen schuldet, ja sogar noch ein Fünftel des Wertes hinzufügen. 8Wenn der Geschädigte aber inzwischen gestorben ist und keine Erben hat, die sein Eigentum an seiner Stelle zurücknehmen können, fällt es mir, dem Herrn, zu. Es soll den Priestern gehören, so wie der Schafbock, den der Priester für den Schuldigen opfern muss, damit ich seine Sünde vergebe. 9-10Im Übrigen erhalten die Priester einen Anteil an allen Opfergaben, die von den Israeliten zum Heiligtum gebracht werden. Diese Anteile sollen allein den Priestern gehören.«

Bei Verdacht auf Ehebruch entscheidet Gott

11Der Herr befahl Mose: 12»Sag den Israeliten: Angenommen, eine verheiratete Frau gerät auf Abwege. Sie wird ihrem Mann untreu 13und schläft mit einem anderen. Niemand hat sie bei ihrer Schuld ertappt: Ihr Mann hat sie nicht gesehen, und auch sonst gibt es keine Zeugen. 14Aber der Mann hat eine böse Ahnung. Die Eifersucht packt ihn, weil er meint, dass seine Frau ihn betrogen hat. Doch weiß er es nicht sicher, sie könnte auch unschuldig sein.

15In einem solchen Fall soll der Mann seine Frau zum Priester bringen. Er soll für sie eine Opfergabe von eineinhalb Kilogramm Gerstenmehl mitnehmen. Das Mehl darf nicht mit Öl übergossen oder mit Weihrauch bestreut werden, denn es dient als Eifersuchtsopfer, das den Verdacht vor Gott bringt und verborgene Schuld aufdeckt. 16Der Priester führt die Frau ins Heiligtum und lässt sie in die Gegenwart des Herrn treten. 17Er füllt geweihtes Wasser in ein Tongefäß und streut Erde vom Boden des Heiligtums hinein. 18Dann löst er das Haar der Frau und legt das Eifersuchtsopfer in ihre Hände. Er selbst hält das Wasser, das Fluch und Qual bringt.

19Dann stellt der Priester die Frau unter Eid und sagt: ›Wenn du deinem Mann nicht untreu warst und nicht mit einem anderen geschlafen hast, soll dir dieses Wasser des Fluches und der Qual nichts anhaben. 20Aber wenn du die Ehe gebrochen und als verheiratete Frau mit einem anderen Mann geschlafen hast, 21-22dann soll der Herr dich bestrafen! Dieses fluchbringende Wasser wird in deine Eingeweide eindringen. Es wird dich unfruchtbar machen5,21‒22 Wörtlich: deine Hüfte schwinden lassen. – So auch in Vers 27. und deinen Bauch anschwellen lassen. Mit Schrecken und Abscheu werden die Leute auf dich zeigen!‹ So warnt der Priester die Frau vor der drohenden Strafe. Und die Frau soll antworten: ›Amen, so soll es sein!‹

23Dann schreibt der Priester den Fluch auf ein Blatt und taucht es in das Wasser, bis die Schrift sich auflöst. 24Dieses Wasser muss die Frau später trinken, damit es in ihren Körper gelangt und der Fluch sie trifft. 25Vorher nimmt der Priester das Eifersuchtsopfer aus ihren Händen. Er schwingt es vor dem heiligen Zelt hin und her, um zu zeigen, dass es mir, dem Herrn, gehören soll; dann geht er damit zum Altar. 26Hier lässt er eine Handvoll Mehl zu meinem Gedenken in Rauch aufgehen. Schließlich gibt er der Frau das Wasser zu trinken. 27Wenn sie schuldig ist und ihrem Mann untreu war, wird sie schwer erkranken. Das Wasser wird sie unfruchtbar machen und ihren Unterleib aufblähen. Voller Schrecken und Abscheu werden die Leute sich von ihr fernhalten. 28Hat die Frau aber keine Schuld auf sich geladen, dann wird das Fluchwasser ihr nicht schaden, und sie wird weiter Kinder bekommen können.

29-30Dieses Gesetz gilt für den Fall, dass ein Mann seine Frau des Ehebruchs verdächtigt. Wenn ihn die Eifersucht packt und er glaubt, dass seine Frau sich schuldig gemacht hat und ihm untreu geworden ist, soll er sie zum Heiligtum bringen. Dann soll der Priester alles so ausführen, wie dieses Gesetz es vorschreibt. 31Den Mann trifft in einem solchen Fall keine Schuld. Hat aber die Frau tatsächlich die Ehe gebrochen, muss sie die Folgen tragen.«

Ang Pulong Sang Dios

Numero 5:1-31

Ang Pagtinlo sang Kampo

1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, 2“Sugua ang mga Israelinhon nga paguwaon nila sa kampo ang bisan sin-o nga may delikado nga balatian sa panit,5:2 delikado nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Hebreo nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko, suno sa Lev. 13. ukon may nagaguwa sa iya kinatawo tungod sa balatian, ukon nangin mahigko siya tungod nakatandog siya sang patay. 3Huo, paguwaa ninyo sila, lalaki man ukon babayi agod indi nila mahigkuan ang ila kampo, nga sa diin nagapuyo ako upod sa inyo.” 4Gani ginpaguwa sang mga Israelinhon ato nga mga tawo sa kampo suno sa ginsugo sang Ginoo kay Moises.

