Salmo 69Salmo 69 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta: Kantaha ini sa tuno sang kanta nga “Mga Liryo.”
Pangamuyo sang Tawo nga Ginahingabot
1Luwasa ako, O Dios, kay pareho ako sa tawo nga daw malumos na.
2Daw sa nagasalop ako sa madalom nga lutak kag wala ako sing may matungtungan.
Daw ara ako sa madalom nga tubig kag ginatabunan sang mga balod.
3Nakapoy na ako sa pagpangayo sang bulig kag masakit na ang akon tutunlan.
Nagapalangdulom na ang akon panulok sa pagpaabot sang imo bulig, O Dios ko.
4Madamo ang nagakontra kag luyag magpatay sa akon nga wala sing kabangdanan.
Mas madamo pa sila sa akon buhok.
Ginapilit nila ako sa pag-uli sang mga butang nga wala ko ginkawat.
5Nahibaluan mo, O Dios, ang akon mga kabuangan;
ang akon mga sala wala matago sa imo.
6O Ginoong Dios nga Makagagahom, ang Dios sang Israel,
kabay pa nga indi mahuy-an ang mga nagasalig kag nagadangop sa imo tungod sa akon.
7Kay tungod sa imo ginainsulto kag ginapakahuy-an ako.
8Pareho ako sang dumuluong sa akon mga kadugo;
daw estranghero ako sa akon mga utod.
9Tungod sang akon pagpakamahal sa imo templo,69:9 templo: sa literal, balay. ginalaglag69:9 ginalaglag: ukon, malaglag. ako.
Ang mga insulto sang mga tawo sa imo ginbatyag ko.
10Kon nagahibi ako kag nagapuasa, ginapakahuy-an nila ako.
11Kon nagasuksok ako sang sako sa pagpakita nga nagapangasubo ako, ginayaguta nila ako.
12Ginalibak ako sang mga tawo nga nagapulungko sa puwertahan sang siyudad,
kag ang mga hubog nagakumpuso sang mga pangyaguta nga mga kanta parte sa akon.
13Pero nagapangamuyo ako sa imo, Ginoo.
Sa tion nga kaluoyan mo ako, sabta ang akon pangamuyo suno sa imo dako nga gugma sa akon.
Tungod nga matutom ka sa pagluwas,
14buligi ako nga indi ako magsalop sa lutak.
Luwasa ako sa mga nagakontra sa akon nga daw sa ginaluwas mo ako sa madalom nga tubig.
15Indi pagtuguti nga tabunan ako sang mga balod ukon mapatay ako.
16Sabta ako, Ginoo, tungod sang imo kaayo kag gugma sa akon.
Talupangda ako suno sa imo dako nga kaluoy sa akon.
17Indi ka magpanago sa akon nga imo alagad.
Sabta ako gilayon kay ara ako sa kalisod.
18Palapit ka sa akon kag luwasa ako sa akon mga kaaway.
19Nakahibalo ka mismo kon daw ano ang pagpakahuya kag pagpang-insulto nila sa akon.
Nakita mo ang tanan ko nga mga kaaway.
20Nasakitan ako sang ila pagpakahuya sa akon
kag naglain ang akon buot.
Nagpaabot ako nga kaluoyan, pero wala gid sing may naluoy sa akon.
Nagpaabot ako nga lipayon, pero wala gid sing may naglipay sa akon.
21Ginbutangan nila sang hilo ang akon pagkaon,
kag sang gin-uhaw ako ginhatagan nila ako sang langgaw.
22Kabay pa nga ang ila mga punsyon magadala sang kalaglagan sa ila kag sa ila mga bisita.
23Kabay pa nga mabulag sila kag magkurog69:23 magkurog: Amo ini sa Hebreo. Sa Septuagint, magbuluktot. permi.
24Ipakita ang imo kaakig sa ila, Ginoo.
Dakpa sila sa imo kaugot.
25Kabay pa nga pabay-an na lang ang ila mga ginaestaran,
kag wala na sing may mag-estar sa ila mga tolda.
26Kay ginahingabot nila ang mga tawo nga imo ginasilutan,
kag ginakutsokutso nila ang ila pag-antos.
27Idugang pa gid ina sa ila mga sala kag indi sila pagluwasa.
28Panasa ang ila mga ngalan sa libro nga ginalistahan sang mga buhi;69:28 sang mga buhi: ukon, sang mga may kabuhi nga wala sing katapusan.
indi sila paglistaha upod sa mga matarong.
