Silutan sang Dios ang Lebanon kag ang Bashan
1Kamo nga mga pumuluyo sang Lebanon, buksi ninyo ang mga puwertahan sang inyo mga banwa agod makasulod ang kalayo nga magasunog sang inyo mga kahoy nga sedro. 2Kag subong nga nagkalapierdi ang matahom kag madabong nga mga kahoy nga sedro, magakalapierdi man ang mga kahoy nga sipres kag ang mga kahoy nga terebinto sang Bashan.11:2 Ang mga kahoy diri nagarepresentar sang gamhanan nga mga nasyon ukon sang mga hari sini. 3Nagahibi ang mga manugbantay sang karnero kay nagkalapierdi ang ila matambok nga mga palahalban. Nagangurob ang mga leon11:3 mga manugbantay sang karnero… mga leon: siguro ang buot silingon, mga pangulo sang Israel. kay nagkalapierdi ang kagulangan sa Jordan nga ila ginaestaran.
Ang Duha ka Manugbantay sang Karnero
4Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga akon Dios:
“Tatapa ang ilihawon nga mga karnero.11:4 mga karnero: buot silingon, ang mga Israelinhon. 5Ang mga nagabakal kag nagaihaw sa ila wala ginasiluti. Ang mga nagabaligya sa ila nagasiling, ‘Dalayawon ang Ginoo! Manggaranon na ako!’ Bisan ang ila mga manugbantay wala naluoy sa ila.
6“Tatapa ang akon katawhan kay ako, ang Ginoo, nagasiling nga indi ko na pagkaluoyan ang mga tawo sa kalibutan. 11:6 kalibutan: ukon, duta sang Israel. Ako mismo ang magtulod sa kada tawo nga magpasakop sa iya isigkatawo kag sa iya hari. Kag ini sila nga nagagahom sa iban magadala sang kalaglagan sa kalibutan, kag indi ko pagluwason ang mga tawo sa ila mga kamot.”
7Gani gintatap ko ang mga karnero nga ilihawon sang mga negosyante sang mga karnero.11:7 sang… karnero: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, labi na gid ang pigaw nga mga karnero. Nagkuha ako sang duha ka baston; ang isa gintawag ko nga Kaayo11:7 Kaayo: ukon, Katahom. kag ang isa gintawag ko nga Paghiusa.
8Ginpahalin ko ang tatlo ka manugbantay sang karnero sa sulod sang isa ka bulan. Kay naubusan ako sang pasensya sa ila,11:8 sa ila: ukon, sa mga karnero. kag sila mismo akig sa akon. 9Dayon nagsiling ako sa mga karnero, “Indi na ako ang inyo manugbantay. Pabay-i nga mapatay ang daw mapatay na sa inyo, kag pabay-i nga malaglag ang daw malaglag na sa inyo. Kag ang nabilin pabay-i nga magkan-anay sang unod sang isa kag isa.”
10Dayon ginkuha ko ang baston nga ginatawag Kaayo kag ginbali ko ini bilang simbolo nga gindula sang Ginoo ang iya kasugtanan sa tanan nga katawhan. 11Gani sa sina nga adlaw gindula ang ina nga kasugtanan. Kag ang mga negosyante sang mga karnero11:11 mga negosyante sang mga karnero: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, pigaw nga mga karnero. nga nagatan-aw sa akon nakahibalo nga may mensahi ang Ginoo paagi sa sining akon ginhimo. 12Ginsilingan ko sila, “Kon sa hunahuna ninyo dapat ako suhulan, ihatag ninyo ang akon suhol. Pero kon indi, sa inyo na lang ina.” Gani ginbayaran nila ako sang 30 ka bilog nga pilak bilang akon suhol. 13Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ipilak ang ina nga kuwarta sa talaguan sang kuwarta11:13 talaguan sang kuwarta: Amo ini sa Syriac. Sa Hebreo, manughimo sang kolon. Amo man sa 13b. sa templo.” Gani ginkuha ko ang 30 ka bilog nga pilak, nga sa hunahuna nila hustuhan ini nga suhol para sa akon, kag ginpilak ko ini sa talaguan sang kuwarta sa templo sang Ginoo. 14Dayon ginbali ko ang ikaduha nga baston nga ginatawag Paghiusa bilang simbolo nga nautod ang maayo nga relasyon sang Juda kag Israel.
15Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Magpakuno-kuno ka nga isa ikaw ka manugbantay sang karnero nga wala sing pulos. 16Kay may ibutang ako nga pangulo sa duta sang Israel nga pareho sa isa ka manugbantay sang karnero nga wala sing pulos: indi niya pagbuligan ang mga karnero nga daw mapatay na,11:16 daw mapatay na: ukon, nadula. ukon pangitaon ang mga nagtalang,11:16 nagtalang: Pareho sini sa Septuagint kag sa Latin Vulgate. Sa Hebreo, bataon. ukon bulungon ang mga pilason, ukon pahalbon ang mga maniwang.11:16 maniwang: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Pero kaunon niya ang karne sang matambok nga karnero kag hukason ang mga kuko sini agod siputon. 17Kaluluoy inang manugbantay sang karnero nga wala sing pulos. Ginapabay-an lang niya ang mga karnero! Labuon sang espada ang iya kamot kag tuslukon sang espada ang iya tuo nga mata, kag indi na gid mapuslan ang iya kamot kag indi na gid makakita ang iya tuo nga mata.”
1Abre, ó Líbano, as tuas portas para que o fogo do julgamento consuma os teus cedros! Serão consumidos como por um fogo devastador que consome a floresta. 2Chorem, ciprestes, por causa da ruína desses cedros. Os mais belos, os mais altos, já caíram. Gritem de medo, carvalhos de Basã, ao ver essas florestas consumidas. 3Escutem o uivo dos líderes de Israel, todos esses maus pastores, porque desapareceu a sua prosperidade. Escutem o rugir dos pequenos leões, são os príncipes chorando, porque o seu glorioso vale do Jordão está uma ruína.
Dois pastores
4Então o Senhor, meu Deus, disse-me: “Arranja trabalho como pastor dum rebanho que esteja a ser engordado para o matadouro. 5Isto ilustrará a forma como o meu povo foi comprado e morto por maus líderes, que continuam sem castigo. ‘Graças ao Senhor, agora estou rico!’, dizem os que os traíram, os seus próprios pastores que os venderam sem misericórdia. 6Eu não pouparei nem uns nem outros, diz o Senhor, pois deixarei que caiam nas garras dos seus líderes malvados, que os liquidarão. Farão da terra um deserto e não a protegerei das suas más ações.”
7Tornei-me então pastor das ovelhas separadas para a matança, as mais necessitadas e frágeis ovelhas do rebanho. Fui então buscar dois cajados e chamei a um Graça e ao outro União, e com eles apascentei todas as ovelhas. 8Num só mês liquidei os três maus pastores. Porém, tornei-me impaciente com estas ovelhas, com esta nação, e elas desgostaram-se de mim. 9Por isso, lhes disse: “Não quero mais ser o vosso pastor! Se tiverem de morrer, que morram! Se forem destruídas, não me importo! E as que ficarem, que se comam umas às outras!”
10Peguei no cajado a que chamara Graça e quebrei-o em dois, mostrando assim que tinha quebrado a minha aliança com todos os povos. 11Isto foi o fim do meu contrato. Então, os mercadores de ovelhas que estavam a observar compreenderam que Deus estava a dizer-lhes algo através daquilo que eu fiz. 12E eu disse aos seus líderes: “Se quiserem, deem-me a minha paga, aquilo que decidirem, se assim entenderem.” Fizeram então contas ao meu salário e deram-me trinta moedas de prata.
13Disse-me o Senhor: “Atira isso para dentro do cofre do templo, essa fortuna em que fui avaliado por eles!” Peguei nas trinta moedas e lancei-as lá para dentro.
14Quebrei também o meu outro cajado, União, para mostrar que o laço de união entre Judá e Israel estava igualmente quebrado.
15Seguidamente, o Senhor mandou-me de novo procurar trabalho como pastor. Desta vez o meu papel era servir como pastor insensato. 16E disse-me: “Isto é uma ilustração de como entregarei esta nação aos cuidados dum pastor que não se preocupará com as ovelhas que estão a morrer, nem com as que se desgarram, não tratará das que se ferirem, nem alimentará as saudáveis; pelo contrário, pegará nas mais gordas e comerá a sua carne e lhes partirá as patas. 17Ai desse pastor insensato que não se preocupa com o rebanho! A espada lhe ferirá o braço e trespassará o olho direito, de tal forma que nunca mais poderá recuperar desse braço e dessa vista ficará inteiramente cego.”
