Naghambal si Jesus Parte sa Pagguba sang Templo
(Mat. 24:1-2; Luc. 21:5-6)
1Sang nagapaguwa na si Jesus sa templo, ang isa sang iya mga sumulunod nagsiling, “Manunudlo, tan-awa bala ini nga templo. Ang gin-gamit nga mga bato dalagko kag katahom sang pagpatindog sini.” 2Nagsiling si Jesus sa iya, “Ini nga templo nga ginhimo sa dalagko nga mga bato magakalaguba sa palaabuton kag wala gid sing may mabilin nga mga bato nga nagasalampaw.”
Mga Kagamo kag mga Paghingabot
(Mat. 24:3-14; Luc. 21:7-19)
3Sang nagapungko si Jesus didto sa Bukid sang mga Olibo nga nagaatubang sa templo, nagpalapit si Pedro, si Santiago, si Juan, kag si Andres kag nagpamangkot sa iya nga silahanon lang. 4Siling nila, “Sugiri kami kon san-o matabo ang mga butang nga imo ginsiling? Kag ano bala ang tanda nga madali na lang ini tanan matabo?”
5Gani nagsiling si Jesus sa ila, “Mag-andam kamo nga wala sing may makapatalang sa inyo. 6Kay madamo ang magaabot kag magasiling nga sila amo ako, kag madamo ang ila mapatalang. 7Kon makabati kamo sang mga gira nga malapit sa inyo kag makabalita kamo nga didto sa malayo nagagira man, indi kamo magkahadlok. Kinahanglan gid nga matabo ini, pero indi pa ini ang katapusan. 8Magailinaway ang mga nasyon kag magailinaway ang mga ginharian. May magaabot nga mga linog sa nagkalain-lain nga mga lugar kag may magaabot nga mga gutom. Pero ini nga mga butang umpisa pa lang sang mga kabudlayan nga magaabot.
9“Mag-andam kamo, kay pangdakpon kamo kag dal-on sa mga hukmanan. Pagahanuton kamo sa mga simbahan sang mga Judio. Magaatubang kamo sa mga gobernador kag sa mga hari tungod sang inyo pagsunod sa akon. Kag didto magasugid kamo sang Maayong Balita sa ila. 10Sa wala pa mag-abot ang katapusan, kinahanglan iwali anay ang Maayong Balita sa tanan nga lugar. 11Kon dal-on kamo sa korte kag imbistigaron, indi kamo magpalibog kon ano ang inyo isabat, kay kon sa oras nga kinahanglan kamo maghambal, ihambal lang ninyo ang ginapahambal sa inyo sang Espiritu Santo. Kay indi kamo ang magahambal kundi ang Espiritu Santo paagi sa inyo. 12Sa sina nga mga inadlaw, may mga tawo nga magapapatay sang ila mga utod. May mga amay nga magapapatay sang ila mga anak. Kag may mga anak nga magakontra sa ila mga ginikanan, kag ipapatay nila sila. 13Dumtan kamo sang tanan tungod sang inyo pagsunod sa akon. Pero ang nagapadayon sa pagsunod hasta sa katapusan amo ang maluwas.”
Ang Makangilil-ad nga Butang
(Mat. 24:15-28; Luc. 21:20-24)
14“Makita ninyo ang makangilil-ad nga butang nga mangin kabangdanan nga pabay-an ang templo. Nabutang ini sa templo, sa lugar nga indi dapat tindugan sini. (Kamo nga nagabasa, intiendihon ninyo kon ano ang kahulugan sini!) Kon matabo na ini, ang mga ara sa Judea dapat magpalagyo sa kabukiran. 15Ang tawo nga matabuan nga ara sa guwa sang iya balay indi na magsulod pa sa pagkuha sang bisan ano. 16Ang matabuan nga ara sa iya uma indi na magpauli pa sa pagkuha sang iya bayo. 17Makaluluoy ang mga nagabulusong kag ang mga nagapatiti sa sina nga mga inadlaw tungod nga mabudlayan sila sa pagpalagyo. 18Magpangamuyo kamo nga indi ini matabo sa tigtulugnaw. 19Kay sa sina nga mga inadlaw magaabot ang pag-antos nga wala pa gid matabo halin sang pagtuga sang Dios sang kalibutan hasta subong, kag wala sing may matabo pa nga pareho sina hasta san-o. 20Kon ina nga mga inadlaw wala ginpalip-ot sang Ginoo wala gid sing may mabilin nga tawo. Pero tungod sang iya kaluoy sa iya mga pinili, ginpalip-ot niya ina nga mga inadlaw.
