Pahayag 17 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Pahayag 17:1-18

Ang Malaot nga Babayi

1Karon, nagpalapit sa akon ang isa sa pito ka anghel nga nag-ula sang sulod sang ila yahong. Siling niya, “Dali, ipakita ko sa imo kon paano ang pagsilot sa bantog nga babayi nga nagabaligya sang iya lawas, nga nagapungko sa madamo nga katubigan. 2Nagpakighilawas sa iya ang mga hari sa kalibutan paagi sa pagsunod sa iya gintudlo, kag ang mga tawo sa kalibutan daw sa nahubog tungod sang iya gintudlo sa ila nga puro malain.”

3Pagkatapos gin-gamhan ako sang Espiritu Santo kag gindala ako sang anghel sa kamingawan. Didto may nakita ako nga babayi nga nagasakay sa pula nga sapat. Pito ang ulo sang sapat kag napulo ang iya sungay, kag sa iya bug-os nga lawas may nakasulat nga mga ngalan nga nagapasipala sa Dios. 4Nagabayo ang babayi sing granate17:4 granate: sa English, purple. kag pula. Gindekorasyunan man siya sang bulawan, malahalon nga mga bato, kag mga perlas. May ginauyatan siya nga bulawan nga tasa nga puno sang malaw-ay kag mahigko nga mga butang tungod sang iya imoral nga pagpakigrelasyon. 5May nakasulat nga ngalan sa iya agtang nga may tinago nga kahulugan. Amo ini ang nakasulat, “Ang bantog nga siyudad sang Babilonia nga amo ang iloy sang tanan nga nagabaligya sang ila lawas17:5 iloy sang… lawas: siguro ang buot silingon, iloy sang tanan nga nagasimba sa mga dios-dios. kag sang tanan nga kalainan sa bug-os nga kalibutan.” 6Kag nakita ko man nga nahubog siya sang dugo sang mga katawhan sang Dios, ang mga manugpamatuod ni Jesus nga iya ginpamatay.

Natingala gid ako sang pagkakita ko sa iya. 7Pero nagsiling ang anghel sa akon, “Indi ka magkatingala. Sugiran ko ikaw sang tinago nga kahulugan sang babayi pati sang sapat nga iya ginasakyan nga may pito ka ulo kag napulo ka sungay. 8Ang sapat nga imo nakita buhi sadto anay, pero subong patay na. Ugaling madali na lang siya magguwa halin sa madalom gid nga buho, pero pagguwa niya laglagon siya. Makita siya sang mga tawo sa kalibutan nga ang ila mga ngalan wala sa libro nga listahan sang mga nakaangkon sang kabuhi nga wala sing katapusan. Ini nga libro natapos na nga daan sa wala pa matuga ang kalibutan. Kag kon makita nila ang sapat, matingala gid sila, tungod kay sadto anay buhi siya, kag napatay, pero nabuhi liwat.

9“Kinahanglan gid ang kaalam agod mahibaluan kon ano ang kahulugan sini. Ang pito ka ulo amo ang pito ka bukid nga ginapungkuan sang babayi. Kag ini nagakahulugan man sang pito ka hari. 10Ang lima sa pito ka hari patay na, ang isa nagahari pa subong, kag ang isa wala pa makaabot. Kon maghari na siya, indi lang dugay. 11Ang sapat nga sadto anay buhi, pero subong patay na, amo ang ikawalo nga hari. Isa man siya sa mga nahauna nga pito ka hari, kag siya pagalaglagon man.

12“Ang napulo ka sungay nga imo nakita wala sing iban kundi ang napulo ka hari nga wala pa makaumpisa sang ila paghari. Ini sila hatagan sing awtoridad nga maghari kaupod sang sapat, pero indi lang dugay.17:12 indi lang dugay: sa literal, sa sulod sang isa ka oras. 13Ining napulo ka hari may isa lang ka katuyuan, gani ihatag nila ang ila gahom kag awtoridad sa sapat.17:13 ihatag… sa sapat: siguro ang buot silingon, buligan nila ang sapat paagi sa ila gahom kag awtoridad. 14Magapakig-away sila sa Karnero, pero mapierdi sila, tungod kay ang Karnero amo ang Ginoo nga labaw sa tanan nga ginoo kag Hari nga labaw sa tanan nga hari. Kaupod sang Karnero ang mga matutom nga ginpili kag gintawag.”

15Nagsiling man sa akon ang anghel, “Ang mga tubig nga imo nakita, nga ginapungkuan sang babayi nga nagabaligya sang iya lawas, wala sing iban kundi ang mga tawo sa nagkalain-lain nga lahi, nasyon kag lingguahe. 16Ang napulo ka sungay nga imo nakita kag ang sapat magadumot sa babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Kuhaon nila ang tanan niya nga pagkabutang kag wala gid sing may mabilin sa iya bisan pa ang iya ginasuksok. Pagkatapos kaunon nila ang iya unod kag sunugon nila dayon ang nabilin. 17Ipahimo ini sa ila sang Dios agod himuon nila ang iya katuyuan. Gani hasta matuman ang ginhambal sang Dios, magasugtanay ang mga hari nga ipasakop sa sapat ang ila gahom sa pagdumala.

