Leviticus 23 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Leviticus 23:1-44

Ang Pinasahi nga mga Tion sang Pagsimba

1Ginsugo sang Ginoo si Moises 2nga ihambal sa mga Israelinhon ang ini nga mga pagsulundan parte sa pinasahi nga mga tion nga magatilipon sila sa pagsimba sa Ginoo:

Ang Adlaw nga Inugpahuway

3May anom kamo ka adlaw sa pag-obra, pero sa ikapito nga adlaw magpahuway kamo kay amo ina ang Adlaw nga Inugpahuway. Indi kamo mag-obra sa sina nga adlaw kundi magtipon kamo sa pagsimba, kay adlaw ina nga padunggan ninyo ang Ginoo.

Ang Piesta sang Paglabay sang Anghel kag ang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok

(Num. 28:16-25)

4Ang Piesta sang Paglabay sang Anghel kag ang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok pinasahi man nga mga tion nga magatilipon ang mga Israelinhon sa pagsimba sa Ginoo. 5Ang Piesta sang Paglabay sang Anghel ginahiwat sa gab-i sang ika-14 nga adlaw sang nahauna nga bulan. 6Kag sa ika-15 nga adlaw sang amo gihapon nga bulan, magaumpisa naman ang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok. Pito ka adlaw ini nga piesta, kag sa sina nga mga inadlaw ang tinapay nga kaunon ninyo kinahanglan wala sing inugpahabok. 7Sa nahauna nga adlaw sang sini nga piesta, indi kamo mag-obra kundi magtipon kamo sa pagsimba sa Ginoo. 8Sa sulod sang pito ka adlaw maghalad kamo sa Ginoo sang halad nga paagi sa kalayo.23:8 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa 1:9. Kag sa ikapito nga adlaw indi kamo liwat mag-obra kundi magtipon kamo sa pagsimba sa Ginoo.

Ang Piesta sang Pag-ani

(Num. 28:26-31)

9-11Kon didto na kamo sa duta nga ihatag sang Ginoo sa inyo, ihalad ninyo sa iya ang una nga binugkos nga mga uhay nga naani ninyo. Dal-on ninyo ini sa pari sa sunod nga adlaw sa tapos sang Adlaw nga Inugpahuway, kag bayawon ini sang pari sa presensya sang Ginoo agod batunon kamo sang Ginoo paagi sini. 12Sa sina man nga adlaw, maghalad man kamo sa Ginoo sang karnero nga isa ka tuig nga wala sing deperensya bilang halad nga ginasunog. 13Lakipan ninyo ini sang halad nga regalo nga apat ka kilo nga harina nga maayo nga klase kag ginmikslahan sang mantika, kag halad nga ilimnon nga isa ka litro nga bino. Halad ini nga paagi sa kalayo, kag ang kahamot sini makapalipay sa Ginoo. 14Kon wala pa ninyo mahalad ina, indi gid kamo dapat magkaon sang bisan ano nga klase sang pagkaon halin sa inyo bag-o nga inani, hilaw man ini ukon sinanlag ukon ginluto nga tinapay. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon, bisan diin kamo mag-estar.

15-17Pagkaligad sang pito ka semana umpisa sa adlaw nga naghalad kamo sadtong binugkos nga mga uhay, magtipon kamo kag maghalad liwat sang halad nga regalo halin sa sadtong mga uhay nga bag-o lang ninyo inani. Ini bali sa ika-50 nga adlaw, nga amo ang adlaw pagkatapos sang ikapito nga Adlaw nga Inugpahuway. Ang ihalad ninyo duha ka tinapay nga ang kada isa hinimo halin sa apat ka kilo nga harina nga maayo nga klase, nga may inugpahabok. Ihalad ninyo ini bilang halad nga ginabayaw halin sa nahauna ninyo nga patubas. 18Parisan ninyo ini sang pito ka bataon nga karnero nga lalaki nga tag-isa ka tuig, isa ka torite nga baka, kag duha ka gulang nga karnero nga lalaki, nga ang kada isa sa ila wala sing deperensya. Ihalad ninyo ini bilang halad nga ginasunog upod sa halad nga regalo kag pati sa halad nga ilimnon. Ang kahamot sini nga halad nga paagi sa kalayo makapalipay sa Ginoo. 19Dayon maghalad man kamo sang isa ka lalaki nga kanding bilang halad sa pagpakatinlo, kag duha ka karnero nga tag-isa ka tuig bilang halad nga para sa maayo nga relasyon. 20Bayawon sang pari sa presensya sang Ginoo ang duha ka karnero kag ang halad nga halin sa nahauna nga patubas. Balaan ini nga mga halad para sa Ginoo kay bahin ini sang mga pari. 21Sa amo man nga adlaw indi kamo mag-obra kundi magtipon kamo sa pagsimba sa Ginoo. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon, bisan diin kamo mag-estar.

