Wala sing may Makapalagyo sa Silot sang Dios
1Nagsiling si Amos, “Nakita ko ang Ginoo nga nagatindog sa may halaran kag nagsiling siya, ‘Lampusi ang ulo-ulo sang mga haligi sang templo agod marumpag ang atop9:1 marumpag ang atop: ukon, matay-og ang pundasyon. kag mahulugan ang mga tawo. Ang indi mapatay sa ila patyon ko sa inaway. Wala sing bisan isa sa ila nga makalikaw ukon makapalagyo. 2Bisan magpanago pa sila sa idalom sang duta, didto sa lugar sang mga patay, kuhaon ko sila didto. Bisan magsaka pa sila sa kalangitan, butungon ko sila paidalom. 3Bisan magpanago pa sila sa putokputokan sang Bukid sang Carmel, pangitaon ko sila didto kag dakpon. Bisan magpanago pa sila sa idalom sang dagat, suguon ko ang man-og didto sa pagkagat sa ila. 4Bisan bihagon pa sila sang ila mga kaaway, ipapatay ko gihapon sila. Kay determinado gid ako nga laglagon sila kag indi nga buligan.’ ”
5Nagsiling pa si Amos, “Kon tandugon sang Ginoong Dios nga Makagagahom ang duta, nagauyog9:5 nagauyog: ukon, nagakatunaw. ini kag ang tanan nga pumuluyo sini nagahinibi. Ang pag-uyog sini pareho sang pag-awas kag paghubas sang Suba sang Nilo sa Egipto.
6Ang Dios ang naghimo sang iya kaugalingon nga elistaran sa langit.
Kag siya ang naghimo sang kahawaan sa ibabaw sang duta.
Siya ang nagatipon sang tubig sang dagat sa mga panganod kag ginapaulan niya ini sa duta.
Ang iya ngalan amo ang Ginoo.”
7Nagsiling ang Ginoo, “Ang pagtulok ko sa inyo nga mga taga-Israel pareho lang sa mga taga-Etiopia.9:7 taga-Etiopia: sa Hebreo, taga-Cush. Matuod nga ginpaguwa ko kamo sa Egipto, pero ginpaguwa ko man ang mga Filistinhon sa Caftor9:7 Caftor: ukon, Crete. kag ang mga Arameanhon9:7 Arameanhon: ukon, Syrianhon. sa Kir. 8Ako, ang Ginoong Dios, nagapanilag sa inyo malaot nga ginharian. Kag laglagon ko kamo hasta nga madula kamo sa kalibutan. Pero may mabilin sa inyo nga mga kaliwat ni Jacob. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 9Tan-awa! Magamando na ako; pagaayagon ko kamo nga katawhan sang Israel kaupod sang tanan nga nasyon, pareho sang pag-ayag sang uyas. Subong nga ang mga bato-bato indi makalusot sa ayagan, 10ang mga malaot sa inyo indi man makalusot sa akon silot kundi mapatay sila tanan sa inaway. Amo ini sila ang nagasiling nga wala kuno sing malain nga magaabot sa ila.”
Patindugon Liwat ang Israel
11“Magaabot ang adlaw nga patindugon ko liwat ang ginharian ni David nga pareho sang payag nga nawasak. Kay-uhon ko ini sa iya nga pagkaguba, kag patindugon ko ini liwat nga pareho sang una, 12agod masakop sang mga Israelinhon ang nabilin nga duta sang Edom kag ang iban pa nga mga nasyon nga ginakabig ko nga akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini, kag himuon ko ini nga mga butang.”
