Ang Duha ka Saksi
1Dayon ginhatagan ako sang inugtakos nga daw sa baston. Nagsiling ang naghatag sa akon, “Sige, taksa ang templo sang Dios kag ang halaran, kag isipa dayon kon pila ang nagasimba didto. 2Pero ang sa guwa sang templo indi lang pag-ilakip takos kay ina para sa mga tawo nga wala makakilala sa Dios. Ini sila amo ang magaguba sang balaan nga siyudad sang Jerusalem sa sulod sang 42 ka bulan. 3Kag sa sina nga mga inadlaw ipadala ko ang akon duha ka saksi nga magasuksok sang sako bilang tanda sa mga tawo nga dapat na sila maghinulsol. Kag magawali sila sang akon ipawali sa ila sa sulod sang 1,260 ka adlaw.”
4Ang ining duha ka saksi amo ang duha ka kahoy nga olibo11:4 duha ka kahoy nga olibo: amo ini sila ang katumanan sang tagna ni Zacarias (4:2-14). kag duha ka suga nga nagatindog sa atubangan sang Ginoo, nga amo ang Ginoo sa bug-os nga kalibutan. 5Kon may magtinguha sa pagsakit sa ila, may kalayo nga magaguwa sa ila baba kag magalaglag sang ila mga kaaway. Pareho sini ang pagpatay sa kay bisan sin-o nga gusto magsakit sa ila. 6May gahom man sila sa pagpugong sang ulan agod indi mag-ulan samtang nagawali sila sang pulong sang Dios. May gahom man sila nga ang tubig sa mga tuburan mahimo nila nga dugo. Kag indi lang ina kundi may gahom pa gid sila sa paghalit sang bug-os nga kalibutan paagi sa nagkalain-lain nga mga kalalat-an sa bisan ano nga oras nga gusto nila.
7Kon makatapos na sila sa pagwali sang pulong sang Dios, awayon sila sang dako nga sapat nga magaguwa halin sa madalom nga buho. Ining duha ka manugwali mapierdi sang sapat kag patyon dayon sila. 8Ang ila bangkay mabilin lang sa karsada sang bantog nga siyudad, nga sa diin ang ila Ginoo ginlansang sa krus. Ang ini nga siyudad nagasimbolo sang Sodom ukon Egipto. 9Sa sulod sang tatlo ka adlaw kag tunga, didto ang ila bangkay sa karsada nga ginatan-aw sang mga tawo sa nagkalain-lain nga lahi, tribo, lingguahe kag nasyon. Kag indi magtugot ang mga tawo nga ipalubong sila. 10Magakalipay gid ang mga tawo sa kalibutan tungod kay napatay na atong duha ka tawo. Magaselebrar sila kag magaregaluhay tungod nga napatay ang duha ka propeta sang Dios nga nagdala sing madamo nga kalisod sa mga tawo sa kalibutan. 11Pero pagkaligad sang tatlo ka adlaw kag tunga, ginbuhi liwat sang Dios ang ila mga bangkay. Nagtindog sila kag ang tanan nga nakakita sa ila hinadlukan. 12Dayon ang ining duha ka saksi nakabati sang tingog nga mabaskog halin sa langit nga nagasiling, “Dali, saka kamo diri sa langit!” Kag samtang nagatan-aw ang ila mga kaaway, nagkayab sila pa-langit. 13Sa amo man nga oras naglinog sing mabaskog. Ang ikanapulo nga parte sang siyudad naguba, kag 7,000 ka tawo ang nagkalamatay sa ato nga linog. Ang mga tawo nga wala nagkalamatay kinulbaan, kag nagdayaw sila sa Dios sang langit.11:13 Dios sang langit: ukon, Dios nga ara sa langit; ukon, Dios nga naghimo sang langit; ukon, Dios nga labaw sa tanan.
14Ang ikaduha nga makahaladlok nga hitabo tapos na, pero may masunod pa nga ikatatlo.
Ang Ikapito nga Trumpeta
15Ang ikapito nga anghel nagpatunog sang iya trumpeta, kag may mabaskog nga mga tingog sa langit nga nagasiling, “Karon ang aton Ginoo kag ang iya pinili nga si Cristo amo na ang magahari sa kalibutan. Kag ang iya paghari wala sing katapusan!” 16Kag ang 24 ka manugdumala nga nagapungko sa ila mga trono sa atubangan sang Dios nagluhod dayon kag nagsimba sa Dios, 17nga nagasiling,
“Ginoong Dios nga makagagahom sa tanan,
ikaw ang Dios sang una, kag ikaw man ang Dios subong.