22Kon mag-ani kamo, indi ninyo pag-ubusa ani ang ara sa higad sang inyo talamnan, kag indi ninyo pagbalikon kag siputon ang mga nabilin. Ibilin na lang ninyo ina sa mga imol kag sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo. Ako amo ang Ginoo nga inyo Dios.

Ang Piesta sang Pagpatunog sang mga Trumpeta

(Num. 29:1-6)

23-24Sa nahauna nga adlaw sang ikapito nga bulan, magpahuway kamo bilang pagdumdom sa Ginoo. Kon mabatian ninyo ang pagtunog sang mga trumpeta, magtipon kamo sa pagsimba sa iya. 25Indi kamo mag-obra sa sina nga adlaw kundi maghalad kamo sa Ginoo sang halad nga paagi sa kalayo.

Ang Adlaw sang Pagtubos

(Num. 29:7-11)

26-28Ang ikanapulo nga adlaw sang sina nga ikapito nga bulan amo ang Adlaw sang Pagtubos.23:26-28 Adlaw sang Pagtubos: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. Indi kamo mag-obra sa sina nga adlaw kundi magtipon kamo sa pagsimba sa Ginoo nga may pagpuasa, kag maghalad kamo sa iya sang halad nga paagi sa kalayo. Kay sa sina nga adlaw himuon ang seremonya sa pagtubos sa inyo sa inyo mga sala sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios. 29Ang indi magpuasa sa sina nga adlaw indi na ninyo pagkabigon nga sakop ninyo. 30Patyon sang Ginoo ang bisan sin-o nga mag-obra sa sina nga adlaw. 31-32Gani magpahuway kamo kag magpuasa umpisa sa pagsalop sang adlaw sa ikasiyam nga adlaw sang sina nga bulan hasta sa masunod nga pagsalop sang adlaw. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon, bisan diin kamo mag-estar.

Ang Piesta sang Pagpatindog sang mga Payag

(Num. 29:12-40)

33-34Ginsugo sang Ginoo si Moises nga ihambal ini sa mga Israelinhon: Sa ika-15 nga adlaw sang ikapito nga bulan magaumpisa ang Piesta sang Pagpatindog sang mga Payag, kag saulugon ninyo ini sa sulod sang pito ka adlaw. 35Sa nahauna nga adlaw indi kamo mag-obra kundi magtipon kamo sa pagsimba sa Ginoo. 36Sa sulod sang pito ka adlaw maghalad kamo sa Ginoo sang mga halad nga paagi sa kalayo. Kag sa ikawalo nga adlaw23:36 ikawalo nga adlaw: Dugang ini nga adlaw sa piesta nga bali amo ang katapusan nga adlaw sang piesta. indi naman kamo mag-obra kundi magtipon kamo liwat sa pagsimba sa Ginoo, kag maghalad kamo sa iya. Katapusan ini nga adlaw sang inyo nga pagtilipon.

37Amo ina ang mga pinasahi nga mga tion nga magatilipon kamo sa pagsimba sa Ginoo kag sa paghalad sang mga halad nga paagi sa kalayo. Dapat magdala kamo sang mga halad nga ginasunog, halad nga regalo, halad nga para sa maayo nga relasyon, kag mga halad nga ilimnon, nga ginakinahanglan nga ihalad ninyo sa mga tion sang paghalad sini. 38Saulugon ninyo ina nga mga pinasahi nga mga tion dugang sa Adlaw nga Inugpahuway nga ginahimo ninyo kada semana. Kag ihalad ninyo ini nga mga halad dugang sa inyo mga regalo, sa inyo mga halad sa pagtuman sang mga panaad, kag sa inyo mga halad nga kinabubut-on nga inyo ginahalad sa Ginoo. 39Kon parte liwat sa Piesta sang Pagpatindog sang mga Payag, saulugon ninyo ini sa pagpadungog sa Ginoo umpisa sa ika-15 nga adlaw sang ikapito nga bulan, pagkatapos sang tig-alani. Saulugon ninyo ini sa sulod sang pito ka adlaw; indi kamo mag-obra sa nahauna nga adlaw kag sa ikawalo nga adlaw. 40Sa nahauna nga adlaw, magkuha kamo sang pinakamaayo nga mga bunga sang mga kahoy, mga paklang sang palma, mga sanga sang madabong nga mga kahoy, kag mga kahoy-kahoy sa ililigan sang tubig, kag magkinalipay kamo sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios sa sulod sang pito ka adlaw. 41-43Saulugon ninyo ini nga piesta sa ikapito nga bulan sang kada tuig sa pagpadungog sa Ginoo. Sa sulod sang pito ka adlaw, tanan kamo nga mga tumandok nga mga Israelinhon mag-estar sa mga payag agod nga mahibaluan sang inyo mga kaliwat nga ginpaestar sang Ginoo nga inyo Dios ang inyo mga katigulangan sa mga payag sang ginpaguwa niya sila sa Egipto. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon.

