Didto sa Kamingawan
1“Dayon nagbalik kita kag nagkadto sa kamingawan pakadto sa Mapula nga Dagat, suno sa ginmando sang Ginoo sa akon. Kag sa madugay nga tion naglibot-libot kita sa kabukiran sang Seir. 2Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, 3‘Dugay na kamo nga nagalibot-libot sa sini nga kabukiran. Karon, magderetso na kamo sa aminhan. 4Silinga ang mga tawo, “Magaagi kamo sa teritoryo sang inyo mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagaestar sa Seir. Mahadlok sila sa inyo, gani maghalong kamo 5nga indi ninyo sila pagsalakayon. Kay ginahatag ko sa ila ang mga kabukiran sang Seir bilang ila duta, kag indi ko kamo paghatagan sang ila duta bisan gamay lang. 6Bayaran ninyo sila sang kuwarta sa inyo makaon kag mainom. 7Dumdumon ninyo kon paano ko kamo ginbendisyunan sa tanan ninyo nga ginhimo. Ako, ang Ginoo nga inyo Dios, ang nagbantay sa inyo sa pagpanglakaton ninyo sa sining malapad nga kamingawan. Sa sulod sang 40 ka tuig nag-upod ako sa inyo, kag wala gid kamo nakulangi sang bisan ano.” ’
8“Gani nag-agi lang kita sa aton mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagaestar sa Seir. Wala kita nag-agi sa dalan sang Kapatagan sang Jordan,2:8 Kapatagan sang Jordan: sa Hebreo, Araba. nga nagahalin sa mga banwa sang Elat kag Ezion Geber. Sang nagapanglakaton kita sa alagyan sa kamingawan sang Moab, 9nagsiling ang Ginoo sa akon, ‘Indi ninyo paggamuha ukon pagsalakaya ang mga Moabnon nga mga kaliwat ni Lot, kay ginhatag ko sa ila ang Ar bilang ila duta, kag indi ko kamo paghatagan sang ila duta bisan gamay lang.’ ”
10(Sang una didto nagaestar sa Ar ang madamo kag makusog nga mga tawo nga ginatawag Emhanon. Mga mataas man sila nga mga tawo pareho sang mga kaliwat ni Anak. 11Ginatawag man sila nga mga Refaimnon, pareho sang mga kaliwat ni Anak, pero ginatawag sila sang mga Moabnon nga mga Emhanon. 12Sang una didto nagaestar ang mga Horhanon sa Seir, pero ginlaglag sila kag gintabog sang mga kaliwat ni Esau, kag sila na ang nag-estar didto, pareho sang ginhimo sang mga Israelinhon sa mga Canaanhon sa duta nga ginhatag sang Ginoo sa ila.)
13“Dayon nagsiling ang Ginoo nga matabok kita sa Zered nga ililigan sang tubig, gani nagtabok kita. 14Ini pagkaligad sang 38 ka tuig halin sang tion nga naghalin kita sa Kadesh Barnea. Nagkalamatay na sa kamingawan ang mga soldado nga Israelinhon sa sina nga henerasyon, suno sa ginsumpa sang Ginoo sa ila. 15Ginsilutan sila sang Ginoo hasta nga gin-ubos niya sila pamatay sa kampo.
16“Sang nagkalamatay na ang tanan nga soldado, 17nagsiling sa akon ang Ginoo, 18‘Matabok kamo subong sa dulunan sang Moab sa Ar. 19Kon makaabot na kamo sa mga Ammonhon, nga mga kaliwat ni Lot, indi ninyo sila paggamuha ukon pagsalakaya kay ginhatag ko sa ila ang ila duta, kag indi ko kamo paghatagan sang ila duta bisan gamay lang.’
20“Ang amo nga duta ginkabig sang una nga duta sang mga Refaimnon kay gin-estaran nila ini. Ini sila gintawag sang mga Ammonhon nga Zamzumnon. 21Ini sila madamo kag makusog, kag mataas pareho sang mga kaliwat ni Anak. Pero ginpalaglag sila sang Ginoo sa mga Ammonhon. Gintabog sila sang mga Ammonhon kag gin-estaran ang ila duta. 22Pareho man sina ang pagbulig sang Ginoo sa mga kaliwat ni Esau nga nagaestar sa Seir. Kay ginpalaglag sa ila sang Ginoo ang mga Horhanon. Gintabog nila ang mga Horhanon kag gin-estaran ang ila duta hasta subong. 23Amo man sini ang natabo sang ginsalakay sang mga taga-Caftor2:23 taga-Caftor: ukon, taga-Crete. ang mga taga-Avim nga nagaestar sa mga baryo sa Gaza. Ginlaglag nila ang mga taga-Avim kag gin-estaran ang ila duta.
