Ang Pagpatay kay Juan nga Manugbautiso
(Mar. 6:14-29; Luc. 9:7-9)
1Sa sadtong mga inadlaw, nakabalita si Herodes nga manugdumala sang Galilea parte kay Jesus. 2Gani nagsiling siya sa iya mga opisyal, “Siya amo si Juan nga manugbautiso. Nabanhaw siya! Amo ina nga may gahom siya sa paghimo sang mga milagro.”
3-4Sadto anay, ginpadakop ni Herodes si Juan tungod nga ginsilingan siya ni Juan, “Kontra sa Kasuguan ang imo pagpuyo upod kay Herodias.” Kay si Herodias asawa ni Felipe nga utod ni Herodes. Tungod sa dumot ni Herodias kay Juan, ginpadakop siya ni Herodes kag ginpapriso. 5Ipapatay kuntani ni Herodes si Juan, ugaling nahadlok siya sa mga Judio tungod nga ginakabig nila si Juan nga propeta.
6Pag-abot sang kaadlawan ni Herodes, nagsaot ang dalaga nga anak ni Herodias para sa mga bisita nga nagtambong didto, kag nalipay gid si Herodes. 7Gani nagsiling siya sa dalaga, “Sige, magpangayo ka sa akon bisan ano, kag ginasumpa ko nga ihatag ko gid ina sa imo.”
8Sa pagsugyot sang iya iloy nagsabat ang dalaga, “Ihatag mo sa akon subong ang ulo ni Juan nga manugbautiso nga nabutang sa bandehado.” 9Pagkabati sadto ni Haring Herodes nagkasubo gid siya. Pero tungod nga nakapanumpa siya kag nabatian mismo sang iya mga bisita, nagsugo siya nga himuon ang ginapangayo sang dalaga. 10Ginpautod niya ang ulo ni Juan didto sa prisohan. 11Ginbutang nila dayon sa bandehado kag gindala sa dalaga. Kag ginhatag niya ini sa iya iloy. 12Ang lawas ni Juan ginkuha sang iya mga sumulunod kag ginlubong nila dayon. Pagkatapos nagkadto sila kay Jesus kag ginsugid sa iya ang natabo kay Juan.
Ginpakaon ni Jesus ang 5,000 ka Tawo
(Mar. 6:30-44; Luc. 9:10-17; Juan 6:1-14)
13Sang pagkabati sadto ni Jesus, nagsakay siya sa sakayan kag nagtabok pakadto sa kamingawan. Pagkabati sang mga tawo halin sa nagkalain-lain nga mga banwa nga si Jesus nakahalin na, naglakat sila pakadto sa iya kaladtuan. 14Sang pagpanaog ni Jesus sa sakayan, nakita niya ang madamo gid nga mga tawo. Naluoy gid siya sa ila, kag ginpang-ayo niya ang mga masakiton nga ila gindala didto.
15Sang lapit na magsirom, nagpalapit sa iya ang iya mga sumulunod. Nagsiling sila, “Hapon na gid, kag ari kita diri sa kamingawan. Palakta na ang mga tawo sa mga baryo agod makabakal sila sang ila pagkaon.” 16Nagsiling si Jesus sa ila, “Indi kinahanglan nga palakton sila. Kamo mismo ang maghatag sang pagkaon sa ila.” 17Nagsabat sila, “Lima gid lang ka bilog ang aton tinapay kag duha ka isda.” 18Nagsiling si Jesus sa ila, “Abi dal-a ninyo diri sa akon.” 19Ginsilingan niya ang mga tawo nga magpungko sa hilamon. Dayon ginkuha niya ang lima ka tinapay kag duha ka isda, kag nagtangla siya sa langit kag nagpasalamat sa Dios. Pagkatapos ginpamihak-pihak niya ang tinapay kag ginhatag sa iya mga sumulunod kag ginpanagtag nila ini sa mga tawo. 20Nakakaon sila tanan kag nagkalabusog. Pagkatapos kaon, gintipon nila ang mga nabilin, kag dose pa ka alat ang napuno. 21Mga 5,000 ka lalaki ang nakakaon, wala labot ang mga babayi kag mga bata.
