Salmo 74Salmo 74 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.
Pangamuyo para sa Nasyon sa Tion sang Kalisod
1O Dios, ngaa bala nga padayon mo kami nga ginasikway?
Ngaa akig ka sa katawhan nga imo ginabantayan?
2O Dios, dumduma ang imo katawhan nga ginpili mo sang una nga mangin imo kag ginluwas mo agod imo panag-iyahan.
Dumduma ang Bukid sang Zion nga sa diin nagapuyo ka.
3Kadtui bala kag tan-awa ang padayon nga pagkaguba sang templo tungod sang ginhimo sang mga kaaway.
4Naghinugyaw ang imo mga kaaway sa imo templo74:4 templo: sa literal, sa lugar nga sa diin nagapakigkita ka sa amon. sa pagpakita nga nagdaog sila kontra sa imo katawhan.
Nagbutang sila dira sang tanda sang ila pagdaog.
5Sa ila pagguba sa templo daw pareho sila sa mga tawo nga nagapang-utod sang mga kahoy sa kakahuyan paagi sa ila mga wasay.74:5 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.
6Ginwasak nila ang ginkortihan nga mga kahoy sang templo paagi sa ila mga wasay kag mga piko.
7Ginsunog nila ang imo templo;
ginhigkuan nila ining imo ginapuy-an.
8Nagsiling sila sa ila kaugalingon nga laglagon nila kami sing bug-os.
Ginsunog nila ang tanan nga ginatipunan sa pagsimba sa imo diri sa duta sang Israel.
9Nadula na ang tanda sang imo presensya sa amon;
wala na sing propeta nga nabilin,
kag wala sing may nakahibalo sa amon kon hasta san-o pa matapos ining nagakalatabo sa amon.
10O Dios, hasta san-o pa bala ang pagpakahuya sang amon mga kaaway sa imo?
Yagutaon ka na lang bala nila sa wala sing katapusan?
11Ngaa wala mo pa sila pagsiluti?
Pareho lang nga gintago mo ang imo kamot.
Laglaga na sila!
12Ikaw, O Dios, ang amon hari halin pa sang una,
kag madamo nga beses nga ginluwas mo ang mga tawo sa kalibutan.74:12 kalibutan: ukon, duta sang Israel.
13Ikaw ang nagtunga sang dagat paagi sa imo gahom,
kag ikaw ang nagdunot sang mga ulo sang dalagko nga mga sapat sa dagat.
14Ikaw ang nagdugmok sang mga ulo sang dragon nga Leviatan kag nagpakaon sang iya bangkay sa mga sapat nga nagaestar sa kamingawan.
15Ikaw ang nagpatubod sang mga tuburan kag mga ililigan sang tubig.
Ikaw ang nagpahubas sa mga suba nga wala nagakahubsan.
16Ikaw ang naghimo sang adlaw kag sang gab-i,
kag ikaw ang nagpahamtang sang adlaw kag sang bulan sa ila nahamtangan.
17Ikaw ang nagbutang sang tanan nga dulunan sa kalibutan,
kag ikaw ang naghimo sang tig-ilinit kag sang tigtulugnaw.
18Dumduma, Ginoo, kon paano ka ginpakahuy-an kag ginyaguta sang buang-buang nga mga kaaway.
19Ang imo katawhan nga daw pareho sa pating indi pag-itugyan sa ila mga kaaway nga daw pareho sa mabangis nga sapat.
Indi pagkalimti hasta san-o ang imo katawhan nga ginapigos.
20Dumduma ang imo kasugtanan sa amon,
kay madamo na nga pagpamintas ang ginahimo sa madulom nga mga lugar sa sini nga duta.
21Indi pag-itugot nga mahuy-an ang mga ginapigos.
Kabay pa nga dayawon ka sang mga kubos kag mga imol.
22Sige na, O Dios, depensahi ang imo dungog.
Dumduma kon paano ka ginapakahuy-an permi sang mga buang-buang.
23Indi pagpabay-i ang wala sing untat nga singgit sang imo mga kaaway sa pagpakita sang ila kaakig.
Salmo 74
Cântico didático de Asafe.
1Ó Deus, porque é que nos rejeitaste?
Terá sido para sempre?
Porque estás tão zangado com as tuas ovelhas?
2Lembra-te deste teu povo
que resgataste em tempos tão antigos,
desta terra que tomaste para ti
e do monte Sião, onde tens habitado.
3Levanta-te contra as constantes destruições
e contra todo o mal que o inimigo tem feito no teu santuário.
4Aí mesmo, nos lugares santos,
os teus adversários erguem gritos de guerra
e bandeiras de combate.
5São como os lenhadores,
avançando de machado em punho pela floresta,
desbastando à esquerda e à direita.
6Partem e destroem tudo,
até as mais belas obras de talha.
7Lançaram fogo ao teu santuário,
profanaram a morada do teu nome;
deitaram tudo abaixo.
8Disseram nos seus corações:
“Apaguemos todos os vestígios de Deus,
de uma vez para sempre.”
Queimaram os santos lugares
onde eras adorado na terra pelo povo.
9Tudo o que nos marcava como teu povo desapareceu;
desapareceram os homens de Deus, os profetas,
e entre nós ninguém sabe até quando isto durará.
10Sim, até quando, ó Deus, nos enxovalhará o inimigo?
Até quando deixarás que desonrem o teu nome?
11Porque retrais a tua mão, sim, a tua mão direita?
Estende-a e fá-los desaparecerem.
12Todavia, Deus é o meu Rei, desde os tempos antigos,
que salva pessoas em muitos lugares da Terra.
13Com o teu poder abriste o mar
e esmagaste a cabeça dos grandes animais marinhos.
14Fizeste em pedaços as cabeças do monstro marinho74.14 Em hebraico, leviatan. Criatura de grandes dimensões, de identificação incerta, que tem sido caracterizada como dragão, serpente marinha ou polvo gigante.
e as deste como alimento aos nómadas do deserto.
15Sob as tuas ordens brotaram fontes
e nasceram ribeiros para dar água ao teu povo.
Secaste rios caudalosos, como o Jordão,
para que passassem a seco para a outra margem.
16O dia e a noite pertencem-te;
fizeste a Lua e o Sol.
17Na Terra, tudo foi ordenado por ti;
estabeleceste tanto o verão como o inverno.
18Assim, Senhor, vê como o inimigo te insultou;
uma gente louca e orgulhosa blasfemou do teu nome.
19Não deixes os animais arrebatarem o teu povo,
como se fosse uma simples rola;
não o deixes assim neste estado de aflição.
20Lembra-te da tua aliança,
pois nos lugares obscuros da terra
as pessoas planeiam cometer violência!
21Que o oprimido não fique sem desforra;
que o aflito e o necessitado ainda tenham muitas razões
para louvarem o teu nome!
22Levanta-te, ó Deus,
defende aquilo que afinal é a tua própria causa!
Lembra-te dos insultos que esta gente louca profere todo o dia.
23Não te esqueças dos gritos de ódio dos teus inimigos;
a sua revolta vai aumentando cada vez mais contra ti.
