Mga Promisa sang Pagpakamaayo
1Samtang didto pa si Jeremias sa prisohan sa lagwerta sang mga guwardya sang palasyo, nagsiling ang Ginoo sa iya sa ikaduha nga beses. 2Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga nagtuga sang kalibutan, nagporma sini kag nagbutang sa iya nahamtangan—Ginoo ang iya ngalan:
3“Magpanawag ka sa akon kay buligan ko ikaw, kag ipahayag ko sa imo ang makatilingala kag sekreto nga mga butang nga wala mo pa mahibaluan. 4Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling: Bisan ginpangguba pa ang mga balay sa Jerusalem kag ang palasyo sang hari sang Juda para himuon nga mga pamakod sa mga pader agod indi masulod sang mga kaaway, 5sudlon gihapon ini sang mga taga-Babilonia.33:5 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Madamo ang mapatay sa sini nga siyudad tungod kay laglagon ko ini sa akon puwerte nga kaakig sa inyo. Isikway ko ini nga siyudad tungod sa tanan nga kalautan sini.
6“Pero magaabot ang tion nga ayuhon ko ini nga siyudad kag ang mga pumuluyo sini. Dayon magakabuhi sila nga mauswagon kag malinong. 7Pabalikon ko ang mga taga-Israel kag taga-Juda sa ila duta halin sa pagkabihag,33:7 Pabalikon… pagkabihag: ukon, Ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang mga taga-Israel kag taga-Juda. kag patindugon ko liwat ang ila mga banwa pareho sang una. 8Tinluan ko sila kag patawaron sa tanan nila nga sala nga nahimo kontra sa akon. 9Kon matabo na ini, ang siyudad sang Jerusalem magahatag sa akon sang kadungganan, kalipay, kag kadayawan. Kag ang tagsa ka nasyon sa kalibutan magakurog sa kahadlok kon mabatian nila ang maayo nga mga butang nga akon ginahimo sa sini nga siyudad, pati ang pagpauswag ko sini kag paghatag sang kalinong.”
10Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Nagasiling kamo nga mamingaw kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan ang Juda kag Jerusalem. Pero sa ulihi mabatian liwat sa sini nga mga lugar 11ang mga pagkinalipay kag pagkinasadya. Mabatian ang pagkinalipay sang bag-ong kasal, kag sang mga tawo nga nagadala sang mga halad sang pagpasalamat sa templo sang Ginoo. Magasiling sila, ‘Magpasalamat sa Ginoo nga Makagagahom, kay maayo gid siya. Ang iya gugma wala sing katapusan.’ Huo, magakinalipay ang mga tawo kay ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang sini nga duta pareho sang una. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
12Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Bisan mamingaw ini nga duta subong kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan, sa ulihi may mga palahalban na sa tanan nga banwa nga pagadal-an sang mga manugbantay sang ila mga karnero. 13Sa liwat magadamo ang ila mga kasapatan sa mga banwa nga ara sa kabukiran, sa mga bulobukid sa nakatundan, sa Negev, sa kadutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sang Jerusalem, kag sa mga banwa sang Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
14Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga tumanon ko gid ang akon maayo nga promisa sa katawhan sang Israel kag Juda. 15Sa sina nga tion, padumalahon ko ang isa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Himuon niya ang matarong kag husto sa bug-os nga duta. 16Sa sina man nga tion maluwas ang mga taga-Juda kag magakabuhi nga malinong ang mga taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Ang Ginoo amo ang Nagahatag sa Aton sang Pagkamatarong.33:16 Pagkamatarong: ukon, Kaluwasan; ukon, Kadalag-an.’ ”
17Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “May ara permi si David sang kaliwat nga maghari sa katawhan sang Israel. 18Kag may ara man permi sang pari sa mga kaliwat ni Levi nga magaalagad sa akon kag magahalad sang mga halad nga ginasunog, mga halad nga regalo, kag iban pa nga mga halad.”
19Dayon nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 20“Subong nga indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i nga magguwa sila sa husto nga tion, 21indi na man maliwat ang akon kasugtanan kay David nga akon alagad nga may ara siya permi sang kaliwat nga magahari. Kag amo man sa mga pari nga mga kaliwat ni Levi, nga magaalagad sa akon sa gihapon. 22Padamuon ko ang mga kaliwat ni David kag ni Levi pareho kadamo sa mga bituon sa langit kag sa mga balas sa baybayon nga indi maisip.”
23Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Jeremias, 24“Wala ka bala makabati nga ginainsultuhan sang mga tawo ang akon katawhan? Nagasiling sila, ‘Ginsikway sang Ginoo ang duha ka ginharian nga iya ginpili.’ Gani ginatamay nila ang akon katawhan kag wala na nila ini ginakabig nga nasyon. 25Pero nagasiling ako nga subong indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i kag ang akon mga sistema nga nagagahom sa langit kag sa duta, 26indi man maliwat ang akon kasugtanan sa mga kaliwat ni Jacob kag kay David nga akon alagad. Magapili gid ako halin sa mga kaliwat ni David sang magahari sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, kag Jacob. Kaluoyan ko gid ang akon katawhan kag pabalikon ko sila sa ila duta halin sa pagkabihag.”33:26 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang ila maayo nga kahimtangan.