44Amo ato ang parte sa pinasahi nga mga tion sa pagsimba sa Ginoo nga ginpahibalo ni Moises sa mga Israelinhon.

Hoffnung für Alle

3. Mose 23:1-44

Der Sabbat

1Der Herr befahl Mose, 2den Israeliten Folgendes weiterzusagen:

»Dies sind die heiligen Feste, an denen sich das ganze Volk zu meiner Ehre versammeln soll.

3Sechs Tage sollt ihr arbeiten, aber der siebte Tag ist ein ganz besonderer Ruhetag. Dann sollt ihr euch zum Gottesdienst versammeln. Es ist der Sabbat, der mir, dem Herrn, geweiht ist. An diesem Tag dürft ihr keinerlei Arbeit verrichten, wo immer ihr auch wohnt.«

Das Passahfest und das Fest der ungesäuerten Brote

(4. Mose 28,16‒25)

4»Auch an den folgenden Festen, die ihr einmal im Jahr zu meiner Ehre feiert, sollt ihr zu einer heiligen Versammlung zusammenkommen:

5Am 14. Tag des 1. Monats in der Abenddämmerung wird das Passahfest für mich, den Herrn, gefeiert. 6Am darauffolgenden Tag beginnt das Fest der ungesäuerten Brote. Feiert es mir zu Ehren! Sieben Tage lang sollt ihr Brot essen, das ohne jeden Sauerteig gebacken wurde! 7Am ersten dieser sieben Tage sollt ihr nicht eure alltäglichen Arbeiten verrichten, sondern euch versammeln und gemeinsam mich, den Herrn, anbeten. 8Bringt mir sieben Tage lang Opfer dar! Am letzten Tag sollt ihr euch wieder zum Gottesdienst versammeln; auch dann dürft ihr nicht wie sonst arbeiten.«

Das Fest der ersten Garbe

9Der Herr trug Mose auf, 10den Israeliten seine Worte weiterzugeben: »Wenn ihr in das Land kommt, das ich euch geben werde, und dort die Getreideernte einbringt, sollt ihr die erste Garbe dem Priester geben. 11Dieser schwingt sie am Tag nach dem folgenden Sabbat vor dem heiligen Zelt hin und her. So weiht er eure Garbe mir, dem Herrn, und ich werde sie gnädig annehmen. 12Am selben Tag müsst ihr mir ein fehlerloses einjähriges Lamm als Brandopfer darbringen, 13dazu als Speiseopfer zweieinhalb Kilogramm feines Weizenmehl, mit Öl vermengt. Verbrennt alles für mich auf dem Altar, denn solche wohlriechenden Opfer gefallen mir gut. Gebt als Trankopfer noch einen Liter Wein dazu. 14Erst wenn ihr mir, eurem Gott, diese Gaben dargebracht habt, dürft ihr die frischen Körner rösten, Brot daraus backen und von dem Getreide essen. Diese Ordnung gilt für alle Generationen, wo immer ihr auch wohnt.«

Das Wochenfest

(4. Mose 28,26‒31)

15»Vom Tag nach dem Sabbat, an dem ihr die ersten Ähren mir, dem Herrn, geweiht habt, zählt ihr genau sieben Wochen. 16Am 50. Tag, nach dem siebten Sabbat, sollt ihr mir ein Speiseopfer von der neuen Ernte darbringen. 17Jede Familie gibt zwei Brote, die jeweils aus zweieinhalb Kilogramm feinem Weizenmehl mit Sauerteig gebacken wurden. Diese Opfergaben, die ihr mir weihen sollt, müssen vom ersten Getreide genommen werden. 18Zusätzlich bringt ihr sieben fehlerlose einjährige Lämmer, einen Jungstier und zwei Schafböcke als Brandopfer dar. Dazu kommen noch die üblichen Speise- und Trankopfer. Solche wohlriechenden Gaben erfreuen mich, den Herrn. 19Sucht auch einen Ziegenbock für das Sündopfer und zwei einjährige Lämmer für das Friedensopfer aus! 20Der Priester weiht mir alle diese Opfergaben, zusammen mit dem Brot der ersten Ernte und den beiden Lämmern, indem er sie vor dem Heiligtum hin- und herschwingt. Sie gehören mir, und der Priester darf sie als seinen Anteil am Opfer behalten. 21An diesem Tag sollt ihr euch versammeln, um mich anzubeten. Ihr dürft dann keinerlei alltägliche Arbeit verrichten! Diese Ordnung gilt für alle künftigen Generationen, wo immer ihr auch wohnt.

