Hukman sang Dios ang mga Nasyon
1Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ang langit amo ang akon trono, kag ang duta amo ang tulungtungan sang akon mga tiil. Gani ano nga klase sang balay ang patindugon ninyo para sa akon? Diin bala ang lugar nga inyo papahuwayan sa akon? 2Indi bala ako ang naghimo sang tanan nga butang?
“Ako, ang Ginoo, nagasiling: Ginahatagan ko sang pagtalupangod ang mga tawo nga mapainubuson, mahinulsulon, kag nagakahadlok sa akon pulong. 3Pero amo ini ang akon pagtratar sa mga tawo nga nagasunod sa ila lang gusto kag nagakalipay sa mga ginahimo nila nga makangilil-ad: Kon magpatay sila sang baka para ihalad, kabigon ko ini nga daw sa nagpatay sila sang tawo. Kon maghalad sila sang karnero, kabigon ko ini nga daw sa nagpatay sila sang ido. Kon maghalad sila sang halad nga regalo, kabigon ko ini nga daw sa naghalad sila sang dugo sang baboy. Kag kon magsunog sila sang insenso bilang pagdumdom sa akon, kabigon ko ini nga daw sa nagbendisyon sila sa dios-dios. 4Wala labot sina, padal-an ko sila sang silot nga makapahadlok gid sa ila. Kay sang nagpanawag ako, wala sila nagsabat; sang naghambal ako, wala sila nagpamati. Naghimo sila sang kalautan sa akon atubangan, kag kon ano ang indi ko nagustuhan amo ang ila ginahimo.”
5Kamo nga nagakahadlok sa pulong sang Ginoo, pamatii ninyo ang iya pulong: “Tungod nga matutom kamo sa akon, ang iban ninyo nga mga kasimanwa nagadumot kag nagasikway sa inyo. Nagayaguta sila sa inyo nga nagasiling, ‘Magpakita ang Ginoo sang iya gahom agod makita namon ang inyo kalipay!’ ” Pero pakahuy-an sila. 6Nabatian bala ninyo ang ginahod sa siyudad kag sa templo? Gahod ina sang Ginoo samtang ginabalusan niya ang iya mga kaaway.
7Nagasiling pa ang Ginoo, “Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka manugbata nga wala pa gani siya masakiti nagbata na siya. 8Sin-o bala ang nakabati kag nakakita sang pareho sini? Mahimo bala ang isa ka pungsod ukon nasyon sa malip-ot lang gid nga tiyempo? Pero sang manugsugod pa lang ang pagpasakit sang Jerusalem,66:8 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. matawo ang iya katawhan.66:8 matawo ang iya katawhan: buot silingon, tukuron liwat sang Dios ang nasyon sang Israel. 9Ginbuot ko nga malapit na lang sila matawo. Kag karon, indi ko bala sila pagtugutan nga matawo? Siyempre tugutan! Indi ko gid pagpunggan nga matawo sila. Ako, ang inyo Dios, ang nagasiling sini.”
10Kamo tanan nga nagahigugma sa Jerusalem kag nagapangasubo tungod sa iya, magkalipay kamo kag magkinasadya upod sa iya, 11agod makatilaw kamo sang iya kauswagan pareho sang bata nga nagatiti sa iya iloy kag nabusog. 12Kay nagasiling ang Ginoo: “Pauswagon ko ang Jerusalem; pagadal-on sa iya ang mga manggad sang mga nasyon pareho sang nagaawas nga ililigan sang tubig. Sagudon kag atipanon kamo sang Jerusalem pareho sa bata nga ginakugos, ginapatiti, kag ginasabak sang iya iloy. 13Lipayon ko kamo sa Jerusalem pareho sa iloy nga nagalipay sa iya anak.”
14Kon makita na ninyo ini, magakalipay gid kamo, kag magabaskog kamo pareho sa nagalambo nga tanom. Ipakita sang Ginoo ang iya gahom sa iya mga alagad, pero ipakita niya ang iya kaakig sa iya mga kaaway. 15Pamati! Magaabot ang Ginoo nga may kalayo. Magasakay siya sa iya mga karwahe nga daw buhawi. Ipakita niya ang iya kaakig sa iya mga kaaway, kag silutan niya sila sang nagadabadaba nga kalayo. 16Kay paagi sa kalayo kag sa iya espada, silutan sang Ginoo ang tanan nga tawo nga makasasala, kag madamo ang iya pamatyon.
