Ang Matuod-tuod nga Pagpuasa
1Nagasiling ang Ginoo, “Magsinggit kamo sing tudo nga daw pareho katunog sa budyong! Indi ninyo ini pagpunggi! Ipahibalo sa akon katawhan nga mga kaliwat ni Jacob ang ila mga sala kag mga paglapas. 2Nagadangop sila sa akon adlaw-adlaw, kag daw gusto gid nila nga makahibalo sang akon mga pamaagi. Kon tan-awon daw matarong sila nga nasyon kag wala nagasikway sang akon mga sugo. Ginapakita nila nga daw gusto gid nila nga magpalapit sa akon kag magpangayo sang matarong nga paghukom. 3Nagasiling pa sila sa akon, ‘Nagpuasa kami, pero wala mo man lang ginsapak. Nagpenetensya kami, pero wala mo ini gintalupangod.’
“Amo ini ang akon sabat: Ang matuod, samtang nagapuasa kamo, ang inyo kaugalingon lang nga kalipayan ang ginahunahuna ninyo; kag ginapigos pa ninyo ang inyo mga trabahador. 4Nagapuasa kamo matuod, pero nagailinaway kag nagabinaisay kamo, kag nagasumbaganay pa gani. Indi kamo maghunahuna nga ang pagpuasa nga ginahimo ninyo subong makabulig agod pamatian ko ang inyo mga pangamuyo. 5Kon magpuasa kamo, nagapenetensya kamo. Nagaduko ang inyo mga ulo nga daw sa mga kugon, kag nagahigda kamo sa abo nga nagasuksok sang sako. Amo bala ina ang ginatawag ninyo nga puasa? Nagahunahuna bala kamo nga makapalipay ina sa akon? 6Ang klase sang puasa nga luyag ko amo ang puasa nga ginaupdan sining matarong nga mga pagginawi: Ginauntatan ninyo ang pagpamigos kag ang pagpangpriso sa mga inosente, kag ginahilway ninyo ang mga ginapigos. 7Ginahatagan ninyo sang pagkaon ang mga ginagutom, ginapaestar ninyo sa inyo mga balay ang mga wala sing elistaran, ginapabayuan ninyo ang mga wala sing bayo, kag ginabuligan ninyo ang inyo mga paryente. 8Kon himuon ninyo ini, magaabot sa inyo ang kaluwasan58:8 kaluwasan: sa literal, suga. Amo man sa bersikulo 10. pareho sang nagabutlak nga adlaw, kag ayuhon ko kamo gilayon. Ako, nga inyo matarong nga Dios, magauna sa inyo kag protektaran ko kamo sang akon gamhanan nga presensya. 9Kon magpanawag kamo sa akon sa pagpangayo sang bulig, sabton ko kamo.
“Kon untatan na ninyo ang pagpamigos, ang pag-akusar sang indi matuod, kag ang paghambal sang malain, 10kag kon pakaunon ninyo ang mga ginagutom kag hatagan ang mga imol sang ila mga kinahanglanon, magaabot sa inyo ang kaluwasan nga magapasanag sang inyo madulom nga kahimtangan subong udtong-adlaw. 11Tuytuyan ko kamo permi, kag hatagan ko kamo sang kabulusgan bisan mabudlay ang inyo kahimtangan.58:11 bisan mabudlay ang inyo kahimtangan: sa literal, sa mainit nga lugar. Pabaskugon ko kamo, kag mangin pareho kamo sa katamnan nga bugana ang tubig, ukon pareho sa tuburan nga wala nagakahubas. 12Patindugon liwat sang inyo mga kaliwat ang inyo mga banwa nga dugay na nga nagkalaguba, kag kay-uhon nila ang daan na nga mga pundasyon. Kilalahon kamo nga katawhan nga nagkay-o sang ila nagkalaguba nga mga pader kag mga balay.
13“Tumana ninyo ang akon mga ginapahimo sa Adlaw nga Inugpahuway. Indi ninyo paghunahunaa ang inyo kaugalingon lang nga kalipayan sa sinang pinasahi nga adlaw. Ikalipay ninyo ang Adlaw nga Inugpahuway, kag padunggi ninyo ini paagi sa pagpugong sang inyo kaugalingon nga gusto kag kalipayan, kag sa pag-untat sa paghambal sang mga wala sing pulos. 14Kon himuon ninyo ini, mangin malipayon kamo sa inyo pagpangalagad sa akon. Padunggan ko pa kamo sa bug-os nga kalibutan. Busgon ko kamo sang mga patubas sang duta nga ginpanubli sang inyo katigulangan nga si Jacob. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
El verdadero ayuno
1«¡Grita con toda tu fuerza, no te reprimas!
Alza tu voz como trompeta.
Denúnciale a mi pueblo sus rebeldías;
sus pecados, a los descendientes de Jacob.
2Porque día tras día me buscan
y desean conocer mis caminos,
como si fueran una nación que practicara la justicia,
como si no hubieran abandonado mis mandamientos.
Me piden decisiones justas,
desean acercarse a mí
3y hasta me reclaman:
“¿Para qué ayunamos, si no lo tomas en cuenta?
¿Para qué nos afligimos, si tú no lo notas?”.
»Pero el día en que ustedes ayunan,
hacen lo que desean y explotan a sus obreros.
4Ustedes solo ayunan para pelear, reñir,
y darse puñetazos a mansalva.
Si quieren que el cielo atienda sus ruegos,
¡ayunen, pero no como ahora lo hacen!
5¿Acaso el ayuno que he escogido
es solo un día para que el hombre se mortifique?
¿Y solo para que incline la cabeza como un junco,
se ponga ropa de luto y se cubra de ceniza?
¿A eso llaman ustedes día de ayuno
y el día aceptable al Señor?
6»El ayuno que he escogido,
¿no es más bien romper las cadenas de injusticia
y desatar las correas del yugo,
poner en libertad a los oprimidos
y romper toda atadura?
7¿No es acaso el ayuno compartir tu pan con el hambriento
y dar refugio a los pobres sin techo,
vestir al desnudo
y no dar la espalda a los tuyos?
8Si así procedes, tu luz despuntará como la aurora,
y al instante llegará tu sanidad;
tu justicia te abrirá el camino,
y la gloria del Señor te seguirá.
9Llamarás y el Señor responderá;
pedirás ayuda y él dirá: “¡Aquí estoy!”.
»Si desechas el yugo de opresión,
el dedo acusador y la lengua maliciosa,
10si te dedicas a ayudar a los hambrientos
y a saciar la necesidad del desvalido,
entonces brillará tu luz en las tinieblas
y como el mediodía será tu noche.
11El Señor te guiará siempre;
te saciará en tierras resecas
y fortalecerá tus huesos.
Serás como jardín bien regado,
como manantial cuyas aguas no se agotan.
12Tu pueblo reconstruirá las ruinas antiguas
y levantará los cimientos de antaño;
serás llamado “reparador de muros derruidos”,
“restaurador de calles transitables”.
13»Si dejas de profanar el sábado
y no haces lo que deseas en mi día santo;
si llamas al sábado “delicia”
y al día santo del Señor, “honorable”;
si te abstienes de profanarlo
y lo honras no haciendo negocios
ni profiriendo palabras inútiles,
14entonces hallarás tu gozo en el Señor;
sobre las cumbres de la tierra te haré cabalgar
y haré que te deleites en la herencia de tu padre Jacob».
El Señor mismo lo ha dicho.