Naglakat si Jesus sa Ibabaw sang Tubig
(Mar. 6:45-52; Juan 6:15-21)
22Pagkatapos sadto, ginsugo ni Jesus ang iya mga sumulunod nga magsakay sa sakayan kag mag-una didto sa tabok samtang ginapapauli niya ang mga tawo. 23Sang nakahalin na ang mga tawo nagtaklad siya nga isahanon lang sa bukid agod magpangamuyo. Nagab-ihan siya didto. 24Sa amo man nga tion ang sakayan nga ginasakyan sang iya mga sumulunod didto na sa tunga sang lawod kag ginabulubalinsay sang balod, tungod kay sugata sa hangin. 25Sang kaagahon na, nagkadto si Jesus didto sa ila nga nagalakat sa ibabaw sang tubig. 26Pagkakita sang iya mga sumulunod nga may nagalakat sa ibabaw sang tubig hinadlukan sila, kag nagsinggit, “Bagat!” 27Sa gilayon nagsiling si Jesus sa ila, “Indi kamo magkahadlok, ako ini! Magpakaisog kamo!” 28Nagsiling dayon si Pedro, “Ginoo, kon ikaw ina, pakadtua ako sa imo nga nagalakat man sa ibabaw sang tubig.” 29Nagsiling si Jesus sa iya, “Sige, dali!” Gani nagpanaog si Pedro sa sakayan kag naglakat sa ibabaw sang tubig pakadto kay Jesus. 30Pero sang matalupangdan ni Pedro nga mabaskog ang hangin, hinadlukan siya kag amat-amat siya nga naglugdang. Gani nagsinggit siya, “Ginoo, buligi ako!” 31Sa gilayon gindawat siya ni Jesus kag gin-uyatan nga nagasiling, “Kadiutay sang imo pagtuo! Ngaa bala nagaduhaduha ka?” 32Pagsakay nila nga duha sa sakayan nag-untat dayon ang mabaskog nga hangin. 33Ginsimba siya sang mga tawo sa sakayan nga nagasiling, “Matuod gid nga ikaw ang Anak sang Dios.”
Gin-ayo ni Jesus ang mga Masakiton sa Genesaret
(Mar. 6:53-56)
34Pag-abot nila sa pihak, nagdungka sila sa Genesaret. 35Nakilala dayon si Jesus sang mga tawo didto kag ginpahibalo nila sa palibot nga mga lugar nga ara si Jesus. Gani ginpangdala sang mga tawo ang tanan nga masakiton sa iya. 36Ginpangabay nila si Jesus nga tugutan niya ang mga masakiton nga tandugon siya bisan sa gaway-gaway14:36 gaway-gaway: sa English, tassel. Tan-awa sa Num. 15:37-39, Deu. 22:12, kag sa Mat. 23:5. na lang sang iya bayo. Kag ang tanan nga nakatandog nag-ayo.
1At that time Herod the tetrarch heard of the fame of Jesus, 2And said unto his servants, This is John the Baptist; he is risen from the dead; and therefore mighty works do shew forth themselves in him.
3¶ For Herod had laid hold on John, and bound him, and put him in prison for Herodias’ sake, his brother Philip’s wife. 4For John said unto him, It is not lawful for thee to have her. 5And when he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet. 6But when Herod’s birthday was kept, the daughter of Herodias danced before them, and pleased Herod. 7Whereupon he promised with an oath to give her whatsoever she would ask. 8And she, being before instructed of her mother, said, Give me here John Baptist’s head in a charger. 9And the king was sorry: nevertheless for the oath’s sake, and them which sat with him at meat, he commanded it to be given her. 10And he sent, and beheaded John in the prison. 11And his head was brought in a charger, and given to the damsel: and she brought it to her mother. 12And his disciples came, and took up the body, and buried it, and went and told Jesus.
13¶ When Jesus heard of it, he departed thence by ship into a desert place apart: and when the people had heard thereof, they followed him on foot out of the cities. 14And Jesus went forth, and saw a great multitude, and was moved with compassion toward them, and he healed their sick.
15¶ And when it was evening, his disciples came to him, saying, This is a desert place, and the time is now past; send the multitude away, that they may go into the villages, and buy themselves victuals. 16But Jesus said unto them, They need not depart; give ye them to eat. 17And they say unto him, We have here but five loaves, and two fishes. 18He said, Bring them hither to me. 19And he commanded the multitude to sit down on the grass, and took the five loaves, and the two fishes, and looking up to heaven, he blessed, and brake, and gave the loaves to his disciples, and the disciples to the multitude. 20And they did all eat, and were filled: and they took up of the fragments that remained twelve baskets full. 21And they that had eaten were about five thousand men, beside women and children.
22¶ And straightway Jesus constrained his disciples to get into a ship, and to go before him unto the other side, while he sent the multitudes away. 23And when he had sent the multitudes away, he went up into a mountain apart to pray: and when the evening was come, he was there alone. 24But the ship was now in the midst of the sea, tossed with waves: for the wind was contrary. 25And in the fourth watch of the night Jesus went unto them, walking on the sea. 26And when the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, It is a spirit; and they cried out for fear. 27But straightway Jesus spake unto them, saying, Be of good cheer; it is I; be not afraid. 28And Peter answered him and said, Lord, if it be thou, bid me come unto thee on the water. 29And he said, Come. And when Peter was come down out of the ship, he walked on the water, to go to Jesus. 30But when he saw the wind boisterous, he was afraid; and beginning to sink, he cried, saying, Lord, save me. 31And immediately Jesus stretched forth his hand, and caught him, and said unto him, O thou of little faith, wherefore didst thou doubt? 32And when they were come into the ship, the wind ceased. 33Then they that were in the ship came and worshipped him, saying, Of a truth thou art the Son of God.
34¶ And when they were gone over, they came into the land of Gennesaret. 35And when the men of that place had knowledge of him, they sent out into all that country round about, and brought unto him all that were diseased; 36And besought him that they might only touch the hem of his garment: and as many as touched were made perfectly whole.
