Ezekiel 24 – HLGN & TNCV

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 24:1-27

Ang Tuktukon nga Kaldero

1Sang ikanapulo nga adlaw sang ikanapulo nga bulan, sang ikasiyam nga tuig sang amon pagkabihag, nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, isulat ang petsa subong nga adlaw kay amo gid ini nga adlaw nga nagasugod sa pagsalakay ang hari sang Babilonia sa Jerusalem. 3Dayon isugid ini nga paanggid sa katawhan sang Israel nga mga rebelde, kag pahibalua sila nga ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini:

“Magbutang ka sang tubig sa kaldero kag isun-ad. 4Butangi ini sang maayo nga bahin sang karne—mga abaga kag mga paa. Ilakot man ang mga tul-an. 5Ang karne lang sang pinakamaayo nga karnero ang imo gamiton. Gatungi ang kaldero kag lagaa ang karne kag mga tul-an. 6Kay ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kaluluoy ang siyudad sang Jerusalem nga ang mga pumuluyo sini mga manugpatay. Pareho ini sa tuktukon nga kaldero nga wala malimpyuhi. Gani kuhaa sing tag-isa-isa ang sulod sini kag indi pagpilia. 7Kay ang iya pagpamatay hayag sa tanan. Ang dugo sang iya ginpamatay ginpabay-an lang niya sa mga bato nga makita sang tanan. Wala gid niya ini gintabunan sang duta. 8Nakita ko ini nga dugo kag ginpabay-an ko ini nga makita sang tanan. Daw sa nagasinggit ini sa akon nga magtimalos ako.

9“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: ‘Kaluluoy ang siyudad sang Jerusalem nga ang mga pumuluyo sini mga manugpatay! Ako mismo ang magatumpok sang gatong agod sunugon siya. 10Sige, dugangi pa gid ninyo ang gatong, kag dayon sindihan. Lagaa ang karne hasta nga mahubsan24:10 hasta nga mahubsan: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, kag butangi sang mga panakot. kag mabatok ang mga tul-an. 11Itungtong dayon ang kaldero nga wala na sing sulod sa mga baga hasta nga magbaga man ini. Sa sini nga paagi, malimpyuhan kuntani ang kaldero kag masunog ang mga tuktok. 12Pero bisan anhon mo pa, ang tuktok indi gid makuha sang kalayo.

13“ ‘Jerusalem, ang imo binastos nga buluhaton amo ang nagdagta sa imo. Gintinguhaan ko nga limpyuhan ka, pero indi ka magpalimpyo. Gani magapabilin ka nga mahigko hasta indi madula ang akon kaakig sa imo. 14Ako, ang Ginoo, nagasiling nga nag-abot na ang tion nga maghulag na ako, kag wala sing may makapugong sa akon. Indi ko gid kamo pagkaluoyan, kag indi na magliwat ang akon hunahuna. Pagahukman kamo suno sa inyo pagginawi kag binuhatan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.’ ”

Ang Pagkapatay sang Asawa ni Ezekiel

15Nagsiling ang Ginoo sa akon, 16“Tawo, kuhaon ko gulpi ang babayi nga palangga mo gid. Pero indi mo siya paghibian kag pagpangasubuan. 17Mag-ugayong ka lang sing hinay. Indi mo pag-ipakita nga nagapangasubo ka. Indi paghuksa ang imo turban kag sandalyas, kag indi pagtabuni ang imo guya. Indi ka man magkaon sang kalan-on nga ginakaon sang mga nagapangasubo sa patay.”

