Salmo 132 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 132:1-18

Salmo 132

Pagdayaw sa Templo sang Dios

1Ginoo, indi pagkalimti si David kag ang tanan nga kabudlayan nga ginbatas niya.

2Dumduma ang iya promisa sa imo, Ginoo, ang Gamhanan nga Dios ni Jacob.

Nagpromisa siya nga,

3“Indi ako magpauli ukon maghigda

4ukon magtulog

5hasta nga makakita ako sang lugar nga para puy-an sang Ginoo, ang Gamhanan nga Dios ni Jacob.”

6Sang didto kami sa Efrata132:6 Efrata: Siguro amo ini ang Betlehem. nakabati kami kon diin ang Kahon sang Kasugtanan,

kag nakita namon ini sa latagon sang Jaar.

7Dayon nagsiling kami, “Makadto kita sa templo sang Ginoo kag magsimba sa atubangan sang iya trono.”132:7 trono: sa literal, tulungtungan sang tiil.

8Sige na, Ginoo, kadto ka sa imo templo upod sang Kahon sang Kasugtanan nga simbolo sang imo gahom.

9Kabay pa nga magkabuhi permi sing matarong ang imo mga pari kag magkanta sa kalipay ang imo matutom nga katawhan.

10Tungod kay David nga imo alagad, indi pag-isikway ang imo pinili nga hari.

11Nagpromisa ka sadto kay David,

kag sigurado nga tumanon mo kag indi pagbawion.

Siling mo: “Ang isa sang imo mga kaliwat pabuslon ko sa imo bilang hari.

12Kon tumanon sang imo mga kaliwat nga mga hari ang akon kasugtanan kag ang mga pagpanudlo nga gintudlo ko sa ila,

ang ila mga kaliwat magahari man hasta san-o.”

13Matuod nga ginpili kag ginhandom sang Ginoo ang Zion132:13 Zion: ukon, Jerusalem. nga iya puy-an.

Siling niya,

14“Amo ini ang akon puluy-an hasta san-o;

diri ako magapuyo132:14 magapuyo: ukon, magahari. kay ginhandom ko ini.

15Hatagan ko ang Zion sang tanan niya nga kinahanglanon,

kag bisan ang iya mga pumuluyo nga mga imol busgon ko sang pagkaon.

16Permi ko luwason ang iya mga pari,

kag ang iya matutom nga mga pumuluyo magakanta permi sa kalipay.

17“Paharion ko sa Zion ang hari nga kaliwat ni David kag padayunon ko ang iya paggahom.132:17 padayunon… paggahom: ukon, himuon ko siya nga suga para sa akon katawhan. Sa literal, ibutang ko ang suga para sa pinili ko nga hari.

18Pakahuy-an ko ang iya mga kaaway, pero pauswagon ko ang iya ginharian.”

La Bible du Semeur

Psaumes 132:1-18

La cité du Roi

1Cantique pour la route vers la demeure de l’Eternel132.1 Voir note 120.1..

O Eternel, ╵souviens-toi de David

et de toutes ses peines ;

2car il fit ce serment ╵à l’Eternel,

il adressa ce vœu ╵au Puissant de Jacob :

3« Non, je n’entrerai pas ╵dans la tente où j’habite,

je ne m’étendrai pas ╵sur mon lit de repos,

4je ne veux pas donner ╵de sommeil à mes yeux

ni d’assoupissement à mes paupières,

5avant d’avoir trouvé ╵un lieu pour l’Eternel,

une demeure pour le Puissant de Jacob. »

6Or nous en avons entendu parler ╵à Ephrata,

et nous l’avons trouvé ╵dans la campagne de Yaar132.6 Probablement Qiryath-Yearim (voir 1 S 7.1 ; 2 S 6)..

7Allons donc jusqu’à sa demeure !

Allons nous prosterner ╵devant son marchepied !

8Lève-toi, Eternel, ╵et viens au lieu de repos qui t’est destiné !

Oh ! viens avec le coffre de l’alliance132.8 Voir Ex 25.10-22. Les v. 8-10 ont leur parallèle en 2 Ch 6.41-42. ╵d’où rayonne ta force !

9Que tes prêtres se parent de justice,

que ceux qui te sont attachés ╵poussent des cris de joie.

10Pour l’amour de David ╵qui fut ton serviteur,

ne repousse pas l’homme ╵qui de ta part ╵a reçu l’onction d’huile sainte.

11L’Eternel a fait à David ╵un serment sûr,

il ne reviendra pas ╵sur ce qu’il a promis :

« Je mettrai sur ton trône

un fils issu de toi.

12Et si tes descendants ╵respectent mon alliance,

et ses clauses dont je les instruirai,

leurs propres fils aussi

siégeront sur ton trône ╵à perpétuité132.12 Voir 2 S 7.12-16 ; 1 Ch 17.11-14 ; Ps 89.4-5.. »

13En effet, l’Eternel ╵a fait choix de Sion,

oui, il l’a désirée ╵pour résidence :

14« C’est mon lieu de repos ╵où je résiderai toujours ;

c’est ici que je siégerai, ╵dans Sion que j’ai désirée.

15Oui, je la bénirai ╵en la comblant de biens,

et je rassasierai de pain ses pauvres.

16Je parerai ses prêtres de salut,

et ceux qui lui sont attachés ╵exulteront de joie.

17Là, j’accroîtrai ╵de David la puissance,

et tel un flambeau qui reste allumé, ╵j’établirai son successeur, ╵oint d’huile sainte de ma part132.17 Voir 1 R 11.36..

18Mais je parerai de honte ses ennemis

alors que, sur son front, ╵brillera sa couronne. »