1“Sang una, kon maghambal na gani ang tribo sang Efraim nagakurog sa kahadlok ang iban nga mga tribo sang Israel, kag ginadayaw nila siya. Pero nakasala ang iya katawhan tungod sang ila pagsimba kay Baal. Amo gani nga nagkalamatay13:1 nagkalamatay: ukon, magakalamatay. sila. 2Karon, kamo nga ginatawag Efraim13:2 kamo nga ginatawag Efraim: buot silingon, ang mga taga-Israel. padayon nga nagapakasala.13:2 padayon nga nagapakasala: ukon, nagadugang pa gid ang inyo pagpakasala. Kay nagahimo kamo sang mga imahen nga mga dios-dios halin sa inyo mga pilak agod inyo simbahon. Pero ini tanan hinimo man lang sang tawo kag suno man lang sa iya nga naisipan. Nagasiling pa kamo nga magahalad kamo sang tawo sa sini nga mga dios-dios nga baka kag magahalok sa ila. 3Gani madula kamo pareho sang ambon ukon tun-og sa kaagahon, ukon pareho sang upa sa linasan nga ginapalid sang hangin ukon sang aso nga nagaguwa sa simboryo.
4“Ako ang Ginoo nga inyo Dios nga nagpaguwa sa inyo sa Egipto.13:4 nga nagpaguwa sa inyo sa Egipto: ukon, halin pa sang tion nga didto kamo sa Egipto. Wala na kamo sing kilalahon pa nga Dios kag Manluluwas kundi ako lang. 5Gin-atipan ko kamo sa desierto, sa mamala gid nga lugar. 6Pero sang ginpakamaayo ko kamo kag nag-uswag kamo, nangin bugalon kamo kag ginkalimtan na ninyo ako. 7-8Gani salakayon ko kamo kag laglagon pareho sang pagsalakay kag paggus-ab sang mapintas nga sapat sa iya biktima, pareho sang ginahimo sang leon ukon sang oso13:7-8 oso: sa English, bear. nga gin-agawan sang mga anak. Magabantay ako sa mga dalan sa pagsalakay sa inyo pareho sang sapat nga leopardo. 9Laglagon ko kamo nga mga taga-Israel, tungod kay kontra ninyo ako nga inyo manugbulig. 10Ti diin na ang inyo hari kag ang mga pangulo sang inyo mga banwa nga magaluwas sa inyo? Ginpangayo ninyo sila sa akon, 11gani sa akon kaakig ginhatag ko sila sa inyo, kag sa akon man kaugot ginkuha ko sila. 12Ang inyo13:12 inyo: sa Hebreo, Efraim. Tan-awa ang footnote sa 4:17. mga sala indi ko gid pagkalimtan, daw pareho ina sa kasulatan nga ginputos kag gintago.
13“May kahigayunan kamo nga magkabuhi liwat. Pero tungod kay wala kamo sing paghangop, ginabaliwala ninyo ini. Pareho kamo sa bata nga indi gusto magguwa sa tiyan sa tion nga inugguwa na niya. 14Luwason ko bala kamo sa kamatayon? Indi! Hambalon ko pa gani ang kamatayon, ‘Diin na ang imo kalalat-an, O kamatayon? Diin na ang imo kalaglagan para sa sini nga mga tawo?’
“Indi ko gid kamo pagkaluoyan. 15Bisan pa nga mas mauswagon kamo sang sa inyo mga kadugo, laglagon ko kamo. Ipadala ko ang mainit nga hangin halin sa desierto sa sidlangan kag magakalahubas ang inyo mga tuburan kag mga bubon. Kag pagaagawon ang inyo malahalon nga mga pagkabutang. 16Dapat nga silutan ang mga taga-Samaria tungod sang ila nga pagrebelde sa akon nga ila nga Dios. Magakalamatay sila sa inaway. Pagadugmukon ang ila magagmay nga mga bata, kag pagaririan ang tiyan sang ila nagabulusong nga mga babayi.”
The Lord’s anger against Israel
1When Ephraim spoke, people trembled;
he was exalted in Israel.
But he became guilty of Baal worship and died.
2Now they sin more and more;
they make idols for themselves from their silver,
cleverly fashioned images,
all of them the work of craftsmen.
It is said of these people,
‘They offer human sacrifices!
They kiss13:2 Or ‘Men who sacrifice / kiss calf-idols!’
3Therefore they will be like the morning mist,
like the early dew that disappears,
like chaff swirling from a threshing-floor,
like smoke escaping through a window.
4‘But I have been the Lord your God
ever since you came out of Egypt.
You shall acknowledge no God but me,
no Saviour except me.
5I cared for you in the wilderness,
in the land of burning heat.
6When I fed them, they were satisfied;
when they were satisfied, they became proud;
then they forgot me.
7So I will be like a lion to them,
like a leopard I will lurk by the path.
8Like a bear robbed of her cubs,
I will attack them and rip them open;
like a lion I will devour them –
a wild animal will tear them apart.
9‘You are destroyed, Israel,
because you are against me, against your helper.
10Where is your king, that he may save you?
Where are your rulers in all your towns,
of whom you said,
“Give me a king and princes”?
11So in my anger I gave you a king,
and in my wrath I took him away.
12The guilt of Ephraim is stored up,
his sins are kept on record.
13Pains as of a woman in childbirth come to him,
but he is a child without wisdom;
when the time arrives,
he doesn’t have the sense to come out of the womb.
14‘I will deliver this people from the power of the grave;
I will redeem them from death.
Where, O death, are your plagues?
Where, O grave, is your destruction?
‘I will have no compassion,
15even though he thrives among his brothers.
An east wind from the Lord will come,
blowing in from the desert;
his spring will fail
and his well dry up.
His storehouse will be plundered
of all its treasures.
16The people of Samaria must bear their guilt,
because they have rebelled against their God.
They will fall by the sword;
their little ones will be dashed to the ground,
their pregnant women ripped open.’13:16 In Hebrew texts this verse (13:16) is numbered 14:1.
