Ang Babayi kag ang Dragon
1May makatilingala dayon nga butang nga nagpakita sa langit. Nakita ko ang isa ka babayi nga nagabayo sing adlaw, kag ang bulan didto sa idalom sang iya mga tiil. Kag sa iya ulo may korona nga may dose ka bituon. 2Manugbata na ang babayi, kag nagauraroy tungod kay nagapasakit na siya.
3May isa pa gid ka makatilingala nga butang nga akon nakita sa langit. Malapit sa babayi may dako nga dragon nga pula nga may pito ka ulo kag may napulo ka sungay, kag sa kada ulo may korona. 4Ginpangahig sang iya ikog ang ikatlo nga parte sang mga bituon kag ginpanghaboy sa duta. Didto siya nagatindog malapit sa babayi nga manugbata agod pagbata sang babayi kaunon niya dayon ang bata. 5Karon, nagbata ang babayi kag ang iya bata lalaki. Ang ini nga bata amo ang magadumala sa mga nasyon, kag wala gid sing may makakontra sa iya pagdumala. Gani pagkatawo sang bata wala siya makaon sang dragon tungod kay ginsabnit siya dayon kag gindala sa Dios didto sa iya trono. 6Ang babayi nga nagbata nagpalagyo sa kamingawan nga ginpreparar na nga daan sang Dios para sa iya, agod didto siya atipanon sa sulod sang 1,260 ka adlaw.
7Karon, nagsugod ang inaway sa langit. Nagpakig-away si Micael kag ang iya mga kaupod nga mga anghel kontra sa dragon. Nagpakig-away man ang dragon kag ang iya sakop nga mga anghel. 8Pero napierdi ang dragon, kag siya kag ang iya mga anghel ginpalayas sa langit. 9Gintabog paguwa ang dako nga dragon. Siya amo atong man-og sang una nga ginatawag nga Yawa ukon Satanas, nga nagapatalang sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan. Ginhulog siya diri sa kalibutan pati ang iya sakop nga mga anghel.
10Pagkatapos sadto, nabatian ko dayon ang mabaskog nga tingog didto sa langit nga nagasiling, “Karon nag-abot na ang oras nga ang mga tawo luwason na sang Dios! Ginapakita na niya subong ang iya gahom bilang Hari kag ang awtoridad ni Cristo nga iya pinili! Kay ginpalayas na sa langit ang manug-akusar sang aton mga utod sa pagtuo. Wala sing pahuway ang iya pag-akusar sa ila sa aton Dios. 11Pero ginpierdi siya sang aton kapareho nga mga tumuluo paagi sa dugo sang Karnero, kag paagi sa kamatuoran nga ila ginbantala. Kag wala sila nahadlok nga magtaya sang ila kabuhi tungod sa ila pagtuo. 12Gani magkalipay kamo, kamo nga nagaestar sa langit. Pero kaluluoy kamo nga nagaestar sa duta kag sa dagat, tungod kay nagpanaog na si Satanas dira sa inyo. Naakig gid siya katama tungod kay nahibaluan niya nga malip-ot na gid lang ang iya tion nga nabilin.”
13Sang matalupangdan sang dragon nga ginhulog na siya sa duta, ginlagas niya dayon ang babayi nga nagbata sing lalaki. 14Pero ginhatagan ang babayi sing duha ka pakpak nga pareho sa dako nga agila, agod makalupad siya pakadto sa iya lugar sa kamingawan nga sa diin pagaasikasuhon siya sa sulod sang tatlo ka tuig kag tunga, kag indi siya maano sang man-og. 15Gani nagbuga dayon ang man-og sing madamo nga tubig nga daw sa baha pakadto didto sa babayi agod anuron siya. 16Pero ginbuligan sang duta ang babayi. Nag-abri ang duta kag ginsuyop ang tubig nga halin sa baba sang dragon. 17Kag nagdugang pa gid ang kaakig sang dragon sa babayi, gani ang iya ginhimo, nagpakig-away siya sa iban nga mga bata sang babayi. Ini nga mga bata wala sing iban kundi ang tanan nga nagatuman sa mga sugo sang Dios kag nagasunod sa kamatuoran nga ginpanudlo ni Jesus. 18Kag nagtindog ang dragon sa baybayon.
A mulher e o dragão
1Então apareceu no céu um grande sinal: era uma mulher vestida de Sol, com os pés pousados sobre a Lua e com uma coroa formada por doze estrelas na cabeça. 2Estava grávida, e já com as dores de parto, e gritava na ânsia de dar à luz.
3E apareceu um outro sinal em que um dragão vermelho se apresentava com sete cabeças e dez chifres; e em cada cabeça tinha uma coroa. 4Com a cauda arrastou para trás de si um terço das estrelas do céu, lançando-as sobre a Terra. E colocou-se na frente da mulher que ia dar à luz, pronto para devorar a criança logo que nascesse.
5Ela teve, com efeito, um filho, o qual mais tarde haveria de governar todas as nações com uma vara de ferro. E o menino foi logo arrebatado para Deus, para junto do seu trono. 6Quanto à mulher, fugiu para o deserto, onde Deus lhe preparou um lugar, cuidando dela durante 1260 dias.
7E deu-se uma guerra no céu. Miguel e os anjos sob a sua responsabilidade lutaram contra o dragão e contra o seu exército de anjos. 8O dragão perdeu a batalha e foi expulso do céu. 9Ele é a antiga serpente, conhecida com o nome de Diabo, ou Satanás, aquele que engana o mundo inteiro. E foi assim lançado para a Terra, mais os seus demónios.
10Ouvi depois uma voz clamando através do céu: “Aconteceu enfim! A salvação final, o poder e o reino de Deus, assim como a autoridade de Cristo manifestaram-se. O acusador dos nossos irmãos foi atirado do céu para a Terra, esse que os acusava dia e noite. 11Mas eles venceram-no pelo sangue do Cordeiro, e com o poder do seu testemunho; pois puseram de lado o amor às suas próprias vidas a ponto de morrerem. 12Alegrem-se pois, habitantes do céu! Contudo, são de lamentar os que vivem no mundo, porque o Diabo desceu para o vosso meio com grande ira, com muito ódio, pois sabe que já não dispõe de muito tempo.”
13Quando o dragão se viu expulso para a Terra, perseguiu a mulher que tinha dado à luz o menino. 14Mas deram à mulher as duas asas de uma grande águia, a fim de que pudesse voar para o deserto, onde lhe tinha sido preparado o lugar para se proteger da serpente, durante três anos e meio.
15E a serpente lançou da sua boca um rio com um grande caudal de água, com a intenção de fazer com que ela fosse arrastada por essa grande torrente e assim se perdesse. 16Mas a Terra ajudou a mulher, porque abriu fendas que absorveram as águas que o dragão tinha lançado da boca. 17Este então, furioso, desfechou um ataque contra o resto dos filhos da mulher, os que obedecem à palavra de Deus e confessam e provam que pertencem a Jesus Cristo.
18Então, ele pôs-se em pé à beira do mar.
