Ang Palanan-awon ni Daniel Parte sa Karnero kag sa Kanding
1Sang ikatatlo nga tuig sang paghari ni Belshazar, may palanan-awon liwat ako. 2Sa akon palanan-awon nakita ko nga nagatindog ako sa higad sang Suba sang Ulai didto sa napaderan nga siyudad sang Susa, sa probinsya sang Elam. 3Dayon may nakita ako nga isa ka lalaki nga karnero nga nagatindog sa higad sang suba. May duha siya ka malaba nga sungay. Pero sang ulihi naglaba pa gid ang isa ka sungay sang sa isa. 4Nakita ko siya nga nagapanungay sa bisan diin nga lugar. Wala sing iban nga sapat nga makapugong sa iya, kag wala man sing may makapalagyo sa iya. Gani pagusto lang siya sa iya ginahimo kag nangin gamhanan siya.
5Samtang ginatan-aw ko ato, gulpi lang nga may nag-abot nga kanding halin sa nakatundan. Naglibot ini sa kalibutan nga wala nagadapat ang iya mga tiil sa duta sa kadasigon. May pinasahi siya nga sungay sa ulot sang iya mga mata. 6Ginsalakay niya sang bug-os niya nga kusog ang lalaki nga karnero nga may duha ka sungay, nga nakita ko nga nagatindog sa higad sang suba. 7Sa iya puwerte nga kaakig, wala niya pag-untati salakay ang karnero hasta nga napungal ang duha ka sungay sini. Indi na makabato ang karnero, gani natumba ini kag gintasak-tasak sang kanding. Wala gid sing may nakabulig sa iya. 8Nangin gamhanan pa gid ang kanding. Pero sang puwerte na gid ang iya pagkagamhanan, napungal ang iya sungay. Pero gintubuan ini sang apat ka pinasahi nga mga sungay nga nagapuntirya sa apat ka direksyon sang kalibutan.
9Ang isa sang apat gintubuan sang gamay nga sungay. Nangin gamhanan ini nga sungay sa bagatnan kag sa sidlangan kag sa matahom nga duta sang Israel. 10Ang iya pagkagamhanan naglambot hasta sa kalangitan kag ginpanghulog niya ang iban nga langitnon nga mga tinuga kag mga bituon, kag dayon gintasak-tasak niya. 11Ginkabig niya ang iya kaugalingon nga mas gamhanan sang sa Pangulo sang langitnon nga mga tinuga.8:11 Pangulo sang langitnon nga mga tinuga: posible ang Dios. Ginpauntat niya ang adlaw-adlaw nga paghalad sa templo sang Dios, kag ginhalitan niya ang templo. 12Sa sini nga paglapas niya, ginpasakop sa iya ang langitnon nga mga tinuga kag ang adlaw-adlaw nga paghalad. Ginbaliwala niya ang kamatuoran, kag nagmadinalag-on siya sa iya mga ginhimo.
13Dayon nabatian ko ang duha ka anghel nga nagaestoryahanay. Nagpamangkot ang isa ka anghel sa isa, “Ano ayhan kalawig ang katumanan sang palanan-awon parte sa pagpauntat sang adlaw-adlaw nga paghalad, sa paglapas sa templo nga mangin kabangdanan nga pabay-an ini, sa pagtugyan sa templo sa mga kaaway, kag sa pagtasak-tasak sang langitnon nga mga tinuga?”8:13 sa pagtugyan… tinuga: ukon, sa pagtugyan sa templo kag sa langitnon nga mga tinuga agod tasak-tasakon. 14Nagsabat sa iya ang isa ka anghel, “Matabo ini sa sulod sang 2,300 ka aga kag hapon8:14 2,300 ka aga kag hapon: Siguro ang 2,300 amo ang kadamuon sang pang-aga kag panghapon nga mga halad sa sulod sang 1,150 ka adlaw. (Tan-awa man sa Ezr. 3:3 parte sa sini nga mga halad.) Ang panghapon nga halad ginahimo sang nagasalop na ang adlaw. kag dayon limpyuhan ang templo.”
