Gin-ayo ni Jesus ang Tawo nga May Delikado nga Balatian sa Panit
(Mar. 1:40-45; Luc. 5:12-16)
1Pagkatapos panudlo ni Jesus didto sa bukid, nagdulhog siya kag madamo nga mga tawo ang nagsunod sa iya. 2Dayon, may nagpalapit sa iya nga isa ka tawo nga may delikado nga balatian sa panit.8:2 delikado nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Griego nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko, suno sa Lev. 13. Nagluhod ang tawo sa iya kag nagsiling, “Ginoo,8:2 Ginoo: ukon, Sir. kon gusto mo, mapaayo mo ako sa akon balatian agod makabig ako nga matinlo.” 3Dayon gintandog siya ni Jesus nga nagasiling, “Gusto ko. Magmatinlo ka!” Sa gilayon nagtinlo siya 8:3 nagtinlo siya: buot silingon, matinlo na ang iya panit kag makabig na siya nga matinlo sa ila relihiyon. sa iya balatian. 4Kag nagsiling si Jesus sa iya, “Indi ka gid magpanugid bisan kay sin-o parte sini, kundi magderetso ka sa pari kag magpatan-aw sa iya.8:4 magpatan-aw sa iya agod makita sang pari nga nadula na ang iya balatian kag makabig na siya nga matinlo sa ila relihiyon. Dayon maghalad ka sang halad nga ginsugo ni Moises sa pagpamatuod sa mga tawo nga matinlo ka na.”
Gin-ayo ni Jesus ang Suluguon sang Kapitan
(Luc. 7:1-10)
5Karon, sang nagapasulod si Jesus sa banwa sang Capernaum, ginsugata siya sang isa ka kapitan sang mga soldado nga Romanhon. Nagpakitluoy siya nga nagasiling, 6“Ginoo,8:6 Ginoo: ukon, Sir. ang akon suluguon nagamasakit didto sa balay. Indi na siya makahulag kag puwerte gid ang iya pag-antos.” 7Nagsiling si Jesus sa iya, “Sige, kadtuan ko siya kag ayuhon.” 8Pero nagsabat ang kapitan, “Ginoo, indi ako takos nga magpasulod sa imo sa akon balay. Maghambal ka lang kag magaayo ang akon suluguon. 9Nahibaluan ko ini tungod kay ako sa idalom man sang mga opisyal, kag may mga soldado man sa idalom ko. Gani kon magmando ako sa isa ‘lakat,’ nagalakat siya, kag kon magmando ako sa isa, ‘kadto diri,’ nagakadto siya. Kag kon ano ang akon ginasugo sa akon ulipon, ginahimo niya.”8:9 Ang iya buot silingon, nagatuo siya nga kon ano ang ihambal ni Jesus matuman. 10Pagkabati sadto ni Jesus natingala gid siya. Kag nagsiling siya sa mga tawo nga nagasunod sa iya, “Sa pagkamatuod, wala pa gid ako nakakita sang tawo sa Israel nga may pagtuo nga pareho sini. 11Gani tandai ninyo ini! Madamo nga mga indi Judio halin sa bisan diin nga bahin sang kalibutan8:11 sa bisan diin nga bahin sang kalibutan: sa literal, sa sidlangan kag nakatundan. ang magapungko sa punsyon upod kay Abraham, Isaac, kag Jacob sa paghari sang Dios. 12Pero madamo nga mga Israelinhon nga amo kuntani ang masakop sa paghari sang Dios ang ipilak sa kadudulman nga sa diin magahinibi sila kag magabagrot ang ila mga ngipon.”8:12 magabagrot ang ila mga ngipon: siguro tungod sa kaakig ukon kasakit. 13Nagsiling si Jesus sa kapitan, “Pauli ka, matabo ang imo ginatuohan.” Kag sa sadto gid nga tion nag-ayo ang suluguon sang kapitan.
Madamo ang Ginpang-ayo ni Jesus
(Mar. 1:29-34; Luc. 4:38-41)
14Nagkadto si Jesus sa balay ni Pedro. Pag-abot niya didto, nakita niya ang ugangan ni Pedro nga babayi nga nagahigda nga may hilanat. 15Gintandog ni Jesus ang iya kamot, kag sa gilayon nag-ayo siya. Nagbangon siya kag ginhimusan niya sang pagkaon sila ni Jesus.
16Sang sirom na, madamo nga mga tawo nga may malaot nga espiritu ang gindala kay Jesus. Sa isa lang niya ka paghambal naghalalin ang malaot nga mga espiritu, kag ang tanan nga masakiton ginpang-ayo niya. 17Ginhimo niya ini agod matuman ang ginsiling ni Propeta Isaias,
“Siya ang nagkuha sang aton mga masakit,
kag nag-ayo sang aton mga balatian.”8:17 Isa. 53:4.
