Ezekiel 5 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 5:1-17

Ang Palaabuton nga Kalaglagan sang Jerusalem

1Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, “Tawo, kuha ka sang matalom nga espada kag gamita nga pangkiskis sa imo buhok kag burangos. Dayon kiluha ang imo buhok kag burangos sa pagpartida sini sa tatlo ka parte. 2Ibutang ang isa ka parte sa tisa nga gindrowingan mo sang Jerusalem, kag sunuga ini dira sa tunga sang siyudad pagkatapos sang pagpakita mo sang pagkibon sini. Ibutang ang isa pa ka parte sa palibot sang siyudad kag pang-utda-utda ini sang imo espada. Ang nabilin nga parte isabwag sa kahanginan, kay laptahon ko ang akon katawhan paagi sa espada. 3Pero magbilin ka sang diutay lang nga buhok kag putsa ini sa imo bayo. 4Dayon kuhai ini sang pila ka bilog kag ihaboy sa kalayo agod masunog. Halin sa sini magalapta ang kalayo kag magasunog sa bug-os nga Israel.

5Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga amo ato ang dangatan sang Jerusalem, ang siyudad nga ginhimo ko nga pinakaimportante nga lugar sa kalibutan. 6Ginlapas niya ang akon mga sugo, kag mas malaot pa siya sang sa iban nga mga nasyon sa iya palibot. Ginsikway niya ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 7Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kamo nga mga taga-Jerusalem, mas malaot pa kamo sang sa iban nga mga nasyon sa inyo palibot. Wala ninyo pagtumana ang akon mga sugo kag mga pagsulundan, kag wala man gani ninyo pagtumana5:7 wala man gani ninyo pagtumana: Amo ina sa kalabanan nga mga kopya sang Hebreo. Pero sa iban nga mga kopya sini kag sa Syriac, gintuman ninyo. Tan-awa man sa 11:12. ang mga pagsulundan sang mga nasyon sa inyo palibot. 8Gani ako, ang Ginoong Dios, nagakontra sa inyo. Silutan ko kamo nga makita sang mga nasyon. 9Tungod sa inyo makangilil-ad nga mga ginahimo, himuon ko sa inyo ang wala ko pa mahimo kag ang indi ko na paghimuon pa. 10Kaunon sang mga ginikanan ang ila mga anak, kag kaunon sang mga anak ang ila mga ginikanan. Silutan ko gid kamo, kag ang mga mabilin sa inyo laptahon ko sa bug-os nga kalibutan. 11Ako, ang buhi nga Ginoong Dios, nagasumpa nga laglagon ko kamo nga wala sing luoy-luoy tungod nga ginhigkuan ninyo ang akon templo paagi sa pagsimba sa mga dios-dios kag sa paghimo sang makangilil-ad nga mga butang. 12Partihon ko kamo sa tatlo ka parte. Ang isa ka parte magakalamatay paagi sa gutom kag mga balatian dira sa siyudad. Ang isa pa ka parte magakalamatay paagi sa espada sa guwa sang siyudad. Kag ang mabilin nga parte laptahon ko sa bug-os nga kalibutan kag padayon ko sila nga hingabuton.5:12 padayon ko sila nga hingabuton: sa literal, lagson ko sila sang espada.

13“Kon matabo na ini maumpawan na ako sa akon puwerte nga kaakig sa inyo, kag makabalos na ako. Kon mapatilaw ko na kamo sang akon kaakig, mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, nagpakighambal sa inyo tungod sa akon puwerte nga balatyagon sa inyo. 14Gub-on ko ang inyo siyudad kag pakahuy-an kamo sang mga nasyon sa inyo palibot kag sang mga nagaalagi sa inyo lugar. 15Pakahuy-an, yagutaon, kag kangidlisan kamo sang mga nasyon sa inyo palibot. Mangin paandam kamo sa ila sa tion nga silutan ko kamo sa akon puwerte nga kaakig. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 16Padal-an ko kamo sang gutom nga pareho sang pana nga magalaglag sa inyo. Magagrabe nga magagrabe ang gutom hasta nga wala na kamo sang may makaon. 17Wala labot sa gutom padal-an ko man kamo sang mapintas nga mga sapat kag pamatyon nila ang inyo mga anak. Magakalamatay man kamo sa mga balatian kag sa inaway. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Nova Versão Internacional

Ezequiel 5:1-17

1“Agora, filho do homem, apanhe uma espada afiada e use-a como navalha de barbeiro para rapar a cabeça e a barba. Depois tome uma balança de pesos e reparta o cabelo. 2Quando os dias do cerco da cidade chegarem ao fim, queime no fogo um terço do cabelo dentro da cidade. Pegue um terço e corte-o com a espada ao redor de toda a cidade. E espalhe um terço ao vento. Porque eu os perseguirei com espada desembainhada. 3Mas apanhe umas poucas mechas de cabelo e esconda-as nas dobras de sua roupa. 4E, destas ainda, pegue algumas e atire-as ao fogo, para que se queimem. Dali um fogo se espalhará por toda a nação de Israel.

5“Assim diz o Soberano, o Senhor: ‘Esta é Jerusalém, que pus no meio dos povos, com nações ao seu redor. 6Contudo, em sua maldade, ela se revoltou contra as minhas leis e contra os meus decretos mais do que os povos e as nações ao seu redor. Ela rejeitou as minhas leis e não agiu segundo os meus decretos’.

7“Portanto assim diz o Soberano, o Senhor: Você tem sido mais rebelde do que as nações ao seu redor e não agiu segundo os meus decretos nem obedeceu às minhas leis. Você nem mesmo alcançou os padrões das nações ao seu redor.

8“Por isso diz o Soberano, o Senhor: Eu estou contra você, Jerusalém, e lhe infligirei castigo à vista das nações. 9Por causa de todos os seus ídolos detestáveis, farei com você o que nunca fiz nem jamais voltarei a fazer. 10Por isso, entre vocês sucederá que os pais comerão os seus próprios filhos, e os filhos comerão os seus pais. Castigarei você e dispersarei aos ventos os seus sobreviventes. 11Por isso, juro pela minha vida, palavra do Soberano, o Senhor, que, por ter contaminado meu santuário com suas imagens detestáveis e com suas práticas repugnantes, eu retirarei a minha bênção. Não olharei com piedade para você e não a pouparei. 12Um terço de seu povo morrerá de peste ou perecerá de fome dentro de seus muros; um terço cairá à espada fora da cidade; e um terço dispersarei aos ventos e perseguirei com a espada em punho.

13“Então a minha ira cessará, diminuirá a minha indignação contra eles, e serei vingado. E, quando tiver esgotado a minha ira sobre eles, saberão que eu, o Senhor, falei segundo o meu zelo.

14“Farei de você uma ruína e a tornarei desprezível entre as nações ao seu redor, à vista de todos quantos passarem por você. 15Você será objeto de desprezo e de escárnio, e servirá de advertência e de causa de pavor às nações ao redor, quando eu castigar você com ira, indignação e violência. Eu, o Senhor, falei. 16Quando eu atirar em você minhas flechas mortais e destruidoras, minhas flechas de fome, atirarei para destruí-la. Aumentarei a sua fome e cortarei o seu sustento. 17Enviarei contra você a fome e animais selvagens, que acabarão com os seus filhos. A peste e o derramamento de sangue a alcançarão, e trarei a espada contra você. Eu, o Senhor, falei”.