Ang Bayad sa Tawo nga Ginhimuan sang Malain

5Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, 6“Silinga ang mga Israelinhon nga kon ang isa ka lalaki ukon babayi naglapas sa luyag sang Ginoo paagi sa paghimo sang malain sa iya isigkatawo, ina nga tawo nakasala. 7Kinahanglan nga ituad niya ang iya sala nga nahimo, kag bayaran niya sing bug-os ang pagkabutang nga iya ginkuha ukon ginpierdi, kag dugangan pa niya sing 20 porsiyento sang bili sini. Ihatag niya ini tanan sa tawo nga nahimuan niya sang malain. 8Pero kon ang nahimuan sang malain patay na kag wala siya sing malapit nga paryente nga magbaton sini nga bayad, ang bayad iya na sang Ginoo kag kinahanglan nga ihatag ini sa pari, upod sang karnero nga ihalad sang pari sa pagtubos sang sala sang amo nga tawo. 9Ang tanan nga balaan nga regalo nga ginadala sang mga Israelinhon sa mga pari mangin iya sang mga pari. 10Huo, mangin iya na sang mga pari ining balaan nga mga halad.”

Ang Parte sa Babayi nga Ginasuspetsuhan nga Nagapanginlalaki

11Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Moises, 12“Ihambal ini sa mga Israelinhon: Halimbawa ang isa ka lalaki nagasuspetso nga ang iya asawa nagluib kag nangin indi matutom sa iya, 13kay sa banta niya naghulid ini sa isa ka lalaki. Pero wala niya ini makita kag wala siya sang prueba. Kag wala sing may magtestigo kontra sa mahigko nga buhat sang iya asawa, kay wala sing may nakakita sa iya sa akto. 14-15Kon magpangimon kag magsuspetso gani siya sa iya asawa, kinahanglan nga dal-on niya siya sa pari, bisan indi matuod nga naghimo siya sining mahigko nga buhat. Kag kinahanglan nga magdala ang bana sang halad para sa iya asawa nga duha ka kilo nga harina nga barley. Kinahanglan nga indi niya ini pagbutangan sang lana ukon insenso, kay halad ini nga bilang regalo nga ihalad niya tungod sang iya pagsuspetso sa iya asawa. Isa ini ka halad sa paghibalo kon bala nakasala ang iya asawa ukon wala.

16“Dal-on sang pari ang babayi sa akon presensya, 17kag dayon magbutang ang pari sang balaan nga tubig sa kolon, kag butangan niya ini nga tubig sang yab-ok nga halin sa salog sang Tolda nga Simbahan. 18Kon napatindog na sang pari ang babayi sa akon presensya, bunghayon sang pari ang buhok sang babayi kag ibutang sa iya kamot ang halad nga regalo para sa paghibalo kon bala nakasala siya ukon wala. Ginhalad ini sang iya bana tungod sang iya pagsuspetso sa iya. Pagkatapos uyatan sang pari ang kolon nga may mapait nga tubig nga nagadala sang mga pagpakamalaot, 19kag dayon pasumpaon niya ang babayi kon nagpanginlalaki siya ukon wala, kag silingan, ‘Kon wala mo ginhigkuan ang imo kaugalingon paagi sa pagpakighilawas sa iban nga lalaki, indi ka mahalitan sang pagpakamalaot nga ginadala sang sining mapait nga tubig. 20Pero kon ginhigkuan mo ang imo kaugalingon paagi sa pagpakighilawas sa lalaki nga indi mo bana, 21nagasumpa ako nga mangin halimbawa ikaw sa mga tawo sang pagpakamalaot sang Ginoo sa tion nga indi ka na makabata.5:21 indi ka na makabata: sa literal, maggamay ang imo balikawang (ukon kinatawo) kag maghabok ang imo tiyan. Amo man sa bersikulo 22 kag 27. 22Kabay pa nga ini nga tubig nga nagadala sang pagpakamalaot magsulod sa imo lawas agod indi ka na makabata.’ Dayon masiling ang babayi, ‘Komporme ako.’

23“Dayon isulat sang pari ini nga mga sumpa sa isa ka sululatan kag hugasan niya ini didto sa mapait nga tubig. 24(Kon ipainom na sa babayi ang mapait nga tubig nga nagadala sang mga pagpakamalaot, mangin kabangdanan ini sang iya puwerte nga pag-antos kon may sala siya.) 25Kuhaon sang pari sa kamot sang babayi ang halad nga regalo nga ginhalad sang iya bana tungod sang iya pagsuspetso, kag bayawon ini sang pari sa akon presensya kag dal-on dayon sa halaran. 26Magkuha ang pari sang isa ka hakop sang sini nga halad nga para sa paghibalo kon bala nakasala ang babayi ukon wala, kag dayon sunugon ini sa halaran. Pagkatapos ipainom niya sa babayi ang tubig. 27Kon matuod nga ginhigkuan niya ang iya kaugalingon paagi sa pagluib sa iya bana, ang tubig nga iya gin-inom nga nagadala sang mga pagpakamalaot magapaantos sa iya sing puwerte gid. Indi na siya makabata kag mangin halimbawa siya sa mga tawo sang pagpakamalaot sang Dios. 28Pero kon wala niya ginhigkuan ang iya kaugalingon, indi siya mahalitan, kag makabata siya.

29“Amo ini ang kasuguan parte sa bana nga nagasuspetso sa iya asawa. Kon ginhigkuan sang asawa ang iya kaugalingon paagi sa pagluib sa iya bana, 30ukon nagsuspetso ang bana sa iya asawa nga nagapanginlalaki siya, kinahanglan patindugon sang pari ang amo nga asawa sa akon presensya kag ipatuman ini nga mga kasuguan sa iya. 31Ang bana wala sing salabton, pero ang asawa may salabton kon nakasala siya, kag magaantos siya sa iya sala.”