Salmo 108 – HLGN & KJV

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 108:1-13

Salmo 108Salmo 108 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David.

Pangamuyo para sa Bulig sang Dios

(Salmo 57:7-11; 60:5-12)

1O Dios, nagasalig gid ako sa imo.

Kantahan ko ikaw sang mga pagdayaw sa bug-os ko nga tagipusuon.

2Magabugtaw ako samtang nagapamanagbanag,

kag ihanda ko ang akon mga instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayaw sa imo.

3Ginoo, dayawon ko ikaw sa tunga sang mga katawhan.

Kantahan ko ikaw sa tunga sang mga taga-iban nga nasyon.

4Kay ang imo gugma kag katutom indi gid matakos;

mas mataas pa ini sa kalangitan.

5Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.

6Luwasa kami paagi sa imo gahom.

Sabta ang akon pangamuyo agod maluwas kami nga imo mga hinigugma.

7O Dios, nagsiling ka didto sa imo templo,

“Magadaog ako; bahinon ko ang Shekem kag ang Kapatagan sang Sucot kag ipanagtag sa akon katawhan.

8Akon ang Gilead subong man ang Manase.

Ang Efraim amo ang akon manugdepensa108:8 manugdepensa: sa literal, helmet.

kag ang Juda amo ang akon manugdumala.108:8 manugdumala: sa literal, sungkod sang hari.

9Ang Moab akon suluguon,108:9 suluguon: sa literal, palanghinawan.

kag ang Edom akon ginapanag-iyahan.108:9 akon ginapanag-iyahan: ukon, akon ulipon; sa literal, ginahabuyan ko sang akon sandalyas.

Nagasinggit ako sang kadalag-an kontra sa Filistia.”

10Sin-o ang magadala sa akon sa Edom kag sa siyudad sini nga napalibutan sang mga pader?

11Indi bala ikaw, O Dios, nga nagsikway sa amon kag wala na nagaupod sa amon mga soldado?

12Buligi kami kontra sa amon mga kaaway, kay wala sing pulos ang bulig sang tawo.

13Magadaog kami paagi sa imo bulig, O Dios,

kay pierdihon mo ang amon mga kaaway.

King James Version

Psalms 108:1-13

A Song or Psalm of David.

1O God, my heart is fixed; I will sing and give praise, even with my glory.

2Awake, psaltery and harp: I myself will awake early.

3I will praise thee, O LORD, among the people: and I will sing praises unto thee among the nations.

4For thy mercy is great above the heavens: and thy truth reacheth unto the clouds.108.4 clouds: or, skies

5Be thou exalted, O God, above the heavens: and thy glory above all the earth;

6That thy beloved may be delivered: save with thy right hand, and answer me.

7God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

8Gilead is mine; Manasseh is mine; Ephraim also is the strength of mine head; Judah is my lawgiver;

9Moab is my washpot; over Edom will I cast out my shoe; over Philistia will I triumph.

10Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?

11Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our hosts?

12Give us help from trouble: for vain is the help of man.

13Through God we shall do valiantly: for he it is that shall tread down our enemies.