Hukom 21 – HLGN & VCB

Ang Pulong Sang Dios

Hukom 21:1-25

Mga Asawa para sa mga Benjaminhon

1Didto sa Mizpa nagpromisa ang mga Israelinhon nga indi gid nila pag-ipaasawa ang ila mga anak nga babayi sa mga Benjaminhon. 2Dayon nagkadto ang mga Israelinhon sa Betel kag naghibi sing tudo sa presensya sang Dios hasta maggab-i. 3Nagsiling sila, “O Ginoo, Dios sang Israel, ngaa bala natabo ini? Karon nakulangan na sang isa ka tribo ang Israel!”

4Pagkaaga, naghimo sila sang halaran kag naghalad sang mga halad nga ginasunog kag mga halad nga para sa maayo nga relasyon. 5Dayon nagpamangkot sila, “May tribo bala sang Israel nga wala makaupod sa aton sang nagtipon kita sa presensya sang Ginoo sa Mizpa?” Sang sadto nga tion, nakapromisa na sila nga patyon ang indi magkadto didto sa presensya sang Ginoo.

6Nasubuan gid ang mga Israelinhon sa ila kadugo nga mga Benjaminhon. Siling nila, “Nabuhinan sang isa ka tribo ang Israel. 7Diin bala kita mangita sang ipaasawa sa mga nabilin nga mga Benjaminhon, kay nakapromisa na kita sa Ginoo nga indi gid naton pag-ipaasawa sa ila ang aton mga anak nga babayi?”

8Sang nagpamangkot sila kon may tribo sang Israel nga wala makaupod sang nagtipon sila sa presensya sang Ginoo sa Mizpa, nasapwan nila nga wala makaupod ang mga taga-Jabesh Gilead. 9Tungod kay sang gin-isip ang mga tawo, wala didto sing bisan isa lang nga taga-Jabesh Gilead. 10-11Gani nagpili ang katilingban sang 12,000 ka maisog nga mga soldado, kag ginsilingan sila, “Magkadto kamo sa Jabesh Gilead kag pamatya ninyo ang mga taga-didto, bata ukon tigulang, lalaki ukon babayi, luwas lang sa mga dalaga nga birhen.” 12Kag didto nakakita sila sang 400 ka dalaga nga birhen kag gindala nila ini sa ila kampo sa Shilo nga sakop sang Canaan.

13Pagkatapos nagpadala ang bug-os nga katilingban sang Israel sang mga mensahero sa mga Benjaminhon nga nagpanago sa Bato sang Rimon. Ginhambalan sila sang mga mensahero nga handa na nga magpakig-abyan sa ila ang ila kapareho nga mga Israelinhon. 14Gani nagpalauli ang mga Benjaminhon kag ginhatag sa ila sang mga Israelinhon ang mga dalaga nga taga-Jabesh Gilead. Pero kulang pa ang mga dalaga para sa ila.

15Nasubuan gid ang mga Israelinhon sa natabo sa mga Benjaminhon, tungod kay ginseparar sang Ginoo ang mga Benjaminhon sa mga tribo sang Israel. 16Gani nag-estoryahanay ang mga manugdumala sang katilingban sang Israel. Siling nila, “Wala na sing may nabilin nga babayi nga Benjaminhon. Ano bala ang aton himuon agod makapangasawa ang nabilin nila nga mga lalaki? 17Kinahanglan nga may mga kaliwat sila agod indi madula ang tribo ni Benjamin. 18Pero indi man puwede nga ipaasawa naton sa ila ang aton mga anak nga babayi tungod kay nakapromisa na kita nga ang maghimo sini pakamalauton.”

19Dayon nadumduman nila nga dali na lang gali ang tuigan nga piesta para sa Ginoo nga ginahiwat sa Shilo. (Ining Shilo ara sa aminhan sang Betel, sa bagatnan sang Lebona, kag sa sidlangan sang dalan nga halin sa Betel pakadto sa Shekem.) 20Ginsilingan nila ang mga Benjaminhon, “Magpanago kamo sa mga talamnan sang ubas, 21kag bantayan ninyo ang mga dalaga nga taga-Shilo. Kon mag-agi sila didto agod magsaot sa piesta, magguwa kamo sa talamnan kag masigdakop sang inyo pangasaw-on kag dal-on sa inyo lugar. 22Kon magreklamo gani sa amon ang ila mga amay ukon utod nga lalaki, amo ini ang amon isiling sa ila, ‘Palihog pabay-i lang ninyo sila tungod kay kulang ang mga dalaga nga nakuha naton sang pagsalakay naton sa Jabesh Gilead. Wala kamo sing salabton tungod nga wala man kamo nagtugot nga pangasaw-on sang mga Benjaminhon ang inyo mga anak nga babayi.’ ”

23Gani ginhimo ini sang mga Benjaminhon. Nagsigdakop sila sang mga dalaga nga nagasaot, kag gindala pauli bilang asawa. Pag-abot nila sa ila duta, ginpatindog nila liwat ang ila mga banwa kag didto nag-estar. 24Nagpauli man ang iban pa nga mga Israelinhon sa ila kaugalingon nga duta, kag sa ila kaugalingon nga tribo kag pamilya.

