Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Nagahunahuna ka nga nabuligan mo ako nga maluya kag wala sing ikasarang. 3Nagahunahuna ka nga nalaygayan mo ako nga wala sing alam paagi sa imo puwerte nga kaalam. 4Diin bala naghalin inang imo mga ginpanghambal? Kay sin-o espiritu ang nagtudlo sa imo sa paghambal sina?
5“Nagakurog sa kahadlok ang mga patay sa ila nahamtangan didto sa idalom sang tubig. 6Hayag gid sa Dios ang lugar sang mga patay. Wala sing may makatabon sa lugar sang kalaglagan. 7Ginahumlad sang Dios ang aminhan nga kalangitan sa mahawan nga lugar, kag ginapakabit niya ang kalibutan sa kahawaan. 8Ginaputos niya ang ulan sa mga gal-om, pero ang gal-om wala nagakabusdik bisan mabug-at ini. 9Ginatabunan niya sang iya gal-om ang ugsad nga bulan.26:9 ugsad nga bulan: ukon, trono. 10Ginhimo niya ang daw tinabuan sang langit kag sang dagat,26:10 daw tinabuan sang langit kag sang dagat: sa English, horizon. bilang dulunan sang kasanag kag sang kadulom. 11Sa iya nga pagsabdong nagatay-og ang mga haligi sang langit. 12Sa iya nga gahom ginalabugay niya ang dagat, kag sa iya nga kaalam ginlaglag niya ang dragon nga si Rahab. 13Sa iya nga paghuyop nagtin-aw ang langit, kag sa iya nga gahom ginpatay niya ang nagasaog nga dragon. 14Ini simple lang nga mga butang nga iya ginhimo. Daw isa lang ini ka hutik nga aton nabatian. Karon, sin-o bala ang makatungkad sang pagkagamhanan sang Dios?”
Job
1Then Job replied:
2‘How you have helped the powerless!
How you have saved the arm that is feeble!
3What advice you have offered to one without wisdom!
And what great insight you have displayed!
4Who has helped you utter these words?
And whose spirit spoke from your mouth?
5‘The dead are in deep anguish,
those beneath the waters and all that live in them.
6The realm of the dead is naked before God;
Destruction26:6 Hebrew Abaddon lies uncovered.
7He spreads out the northern skies over empty space;
he suspends the earth over nothing.
8He wraps up the waters in his clouds,
yet the clouds do not burst under their weight.
9He covers the face of the full moon,
spreading his clouds over it.
10He marks out the horizon on the face of the waters
for a boundary between light and darkness.
11The pillars of the heavens quake,
aghast at his rebuke.
12By his power he churned up the sea;
by his wisdom he cut Rahab to pieces.
13By his breath the skies became fair;
his hand pierced the gliding serpent.
14And these are but the outer fringe of his works;
how faint the whisper we hear of him!
Who then can understand the thunder of his power?’
