Job 15 – HLGN & NUB

Ang Pulong Sang Dios

Job 15:1-35

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2Job, ang maalam nga tawo wala nagahambal sing wala sing pulos. 3Wala siya nagapakigbais sa wala sing pulos nga mga pulong. 4Pero ang imo iya mga ginapanghambal makatulod sa tawo nga indi na magtahod kag magpangalagad sa Dios. 5Ang imo mga ginapanghambal bunga sang imo kalautan. Kag ginadayaan mo ang iban paagi sa imo mga pulong. 6Indi na kinahanglan nga hukman ko pa ikaw. Ang imo mismo ginapanghambal amo ang nagapamatuod kontra sa imo. 7Nagahunahuna ka bala nga ikaw ang una nga natawo? Natawo ka na bala antes gintuga ang mga bukid? 8Nabatian mo na bala ang mga plano sang Dios? Ikaw lang bala ang maalam? 9Ano bala ang imo nahibaluan nga wala man namon nahibaluan? Ano bala ang imo naintiendihan nga wala man namon naintiendihan? 10Nakatuon kami sa mga tawo nga tigulang na, mas tigulang pa sa imo amay! 11Ginhambalan ka namon sang mga pulong nga halin sa Dios nga makapabaskog kag makapalipay sa imo. Kulang pa bala ina? 12Ngaa nagapadala ka sa imo balatyagon? Ano bala ang nagpabulag sa imo sa kamatuoran 13nga naakig ka gid sa Dios kag naghambal sinang malain nga mga pulong kontra sa iya? 14Mahimo bala sang tawo nga magkabuhi nga matinlo kag matarong? 15Wala gani nagasalig ang Dios sa iya mga anghel! Kon ining langitnon nga mga tinuga15:15 ining langitnon nga mga tinuga: sa literal, ang langit. indi gani matinlo sa iya panulok, 16ang tawo pa ayhan, nga malaot kag makasasala, kag ginauhaw sa paghimo sang malain?

17Job, pamatii ako. Sugiran ko ikaw kag paathagan sang akon naeksperiensyahan. 18Makasugid man parte sini ang maalamon nga mga tawo nga nakatuon sa ila mga katigulangan. 19Mga maalamon gid sila, kay sila lang ang nagapanag-iya sang ila duta, kag wala sing mga taga-iban nga lugar nga nagsakop sa ila.

20“Ang malaot nga tawo nagaantos sa bug-os niya nga kabuhi. 21Permi siya ginakulbaan, kag bisan sa tion nga wala sing katalagman ginakulbaan siya nga basi salakayon siya sang mga tulisan. 22Nahadlok siya magkadto sa dulom kay basi patyon siya. 23Nagatalang-talang siya sa pagpangita sang pagkaon bisan diin.15:23 Nagatalang-talang… bisan diin: ukon, Natigana siya nga pagkaon para sa uwak. Nahibaluan niya nga malapit na siya mapatay.15:23 malapit na siya mapatay: sa literal, malapit na ang adlaw sang kadulom. 24Puwerte ang iya kakulba, pareho sa hari nga manugsalakay sa inaway. 25Nagakatabo ini sa iya, tungod nagarebelde siya15:25 nagarebelde siya: sa literal, nagaumol siya sang iya kamot. sa Dios nga Makagagahom kag nagabato sa iya. 26Daw pareho lang nga nagauyat siya sang mabakod nga taming kag gusto gid nga kontrahon ang Dios. 27Bisan manggaranon kag matambok siya subong, 28magaestar siya sa guba nga mga banwa, sa mga balay nga wala sing may nagaestar kag daw sa marumpag na. 29Indi na siya padayon nga magamanggaranon. Ang iya manggad indi magdugay, kag ang iya pagkabutang indi magdamo sa duta. 30Indi siya makapalagyo sa kalaglagan.15:30 kalaglagan: sa literal, kadulom. Mangin pareho siya sa kahoy nga ang mga salingsing sini masunog. Madula ang tanan niya nga pagkabutang sa isa lang ka paghuyop sang Dios. 31Indi niya pagdayaan ang iya kaugalingon paagi sa pagsalig sa mga butang nga wala sing pulos, kay wala gid siya sing may makuha sa sini. 32Sa wala pa mag-abot ang iya tion, mabaton niya ang iya silot kag indi na siya mag-uswag pa.15:32 indi na siya mag-uswag pa: sa literal, ang iya mga sanga indi na pagtubuan sang mga dahon. 33Mangin pareho siya sa ubas nga nagakapulak ang iya hilaw nga mga bunga, ukon pareho sa kahoy nga olibo nga nagakapulak ang iya mga bulak. 34Kay ang mga indi diosnon magakalamatay nga wala sing mga kaliwat. Kag magakalasunog ang mga balay nga ginpatindog nila paagi sa pagpanguwarta. 35Nagahunahuna sila permi sa pagpanggamo, paghimo sang malain, kag pagpangdaya.”