Ang Pagsunod kay Jesus
(Luc. 9:57-62)
18Sang makita ni Jesus nga madamo nga mga tawo ang nagtilipon didto sa iya, ginsugo niya ang iya mga sumulunod nga magtabok sa pihak sang dagat.8:18 dagat: Tan-awa ang footnote sa 4:13. 19Karon, may manunudlo sang Kasuguan nga nagpalapit sa iya kag nagsiling, “Manunudlo, maupod ako sa imo bisan diin ka makadto.” 20Nagsiling si Jesus sa iya, “Ang maila nga mga ido8:20 maila nga mga ido: Sa English, foxes. may mga buho nga ginapaulian kag ang mga pispis may mga pugad, pero ako nga Anak sang Tawo8:20 Anak sang Tawo: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. wala sing kaugalingon nga balay nga akon mapahuwayan.” 21May isa pa ka sumulunod ni Jesus nga nagsiling, “Ginoo, mapauli anay ako sa paglubong sang akon amay.”8:21 mapauli anay ako sa paglubong sang akon amay: Siguro ang buot silingon sang tawo, mapauli anay siya sa wala pa mapatay ang iya amay, kag kon patay na kag nalubong na, masunod siya kay Jesus. 22Nagsabat si Jesus sa iya, “Upod ka sa akon kag pabay-i ang mga patay8:22 mga patay: siguro ang buot silingon, mga patay sa panulok sang Dios. sa paglubong sang ila mga patay.”
Ginpauntat ni Jesus ang Mabaskog nga Hangin
(Mar. 4:35-41; Luc. 8:22-25)
23Dayon nagsakay si Jesus sa sakayan, kag nag-upod sa iya ang iya mga sumulunod. 24Samtang nagapanakayon sila, hinali lang nga nagbaskog ang hangin, kag daw indi na kitaon ang ila sakayan tungod sa kadalagko sang mga balod. Pero nagakatulog sadto si Jesus. 25Gani ginpalapitan siya sang iya mga sumulunod kag ginpukaw, “Ginoo,8:25 Ginoo: ukon, Sir. luwasa kami! Malumos kita!” 26Nagsiling si Jesus sa ila, “Ngaa bala nahadlok gid kamo? Kadiutay sang inyo pagtuo!” Dayon nagbangon siya kag ginmanduan niya ang hangin kag ang mga balod nga mag-untat. Kag sa gilayon naglinaw. 27Natingala gid ang iya mga sumulunod kag nagsiling sila, “Ano bala ini nga tawo nga bisan ang hangin kag ang mga balod nagatuman sa iya?”
Gin-ayo ni Jesus ang Duha ka Tawo nga May Malaot nga mga Espiritu
(Mar. 5:1-20; Luc. 8:26-39)
28Pag-abot nila sa tabok sang dagat, sa lugar sang mga Gadarenhon,8:28 Gadarenhon: sa iban nga mga kopya sang Griego, Gerasenhon; sa iban pa gid nga mga kopya, Gergesenhon. ginsugata si Jesus sang duha ka tawo nga naghalin sa mga kuweba nga lulubngan. Ining duha ka tawo ginagamhan sang malaot nga mga espiritu. Mabangis sila kaayo, gani nahadlok ang mga tawo nga mag-agi didto. 29Pagkakita nila kay Jesus nagsinggit sila, “Ikaw nga Anak sang Dios, ano ang imo labot sa amon? Nagkadto ka bala diri agod silutan kami sa wala pa ang tion?” 30Didto sa unhan may madamo nga mga baboy nga nagakaon. 31Nagpakitluoy ang malaot nga mga espiritu nga nagasiling, “Kon tabugon mo gid man kami, tuguti na lang kami nga magsulod sa sina nga mga baboy.” 32Nagsiling si Jesus sa ila, “Sige, lakat kamo!” Gani nagguwa sila sa duha ka tawo kag nagsulod sa mga baboy. Dayon nagdinaguso ang mga baboy padulhog sa banglid deretso sa tubig kag nagkalalumos.
33Nagdinalagan ang mga manugsagod sang mga baboy pakadto sa banwa kag nagpanugid kon ano ang natabo sa mga baboy kag sa duha ka tawo nga gin-gamhan sang malaot nga mga espiritu. 34Gani ang tanan nga tawo sa banwa nagkadto kay Jesus kag nagpakitluoy nga maghalin siya sa ila lugar.
O leproso
(Mc 1.40-44; Lc 5.12-14)
1Enquanto Jesus descia o monte, seguiam-no grandes multidões. 2Nisto um leproso chegou-se em adoração, rogando-lhe: “Senhor, se quiseres, podes curar-me!”