24“Dayon nagsiling ang Ginoo, ‘Karon magtabok na kamo sa Arnon nga ililigan sang tubig. Ginatugyan ko sa inyo si Sihon nga Amornon nga hari sang Heshbon, kag ang iya duta. Salakaya ninyo siya kag panag-iyahi ang iya duta. 25Sugod subong pahadlukon ko sa inyo ang tanan nga nasyon sa bug-os nga kalibutan. Magakulurog sa kahadlok ang makabati parte sa inyo.’
Napierdi si Haring Sihon sang Heshbon
(Num. 21:21-30)
26“Gani sang didto kita sa kamingawan sang Kedemot, nagpadala ako sang mga mensahero kay Haring Sihon sang Heshbon sa paghambal sa iya sining akon mensahi nga para sa kaayuhan sang amon relasyon: 27‘Kon mahimo tuguti kami sa pag-agi sa inyo duta. Indi kami mag-agi sa iban nga mga dalan kundi sa inyo lang mayor nga dalan. 28Bayaran namon sang kuwarta ang amon makaon kag mainom. Ang amon lang pangabay amo nga tugutan mo kami sa pag-agi sa inyo duta 29pareho sang pagtugot sa amon sang mga kaliwat ni Esau nga nagaestar sa Seir kag sang mga Moabnon nga nagaestar sa Ar. Tuguti kami sa pag-agi hasta nga makatabok kami sa Suba sang Jordan pakadto sa duta nga ginahatag sang Ginoo nga amon Dios sa amon.’ 30Pero wala nagsugot si Haring Sihon sang Heshbon sa pagpaagi sa aton. Kay ginpatig-a sang Ginoo nga inyo Dios ang iya tagipusuon agod itugyan siya sa aton mga kamot, pareho sang natabo subong.
31“Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, ‘Ginaumpisahan ko na sa pagtugyan sa inyo si Sihon kag ang iya duta; gani umpisahi na ninyo ang pagsalakay kag pagsakop sang iya duta.’
32“Sang nagpakig-away sa aton si Sihon kag ang tanan niya nga soldado2:32 soldado: ukon, katawhan. Amo man sa sunod nga bersikulo. didto sa Jahaz, 33gintugyan siya sa aton sang Ginoo nga aton Dios kag ginpatay ta siya, pati ang iya mga anak kag ang tanan niya nga soldado. 34Sadto nga tion, gin-agaw naton ang tanan niya nga banwa kag ginlaglag sila sing bug-os2:34 ginlaglag sila sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini.—mga lalaki, babayi, kag kabataan. Wala gid kita sing ginbilin sa ila nga buhi. 35Ginpangdala naton ang ila mga kasapatan kag mga pagkabutang nga aton naagaw sa ila mga banwa.
36“Ginbuligan kita sang Ginoo nga aton Dios sa pag-agaw sang Aroer sa higad sang Arnon nga ililigan sang tubig kag sang banwa nga malapit sa sini nga ililigan kag sang mga lugar hasta sa Gilead. Wala sing banwa nga mabakod para sa aton. 37Pero suno sa ginsugo sa aton sang Ginoo nga aton Dios, wala naton pagpalapiti ang bisan diin nga duta sang mga Ammonhon, bisan ang duta nga ara sa higad sang Jabok ukon ang mga banwa sa palibot sang mga kabukiran.
Jornadas no deserto
1Então voltámos para trás, através do deserto, para o mar Vermelho, pois fora assim que o Senhor me mandara. Durante muitos anos vagueámos à volta do monte Seir.
2Por fim, o Senhor disse-me: 3“Já estiveram aqui bastante tempo. Voltem para o norte. 4Informem o povo de que deverão atravessar a terra dos seus parentes, os edomitas, descendentes de Esaú, que vivem aqui em Seir. Os edomitas estão desconfiados e têm medo de vocês; portanto sejam cautelosos. 5Não provoquem nenhum conflito, pois não vos darei sequer um torrão dessa terra, porque lhes dei toda esta região acidentada do monte Seir. 6Paguem-lhes todo o alimento ou água de que precisarem enquanto passarem por lá.”
7O Senhor, vosso Deus, tem cuidado de vocês e tem-vos abençoado durante estes 40 anos que têm andado por este grande deserto; nada vos faltou em nenhum momento.