18Gani sang aga ginhambal ko ato sa mga tawo, kag pagkagab-i napatay ang akon asawa. Kag pagkasunod nga aga gintuman ko ang ginsugo sa akon. 19Dayon nagpamangkot ang mga tawo sa akon, “Ano bala ang buot mo silingon sa ginahimo mo nga ina?” 20-21Nagsabat ako sa ila, “Nagsiling ang Ginoong Dios sa akon nga ihambal ko ini sa katawhan sang Israel: Handa na ako sa pagdagta sang akon templo nga inyo dalangpan, nga inyo ginapabugal, ginapakamahal, kag ginakalipay. Mapatay sa inaway ang inyo mga kabataan nga nagkalabilin sa Jerusalem. 22Kag pagahimuon ninyo ang ginhimo ni Ezekiel. Indi ninyo pagtabunan ang inyo guya, kag indi kamo magkaon sang kalan-on nga ginakaon sang mga nagapangasubo sa patay. 23Indi man ninyo paghukson ang inyo mga turban kag mga sandalyas. Indi kamo maghibi ukon magpangasubo. Magapalangluya kamo nga nagaugayong sa isa kag isa tungod sa inyo mga sala. 24Si Ezekiel mangin isa ka halimbawa sa inyo. Kon ano ang iya ginahimo, pagahimuon man ninyo. Kon matabo na ina nga silot mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoong Dios.”

25Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, sa tion nga gub-on ko na ang templo nga ila dalangpan, nga ila ginapabugal, ginapakamahal kag ginakalipay, kag pamatyon ko na ang ila mga kabataan, 26may isa ka tawo nga makapalagyo halin sa Jerusalem nga magasugid sini sa imo. 27Sa sina nga tion, makahambal ka na liwat kag magaestoryahanay kamo nga duha. Mangin paandam ka sa mga tawo, kag mahibaluan dayon nila nga ako amo ang Ginoo.”

Thai New Contemporary Bible

เอเสเคียล 24:1-27

หม้อหุงต้ม

1ในวันที่สิบเดือนที่สิบของปีที่เก้า พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงบันทึกวันนี้ไว้เพราะกษัตริย์บาบิโลนได้ล้อมกรุงเยรูซาเล็มวันนี้ 3จงกล่าวคำอุปมาแก่พงศ์พันธุ์ที่ชอบกบฏนี้ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า

“ ‘จงตั้งหม้อขึ้น

แล้วเทน้ำใส่

4ใส่ชิ้นเนื้อลงไป

ชิ้นเนื้อดีๆ ทั้งหมดคือเนื้อสะโพกและเนื้อสันขาหน้า

จงเลือกเอากระดูกชิ้นที่ดีที่สุดใส่ให้เต็มหม้อ

5คัดแกะตัวเยี่ยมสุดจากฝูงมา

สุมฟืนใต้หม้อเพื่อต้มกระดูก

ต้มให้เดือด

และเคี่ยวกระดูกในหม้อนั้น

6“ ‘เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า

“ ‘วิบัติแก่กรุงซึ่งนองเลือด

วิบัติแก่หม้อซึ่งบัดนี้ตะกรันเขรอะ

ไม่หลุดกะเทาะออกมา!

จงเอาเนื้อออกมาทีละชิ้นๆ

โดยไม่ต้องจับฉลากว่าจะเอาชิ้นไหนก่อน

7“ ‘เพราะกรุงนี้ทำให้โลหิตหลั่งนองไปทั่ว

นางเทลงบนหินโล่งเตียน

ไม่ได้เทลงบนพื้น

เพื่อให้ฝุ่นกลบไว้

8เพื่อกระตุ้นโทสะและการแก้แค้น

เราจึงทิ้งโลหิตของนางบนหินโล่งเตียน

เพื่อโลหิตนั้นจะไม่ถูกกลบ

9“ ‘ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า

“ ‘วิบัติแก่กรุงซึ่งนองเลือด!