22Wenn ihr in eurem Land die Getreideernte einbringt, sollt ihr eure Felder nicht ganz bis an den Rand abmähen und auch keine Nachlese halten. Überlasst die Reste den Armen und Fremden! Ich bin der Herr, euer Gott.«

Das Neujahrsfest

(4. Mose 29,1‒6)

23-24Weiter ließ der Herr den Israeliten durch Mose ausrichten: »Der 1. Tag des 7. Monats soll ein Ruhetag für euch sein, an dem ihr euch mir zu Ehren versammelt. Zur Erinnerung daran sollen die Posaunen laut geblasen werden. 25Lasst an diesem Tag alle gewöhnliche Arbeit ruhen und bringt mir, dem Herrn, eure Opfer auf dem Altar dar!«

Der große Versöhnungstag

(4. Mose 29,7‒11)

26Der Herr sagte zu Mose: 27»Der 10. Tag des 7. Monats ist der Tag der Versöhnung. Dann sollt ihr fasten und euch vor mir beugen. Zu meiner Ehre sollt ihr euch versammeln und eure Opfer auf dem Altar verbrennen. 28Ihr dürft keinerlei Arbeit verrichten, denn an diesem Tag werdet ihr mit mir, dem Herrn, eurem Gott, versöhnt und von all euren Sünden befreit. 29Wer an diesem Tag nicht fastet und in Demut vor mich tritt, hat sein Leben verwirkt und muss aus dem Volk ausgeschlossen werden. 30Ich selbst lasse jeden umkommen, der an diesem Tag irgendeine Arbeit verrichtet. 31Arbeitet auf keinen Fall am Versöhnungstag! Diese Ordnung gilt für alle künftigen Generationen, wo immer ihr auch wohnt. 32Der Versöhnungstag ist ein ganz besonderer Feiertag23,32 Wörtlich: Sabbat., an dem ihr euch vor mir demütigen und alle Arbeit ruhen lassen sollt. Er dauert vom Abend des 9. Tages bis zum folgenden Abend.«

Das Laubhüttenfest

(4. Mose 29,12‒39)

33-34Auch das Folgende sollte Mose den Israeliten vom Herrn mitteilen: »Am 15. Tag des 7. Monats beginnt das Laubhüttenfest, das sieben Tage dauert. Feiert es zu meiner Ehre! 35Am ersten Tag sollt ihr euch versammeln, um mich, den Herrn, anzubeten. Dann dürft ihr nicht euren gewöhnlichen Arbeiten nachgehen. 36Sieben Tage lang bringt ihr mir eure Opfer dar; am achten Tag kommt ihr wieder zu einem Festgottesdienst zusammen und opfert mir eure Gaben. Auch an diesem Tag dürft ihr keine alltägliche Arbeit verrichten.

37Dies sind die jährlichen Feste zu meiner Ehre, an denen ihr euch zum Gottesdienst versammelt und mir eure Brand-, Speise-, Schlacht- und Trankopfer darbringt, wie es für den jeweiligen Tag vorgeschrieben ist. 38Dazu kommen die wöchentlichen Sabbatfeiern, eure Abgaben sowie die versprochenen und freiwilligen Opfer, die ihr mir, dem Herrn, bringt.

39Am 15. Tag des 7. Monats, wenn ihr die Ernte eingebracht habt, sollt ihr sieben Tage lang das Laubhüttenfest zu meiner Ehre feiern. Der erste und der achte Tag sind Ruhetage. 40Am ersten Tag sammelt ihr die schönsten Früchte eurer Bäume sowie Palmwedel, Zweige von Bachpappeln und anderen dicht belaubten Bäumen. Feiert sieben Tage lang ein fröhliches Fest für mich, den Herrn, euren Gott. 41Jedes Jahr sollt ihr im siebten Monat eine Woche lang feiern! Diese Ordnung gilt für alle Generationen, wo auch immer ihr lebt. 42Während der Festwoche sollt ihr in Laubhütten wohnen; das gilt für alle Israeliten im Land. 43So behalten eure Nachkommen für alle Zeiten im Gedächtnis, dass ich euch Israeliten in Laubhütten wohnen ließ, als ich euch aus Ägypten führte. Ich bin der Herr, euer Gott!«

44Mose gab den Israeliten alle Anweisungen für die jährlichen Feste weiter, die zur Ehre des Herrn gefeiert werden sollten.