Nagapasalamat kami sa imo tungod kay gin-gamit mo na ang imo gahom,
kag nag-umpisa ka na nga maghari sa kalibutan.
18Puwerte gid ang kaakig sang mga tawo nga wala nagakilala sa imo.
Kay nag-abot na ang oras nga silutan mo sila.
Kag ang mga patay hukman mo na.
Amo na ini ang oras nga hatagan mo sing padya ang imo mga alagad, ang mga propeta, ang imo mga katawhan, kag ang tanan nga nagatahod sa imo, bantog man ukon indi.
Oras na nga pamatyon mo ang mga tawo nga nagaguba sang kalibutan.”
19Pagkatapos sadto, gin-abrihan ang templo sang Dios didto sa langit. Kag didto sa sulod, makita ang Kahon sang Kasugtanan sang Dios. Dayon nagpangilat, nagginahod, kag nagdinaguob. Naglinog man kag nag-ulan sing yelo nga daw mga bato.
As duas testemunhas
1Recebi, depois disto, uma espécie de vara que servia para medir. E o anjo disse-me que medisse o templo de Deus, incluindo o altar, e que contasse também quantos é que nele adoram. 2“Mas não meças o pátio exterior!”, foi-me dito. “Porque foi entregue às nações gentias, que pisarão o chão da cidade santa durante quarenta e dois meses. 3E darei poder às minhas duas testemunhas, que se vestirão com panos de saco, para profetizarem durante 1260 dias.
4Estas duas testemunhas são as duas oliveiras e os dois castiçais que se encontram na presença do Deus de toda a Terra.11.4 Zc 4.3, 11, 14. 5Se alguém lhes quiser fazer mal, será morto por fogo que sairá das suas bocas. 6Têm poder mesmo para impedir que chova durante os três anos e meio e profetizarão em meu nome, para transformar os cursos de água em sangue, e para enviar sobre a Terra toda a espécie de pragas, tantas vezes quantas quiserem.
7E quando terminarem o seu testemunho, o monstro que sai do insondável abismo virá fazer-lhes guerra, e há de vencê-los e matá-los. 8E por três dias e meio os seus corpos estarão expostos nas ruas da grande cidade que simbolicamente se chama Sodoma ou Egito, aí mesmo onde o seu Senhor foi crucificado! 9Ninguém terá licença de os levar para uma sepultura e gente de muitas origens e línguas se concentrarão ali para os ver. 10E por toda a Terra haverá uma onda de regozijo pela sua morte, e até enviarão presentes uns aos outros, felicitando-se entre si pelo desaparecimento desses dois profetas de Deus que tanto os tinham atormentado.
11Mas passados esses três dias e meio o espírito de vida, da parte de Deus, entrou neles e levantaram-se. E toda a gente ficou cheia de medo. 12E uma voz lhes gritou do céu: ‘Subam aqui!’ E à vista dos seus inimigos subiram ao céu envolvidos numa nuvem.
13E naquele preciso momento houve um tremendo abalo de terra que destruiu a décima parte da cidade e fez 7000 mortos. Os que ficaram vivos, cheios de temor e respeito, deram enfim louvores, adorando o Deus do céu.
14Esta é a segunda desgraça; mas logo a seguir virá a terceira.”
A sétima trombeta
15Com efeito, assim que o sétimo anjo tocou a sua trombeta, vozes fortíssimas clamaram do céu: “O reino do mundo passou agora a pertencer ao nosso Senhor, e a Cristo, que reinará para todo o sempre!”
16E os vinte e quatro anciãos que estão sentados nos seus tronos, diante de Deus, inclinaram-se até ao chão e adoraram-no. 17E disseram:
“Agradecemos-te, Senhor Deus, Todo-Poderoso,
aquele que é, e que era,
porque tomaste enfim o domínio que te competia
e agora começaste a reinar.
18As nações irritaram-se
e a tua ira manifestou-se.
Chegou o tempo de julgares os mortos
e de recompensares os que têm trabalhado ao teu serviço.
Recompensarás os teus profetas e o teu santo povo,
todos os que temem o teu nome, desde o menor ao maior.
E destruirás todos aqueles que têm causado devastação na Terra.”
19E no céu apareceu o templo de Deus aberto de par em par. E podia ver-se no interior a arca da sua aliança. E houve relâmpagos e trovões acompanhados de grandes brados. Houve chuva de pedra e um violento terramoto.
