Ang Palanan-awon ni Daniel sa Higad sang Suba sang Tigris
1Sang ikatatlo nga tuig sang paghari ni Cyrus sa Persia, may ginpahayag nga mensahi kay Daniel, nga ginatawag man nga Belteshazar. Matuod ang mensahi, kag parte ini sa puwerte nga inaway. Ginpaintiendi ini kay Daniel sa isa ka palanan-awon. 2Amo ini ang natabo suno kay Daniel:
Sadto nga tion, tatlo ka semana ang akon pagpangasubo. 3Wala gid ako magkaon sang manamit nga pagkaon ukon karne, wala ako mag-inom sang bino, kag wala gid ako nagbutang sang pahamot sa akon lawas hasta matapos ang tatlo ka semana.
4Sang ika-24 nga adlaw sang nahauna nga bulan, didto ako nagatindog sa higad sang dako nga Suba sang Tigris. 5Kag didto may nakita ako nga daw sa tawo nga nagabayo sang linen, kag may wagkos sa iya hawak nga puro nga bulawan. 6Ang iya lawas nagaidlak pareho sang isa ka malahalon nga bato. Ang iya nawong nagaidlab pareho sang kilat, kag ang iya mata nagasiga pareho sang suga. Ang iya mga kamot kag tiil nagaidlak nga daw sa ginpahining nga saway, kag ang iya tingog mabaskog gid nga daw sa ginahod sang madamo nga mga tawo.
7Ako lang gid ang nakakita sang sadto nga palanan-awon. Ang akon mga kaupod wala nakakita sini, pero ginkulbaan sila kag nagpalanago tungod sa kahadlok. 8Gani ako lang gid isa ang nabilin nga nagatan-aw sa sadtong makatilingala nga palanan-awon. Nagpalanglapsi ako kag nagpalangluya. 9Dayon nabatian ko nga naghambal ato nga tawo. Kag samtang nagahambal siya, nalipong ako kag natumba sa duta. 10Dayon gin-uyatan niya ako kag ginbuligan nga makaluhod kag makapanukod samtang nagapalangurog ako. 11Nagsiling siya, “Daniel, palangga ka sang Dios. Tindog ka kag magpamati sing maayo sa akon ihambal sa imo, kay ginpadala ako diri sang Dios sa imo.” Sang paghambal niya sadto, nagtindog ako nga nagapalangurog. 12Nagsiling siya dayon, “Daniel, indi ka magkahadlok. Kay sang nahauna pa lang nga adlaw sang imo pagpaubos sa Dios kag paghandom nga maintiendihan mo ang mga palanan-awon, ginsabat na sang Dios ang imo pangamuyo. Gani nagkadto ako diri sa pagdala sang sabat sa imo pangamuyo. 13Ugaling wala dayon ako makaabot diri, tungod kay sa sulod sang 21 ka adlaw ginsablagan ako sang pangulo10:13 pangulo: buot silingon diri, isa ka malaot nga anghel nga nagagahom ukon nagabulig sa ginharian sang Persia. sang ginharian sang Persia. Maayo lang gani kay ginbuligan ako ni Micael nga isa sa mga pangulo sang mga anghel, tungod kay ako lang ang nagapakig-away kontra sa pangulo sang Persia. 14Karon, ari ako agod ipaintiendi sa imo kon ano ang matabo sa imo kapareho nga mga Israelinhon sa palaabuton, kay ang imo palanan-awon parte sa matabo sa palaabuton.”
15Samtang nagahambal siya sadto, nagluhod ako, kag indi ako makahambal. 16Dayon, ini siya nga daw sa tawo, gintandog niya ang akon bibig kag sa liwat nakahambal ako. Nagsiling ako sa iya nga nagatindog sa akon atubangan, “Sir, lain gid ang akon pamatyag kag nagapalangluya ako tungod sadtong akon nakita nga palanan-awon. 17Paano pa ako makapakighambal sa imo kay wala na ako sang kusog kag halos indi na ako makaginhawa?”
