Exodus 1 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 1:1-22

Ginpigos ang mga Israelinhon sa Egipto

1Amo ini ang mga anak nga lalaki ni Jacob1:1 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga nag-upod sa iya sa Egipto, kaupod ang ila mga pamilya: 2Si Reuben, Simeon, Levi, Juda, 3Isacar, Zebulun, Benjamin, 4Dan, Naftali, Gad, kag Asher. 5Si Jose didto na nga daan sa Egipto. 70 tanan ang kaliwat ni Jacob sang nagkadto siya sa Egipto.

6Sang ulihi napatay si Jose kag ang tanan niya nga utod. Naglipas ang ina nga henerasyon, 7pero madasig nga nagdamo ang ila mga kaliwat. Sa ila puwerte nga kadamo naglapta sila sa bisan diin nga parte sang Egipto.

8Karon, may bag-o na nga hari sa Egipto nga wala kahibalo parte kay Jose. 9Nagsiling siya sa iya katawhan, “Tan-awa bala ninyo! Madamo na gid ang mga Israelinhon, gani delikado na ang aton kahimtangan. 10Kay basi bala sa tion sang inaway magadampig sila sa aton mga kaaway kag magakontra sa aton, kag dayon makapalagyo sila sa aton nasyon. Gani mangita kita sang maayo nga paagi nga indi na sila magdamo pa.”

11Gani ginpadumalahan nila ang mga Israelinhon sa mga tawo nga nagpigos kag nagpaobra sa ila sing tudo-tudo gid. Ginpaobra sa ila ang mga banwa sang Pitom kag Rameses nga bulutangan sang mga bodega sang hari sang Egipto.1:11 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. 12Pero samtang ginapigos sila nga ginapigos, nagadamo pa gid gani sila nga nagadamo, kag naglalapta pa gid sila sa Egipto. Gani hinadlukan na gid ang mga Egiptohanon sa ila. 13Tungod sini, gindugangan pa gid nila ang ila kapintas sa pag-ulipon sa mga Israelinhon. 14Wala gid sila sing kaluoy sa mga Israelinhon. Ginpabudlayan gid nila sila paagi sa pagpatrabaho sa ila sa mga tisa1:14 tisa: sa English, brick. kag pangsemento. Kag ginpaobra nila sila sing tudo-tudo sa uma.

15Dayon nagsiling ang hari sang Egipto sa mga Hebreo nga paltera nga sila ni Shifra kag Pua, 16“Sa inyo pagpabata sa mga Hebreo nga babayi, patya ninyo ang bata kon lalaki, pero kon babayi, indi lang pagpatya.” 17Pero tungod nga nahadlok ang mga paltera sa Dios, wala nila pagtumana ang ginsiling sang hari, sa baylo ginpabay-an nila nga mabuhi ang mga lapsag nga lalaki.

18Gani ginpatawag sang hari sang Egipto ang mga paltera kag ginpamangkot, “Ngaa ginhimo ninyo ini? Ngaa ginpabay-an ninyo nga mabuhi ang mga lapsag nga lalaki?” 19Nagsabat ang mga paltera, “Ang mga Hebreo nga babayi indi pareho sa mga Egiptohanon nga babayi; mahapos lang sila magbata kag sa wala pa kami makaabot nakabata na sila.” 20Gani ginpakamaayo sang Dios ang mga paltera, kag nagdamo pa gid nga nagdamo ang mga Israelinhon. 21Kag tungod nga nagatahod ang mga paltera sa Dios, ginhatagan sila sang Dios sang ila kaugalingon nga pamilya. 22Sang ulihi nagmando ang hari sang Egipto sa tanan niya nga katawhan, “Ipanghaboy ninyo sa Suba sang Nilo ang tanan nga bata nga lalaki sang mga Israelinhon nga bag-o natawo, pero pabay-i lang nga mabuhi ang mga bata nga babayi.”

Hoffnung für Alle

2. Mose 1:1-22

Die Befreiung des Volkes Israel aus Ägypten

(Kapitel 1,1–15,21)

Das Volk Israel in Ägypten

1Dies sind die Namen der Israeliten, die mit ihrem Vater Jakob und ihren Familien nach Ägypten gekommen waren: 2Ruben, Simeon, Levi, Juda, 3Issachar, Sebulon, Benjamin, 4Dan, Naftali, Gad und Asser. 5Insgesamt waren es siebzig Personen, und alle stammten von Jakob ab. Josef, auch ein Sohn Jakobs, hatte bereits vorher in Ägypten gelebt.

6Nach und nach waren Josef und seine Brüder gestorben, und schließlich lebte von ihrer Generation niemand mehr. 7Ihre Nachkommen aber vermehrten sich und wuchsen zu einem großen Volk heran. Bald waren es so viele geworden, dass sie das ganze Land bevölkerten.

8Da trat ein neuer König die Herrschaft an, der von Josef nichts mehr wusste. 9Er sagte zu den Ägyptern: »Ihr seht, dass die Israeliten schon fast zahlreicher und mächtiger sind als wir. 10Wir müssen uns etwas einfallen lassen, damit dieses Volk nicht noch weiter wächst! Denn sonst laufen sie womöglich zu unseren Feinden über, wenn ein Krieg ausbrechen sollte. Dann könnten sie gegen uns kämpfen und das Land in ihre Gewalt bringen1,10 Oder: das Land verlassen.

11So zwang man die Israeliten zur Sklavenarbeit und setzte Aufseher über sie ein. Sie mussten für den Pharao die Vorratsstädte Pitom und Ramses bauen. 12Doch je mehr die Israeliten unterdrückt wurden, desto zahlreicher wurden sie. Sie breiteten sich im ganzen Land aus, so dass es den Ägyptern langsam unheimlich wurde. 13Darum zwangen sie die Israeliten erbarmungslos zu harter Arbeit 14und machten ihnen das Leben schwer: Sie mussten aus Lehm Ziegel herstellen und auf den Feldern arbeiten.

15Den israelitischen Hebammen Schifra und Pua befahl der ägyptische König: 16»Wenn ihr von den hebräischen Frauen zur Geburt gerufen werdet und seht, dass ein Junge zur Welt kommt, dann tötet ihn sofort! Ist es ein Mädchen, könnt ihr es am Leben lassen!« 17Aber aus Ehrfurcht vor Gott hielten sich die Hebammen nicht an den königlichen Befehl, sondern ließen die Jungen am Leben.

18Als der König sie deswegen zur Rede stellte, 19erklärten sie: »Die hebräischen Frauen sind viel kräftiger als die Ägypterinnen. Ehe wir zu ihnen kommen, haben sie ihr Kind schon geboren!«

20-21Weil die Hebammen Ehrfurcht vor Gott hatten, tat er ihnen Gutes und schenkte ihnen eigene Familien und Kinder. Das Volk Israel wurde immer größer und mächtiger. 22Schließlich befahl der Pharao den Ägyptern: »Werft alle neugeborenen Jungen der Hebräer in den Nil, nur die Mädchen lasst am Leben!«