Ang mga Pagsulundan Parte sa Husto nga Lugar sang Paghalad kag Parte sa Dugo
1Ginsugo sang Ginoo si Moises 2nga ihambal ini kay Aaron kag sa iya mga anak nga lalaki kag sa tanan nga Israelinhon:
3Ang bisan sin-o sa inyo nga maghalad sang baka, karnero, ukon kanding sa iban nga lugar 4-5kag indi sa Tolda nga Simbahan (nga ginatawag man nga Tolda nga Ginapakigkitaan), pareho lang nga nakapatay siya sang tawo, gani indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo. Ginhatag ina nga sugo agod himuon ninyo ang paghalad didto dampi sa puwertahan sang Tolda kag indi sa iban nga lugar. Gani ang inyo halad nga para sa maayo nga relasyon ihatag ninyo sa pari nga amo ang magahalad sini sa Ginoo. 6Iwisik-wisik sang pari ang dugo sang sapat sa halaran nga para sa Ginoo, nga ara dampi sa puwertahan sang Tolda. Dayon sunugon niya ang mga tambok sang sapat; ang kahamot sini makapalipay sa Ginoo. 7Gani indi na kamo dapat maghalad sa mga demonyo nga sa dagway sang kanding, kay ina makapahilayo sa inyo sa Ginoo. Dapat tumanon ninyo ini hasta sa palaabuton nga mga henerasyon.
8Tandaan gid ninyo ini, kamo nga mga Israelinhon kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo:
Ang bisan sin-o sa inyo nga maghalad sang bisan ano nga halad sa iban nga lugar 9kag indi sa puwertahan dampi sang Tolda, indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo.
10Ang bisan sin-o sa inyo nga magkaon sang dugo kontrahon sang Ginoo kag indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo. 11Kay ang kabuhi sang tagsa ka tinuga ara sa iya dugo kag ginsugo kamo sang Ginoo nga gamiton ninyo ini agod matubos kamo sa inyo mga sala, kay ang dugo nga amo ang nagahatag sang kabuhi, amo ang makatubos sa tawo sa iya mga sala. 12Amo ini ang kabangdanan kon ngaa indi kamo dapat magkaon sang dugo.
13Ang bisan sin-o sa inyo nga magdakop sang sapat ukon pispis nga puwede kaunon, kinahanglan nga paguwaon niya ang dugo sini kag tabunan sang duta, 14tungod kay ang kabuhi sang tagsa ka tinuga ara sa iya dugo. Amo gani nga ginhambalan kamo sang Ginoo nga indi kamo magkaon sang dugo sang bisan ano nga tinuga; kag ang bisan sin-o nga magkaon indi na ninyo pagkabigon nga sakop ninyo.
15Ang bisan sin-o sa inyo nga magkaon sang sapat nga napatay lang ukon ginpatay sang iban nga sapat, kinahanglan nga labhan niya ang iya bayo kag magpaligo, pero kabigon pa siya nga mahigko hasta magsirom. 16Kon indi siya maglaba sang iya bayo kag indi siya magpaligo, may salabton siya.
Proibição de comer sangue
1O Senhor deu a Moisés 2mais as seguintes instruções para que as transmitisse a Aarão, aos sacerdotes e a todo o povo de Israel: 3“Qualquer israelita que sacrificar um boi, um cordeiro ou uma cabra noutro sítio 4que não seja no acampamento, à entrada da tenda do encontro, para o oferecer ao Senhor, tal homem será culpado, porque fez derramar sangue; terá de ser expulso da sua nação. 5O fim desta lei é impedir que os israelitas façam sacrifícios nos campos e levá-los a trazerem-nos antes ao sacerdote, à entrada da tenda do encontro, e a oferecerem-nos como ofertas de paz ao Senhor. 6Porque desta maneira o sacerdote poderá aspergir o sangue sobre o altar do Senhor, à entrada da tenda do encontro, e queimar a gordura como um cheiro que o Senhor muito apreciará. 7E dessa forma não sacrificarão mais aos bodes,17.7 O povo sacrificava a bodes (no hebraico, seirim) que vagueavam pelo deserto e faziam parte do panteão egípcio. A razão para a censura divina é que o povo, na sua caminhada pelo deserto, oferecia sacrifícios a bodes associados a demónios. prestando-lhes um culto de zombaria. Isto será uma lei perpétua para vocês, por todas as gerações.
8Repito: Alguém, seja israelita ou estrangeiro que viva no vosso meio, que ofereça um holocausto ou um sacrifício, 9noutro sítio que não seja à entrada da tenda do encontro, onde deve ser sacrificado ao Senhor, será excomungado.
10Também me levantarei contra alguém, seja israelita, seja um estrangeiro que viva entre vocês, que coma sangue, seja de que forma for. Expulsá-lo-ei do meu povo. 11Porque a vida da carne está no sangue. Dei-vos o sangue para que seja aspergido sobre o altar como expiação pelas vossas almas. É pelo sangue que se faz a expiação, porque o sangue é a vida. 12Portanto, este é o meu decreto para o povo de Israel: que nem eles nem nenhum estrangeiro que viva entre eles coma sangue.
13Seja quem for, israelita ou estrangeiro entre eles, que vá à caça e mate um animal ou uma ave dos que é permitido comerem, deverá derramar o seu sangue e cobri-lo com terra; 14porque o sangue é a vida. É por isso que digo ao povo de Israel para nunca o comer, porque a vida de toda a ave, de todo o animal, está no seu sangue. Portanto, alguém que come sangue deverá ser expulso da comunidade de Israel.
15E também alguém, nascido na terra ou estrangeiro, que coma o corpo morto dum animal que tenha morrido por si mesmo, ou que tenha sido despedaçado por outro animal, deverá lavar a sua roupa e banhar-se, permanecendo impuro até ao cair da noite. Depois disso, será declarado limpo. 16Se tal não fizer, terá de sofrer as consequências.”