18Gani gintandog niya liwat ako kag nagbalik ang akon kusog. 19Nagsiling siya sa akon, “Ikaw nga palangga sang Dios, indi ka magkahadlok ukon magkabalaka. Magpakabaskog ka gid.” Sang paghambal niya sadto sa akon, nagbaskog ako. Dayon nagsiling ako sa iya, “Sir, padayuna ang imo paghambal kay ginpabaskog mo na ako.” 20Nagsabat siya, “Kinahanglan nga magbalik ako sa pagpakig-away sa pangulo sang Persia. Paghalin ko sa sina nga pagpakig-away, magaabot ang pangulo10:20 pangulo: buot silingon diri, isa ka malaot nga anghel nga nagagahom ukon nagabulig sa ginharian sang Grecia. sang Grecia. Pero nakahibalo ka bala kon ngaa nagkadto ako diri sa imo? 21Nagkadto ako para isaysay sa imo kon ano ang nasulat sa Libro sang Kamatuoran. Sa akon nga pagpakig-away, wala sing iban nga nagabulig sa akon kundi si Micael gid lang, ang pangulo10:21 pangulo: buot silingon diri, isa ka maayo nga anghel nga nagagahom ukon nagabulig sa Israel. sang Israel.
1In the third year of Cyrus king of Persia a thing was revealed unto Daniel, whose name was called Belteshazzar; and the thing was true, but the time appointed was long: and he understood the thing, and had understanding of the vision.10.1 long: Heb. great 2In those days I Daniel was mourning three full weeks.10.2 full…: Heb. weeks of days 3I ate no pleasant bread, neither came flesh nor wine in my mouth, neither did I anoint myself at all, till three whole weeks were fulfilled.10.3 pleasant…: Heb. bread of desires 4And in the four and twentieth day of the first month, as I was by the side of the great river, which is Hiddekel; 5Then I lifted up mine eyes, and looked, and behold a certain man clothed in linen, whose loins were girded with fine gold of Uphaz:10.5 a…: Heb. one man 6His body also was like the beryl, and his face as the appearance of lightning, and his eyes as lamps of fire, and his arms and his feet like in colour to polished brass, and the voice of his words like the voice of a multitude. 7And I Daniel alone saw the vision: for the men that were with me saw not the vision; but a great quaking fell upon them, so that they fled to hide themselves. 8Therefore I was left alone, and saw this great vision, and there remained no strength in me: for my comeliness was turned in me into corruption, and I retained no strength.10.8 comeliness: or, vigour 9Yet heard I the voice of his words: and when I heard the voice of his words, then was I in a deep sleep on my face, and my face toward the ground.
10¶ And, behold, an hand touched me, which set me upon my knees and upon the palms of my hands.10.10 set: Heb. moved 11And he said unto me, O Daniel, a man greatly beloved, understand the words that I speak unto thee, and stand upright: for unto thee am I now sent. And when he had spoken this word unto me, I stood trembling.10.11 greatly…: Heb. of desires10.11 upright: Heb. upon thy standing 12Then said he unto me, Fear not, Daniel: for from the first day that thou didst set thine heart to understand, and to chasten thyself before thy God, thy words were heard, and I am come for thy words. 13But the prince of the kingdom of Persia withstood me one and twenty days: but, lo, Michael, one of the chief princes, came to help me; and I remained there with the kings of Persia.10.13 chief: or, first 14Now I am come to make thee understand what shall befall thy people in the latter days: for yet the vision is for many days. 15And when he had spoken such words unto me, I set my face toward the ground, and I became dumb. 16And, behold, one like the similitude of the sons of men touched my lips: then I opened my mouth, and spake, and said unto him that stood before me, O my lord, by the vision my sorrows are turned upon me, and I have retained no strength. 17For how can the servant of this my lord talk with this my lord? for as for me, straightway there remained no strength in me, neither is there breath left in me.10.17 the…: or, this servant of my lord 18Then there came again and touched me one like the appearance of a man, and he strengthened me, 19And said, O man greatly beloved, fear not: peace be unto thee, be strong, yea, be strong. And when he had spoken unto me, I was strengthened, and said, Let my lord speak; for thou hast strengthened me. 20Then said he, Knowest thou wherefore I come unto thee? and now will I return to fight with the prince of Persia: and when I am gone forth, lo, the prince of Grecia shall come. 21But I will shew thee that which is noted in the scripture of truth: and there is none that holdeth with me in these things, but Michael your prince.10.21 holdeth: Heb. strengtheneth himself