เราก็จะสุมฟืนเป็นกองสูงเช่นกัน

10ฉะนั้นจงสุมฟืนเข้าไป

และจุดไฟ

ใส่เครื่องเทศต่างๆลงไป

ต้มเนื้อจนสุกดี

และเคี่ยวจนกระดูกไหม้

11แล้ววางหม้อเปล่าบนถ่าน

จนมันร้อนและทองแดงสุกปลั่ง

ตะกอนต่างๆ จะได้หลอมละลาย

และตะกรันหนาเขรอะไหม้ไปหมด

12แต่ก็เสียแรงเปล่า

แม้ไฟจะร้อน

ตะกรันหนาเขรอะของมันก็ไม่กะเทาะไป

13“ ‘ขี้ตะกรันของเจ้าคือความสำส่อน เพราะเราพยายามชำระเจ้า แต่เจ้าก็ไม่อาจชำระจากมลทินได้ เจ้าจะไม่สะอาดเอี่ยมอ่องอีก จนกระทั่งโทสะที่เรามีต่อเจ้าสงบลง

14“ ‘เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้ ถึงเวลาแล้วที่เราจะลงมือ เราจะไม่ยั้งมือ เราจะไม่เห็นใจหรือเวทนาสงสาร เจ้าจะถูกพิพากษาตามความประพฤติและการกระทำของเจ้า พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’ ”

ภรรยาของเอเสเคียลสิ้นชีวิต

15พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 16“บุตรมนุษย์เอ๋ย เราจะพรากแก้วตาดวงใจของเจ้าไปในพริบตาเดียว แต่อย่าคร่ำครวญร่ำไห้หรือหลั่งน้ำตา 17จงถอนใจเงียบๆ อย่าไว้ทุกข์แก่ผู้ตาย จงโพกผ้าไว้และสวมรองเท้า อย่าเอาผ้าคลุมหน้า หรือกินอาหารตามธรรมเนียมของผู้ไว้ทุกข์”

18ข้าพเจ้าจึงแจ้งคนทั้งหลายตามนั้นในตอนเช้า ครั้นตกเย็นภรรยาของข้าพเจ้าก็สิ้นชีวิต เช้าวันรุ่งขึ้นข้าพเจ้าจึงทำตามที่พระเจ้าทรงบัญชาไว้

19คนทั้งหลายก็ถามข้าพเจ้าว่า “บอกได้ไหมว่าสิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับพวกเราอย่างไรบ้าง?”

20ข้าพเจ้าจึงกล่าวแก่พวกเขาว่า “พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าดังนี้ว่า 21จงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะย่ำยีสถานนมัสการของเราอันเป็นที่มั่นซึ่งเจ้าทั้งหลายภาคภูมิใจ และเป็นแก้วตาดวงใจที่เจ้าแสนรักนั้น บุตรชายบุตรสาวที่เจ้าละไว้เบื้องหลังจะล้มตายด้วยคมดาบ 22แล้วเจ้าจะทำเหมือนที่เอเสเคียลได้ทำ เจ้าจะไม่เอาผ้าคลุมหน้าหรือกินอาหารตามธรรมเนียมของผู้ไว้ทุกข์ 23เจ้าจะโพกผ้าและสวมรองเท้า เจ้าจะไม่คร่ำครวญหรือร้องไห้แต่จะทรุดโทรมไปเพราะบาปของเจ้าและโอดครวญต่อกัน 24เอเสเคียลจะเป็นหมายสำคัญแก่เจ้า เจ้าจะทำอย่างที่เขาได้ทำ เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต’

25“สำหรับเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย ในวันที่เราริบที่มั่นของพวกเขาไป อันเป็นสิ่งที่พวกเขาชื่นชมและภาคภูมิใจ และเป็นสิ่งชื่นตาชื่นใจใฝ่ปรารถนาของพวกเขา พร้อมทั้งบุตรชายบุตรสาวของพวกเขาด้วย 26ในวันนั้นผู้ลี้ภัยจะมาแจ้งข่าวเจ้า 27ถึงตอนนั้นปากของเจ้าจะเปิดออก เจ้าจะพูดกับพวกเขาและจะไม่เป็นใบ้อีกต่อไป ฉะนั้นเจ้าจะเป็นหมายสำคัญแก่พวกเขา และพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์”