8Dessa forma, passámos através de Edom onde viviam os nossos parentes, percorrendo o caminho de Arabá que vai para o sul para Elate e para Eziom-Geber, e continuámos para o norte em direção do deserto de Moabe.
9Depois o Senhor avisou-nos: “Também não devem atacar os moabitas, visto que não vos darei nada da região de Ar. Pertence aos descendentes de Lot.” 10(Antes viviam ali os emitas, uma tribo muito grande, gente tão alta como os gigantes de Anaquim. 11Tanto os emitas como os anaquins são frequentemente referidos como sendo refaítas; mas os moabitas chamam-lhes emitas. 12Antigamente os horeus viviam em Seir, mas foram aniquilados e expulsos pelos edomitas, os descendentes de Esaú, tal como os israelitas lançaram depois fora o povo de Canaã, cuja terra lhes tinha sido destinada pelo Senhor.)
13“Agora atravessem o ribeiro de Zerede”, disse-nos o Senhor, e assim fizemos.
14-17Desta forma, levámos 38 anos para finalmente atravessar o ribeiro de Zerede vindos de Cades-Barneia. Pois o Senhor tinha estipulado que isso não haveria de acontecer antes que todos os homens que naquela altura tinham idade para combater tivessem morrido. Até que, por fim, o Senhor disse-me:
18“Hoje Israel atravessará a fronteira de Moabe, em Ar, 19entrando na terra dos amonitas, mas não os ataques, porque não te vou dar a terra deles; eu dei-a aos descendentes de Lot.” 20(Aquela terra também tinha sido habitada pelos refaítas, aos quais os amonitas chamavam zamezumeus. 21Eram uma tribo grande e poderosa, de estatura tão alta como os anaquins; mas o Senhor destruiu-os, quando os amonitas apareceram e passaram a viver ali. 22O Senhor também tinha ajudado os descendentes de Esaú no monte Seir, pois aniquilou os horeus que lá viviam antes deles. 23Outra situação idêntica ocorreu quando o povo de Caftor invadiu e destruiu a tribo de Avim que vivia em povoações espalhadas por aquela zona, chegando até Gaza.)
A derrota do rei Siom de Hesbom
(Nm 21.21-30)
24Então o Senhor disse: “Atravessem o ribeiro de Arnom e penetrem na terra do amorreu Siom, rei de Hesbom. Conquistem essa terra e declarem-lhe guerra. 25A partir de agora farei com que os povos de toda a Terra tremam com receio, angustiando-se com a vossa aproximação.”
26Então enviei mensageiros desde o deserto de Quedemote ao rei Siom de Hesbom com uma proposta de paz: 27“Deixa-nos passar pela tua terra. Não nos afastaremos do caminho central, não pisaremos os campos cultivados, nem dum lado nem do outro. 28Toda a comida de que precisarmos, comprá-la-emos, assim como também a própria água que bebermos. Tudo o que pretendemos é unicamente autorização para atravessar o teu território. 29Os edomitas de Seir já nos deixaram passar pelo seu país, assim como os moabitas, cuja capital é Ar; o nosso objetivo é chegarmos até ao Jordão, atravessá-lo e entrar na terra que o Senhor, nosso Deus, nos deu.” 30Mas o rei Siom recusou; aliás, foi o Senhor, o vosso Deus, que permitiu que se tornasse obstinado e fosse destruído às mãos de Israel; foi isso que aconteceu.
31Então o Senhor disse-me: “Comecei por dar-te a terra do rei Siom. Quando a conquistarem, pertencerá a Israel.”
32O rei Siom fez-nos guerra, mobilizando as suas forças em Jaaz. 33Mas o Senhor, nosso Deus, esmagou-o, e nós abatemo-lo, juntamente com os seus filhos e todo o seu exército, 34e conseguimos conquistar-lhe todas as cidades e destruir tudo, incluindo mulheres e crianças. 35Nada deixámos com vida, à exceção do gado que trouxemos como despojo de guerra, com outras coisas ainda, resultado do saque feito às cidades tomadas. 36Conquistámos tudo desde Aroer até Gileade; portanto todo o território que tem por limite o vale de Arnom, incluindo as cidades dessa zona. Não houve uma só cidade que tivesse podido resistir-nos; foi o Senhor, nosso Deus, quem nos deu tudo isso. 37Contudo, não nos intrometemos com o povo de Amon, nem nos aproximámos do ribeiro de Jaboque, nem das povoações das colinas, zonas em que o Senhor, nosso Deus, nos tinha proibido de entrar.