17Nagsiling ang Ginoo, “Magakalamatay sing tingob ang mga nagapakabalaan kag nagapakatinlo sang ila kaugalingon sa ila pagsimba sa mga dios-dios sa katamnan. Magakalamatay gid sila nga nagakaon sang baboy, sang ilaga, kag sang iban pa nga pagkaon nga makangilil-ad. 18Nahibaluan ko ang ila mga ginahimo kag ginahunahuna. Gani magaabot ako kag tipunon ko ang mga katawhan sang tanan nga nasyon, kag makita nila ang akon gahom. 19Magapakita ako sang milagro sa ila. Kag ang magkalabilin sa ila ipadala ko bilang mensahero sa mga nasyon sang Tarshish, Pul, Lud (nga ang mga katawhan sini bantog nga mga manugpana), Tubal, Grecia66:19 Grecia: sa Hebreo, Javan. kag sa iban pa nga malayo nga mga lugar nga wala makabati sang akon pagkabantog kag wala makakita sang akon gahom. Ibantala nila ang akon gahom sa mga nasyon. 20Kag dal-on nila pabalik halin sa mga nasyon ang tanan ninyo nga mga kasimanwa, nga nagasakay sa mga kabayo, mga mula66:20 mula: sa English, mule. Ini nga sapat kaanggid sa kabayo. kag mga kamelyo, kag sa mga karwahe kag karo. Dal-on nila sila sa akon balaan nga bukid sa Jerusalem bilang halad sa akon, pareho sang ginahimo sang mga Israelinhon nga nagahalad sa akon templo sang mga halad nga regalo nga nasulod sa matinlo nga suludlan. 21Kag himuon ko ang iban sa ila nga mga pari kag mga Levita. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
22Nagsiling pa ang Ginoo, “Subong nga ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta nga akon himuon magapadayon hasta san-o, ang inyo mga kaliwat magapadayon man hasta san-o, kag indi gid kamo malipatan. 23Sa kada umpisa sang bulan kag sa kada Adlaw nga Inugpahuway magasimba ang tanan nga tawo sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 24Kag samtang nagapaguwa sa Jerusalem ang mga nagsilimba didto, makita nila ang mga bangkay sang mga tawo nga nagrebelde kontra sa akon. Ang mga ulod nga nagakaon sa ila indi mapatay, kag ang kalayo nga nagasunog sa ila indi man mapatay. Kag kangil-aran sila sang tanan nga tawo.”
Judgment and Hope
1This is what the Lord says:
“Heaven is my throne,
and the earth is my footstool.
Where is the house you will build for me?
Where will my resting place be?
2Has not my hand made all these things,
and so they came into being?”
declares the Lord.
“These are the ones I look on with favor:
those who are humble and contrite in spirit,
and who tremble at my word.
3But whoever sacrifices a bull
is like one who kills a person,
and whoever offers a lamb
is like one who breaks a dog’s neck;
whoever makes a grain offering
is like one who presents pig’s blood,
and whoever burns memorial incense
is like one who worships an idol.
They have chosen their own ways,
and they delight in their abominations;
4so I also will choose harsh treatment for them
and will bring on them what they dread.
For when I called, no one answered,
when I spoke, no one listened.
They did evil in my sight
and chose what displeases me.”
5Hear the word of the Lord,
you who tremble at his word:
“Your own people who hate you,
and exclude you because of my name, have said,
‘Let the Lord be glorified,
that we may see your joy!’
Yet they will be put to shame.
6Hear that uproar from the city,
hear that noise from the temple!
It is the sound of the Lord
repaying his enemies all they deserve.
7“Before she goes into labor,
she gives birth;
before the pains come upon her,
she delivers a son.
8Who has ever heard of such things?
Who has ever seen things like this?
Can a country be born in a day
or a nation be brought forth in a moment?
Yet no sooner is Zion in labor
than she gives birth to her children.
9Do I bring to the moment of birth
and not give delivery?” says the Lord.
“Do I close up the womb
when I bring to delivery?” says your God.
10“Rejoice with Jerusalem and be glad for her,
all you who love her;
rejoice greatly with her,
all you who mourn over her.
11For you will nurse and be satisfied
at her comforting breasts;
you will drink deeply
and delight in her overflowing abundance.”
12For this is what the Lord says:
“I will extend peace to her like a river,
and the wealth of nations like a flooding stream;
you will nurse and be carried on her arm
and dandled on her knees.
13As a mother comforts her child,
so will I comfort you;
and you will be comforted over Jerusalem.”
14When you see this, your heart will rejoice
and you will flourish like grass;
the hand of the Lord will be made known to his servants,
but his fury will be shown to his foes.
15See, the Lord is coming with fire,
and his chariots are like a whirlwind;
he will bring down his anger with fury,
and his rebuke with flames of fire.
16For with fire and with his sword
the Lord will execute judgment on all people,
and many will be those slain by the Lord.
17“Those who consecrate and purify themselves to go into the gardens, following one who is among those who eat the flesh of pigs, rats and other unclean things—they will meet their end together with the one they follow,” declares the Lord.
18“And I, because of what they have planned and done, am about to come66:18 The meaning of the Hebrew for this clause is uncertain. and gather the people of all nations and languages, and they will come and see my glory.
19“I will set a sign among them, and I will send some of those who survive to the nations—to Tarshish, to the Libyans66:19 Some Septuagint manuscripts Put (Libyans); Hebrew Pul and Lydians (famous as archers), to Tubal and Greece, and to the distant islands that have not heard of my fame or seen my glory. They will proclaim my glory among the nations. 20And they will bring all your people, from all the nations, to my holy mountain in Jerusalem as an offering to the Lord—on horses, in chariots and wagons, and on mules and camels,” says the Lord. “They will bring them, as the Israelites bring their grain offerings, to the temple of the Lord in ceremonially clean vessels. 21And I will select some of them also to be priests and Levites,” says the Lord.
22“As the new heavens and the new earth that I make will endure before me,” declares the Lord, “so will your name and descendants endure. 23From one New Moon to another and from one Sabbath to another, all mankind will come and bow down before me,” says the Lord. 24“And they will go out and look on the dead bodies of those who rebelled against me; the worms that eat them will not die, the fire that burns them will not be quenched, and they will be loathsome to all mankind.”
