Ang Panawagan sa Pagbalik sa Dios
1May ginhambal ang Ginoo kay Propeta Zacarias sang ikawalo nga bulan sang ikaduha nga tuig sang paghari ni Darius sa Persia. Si Zacarias nga ini anak ni Berekia kag apo ni Ido. 2-3Ginsugo sang Ginoo nga Makagagahom si Zacarias nga ihambal ini sa katawhan sang Israel:
“Akig gid ako sa inyo mga katigulangan. Karon, magbalik kamo sa akon kag magabalik1:2-3 magabalik: ukon, magabulig. ako sa inyo. 4Indi ninyo pagsunda ang ginhimo sang inyo mga katigulangan. Ginsugo ko sadto ang mga propeta nga hambalan sila nga talikdan na nila ang ila malaot nga mga ginahimo, pero wala sila nagpati. Wala gid sila nagtuman sa akon. 5Ang inyo mga katigulangan kag ang ato nga mga propeta nagkalamatay na. 6Natabo gid man sa inyo mga katigulangan ang akon mga pulong kag mga paandam nga ginpasugid ko sa akon mga alagad nga mga propeta. Dayon naghinulsol sila kag nagsiling, ‘Ginsilutan kita sang Ginoo nga Makagagahom suno sa aton mga ginhimo, subong sang iya ginplano nga himuon sa aton.’ ”
Ang Palanan-awon Parte sa mga Kabayo
7-8May ginhambal ang Ginoo kay Zacarias paagi sa isa ka palanan-awon. Natabo ini sang gab-i sang ika-24 nga adlaw sang bulan sang Shebat (ika-11 nga bulan), sadtong ikaduha nga tuig sang paghari ni Darius. Kag amo ini ang pahayag ni Zacarias:
Nakita ko ang isa ka tawo nga nagasakay sa pula nga kabayo nga nagapundo sa isa ka patag nga may mga kahoy nga mirto. Sa likod niya may mga tawo nga nagasakay sa pula, kaki, kag puti nga mga kabayo. 9Nagpamangkot ako sa anghel nga nagapakigsugilanon sa akon, “Sir, ano ang buot silingon sang sini nga mga manugkabayo?” Nagsabat siya, “Ipaathag ko sa imo ang buot silingon sini.”
10Dayon ang tawo nga ara sa may mga kahoy nga mirto amo ang nagpaathag sini sa akon. Siling niya, “Inang mga manugkabayo ginpadala sang Ginoo sa paglibot sa bug-os nga kalibutan.”
11Dayon nagpanugid ang mga manugkabayo sa anghel sang Ginoo nga ara sa may mga kahoy nga mirto. Siling nila, “Nalibot namon ang bug-os nga kalibutan kag nakita namon nga malinong ini.”1:11 kag nakita namon nga malinong ini: ukon, kag nakita namon ang mga nasyon nga nagapatawhay-tawhay lang.
12Dayon nagsiling ang anghel sang Ginoo, “Ginoo nga Makagagahom, sa sulod sang 70 ka tuig akig ka sa Jerusalem kag sa iban pa nga mga banwa sang Juda. Hasta san-o mo pa bala sila nga indi pagkaluoyan?” 13Nagsabat ang Ginoo sa anghel nga nagapakigsugilanon sa akon. Ang iya sabat maayo kag makapalipay.
14Ini nga anghel nagsiling sa akon nga isugid ko ining ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Nagakabalaka gid ako sa Jerusalem nga ginatawag man nga Zion, 15pero akig gid ako sa mga nasyon nga nagapatawhay-tawhay lang.1:15 nagapatawhay-tawhay lang samtang ginapabudlayan nila ang iban nga mga nasyon labi na ang siyudad sang Jerusalem. Sadto indi masyado ang akon kaakig sa ila, pero gindabukan nila ini. 16Gani magabalik1:16 magabalik: ukon, magabulig. ako sa Jerusalem nga may kaluoy, kag patindugon ko liwat1:16 patindugon ko liwat: sa literal, pagatakson sang higot nga inugtakos. ini nga siyudad pati na ang akon templo. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”
17Nagsiling ang anghel nga isugid ko pa gid ining ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Magauswag liwat ang akon mga banwa sa Juda. Kag lipayon ko liwat ang Zion, ang siyudad sang Jerusalem, kag kabigon ko ini liwat nga akon pinili nga siyudad.”
Ang Palanan-awon Parte sa Apat ka Sungay kag Apat ka Panday
18Dayon nakita ko ang apat ka sungay. 19Nagpamangkot ako sa anghel nga nagapakigsugilanon sa akon, “Ano ang buot silingon sang sini nga mga sungay?” Nagsabat siya sa akon, “Ini nga mga sungay amo ang mga nasyon nga nagpalapta sa mga taga-Israel kag taga-Juda, pati na sa mga taga-Jerusalem.”
20Dayon ginpakita sang Ginoo sa akon ang apat ka panday. 21Nagpamangkot ako, “Ano ang ila himuon?” Nagsabat siya, “Pahadlukon nila kag wasakon ang mga sungay. Ini nga mga sungay amo ang mga nasyon nga naglaglag sing bug-os sa Juda kag nagpalapta sang iya mga pumuluyo.”
