Josue 20 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Josue 20:1-9

Ang mga Banwa nga Dalangpan

(Num. 35:9-15; Deu. 19:1-13)

1Karon, nagsiling ang Ginoo kay Josue, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga magpili sila sang mga banwa nga dalangpan suno sa ginsiling ko sadto sa inyo paagi kay Moises. 3Ang tawo nga nakapatay nga indi hungod makapalagyo didto kag makapanago sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya. 4Makapalagyo siya sa isa sa sini nga mga banwa, kag mag-atubang sa mga manugdumala didto sa may puwertahan sang banwa kag magpaathag sa ila parte sa natabo. Dayon pasudlon siya kag didto paestaron. 5Kon lagson siya didto sang gusto magbalos sa iya, indi siya pag-itugyan sang mga pumuluyo. Pagaapinan nila siya tungod kay indi hungod ang pagpatay niya sa iya isigkatawo, kag ginhimo niya ini indi tungod sa iya kaakig. 6Magatiner siya sa amo nga banwa hasta mabista ang iya kaso sa atubangan sang katilingban, kag hasta mapatay ang pangulo nga pari nga nagaalagad sa sadto nga tion. Dayon makapauli na siya sa ila.”

7Gani ginpili nila ang Kedesh sa Galilea sa kabukiran sang Naftali, ang Shekem sa kabukiran sang Efraim, kag ang Kiriat Arba (nga amo ang Hebron), sa kabukiran sang Juda. 8Sa sidlangan sang Suba sang Jordan malapit sa Jerico, ginpili nila ang Bezer sa kamingawan sang kapatagan nga sakop sang tribo ni Reuben, ang Ramot sa Gilead nga sakop sang tribo ni Gad, kag ang Golan sa Bashan nga sakop sang tribo ni Manase. 9Amo ini ang mga banwa nga dalangpan nga ginpili para sa mga Israelinhon kag sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila. Ang bisan sin-o nga makapatay nga indi hungod makadangop didto, agod indi siya pagpatyon sang gusto nga magbalos sa iya, sa wala pa mabista ang iya kaso sa atubangan sang katilingban.

Persian Contemporary Bible

يوشع 20:1-9

شهرهای پناهگاه

(اعداد 35‏:6‏-32؛ تثنيه 19‏:1‏-3)

1خداوند به يوشع فرمود: 2«به مردم اسرائيل بگو كه شهرهای پناهگاه را كه قبلاً دستورات آن را توسط موسی به شما داده بودم20‏:2 رجوع کنيد به اعداد فصل 35 و اول تواريخ فصل 6.‏، تعيين كنند، 3تا اگر كسی مرتكب قتل غيرعمد شود به آنجا پناه ببرد و از انتقام بستگان مقتول در امان باشد. 4وقتی قاتل به يكی از اين شهرها برسد بايد به دروازهٔ شهر كه محل قضاوت است برود و قضيه را برای بزرگان شهر شرح دهد. آنها نيز بايد او را به داخل شهر برده، مكانی برای زندگی كردن به او بدهند تا پيش ايشان بماند. 5اگر يكی از بستگان مقتول برای كشتن قاتل بيايد، نبايد قاتل را تسليم نمايند، چون او به طور تصادفی مرتكب عمل قتل شده است، نه از روی كينه و غرض. 6او بايد تا زمان محاكمه‌اش در حضور مردم، و تا وفات رئيس كهنه‌ای كه در زمان واقعه بر مصدر كار بوده است، در آن شهر بماند. اما بعد از آن، آزاد است و می‌تواند به شهر و خانهٔ خود بازگردد.»

7پس اين شهرها برای پناهگاه اختصاص يافتند: قادش جليل در كوهستان نفتالی، شكيم در كوهستان افرايم و قريهٔ اربع (كه حبرون نيز ناميده می‌شد) در كوهستان يهودا. 8همچنين در سمت شرقی رود اردن، در شرق اريحا، اين شهرها برای پناهگاه اختصاص يافتند: باصر در صحرا از ملک قبيلهٔ رئوبين، راموت در جلعاد از ملک قبيلهٔ جاد و جولان در باشان از ملک قبيلهٔ منسی.

9شهرهای پناهگاه، هم برای اسرائيلی‌ها بود و هم برای غريبانی كه در ميان ايشان زندگی می‌كردند، تا اگر كسی تصادفاً مرتكب قتل شود، به يكی از آنها فرار كند تا قبل از محاكمه‌اش در حضور مردم، به دست مدعی خون مقتول، كشته نشود.