29Nasakitan ako kag nagaantos,
gani protektari ako, O Dios, paagi sa pagluwas sa akon.
30Dayawon ko ang Dios paagi sa kanta.
Padunggan ko siya nga may pagpasalamat.
31Mas makapalipay ini sa Ginoo sang sa mga halad nga baka.
32Kon makita ini sang mga kubos, malipay sila;
ang mga nagadangop sa Dios magalig-on.
33Ginapamatian sang Ginoo ang mga kubos
kag wala niya ginakalimtan ang iya katawhan nga ginbihag.
34Dayawa ninyo ang Dios, tanan kamo nga ara sa kalangitan, sa kalibutan, kag sa kadagatan.
35Kay luwason sang Dios ang Zion,69:35 Zion: ukon, Jerusalem.
kag patindugon niya liwat ang mga banwa sang Juda.
Kag magaestar dira ang iya katawhan kag magapanag-iya sang sina nga duta.
36Ang mga kaliwat sang iya mga alagad amo ang magapanubli sang sina nga duta;
ang mga nagahigugma sa iya magaestar dira.
To the chief Musician upon Shoshannim, A Psalm of David.
1Save me, O God; for the waters are come in unto my soul.
2I sink in deep mire, where there is no standing: I am come into deep waters, where the floods overflow me.69.2 deep mire: Heb. the mire of depth69.2 deep waters: Heb. depth of waters
3I am weary of my crying: my throat is dried: mine eyes fail while I wait for my God.
4They that hate me without a cause are more than the hairs of mine head: they that would destroy me, being mine enemies wrongfully, are mighty: then I restored that which I took not away.
5O God, thou knowest my foolishness; and my sins are not hid from thee.69.5 sins: Heb. guiltiness
6Let not them that wait on thee, O Lord GOD of hosts, be ashamed for my sake: let not those that seek thee be confounded for my sake, O God of Israel.
7Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.
8I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother’s children.
9For the zeal of thine house hath eaten me up; and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.
10When I wept, and chastened my soul with fasting, that was to my reproach.
11I made sackcloth also my garment; and I became a proverb to them.
12They that sit in the gate speak against me; and I was the song of the drunkards.69.12 drunkards: Heb. drinkers of strong drink
13But as for me, my prayer is unto thee, O LORD, in an acceptable time: O God, in the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.
14Deliver me out of the mire, and let me not sink: let me be delivered from them that hate me, and out of the deep waters.
15Let not the waterflood overflow me, neither let the deep swallow me up, and let not the pit shut her mouth upon me.
16Hear me, O LORD; for thy lovingkindness is good: turn unto me according to the multitude of thy tender mercies.
17And hide not thy face from thy servant; for I am in trouble: hear me speedily.69.17 hear…: Heb. make haste to hear me
18Draw nigh unto my soul, and redeem it: deliver me because of mine enemies.
19Thou hast known my reproach, and my shame, and my dishonour: mine adversaries are all before thee.
20Reproach hath broken my heart; and I am full of heaviness: and I looked for some to take pity, but there was none; and for comforters, but I found none.69.20 to take…: Heb. to lament with me
21They gave me also gall for my meat; and in my thirst they gave me vinegar to drink.
22Let their table become a snare before them: and that which should have been for their welfare, let it become a trap.
23Let their eyes be darkened, that they see not; and make their loins continually to shake.
24Pour out thine indignation upon them, and let thy wrathful anger take hold of them.
25Let their habitation be desolate; and let none dwell in their tents.69.25 their habitation: Heb. their palace69.25 let none…: Heb. let there not be a dweller
26For they persecute him whom thou hast smitten; and they talk to the grief of those whom thou hast wounded.69.26 those…: Heb. thy wounded
27Add iniquity unto their iniquity: and let them not come into thy righteousness.69.27 iniquity unto…: or, punishment of iniquity, etc
28Let them be blotted out of the book of the living, and not be written with the righteous.
29But I am poor and sorrowful: let thy salvation, O God, set me up on high.
30I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
31This also shall please the LORD better than an ox or bullock that hath horns and hoofs.
32The humble shall see this, and be glad: and your heart shall live that seek God.69.32 humble: or, meek
33For the LORD heareth the poor, and despiseth not his prisoners.
34Let the heaven and earth praise him, the seas, and every thing that moveth therein.69.34 moveth: Heb. creepeth
35For God will save Zion, and will build the cities of Judah: that they may dwell there, and have it in possession.
36The seed also of his servants shall inherit it: and they that love his name shall dwell therein.
