Ginpigos ang mga Israelinhon sa Egipto
1Amo ini ang mga anak nga lalaki ni Jacob1:1 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga nag-upod sa iya sa Egipto, kaupod ang ila mga pamilya: 2Si Reuben, Simeon, Levi, Juda, 3Isacar, Zebulun, Benjamin, 4Dan, Naftali, Gad, kag Asher. 5Si Jose didto na nga daan sa Egipto. 70 tanan ang kaliwat ni Jacob sang nagkadto siya sa Egipto.
6Sang ulihi napatay si Jose kag ang tanan niya nga utod. Naglipas ang ina nga henerasyon, 7pero madasig nga nagdamo ang ila mga kaliwat. Sa ila puwerte nga kadamo naglapta sila sa bisan diin nga parte sang Egipto.
8Karon, may bag-o na nga hari sa Egipto nga wala kahibalo parte kay Jose. 9Nagsiling siya sa iya katawhan, “Tan-awa bala ninyo! Madamo na gid ang mga Israelinhon, gani delikado na ang aton kahimtangan. 10Kay basi bala sa tion sang inaway magadampig sila sa aton mga kaaway kag magakontra sa aton, kag dayon makapalagyo sila sa aton nasyon. Gani mangita kita sang maayo nga paagi nga indi na sila magdamo pa.”
11Gani ginpadumalahan nila ang mga Israelinhon sa mga tawo nga nagpigos kag nagpaobra sa ila sing tudo-tudo gid. Ginpaobra sa ila ang mga banwa sang Pitom kag Rameses nga bulutangan sang mga bodega sang hari sang Egipto.1:11 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. 12Pero samtang ginapigos sila nga ginapigos, nagadamo pa gid gani sila nga nagadamo, kag naglalapta pa gid sila sa Egipto. Gani hinadlukan na gid ang mga Egiptohanon sa ila. 13Tungod sini, gindugangan pa gid nila ang ila kapintas sa pag-ulipon sa mga Israelinhon. 14Wala gid sila sing kaluoy sa mga Israelinhon. Ginpabudlayan gid nila sila paagi sa pagpatrabaho sa ila sa mga tisa1:14 tisa: sa English, brick. kag pangsemento. Kag ginpaobra nila sila sing tudo-tudo sa uma.
15Dayon nagsiling ang hari sang Egipto sa mga Hebreo nga paltera nga sila ni Shifra kag Pua, 16“Sa inyo pagpabata sa mga Hebreo nga babayi, patya ninyo ang bata kon lalaki, pero kon babayi, indi lang pagpatya.” 17Pero tungod nga nahadlok ang mga paltera sa Dios, wala nila pagtumana ang ginsiling sang hari, sa baylo ginpabay-an nila nga mabuhi ang mga lapsag nga lalaki.
18Gani ginpatawag sang hari sang Egipto ang mga paltera kag ginpamangkot, “Ngaa ginhimo ninyo ini? Ngaa ginpabay-an ninyo nga mabuhi ang mga lapsag nga lalaki?” 19Nagsabat ang mga paltera, “Ang mga Hebreo nga babayi indi pareho sa mga Egiptohanon nga babayi; mahapos lang sila magbata kag sa wala pa kami makaabot nakabata na sila.” 20Gani ginpakamaayo sang Dios ang mga paltera, kag nagdamo pa gid nga nagdamo ang mga Israelinhon. 21Kag tungod nga nagatahod ang mga paltera sa Dios, ginhatagan sila sang Dios sang ila kaugalingon nga pamilya. 22Sang ulihi nagmando ang hari sang Egipto sa tanan niya nga katawhan, “Ipanghaboy ninyo sa Suba sang Nilo ang tanan nga bata nga lalaki sang mga Israelinhon nga bag-o natawo, pero pabay-i lang nga mabuhi ang mga bata nga babayi.”
Os israelitas oprimidos
1Estes são os nomes dos filhos de Israel que vieram com ele para o Egito com as suas famílias:
2Rúben, Simeão, Levi, Judá,
3Issacar, Zebulão, Benjamim,
4Dan, Naftali, Gad e Aser.
5Foram ao todo com ele 70 pessoas. José já estava no Egito.
6Tanto José como cada um dos irmãos foram morrendo, tendo desaparecido toda aquela geração. 7Entretanto, os seus descendentes multiplicaram-se imenso, de tal forma que depressa se tornaram uma grande nação, enchendo toda aquela terra de Gosen onde habitavam.
8Então chegou ao trono um rei que não conhecia José; 9e disse ao seu povo: “Estes israelitas tornaram-se um perigo, porque são muitos e fortes. 10Vamos pois tomar medidas convenientes para pôr fim a isto. Caso contrário, se vier uma guerra, juntar-se-ão aos nossos inimigos, lutando contra nós, e dessa forma fugirão do país.”
11Assim, os egípcios começaram a oprimi-los e impuseram-lhes capatazes que os subjugaram com cargas insuportáveis, enquanto estavam a trabalhar na construção das cidades de entreposto Pitom e Ramessés. 12No entanto, quanto mais os subjugavam mais se reproduziam; de forma que os egípcios se alarmavam. 13Por isso, tornavam a escravidão dos israelitas 14ainda mais amarga, forçando-os a trabalhar sem descanso nos campos, com toda a espécie de pesadas cargas e duros trabalhos, com barro e tijolos.
15Então o Faraó, o rei do Egito, deu instruções às parteiras dos hebreus, que se chamavam Sifrá e Puá, 16para que quando lhes nascessem filhos, se fossem meninos, os matassem, se fossem meninas, as deixassem viver. 17Só que as parteiras temiam Deus e não obedeceram ao rei. Deixaram viver os meninos igualmente. 18Por isso, o rei mandou chamá-las e perguntou-lhes: “Porque é que não fizeram o que eu mandei e não mataram os meninos?”
19“Porque as mulheres hebreias”, responderam-lhe, “são muito rápidas a terem os bebés, de forma que quando lá chegamos é sempre depois do tempo. Nisso não são como as egípcias.”
20Deus abençoou as parteiras e o povo de Israel continuou a multiplicar-se e foi-se tornando muito forte. 21Deus deu a essas mulheres filhos e uma família próspera, porque temeram a sua vontade.
22Perante isto o Faraó mandou ao seu povo que pegassem em todos os meninos recém-nascidos dos hebreus e os lançassem ao rio Nilo, mas que às meninas lhes poupassem a vida.