Chemare la pocăință
1În luna a opta, în al doilea an1 Octombrie-noiembrie 520 î.Cr.; Zaharia a fost contemporan cu Hagai (vezi nota de la Hag. 1:1). al lui Darius, Cuvântul Domnului i‑a vorbit profetului Zaharia, fiul lui Berechia, fiul lui Ido, zicând:
2„Domnul S‑a mâniat foarte tare pe părinții voștri. 3Spune‑le deci: «Așa vorbește Domnul Oștirilor3 Ebr.: YHWH Țebaot. Termenul ebraic pentru oștiri se poate referi: (1) la oștirile lui Israel (Ex. 7:4; Ps. 44:9); (2) la corpurile cerești (Gen. 2:1; Deut. 4:19; Is. 40:26); (3) la îngeri (Ios. 5:14; 1 Regi 22:19; Ps. 148:2). Acest titlu face referire, probabil, la suveranitatea lui Dumnezeu peste orice putere din univers [peste tot în carte].: întoarceți‑vă la Mine, zice Domnul Oștirilor, și Mă voi întoarce și Eu la voi, zice Domnul Oștirilor. 4Nu fiți ca părinții voștri, cărora profeții cei dintâi le proclamau, zicând: ‘Așa vorbește Domnul Oștirilor: întoarceți‑vă de la căile voastre cele rele, de la faptele voastre cele rele.’ Ei însă n‑au ascultat și nici măcar n‑au luat aminte la Mine, zice Domnul. 5Unde sunt acum părinții voștri? Cât despre profeți, trăiesc ei oare pe vecie? 6Totuși, cuvintele și hotărârile pe care le poruncisem robilor Mei, profeții, nu i‑au atins ele pe părinții voștri?
Atunci ei s‑au întors și au zis: ‘Domnul Oștirilor ne‑a făcut așa cum hotărâse să ne facă, după căile și faptele noastre.’»“
Prima viziune: omul dintre mirți
7În a douăzeci și patra zi a lunii a unsprezecea, luna Șebat7 15 februarie 519 î.Cr., în cel de‑al doilea an al lui Darius, Cuvântul Domnului i‑a vorbit profetului Zaharia, fiul lui Berechia, fiul lui Ido, zicând:
8M‑am uitat în timpul nopții și iată că un bărbat era călare pe un cal roșu. El stătea între mirții din vale, iar în urma lui erau cai roșii, bruni și albi.
9Eu am întrebat:
– Ce sunt aceștia, stăpâne?
Îngerul care vorbea cu mine mi‑a zis:
– Îți voi arăta ce sunt aceștia.
10Bărbatul care stătea între mirți a răspuns și a zis:
– Aceștia sunt cei pe care i‑a trimis Domnul ca să cutreiere pământul.
11Ei I‑au răspuns Îngerului11 Sau: îngerului [peste tot în carte]. Domnului, Care stătea între mirți, și I‑au zis: „Am cutreierat pământul și iată că tot pământul este așezat și liniștit.“
12Îngerul Domnului a întrebat, zicând:
– Doamne al Oștirilor, până când nu vei avea milă de Ierusalim și de cetățile lui Iuda, pe care ai fost mânios în acești șaptezeci de ani12 Vezi Ier. 25:11-12.?
13Apoi Domnul i‑a răspuns cu vorbe bune îngerului care vorbea cu mine, cu vorbe de mângâiere.
14Îngerul care vorbea cu mine mi‑a zis:
– Vestește și spune: „Așa vorbește Domnul Oștirilor: «Sunt gelos pentru Ierusalim, am o mare gelozie pentru Sion, 15dar sunt plin de mânie împotriva neamurilor care trăiesc fără grijă, căci Eu Mă supărasem numai puțin însă ele au mărit nenorocirea.»
16De aceea, așa vorbește Domnul: «Mă întorc cu milă spre Ierusalim: Casa Mea de acolo va fi rezidită, zice Domnul Oștirilor, iar frânghia de măsurat va fi întinsă peste Ierusalim.»“
17Vestește mai departe și spune: „Așa vorbește Domnul Oștirilor: «Cetățile Mele se vor revărsa din nou de belșug. Domnul va mângâia iarăși Sionul și va alege din nou Ierusalimul.»“
A doua viziune: cele patru coarne și cei patru meșteșugari
18Atunci mi‑am ridicat ochii, m‑am uitat, și iată că erau patru coarne18 Coarnele sunt armele de bază și ornamentele unui animal, mărimea și condiția acestora fiind indiciul puterii, al poziției și al sănătății/virilității lui. Prin urmare, cornul a ajuns să reprezinte în Biblie puterea, demnitatea și autoritatea, precum și victoria în luptă. În multe basoreliefuri mesopotamieme regii și zeitățile apar purtând coroane cu coarne pe ele. De asemenea, cornul se referă și la posteritate, la urmașii cuiva (vezi 2 Sam. 2:1; 1 Cron. 25:5; Ps. 132:17) [peste tot în capitol]..
19L‑am întrebat pe îngerul care vorbea cu mine:
– Ce sunt acestea?
El mi‑a răspuns:
– Acestea sunt coarnele care au împrăștiat Iuda, Israelul și Ierusalimul.
20Domnul mi‑a arătat patru meșteșugari.
21Eu am întrebat:
– Ce vin să facă aceștia?
El mi‑a răspuns:
– Acelea sunt coarnele care l‑au împrăștiat pe Iuda, astfel încât niciun om nu și‑a mai ridicat capul. Dar acești meșteșugari au venit să le înspăimânte și să taie coarnele neamurilor care și‑au ridicat cornul împotriva țării lui Iuda ca s‑o împrăștie.