13Nagsiling pa gid ang Ginoo parte sa mga taga-Israel, “Magaabot ang tion nga mangin bugana gid ang ila mga patubas, sa bagay nga ang ila pag-ani indi pa matapos hasta sa tion sang pag-arado. Kag ang ila pagpuga sang ubas indi pa matapos hasta sa tion sang pagtanom naman sang ubas.9:13 Sa Israel, ang tion sang tig-alani sang trigo amo ang Abril kag Mayo, kag ang tigtalanom sini amo ang Oktobre kag Nobyembre. Ang tion sang pagpuga sang mga ubas, nga para himuon nga bino, amo ang Setyembre, kag ang tigtalanom naman sang ubas amo ang Nobyembre kag Disyembre. Kon tan-awon ang puwerte kadamo nga mga ubas sa mga bukid daw sa nagailig ini nga bag-o nga bino. 14Pabalikon ko ang akon katawhan nga mga taga-Israel sa ila duta halin sa pagkabihag.9:14 Pabalikon… pagkabihag: ukon, Ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang akon katawhan nga mga taga-Israel. Patindugon nila liwat ang naguba nila nga mga banwa kag didto na sila maestar. Magatanom sila sang mga ubas kag magainom sang bino sini. Magatanom sila sa ila mga talamnan kag magakaon sang mga bunga sini. 15Paestaron ko sila liwat sa ila duta, kag indi na sila pagpahalinon liwat sa duta nga ginhatag ko sa ila.” Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga inyo Dios.
Israel será destruído
1Vi o Senhor em pé, junto do altar, e disse-me: “Esmaga o cimo dos pilares e abala o templo, até que as colunas se desmoronem e o teto se abata sobre o povo que está em baixo. Ainda que fujam a correr, não escaparão; todos morrerão.
2Ainda que cavem até ao mundo dos mortos9.2 Sheol., alcançá-los-ei e tirá-los-ei dali; se treparem até ao céu, farei com que desçam. 3Mesmo que se escondam entre rochas, no cimo do Carmelo, irei ali procurá-los e prendê-los. Podem esconder-se no fundo dos oceanos; mandarei contra eles a serpente marítima que os morderá e liquidará. 4Ainda que vão para o cativeiro na frente dos seus inimigos, mandarei a espada para os matar ali. Velarei para que lhes aconteça o mal e não o bem.”
5O Senhor, o Deus dos exércitos, toca a Terra e esta derrete-se; todos os seus habitantes chorarão de desespero. A Terra será avassalada como numa enchente do Nilo, no Egito, e depois afundar-se-á. 6Os últimos andares da sua moradia estão no céu, os seus fundamentos estão na Terra. Concentra a humidade tirada do oceano e derrama-a sobre a terra em chuva. Senhor é o seu nome.
7Ó povo de Israel, serão vocês para mim mais do que os cuchitas? Se vos tirei do Egito, também os filisteus tirei de Caftor e os arameus de Quir.
8Os olhos do Senhor Deus estão voltados para Israel, este reino pecaminoso; hei de desenraizá-los daqui e espalhá-los por todo o mundo. Mas não destruirei de todo a casa de Jacob, diz o Senhor. 9É verdade que dei ordens para que Israel seja sacudido pelas outras nações como se sacode o grão na peneira; mas sem que caia um grão no chão! 10No entanto, todos esses pecadores que dizem: “Deus não nos há de tocar”, esses morrerão pela espada.
A restauração de Israel
11“Nesse tempo, reconstruirei o tabernáculo de David que agora está em ruínas; restaurá-lo-ei à sua glória primitiva. 12Israel possuirá o que ficou abandonado por Edom e por todas as nações que me pertencem.” Foi assim que falou o Senhor e ele realiza os seus planos.
13“Há de vir um tempo de tal abundância de searas que o tempo da ceifa será bem pouco para que o lavrador possa semear novamente. As vinhas sobre os outeiros darão vinho aromático! 14Restabelecerei a prosperidade do meu povo de Israel; reconstruirão as cidades em ruínas, viverão nelas novamente, plantarão vinhas e pomares; comerão das suas searas e beberão do vinho que é seu. 15Plantá-los-ei com segurança na terra que lhes dei! Não sairão dela nunca mais!”, diz o Senhor, o vosso Deus.