18“Ang babayi nga imo nakita wala sing iban kundi ang bantog nga siyudad nga nagahari sa mga hari sa kalibutan.”

Hoffnung für Alle

Offenbarung 17:1-18

Das Ende von Babylon

(Kapitel 17–18)

Babylon – die große Hure

1Nun kam einer von den sieben Engeln, die sieben Schalen erhalten hatten, zu mir und sagte: »Komm mit, ich will dir zeigen, wie Gott die große Hure richtet, die an den vielen Wasserläufen thront und ihre Herrschaft weit ausgedehnt hat. 2Die Mächtigen dieser Welt haben sich mit ihr eingelassen. Alle Menschen waren berauscht von dem Wein der Verführung17,2 Wörtlich: von dem Wein ihrer Hurerei., den sie ihnen eingoss.«

3Jetzt nahm mich der Engel und versetzte mich im Geist in die Wüste. Dort sah ich eine Frau auf einem grellroten Tier, das sieben Köpfe und zehn Hörner hatte. Es war überall beschrieben mit Namen, durch die Gott verhöhnt wurde. 4Die Frau trug purpur- und scharlachrote Kleider, dazu kostbaren goldenen Schmuck mit wertvollen Edelsteinen und Perlen. In ihrer Hand hielt sie einen Becher aus Gold, der bis an den Rand gefüllt war mit ihrer Bosheit, ihrer Verführung17,4 Wörtlich Hurerei. – So auch im folgenden Vers. und ihrem Götzendienst. 5Auf ihrer Stirn stand ein geheimnisvoller Name: »Die große Babylon, die Mutter aller Verführung und allen Götzendienstes auf der Erde!« 6Und ich sah, wie sie sich berauschte an dem Blut all der Menschen, die Gott gehörten und getötet wurden, weil sie an ihrem Bekenntnis zu Jesus festhielten. Ich war tief erschüttert, als ich diese Frau sah.

7»Warum bist du so fassungslos?«, fragte mich der Engel. »Ich will dir erklären, wer sich hinter dieser Frau verbirgt und was das Tier mit den sieben Köpfen und den zehn Hörnern bedeutet, auf dem sie sitzt. 8Das Tier, das du gesehen hast, war einmal da, doch jetzt ist es verschwunden. Aber es wird aus dem Abgrund aufsteigen, und dann führt sein Weg in den endgültigen Untergang.17,8 Wörtlich: Das Tier, das du gesehen hast, war (da) und ist nicht und wird aus dem Abgrund heraufsteigen und geht ins Verderben. Und den Menschen auf der Erde, deren Namen nicht schon seit Beginn der Welt im Buch des Lebens stehen, wird es beim Anblick dieses Tieres die Sprache verschlagen. Sie werden sich wundern, dass es zuerst da war, dann verschwand und plötzlich wieder auftauchte.

9Um das zu begreifen, ist Weisheit und Verständnis nötig: Die sieben Köpfe bedeuten sieben Hügel, von denen aus die Frau ihre Macht ausübt. Zugleich sind sie auch ein Bild für sieben Könige. 10Fünf von ihnen sind schon gefallen. Der sechste regiert jetzt, und der siebte ist noch nicht in Erscheinung getreten. Aber wenn er kommt, wird seine Regierungszeit nur kurz sein; so hat Gott es bestimmt. 11Das Tier, das früher da war und jetzt nicht mehr da ist, dieses Tier ist ein achter König; und er gehört zu den sieben anderen. Auch sein Weg führt in den Untergang.

12Die zehn Hörner, die du gesehen hast, bedeuten zehn Könige, die noch nicht an die Macht gekommen sind. Aber wie Könige werden sie mit dem Tier herrschen, wenn auch nur für kurze Zeit17,12 Wörtlich: für eine Stunde.. 13Diese zehn Könige ziehen an einem Strang, haben ein gemeinsames Ziel und stellen sich mit ihrer Macht und ihrem Einfluss dem Tier zur Verfügung. 14Gemeinsam werden sie gegen das Lamm kämpfen. Aber das Lamm wird sie besiegen. Denn es ist der Herr über alle Herren, der König über alle Könige. Und mit ihm siegen alle, die von ihm berufen und auserwählt wurden und ihm treu sind.«

15Weiter sprach der Engel zu mir: »Die Wasserläufe, die du gesehen hast und an denen die Hure sitzt, sind ein Bild für die Völker aller Rassen, Nationen und Sprachen. 16Die zehn Hörner, die du gesehen hast, und das Tier werden die Hure hassen. Sie werden sie völlig ausplündern, so dass sie nackt und bloß dasteht. Ihr Fleisch werden sie fressen und ihre Überreste im Feuer verbrennen. 17Damit aber erfüllen sie nur die Absicht Gottes. Er hat dafür gesorgt, dass sie alles gemeinsam tun und ihre ganze Macht und ihren ganzen Einfluss dem Tier überlassen, bis alles erfüllt ist, was Gott gesagt hat. 18Die Frau, die du gesehen hast, ist die große Stadt, die über alle Könige der Erde herrscht.«