25Sang sadto nga tion, wala sing hari sa Israel, gani nagapagusto lang ang tagsa-tagsa kon ano ang iya luyag himuon.

Vietnamese Contemporary Bible

Thẩm Phán 21:1-25

Ít-ra-ên Cưới Vợ cho Người Bên-gia-min

1Tại Mích-pa, người Ít-ra-ên có lời thề này: “Chúng ta sẽ không gả con gái mình cho người Bên-gia-min.” 2Khi đến Bê-tên lần này, dân chúng ngồi đó, khóc lóc thật đắng cay cho đến tối, trước sự chứng giám của Đức Chúa Trời. 3Họ than: “Lạy Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của Ít-ra-ên! Vì đâu xui khiến cho việc này xảy ra, làm cho Ít-ra-ên thiếu mất một đại tộc?”

4Hôm sau, họ dậy sớm, xây lên một bàn thờ rồi dâng lễ thiêu và lễ vật cầu an. 5Sau đó, họ hỏi nhau: “Có đại tộc nào vắng mặt trong đại hội trước mặt Chúa Hằng Hữu tại Mích-pa không?” Vì họ đã thề rằng ai không đến dự đại hội này phải bị xử tử.

6Người Ít-ra-ên cứ ân hận, thương tiếc anh em mình, là người Bên-gia-min. Họ nhắc đi nhắc lại: “Hôm nay Ít-ra-ên mất đi một đại tộc rồi! 7Tìm đâu ra vợ cho những người Bên-gia-min sống sót, vì chúng ta đã thề trước Chúa Hằng Hữu sẽ không gả con gái cho họ?”

8Rồi họ hỏi: “Trong các đại tộc Ít-ra-ên, có ai không đến trình diện Chúa Hằng Hữu tại Mích-pa không” Họ thấy rằng không có người nào từ Gia-be Ga-la-át có mặt trong đại hội. 9Vì sau khi kiểm tra, họ biết được, chẳng có người nào từ người Gia-be Ga-la-át đến.

10Vậy họ sai 12.000 quân tinh nhuệ đến Gia-be Ga-la-át giết mọi người tại đó, cả đàn ông, đàn bà, và trẻ con. 11Họ nói: “Đây là điều anh em phải làm: Tận diệt mọi người nam và phụ nữ đã có chồng.” 12Trong khu dân cư của Gia-be Ga-la-át, họ tìm được 400 trinh nữ, chưa bao giờ nằm với người nam nào, rồi đem tất cả dẫn về trại Si-lô, trong xứ Ca-na-an.

13Người Ít-ra-ên sai sứ giả đi giảng hòa với những người Bên-gia-min trốn ở vùng đá Rim-môn. 14Khi những người Bên-gia-min trở về, được người Ít-ra-ên cho cưới các cô gái ở Gia-be Ga-la-át làm vợ. Tuy nhiên, số người nữ không đủ cho người Bên-gia-min còn lại này.

15Vì thế, dân chúng xót thương người Bên-gia-min, vì Chúa Hằng Hữu đã làm cho một đại tộc bị khiếm khuyết trong vòng các đại tộc Ít-ra-ên. 16Các trưởng lão của đại hội lên tiếng: “Chúng ta phải làm sao tìm vợ cho số người Bên-gia-min còn lại, vì đàn bà trong đại tộc này chết hết rồi. 17Người Bên-gia-min phải truyền hậu tự; nếu không, một đại tộc của Ít-ra-ên sẽ bị diệt chủng. 18Nhưng, chúng ta không thể gả con gái mình cho họ được, vì Ít-ra-ên đã thề hễ ai gả con cho người Bên-gia-min đều phải bị nguyền rủa.”

19Họ tìm ra được một kế: Mỗi năm có ngày lễ của Chúa Hằng Hữu tại Si-lô, ở nam Lê-bô-na và phía bắc Bê-tên, dọc phía đông đường cái chạy từ Bê-tên đến Si-chem. 20Họ nói với những người Bên-gia-min đang cần vợ: “Hãy đi trốn trong các vườn nho. 21Khi thấy những cô gái Si-lô ra nhảy múa, mỗi người chạy ra bắt một cô đem về làm vợ. 22Khi cha mẹ của họ khiếu nại với chúng tôi, chúng tôi sẽ nói: Xin vì chúng tôi làm ơn cho họ. Chúng tôi đã cố gắng tìm vợ cho họ, nhưng vẫn không đủ. Trường hợp này, anh em không mắc tội gì cả, vì không tự ý đem gả con gái cho họ.”

23Vậy người Bên-gia-min làm theo những gì họ nói. Mỗi người nam bắt các cô gái nhảy múa trong ngày lễ đem làm vợ. Họ quay về quê hương mình, dựng lại các thành rồi sống ở đó.

24Người Ít-ra-ên khởi hành theo từng đại tộc và gia đình, ai nấy đều trở về nhà mình.

25Thuở ấy, Ít-ra-ên chưa có vua; nên ai nấy cứ làm theo điều mình cho là phải.