Ginsaysay ni Gabriel ang Kahulugan sang Damgo
15Samtang nagatan-aw ako sang sadto nga palanan-awon kag nagahunahuna kon ano ang iya kahulugan, gulpi lang nga may nagtindog sa akon atubangan nga daw sa tawo. 16Dayon may nabatian ako nga tingog sang tawo halin sa Suba sang Ulai nga nagsiling, “Gabriel, isaysay sa iya ang kahulugan sang palanan-awon nga iya nakita.”
17Sang nagpalapit si Gabriel sa akon, nagluhod ako sa kahadlok. Pero nagsiling siya, “Tawo, dapat maintiendihan mo nga ang imo palanan-awon parte sa katapusan nga tion.” 18Samtang nagapakighambal siya sa akon, nalipong ako nga nagahapa sa duta. Pero gin-uyatan niya ako kag ginpabangon. 19Nagsiling siya, “Sugiran ko ikaw kon ano ang matabo sa palaabuton kon ipakita na sang Dios ang iya kaakig, kay gintalana na ina nga katapusan nga tion. 20Atong karnero nga may duha ka sungay nagarepresentar sang mga ginharian sang Media kag Persia. 21Atong kanding nagarepresentar sang ginharian sang Grecia, kag ang dako nga sungay sa ulot sang iya mga mata nagarepresentar sang nahauna nga hari. 22Ang apat ka sungay nga nagtubo sang mapungal ang nahauna nga sungay nagarepresentar sang apat ka ginharian sang Grecia nga nagbinahin-bahin. Pero ang ila mga hari indi pareho kagamhanan sa hari nga nauna sa ila.
23“Sa ulihi nga mga inadlaw sang paggahom sang sini nga mga hari, sa tion nga ang ila pagpakasala puwerte na gid, magahari ang isa ka mapintas kag madaya nga hari. 24Mangin gamhanan siya, pero indi pareho kagamhanan sa hari nga nauna sa iya.8:24 pero indi… sa iya: ukon, pero indi paagi sa iya gahom. Matingala ang mga tawo sa himuon niya nga pagpanglaglag, kag mangin madinalag-on siya sa bisan ano nga iya pagahimuon. Laglagon niya ang gamhanan nga mga tawo kag ang pinili nga katawhan sang Dios. 25Tungod sa iya abilidad, mangin madinalag-on siya sa iya pagpangdaya. Magapabugal siya sang iya kaugalingon, kag madamo nga mga tawo ang pamatyon niya nga wala sing pulupaandam. Magabato pa gid siya sa Pangulo sang mga pangulo. Pero sa ulihi, laglagon siya indi sa gahom sang tawo kundi sa gahom sang Dios.
26“Daniel, matuod gid ang ginsugid ko sa imo parte sa pagpauntat sang aga kag hapon8:26 hapon: sang nagasalop na ang adlaw. nga mga paghalad. Pero indi mo lang anay pag-ipanugid ini kay madugay pa man ini matabo.”
27Pagkatapos sadto, ako, si Daniel, nagpalangluya kag nagmasakit sing mga pila ka adlaw. Pag-ayo ko, nagbalik ako sa trabaho nga gintugyan sa akon sang hari. Pero sige gihapon ang akon palibog sadtong palanan-awon nga akon nakita. Mabudlay ato intiendihon.
A visão de Daniel do carneiro e do bode
1No terceiro ano do reinado de Belsazar, tive outra visão. 2Desta vez eu estava em Susã, a capital da província de Elão, e encontrava-me junto ao rio Ulai. 3Olhando eu em volta, vi um carneiro ali perto do rio que tinha dois chifres muito altos; um destes chifres era mais comprido que o outro; entretanto, o mais longo foi o último a nascer, dos dois. 4O carneiro marrava em tudo o que encontrava no caminho e ninguém era capaz de o impedir ou de lhe subtrair as vítimas. Fazia o que entendia e engrandeceu-se muito.