3Jesus, estendendo a mão, tocou-lhe e disse: “Sim, quero, sê curado!” E ficou imediatamente curado da lepra. 4Jesus disse-lhe: “Presta atenção: não fales com ninguém e vai apresentar-te ao sacerdote. Leva contigo a oferta que Moisés estabeleceu, para que lhes sirva de testemunho.”
A fé do oficial romano
(Lc 7.1-10; 13.28-29)
5Quando Jesus chegou a Cafarnaum, aproximou-se um oficial romano, suplicando-lhe: 6“Senhor, o meu servo está de cama, paralítico e cheio de dores.”
7Jesus respondeu-lhe: “Está bem, irei curá-lo.”
8O oficial retorquiu: “Senhor, não mereço que entres na minha casa! Se somente disseres: ‘Fica curado’, o meu servo ficará bom! 9Eu sei, porque também recebo ordens dos meus superiores e mando nos meus soldados. Digo a este: ‘Vai’ e ele vai. E àquele: ‘Vem’ e ele vem. E ao meu servo: ‘Faz isto ou aquilo’ e ele faz.”
10Ao ouvir estas palavras, Jesus ficou tão impressionado que disse para os que o seguiam: “É realmente como vos digo: ainda não encontrei ninguém na terra de Israel com uma fé assim! 11E digo-vos que muitos virão do Este e do Oeste e sentar-se-ão no reino dos céus com Abraão, Isaque e Jacob; 12enquanto aqueles para quem o reino foi preparado serão lançados na escuridão exterior, onde haverá choro e ranger de dentes.”
13E voltando-se para o oficial romano: “Vai para casa. Aquilo em que tinhas fé já se realizou!” O servo ficou curado naquele momento.
Jesus cura muitos
(Mc 1.29-34; Lc 4.38-41)
14Quando Jesus chegou a casa de Pedro, encontraram a sogra deste de cama e com febre. 15Ao tocar-lhe na mão, a febre desapareceu. Então ela levantou-se e foi servi-lo.
16Ao cair da tarde, trouxeram a Jesus várias pessoas possuídas por demónios. Com uma só palavra expulsou os espíritos e curou todos os que sofriam. 17Assim se cumpriu a profecia de Isaías:
“Ele levou as nossas enfermidades
e carregou as nossas doenças.”8.17 Is 53.4.
O custo de ser discípulo
(Lc 9.57-60)
18Ao reparar que se reunia uma multidão à sua volta, Jesus mandou os discípulos atravessarem para a outra margem do lago. 19Chegou-se ao pé dele um especialista na Lei que lhe disse: “Mestre, seguir-te-ei aonde quer que fores.” 20Mas Jesus respondeu: “As raposas têm tocas e as aves têm ninhos; eu, porém, o Filho do Homem, não possuo lar próprio nem sítio onde repousar a cabeça.”
21Outro dos seus discípulos disse-lhe: “Senhor, deixa-me primeiro enterrar o meu pai.” 22Jesus respondeu-lhe: “Segue-me agora! Os mortos de espírito que cuidem dos seus mortos.”
Jesus acalma a tempestade
(Mc 4.36-41; Lc 8.22-25)
23Depois entrou no barco e começou a atravessar o lago com os discípulos. 24De repente, levantou-se uma tempestade tão grande no mar que as ondas cobriam o barco. Mas Jesus dormia. 25Os discípulos foram acordá-lo, gritando: “Senhor, salva-nos, que estamos quase a morrer!”
26Ele disse-lhes: “Homens de pouca fé, porque estavam com medo?” E levantando-se repreendeu o vento e o mar e fez-se uma grande calma. 27Os discípulos ficaram admirados e perguntavam: “Que homem é este, a quem os próprios ventos e o mar obedecem?”
A cura dos endemoninhados
(Mc 5.1-17; Lc 8.26-37)
28Chegados ao outro lado do lago, à região dos Gadarenos, dois homens possuídos por demónios foram ao seu encontro. Viviam num cemitério e eram tão perigosos que ninguém era capaz de passar por ali. 29Começaram a gritar: “Que queres tu de nós, Filho de Deus? Não tens direito de nos atormentar ainda.” 30A certa distância, andava uma vara de porcos a pastar 31e os demónios rogaram-lhe: “Se nos vais expulsar, manda-nos para aquela vara de porcos.”
32“Está bem, vão!” Eles saíram daqueles homens e entraram nos porcos. Logo a vara inteira se precipitou, caindo no mar por um despenhadeiro e morrendo nas águas. 33Os porqueiros fugiram para a cidade, espalhando as notícias e o que tinha acontecido aos endemoninhados; 34toda a cidade se dirigiu ao encontro de Jesus, chegando até a pedir-lhe que se fosse embora da região.