Swedish Contemporary Bible

Job 15:1-35

Elifas talar en andra gång

1Elifas från Teman svarade:

2Ska en vis man tala så i vädret,

fylla sitt bröst med het östanvind?

3Ska han försvara sig med meningslöst prat,

med värdelöst tal?

4Ja, verkligen! Du undergräver fundamentet för gudsfruktan,

du hindrar andakt inför Gud.

5Det är din synd som lägger orden i din mun,

och du väljer ett listigt tal,

6men din egen mun dömer dig, inte jag.

Dina egna ord vittnar mot dig.

7Var du den första människa som föddes?

Föddes du innan höjderna fanns?

8Har du lyssnat till Guds råd?

Har du begränsat visdomen till dig själv?

9Vad vet du mer än vi?

Vad är det för insikter du har och som vi saknar?

10På vår sida står gamla, grånade män,

som är äldre än din far.

11Är Guds tröst inte nog för dig,

ord som talas i mildhet?

12Varför tillåter du ditt hjärta att dra i väg med dig,

varför dessa flammande blickar?

13Du vänder din vrede mot Gud

och låter orden flöda ur din mun.

14Skulle en människa kunna vara ren,

en av kvinna född rättfärdig?

15Han litar inte ens på sina heliga.

Inte ens himlarna är rena inför honom.

16Hur mycket mindre då en människa,

som är fördärvad och korrumperad

och som dricker synd som vatten!

17Lyssna på mig, så ska jag förklara något för dig,

låt mig få berätta vad jag har sett,

18sådant som visa män kan berätta

utan att dölja något

av det de har fått av sina förfäder,

19(av dem som fick det här landet

då inga främlingar bodde bland dem).

20Den ogudaktige ängslas under hela sitt liv,

våldsmannen alla de år han får.

21Han hör skrämmande ljud,

och när han känner sig trygg

kommer plundrarna över honom.

22Han har inget hopp om att komma ut ur mörkret,

svärdet är bestämt för honom.

23Han vandrar omkring efter mat

men finner ingen.

Han vet att mörkrets dag är nära.

24Han skräms av nöd och ångest,

som en kung, beredd för strid,

25därför att han har knutit näven mot Gud

och utmanat den Väldige.

26Med sin envishet som en kraftig sköld framför sig

har han gått emot honom.

27Hans ansikte är fett

och hans midja sväller av fetma.

28Han bor i ruinstäder

och i hus där ingen kan bo,

hus som är dömda till att bli ruiner.

29Han ska inte få någon rikedom,

hans ägodelar ska inte spridas ut över landet.15:29 Eller: hans ax/skörd ska inte böja sig mot marken. Grundtextens innebörd är osäker.

30Han ska inte undkomma mörkret.

Hans rotskott förbränns av en flamma.

Hans anda ska förgöra honom.15:30 Eller, om hans syftar på Gud: Guds Ande/anda/andedräkt. ”Hans” kan också översättas dess, och anda, vind/vindfläkt (ande/anda och vind är ett och samma ord i hebreiskan), men då blir syftningen ännu osäkrare.

31Han bör inte lita på tomhet,

för då blir han bedragen,

och tomhet blir hans lön.

32Innan hans tid är inne

får han sin lön,

och hans krona ska inte grönska mer.

33Han blir som en vinranka

som fäller karten,

som ett olivträd som fäller sina blommor.

34De gudlösas hop blir ofruktsam,

och Guds eld förtär deras tält som tar mutor.

35De är havande med ofärd

och föder olycka,

deras livmoder danar bedräglighet.