21“Kon may magsiling sa inyo, ‘Ari na ang Cristo!’ ukon ‘Didto siya!’ indi kamo magpati. 22Kay magaguwa ang indi matuod nga mga Cristo kag ang indi matuod nga mga propeta. Magahimo sila sang mga milagro kag makatilingala nga mga butang sa katuyuan nga patalangon, kon mahimo, bisan pa ang mga pinili sang Dios. 23Gani magbantay kamo! Ginasugid ko na sa inyo nga daan ini nga mga butang sa wala pa matabo.”
Ang Pagbalik ni Jesus Diri sa Kalibutan
(Mat. 24:29-31; Luc. 21:25-28)
24“Pagkatapos sang pag-antos sa sina nga tiyempo, ang adlaw magadulom, ang bulan indi na magsanag, 25kag ang mga bituon magakalahulog. Ang mga butang13:25 butang: sa literal, gahom. sa langit pagapatalangon sa ila kinaandan nga alagyan. 26Dayon ako nga Anak sang Tawo makita sa mga panganod nga nagabalik diri sa kalibutan nga may puwerte nga gahom kag kadungganan.13:26 puwerte nga gahom kag kadungganan: ukon, puwerte nga gahom nga nagasilak. 27Suguon ko ang akon mga anghel sa pagtipon sang akon mga pinili halin sa tanan nga lugar sang kalibutan.”
Ang Leksyon sa Kahoy nga Higera
(Mat. 24:32-35; Luc. 21:29-33)
28“Magtuon kamo sang leksyon sa kahoy nga higera. Kon ang iya mga sanga nagapanalingsing na, mahibaluan ninyo nga madali na lang ang tig-ilinit. 29Sa amo man nga bagay, kon makita ninyo nga nagakalatabo na ini nga mga butang nga akon ginasugid sa inyo, mahibaluan ninyo nga madali na lang ako mag-abot. 30Sa pagkamatuod, magakalatuman ini tanan nga butang sa wala pa mapatay ang mga tawo sa sini nga henerasyon. 31Madula ang langit kag ang duta, pero ang akon mga pulong indi gid madula kundi matuman gid ini.”
Wala sing may Nakahibalo kon San-o gid Mabalik si Jesus
(Mat. 24:36-44)
32“Kon parte sa adlaw ukon oras sang akon pag-abot, wala gid sing may nakahibalo bisan ang mga anghel sa langit ukon ako nga Anak sang Dios, kundi ang Amay gid lang. 33Gani magbantay kamo kag mag-andam, kay wala kamo kahibalo kon san-o ako maabot. 34Pareho man ini sa tawo nga naglakat sa malayo nga lugar. Antes siya maghalin sa iya balay, ginbilinan niya sang mga ulobrahon ang tagsa niya ka suluguon kag ginhambalan ang guwardya sa puwertahan nga magbantay sa iya nga pag-abot. 35Gani magbantay kamo, kay wala kamo kahibalo kon san-o mabalik ang tag-iya sang balay; mahimo nga sa hapon, sa tungang gab-i, sa kaagahon ukon sa pagbutlak sang adlaw. 36Basi kon sa iya pagbalik maabtan niya kamo nga nagakatulog. 37Ang ginasiling ko sa inyo ginasiling ko sa tanan: Magbantay kamo!”
Jesus forudsiger templets ødelæggelse
Matt. 24,1-2; Luk. 21,5-6
1Da Jesus var på vej væk fra templet, udbrød en af hans disciple: „Mester, se engang på de smukke bygninger! Er det ikke nogle flotte sten?”
2„Jo, det ser smukt ud,” svarede Jesus. „Men det hele vil blive jævnet med jorden.”
Jesus advarer om krige, katastrofer og forfølgelser
Matt. 24,3-14; Luk. 21,7-19
3Lidt senere, da Jesus sad alene med disciplene på Olivenbjergets skråning lige over for templet, spurgte Peter, Jakob, Johannes og Andreas ham: 4„Hvornår vil det med templet ske? Hvad er tegnet på, at alt er tæt ved afslutningen?”
5Jesus svarede: „Lad ikke nogen vildlede jer. 6Mange vil komme og påstå, at de er Messias, og de vil føre mange på vildspor. 7Når I hører om uro og krigshandlinger rundt omkring, så lad jer ikke skræmme. Den slags er uundgåeligt, men det er endnu ikke afslutningen. 8Folk og nationer vil bekrige hinanden, og mange steder bliver der jordskælv og hungersnød. Men det er kun som de første veer inden en fødsel.”