Promessa de Restauração
1Jeremias ainda estava preso no pátio da guarda quando o Senhor lhe dirigiu a palavra pela segunda vez: 2“Assim diz o Senhor que fez a terra, o Senhor que a formou e a firmou; seu nome é Senhor: 3Clame a mim e eu responderei e direi a você coisas grandiosas e insondáveis que você não conhece”. 4Porque assim diz o Senhor, o Deus de Israel, a respeito das casas desta cidade e dos palácios reais de Judá, que foram derrubados para servirem de defesa contra as rampas de cerco e a espada, 5na luta contra os babilônios: “Elas ficarão cheias de cadáveres dos homens que matarei no meu furor. Ocultarei desta cidade o meu rosto por causa de toda a sua maldade.
6“Todavia, trarei restauração e cura para ela; curarei o meu povo e lhe darei muita prosperidade e segurança. 7Mudarei a sorte de Judá e de Israel33.7 Ou Trarei Judá e Israel de volta do cativeiro e os reconstruirei como antigamente. 8Eu os purificarei de todo o pecado que cometeram contra mim e perdoarei todos os seus pecados de rebelião contra mim. 9Então Jerusalém será para mim uma fonte de alegria, de louvor e de glória, diante de todas as nações da terra que ouvirem acerca de todos os benefícios que faço por ela. Elas temerão e tremerão diante da paz e da prosperidade que eu lhe concedo”.
10Assim diz o Senhor: “Vocês dizem que este lugar está devastado e ficará sem homens nem animais. Contudo, nas cidades de Judá e nas ruas de Jerusalém, que estão devastadas, desabitadas, sem homens nem animais, mais uma vez se ouvirão 11as vozes de júbilo e de alegria, do noivo e da noiva, e as vozes daqueles que trazem ofertas de ação de graças para o templo do Senhor, dizendo:
“ ‘Deem graças ao Senhor dos Exércitos,
pois ele é bom;
o seu amor leal dura para sempre’.
“Porque eu mudarei a sorte desta terra como antigamente”, declara o Senhor.
12Assim diz o Senhor dos Exércitos: “Neste lugar desolado, sem homens nem animais, haverá novamente pastagens onde os pastores farão descansar os seus rebanhos, em todas as suas cidades. 13Tanto nas cidades dos montes, da Sefelá, do Neguebe e do território de Benjamim, como nos povoados ao redor de Jerusalém e nas cidades de Judá, novamente passarão ovelhas sob as mãos daquele que as conta”, diz o Senhor.
14“Dias virão”, declara o Senhor, “em que cumprirei a promessa que fiz à comunidade de Israel e à comunidade de Judá.
15“Naqueles dias e naquela época
farei brotar um Renovo justo da linhagem de Davi;
ele fará o que é justo e certo na terra.
16Naqueles dias, Judá será salva
e Jerusalém viverá em segurança,
e este é o nome pelo qual ela será chamada33.16 Ou ele será chamado:
O Senhor é a Nossa Justiça”.
17Porque assim diz o Senhor: “Davi jamais deixará de ter um descendente que se assente no trono de Israel, 18nem os sacerdotes, que são levitas, deixarão de ter descendente que esteja diante de mim para oferecer, continuamente, holocaustos33.18 Isto é, sacrifícios totalmente queimados., queimar ofertas de cereal e apresentar sacrifícios”.
19O Senhor dirigiu a palavra a Jeremias: 20“Assim diz o Senhor: Se vocês puderem romper a minha aliança com o dia e a minha aliança com a noite, de modo que nem o dia nem a noite aconteçam no tempo que está determinado para vocês, 21então poderá ser quebrada a minha aliança com o meu servo Davi, e neste caso ele não mais terá um descendente que reine no seu trono; e também será quebrada a minha aliança com os levitas que são sacerdotes e que me servem. 22Farei os descendentes do meu servo Davi e os levitas, que me servem, tão numerosos como as estrelas do céu e incontáveis como a areia das praias do mar”.
23O Senhor dirigiu a palavra a Jeremias: 24“Você reparou que essas pessoas estão dizendo que o Senhor rejeitou os dois reinos33.24 Ou as duas famílias que tinha escolhido? Por isso desprezam o meu povo e não mais o consideram como nação”. 25Assim diz o Senhor: “Se a minha aliança com o dia e com a noite não mais vigorasse, se eu não tivesse estabelecido as leis fixas do céu e da terra, 26então eu rejeitaria os descendentes de Jacó e do meu servo Davi e não escolheria um dos seus descendentes para que governasse os descendentes de Abraão, de Isaque e de Jacó. Mas eu restaurarei a sorte deles33.26 Ou os trarei de volta do cativeiro e lhes manifestarei a minha compaixão”.