5Estando eu a considerar estas coisas, apareceu de repente um bode vindo do ocidente; aproximava-se de uma forma tal que nem tocava no chão. 6Este bode, que tinha um chifre no meio dos olhos, correu furiosamente para o carneiro que tinha as duas pontas. 7Caindo sobre o carneiro partiu-lhe ambas as hastes. Este último ficou sem nenhuma força e o bode abateu-o e pisou-o. Não havia mais salvação para ele. 8O animal vencedor tornou-se orgulhoso e ficou muito engrandecido. Contudo, quando estava no auge do seu poder, foi-lhe quebrado o único chifre que tinha e no seu lugar apareceram-lhe outros quatro chifres, também de tamanho considerável, apontando em todas as direções.
9Um destes, crescendo devagar ao princípio, depressa se tornou muito forte e começou a atacar para o sul e para o oriente, fazendo guerra contra a terra gloriosa de Israel. 10Tornou-se tão poderoso que chegou a atacar os exércitos celestiais. 11Chegou mesmo a desafiar o seu comandante, lançando por terra algumas das suas estrelas, pisando-as e fazendo cancelar os sacrifícios diários contínuos que se faziam em sua adoração, e profanando o seu santuário. 12Mas o exército dos santos e o sacrifício diário foi destruído por causa das transgressões; a verdade foi lançada por terra; fez o que lhe agradou e prosperou.
13Em seguida, ouvi dois dos santos anjos que dialogavam entre si: “Quando será novamente restabelecido o sacrifício contínuo? Quando será castigada a destruição do templo e o povo de Deus tornado de novo triunfante?”
14“Duas mil e trezentas tardes e manhãs deverão decorrer primeiro!”, respondeu-lhe o outro. “Depois o santuário será purificado!”
Gabriel interpreta a visão
15Estava eu a tentar compreender o sentido desta visão, quando apareceu uma figura humana diante de mim. 16E ouvi a voz dum homem chamando do outro lado do rio: “Gabriel, diz a Daniel o significado deste sonho!”
17Então Gabriel veio para onde eu me encontrava. Mas quando se aproximou de mim fiquei muito perturbado e caí com o rosto em terra. “Homem mortal”, disse-me ele, “tens de perceber que estes acontecimentos que viste figurados nessa visão não terão lugar antes que venha o fim dos tempos.”
18Depois perdi os sentidos, estando com o rosto em terra, mas ele tocou-me, ergueu-me e ajudou-me a manter-me em pé. 19“Estou aqui para te dizer o que irá acontecer aquando da vinda dos tempos de ira, porque o que viste pertence ao fim dos tempos. 20Os dois chifres do carneiro que observaste são os reis da Média e da Pérsia. 21O bode peludo é a nação grega e o seu longo chifre representa o primeiro rei dessa nação. 22Quando viste que foi quebrado e substituído por quatro outros mais pequenos, isso significa que o império grego se repartirá em quatro partes, cada uma com seu rei, nenhum deles tão grande como o primeiro.
23Já no final desses reinados, quando a sua maldade atingir o seu máximo, um outro rei feroz se levantará com grande sagacidade e inteligência. 24O seu poder será grande e não virá de si próprio. Prosperará para onde quer que se voltar; destruirá todos os que se lhe opuserem, ainda que o façam com poderoso exército; desvastará o santo povo de Deus. 25Será mestre na arte do engano; muitos serão derrotados, ao serem apanhados desprevenidos, confiados numa falsa segurança. Sem pré-aviso destruí-los-á. Considerar-se-á tanto a si próprio que até será capaz de pretender travar batalha contra o Príncipe dos príncipes. Contudo, ao tentar fazê-lo, selará a sua própria condenação, pois será aniquilado pela mão de Deus, pois nenhum ser humano poderia vencê-lo.
26Na tua visão ouviste falar nas tardes e manhãs que passarão, antes que os direitos do culto sejam restabelecidos. A visão foi-te explicada e será cumprida. Contudo, guarda-a por agora em segredo, porque ainda falta muito tempo até que se torne realidade.”
27Eu fiquei exausto e doente por vários dias; mas restabeleci-me e continuei a dar execução aos meus deveres para com o rei. No entanto, fiquei muito impressionado com esse sonho que não entendi bem.