9Jesus fortsatte: „Vær på vagt! Man vil slæbe jer for retten og piske jer i synagogerne. I vil blive anklaget og stillet for konger og guvernører, fordi I tjener mig, men det vil give jer anledning til at fortælle dem budskabet om mig, 10ja, det gode budskab skal forkyndes for alle folkeslagene, før afslutningen kommer.
11Når I bliver arresteret og slæbt for retten, skal I ikke bekymre jer om, hvad I skal sige til jeres forsvar. Sig bare det, som I får fra Gud, når øjeblikket er inde. Så er det nemlig ikke jer, der taler, men Helligånden.
12Søskende vil forråde hinanden til døden og fædre angive deres børn. Børn vil gøre oprør mod deres forældre og vil endda få dem slået ihjel. 13Ja, I vil blive hadet af mange, fordi I hører mig til. Men de, der holder ud indtil det sidste, skal blive frelst.
Jerusalems ødelæggelse
Matt. 24,15-22; Luk. 21,20-24
14Når I ser ‚den afskyelige ødelægger’13,14 En hentydning til Daniels profetiske syn i Dan. 9,27; 11,31f, 12,11 jf. Matt. 24,15. stå på det sted, hvor han ikke burde stå,” (må de, der læser det, forstå alvoren i det), „da skal de, der er i Judæa, flygte op i bjergene. 15De, der opholder sig uden for deres hus, skal ikke løbe ind for at pakke deres ting, 16og de, der arbejder i marken, skal ikke løbe hjem for at hente deres overtøj. 17Ve de kvinder, der på det tidspunkt er gravide, og ve de mødre, der har små børn, som skal ammes. 18Bed om, at jeres flugt ikke kommer til at ske om vinteren. 19For det bliver så forfærdeligt, som det ikke har været siden jordens skabelse og heller aldrig vil blive igen. 20Hvis ikke Gud afkortede den periode, ville intet menneske overleve. Men nu bliver den afkortet af hensyn til dem, han har udvalgt.
Falske profeter
Matt. 24,23-28; Luk. 17,23-24
21Hvis der kommer nogen og fortæller jer, at Messias er kommet og befinder sig her eller der—så tro ikke på det. 22Der vil komme falske profeter og folk, der hævder at være Messias, og de vil gøre forbavsende mirakler for—om muligt—at vildlede endog Guds udvalgte. 23Pas på! Nu har jeg advaret jer!
Tegnene på, at Jesus snart kommer igen
Matt. 24,29-35; Luk. 21,25-33
24Efter den tids frygtelige trængsler vil solen blive formørket og månen holde op med at skinne. 25Stjernerne vil falde ned, og himlens kræfter komme ud af balance.13,25 Jf. Es. 13,10 og 34,4. 26Da vil man se Menneskesønnen komme til syne i skyerne med kraft og megen herlighed,13,26 Jf. Dan. 7,13. 27og da vil jeg sende mine engle ud, for at de kan samle mine udvalgte fra alle fire verdenshjørner, fra jordens og himlens yderste grænser.
28Lad mig bruge figentræet som billede. Når de nye skud bryder frem, og bladene folder sig ud, så ved I, at sommeren er på vej. 29På samme måde kan I vide, at jeg er lige på trapperne, når I ser disse ting ske. 30Det siger jeg jer: Mit udvalgte folk skal ikke forgå, selv om alt det her vil ske.13,30 Ordret siger teksten: „Denne gruppe mennesker skal ikke forgå, imens alle disse ting foregår”. Ud fra sammenhængen må det formodes, at den gruppe mennesker, der er tale om, er dem, der holder fast ved Jesu ord, jf. næste vers. 31Himlen og jorden skal forgå, men mine ord skal aldrig forgå.
Vær altid parat
Matt. 24,36-51; Luk. 12,35-40; 21,34-36
32Ingen kender dagen eller tidspunktet, hvor det vil ske, ikke engang Guds engle, end ikke jeg selv. Kun Faderen ved det. 33Vær på vagt! Vær altid parat, for I ved ikke, hvornår det sker. 34Det er som med en mand, der skulle ud på en lang rejse og overlod huset til sine tjenere. De fik hver deres ansvarsområde, og dørvogteren fik besked på at holde vagt. 35Sådan skal I også være på vagt. For I ved ikke, hvornår husets herre vender tilbage, om det bliver om aftenen, ved midnat, før daggry eller om morgenen. 36Lad ham ikke finde jer sovende, når han pludselig kommer. 37Hvad jeg siger til jer, det siger jeg til alle: Hold jer parate!”
