2 Timoteo 1 – HLGN & KJV

Ang Pulong Sang Dios

2 Timoteo 1:1-18

1Ako si Pablo nga nangin apostol ni Cristo Jesus suno sa kabubut-on sang Dios. Ginpadala niya ako agod ibalita ang parte sa kabuhi nga iya ginpromisa nga mabaton sang mga ara kay Cristo Jesus. 2Nagapangamusta ako sa imo, Timoteo, bilang akon hinigugma nga anak sa pagtuo.

Kabay pa nga mabaton mo ang bugay,1:2 bugay: ukon, pagpakamaayo. kaluoy, kag paghidaet1:2 paghidaet: ukon, maayo nga kahimtangan. halin sa Dios nga Amay kag kay Cristo Jesus nga aton Ginoo.

Pagpasalamat sa Dios kag Pagpadumdom kay Timoteo

3Nagapasalamat ako sa Dios nga gin-alagaran sang aton mga katigulangan, kag amo man ang akon ginaalagaran nga may matinlo nga konsensya. Nagapasalamat ako sa iya sa akon pagdumdom sa imo permi sa akon pagpangamuyo adlaw-gab-i. 4Kon madumduman ko ang imo mga paghibi sang akon paghalin, ginahidlaw ako sa imo. Luyag ko nga magkitaay kita liwat agod malipay gid ako. 5Indi ko malipatan ang imo sinsero nga pagtuo, pareho sang pagtuo sang imo lola nga si Luisa kag sang imo iloy nga si Eunice nga nauna nga nagtuo sang sa imo, kag nasiguro ko nga ara man sa imo ang ila pagtuo. 6Amo ina nga luyag ko nga padumdumon ka nga magmapisan ka sa paggamit sang abilidad nga ginhatag sang Dios sa imo sang gintungtungan ko ikaw sang akon mga kamot. 7Kay ang Dios wala naghatag sa aton sang iya Espiritu agod mahuya kita nga mag-atubang sa mga tawo, kundi agod maglig-on kita kag makatuon nga maghigugma sa iban kag makadisiplina sang aton kaugalingon.1:7 ukon, Kay ang Dios wala naghatag sa aton sang espiritu sang katalaw kundi sang gahom, gugma kag disiplina sa kaugalingon.

8Gani indi ka magkahuya nga magsugid sa iban parte sa aton Ginoo. Kag indi ka man magkahuya nga napriso ako diri tungod sa iya, kundi sa bulig sang gahom sang Dios, mag-ambit ka sa mga pag-antos tungod sa Maayong Balita. 9Gintawag niya kita kag ginluwas agod mangin iya. Ini wala niya paghimua tungod kay maayo ang aton mga binuhatan, kundi tungod sa iya kaugalingon nga katuyuan kag bugay. Sa wala pa ang kalibutan, ginhatag na niya ini nga bugay sa aton paagi kay Cristo Jesus. 10Pero subong lang ini ginpahayag sa aton sang pag-abot ni Cristo Jesus nga aton Manluluwas. Gindula niya ang gahom sang kamatayon kag ginpahayag niya sa aton paagi sa Maayong Balita nga makaangkon kita sang kabuhi nga wala sing katapusan.

11Kag ginhimo ako sang Dios nga apostol kag manunudlo agod magbantala sining Maayong Balita. 12Amo ini ang kabangdanan nga nagaantos ako subong. Pero wala ko ginakahuya ang natabo nga ini sa akon tungod kay kilala ko si Cristo nga akon ginasaligan, kag nasiguro ko gid nga sarang siya makatipig sang gintugyan niya sa akon1:12 sang gintugyan niya sa akon: ukon, sang gintugyan ko sa iya. hasta sa adlaw nga siya magabalik. 13Ang husto nga pagpanudlo nga imo natun-an sa akon amo ang imo dapat itudlo, nga may pagtuo sa Dios kag may paghigugma sa imo isigkatawo, tungod nga amo gid ina ang dapat naton himuon bilang ara na kay Cristo Jesus. 14Paagi sa bulig sang Espiritu Santo nga nagapuyo sa aton, tipigi ang maayo nga pagpanudlo nga gintugyan sa imo.

15Nahibaluan mo nga ginsikway ako sang halos tanan nga tumuluo sa probinsya sang Asia. Pati si Figelus kag si Hermogenes nagbiya sa akon. 16Pero kabay pa nga kaluoyan gid sang Dios si Onesiforus kag ang iya pamilya, kay ginpabaskog1:16 ginpabaskog: ukon, ginbuligan. niya ako permi. Wala niya ako ginakahuya bisan napriso ako. 17Pag-abot niya gani sa Roma, wala untat ang pagpangita niya sa akon hasta nga nakita niya ako. 18Kag nahibaluan mo man kon paano ang pagbulig niya sa akon sang didto pa ako sa Efeso. Kabay pa nga kaluoyan siya sang Ginoo kon mag-abot na ang adlaw nga ang mga tawo sentensyahan sang Dios.

King James Version

2 Timothy 1:1-18

1Paul, an apostle of Jesus Christ by the will of God, according to the promise of life which is in Christ Jesus, 2To Timothy, my dearly beloved son: Grace, mercy, and peace, from God the Father and Christ Jesus our Lord. 3I thank God, whom I serve from my forefathers with pure conscience, that without ceasing I have remembrance of thee in my prayers night and day; 4Greatly desiring to see thee, being mindful of thy tears, that I may be filled with joy; 5When I call to remembrance the unfeigned faith that is in thee, which dwelt first in thy grandmother Lois, and thy mother Eunice; and I am persuaded that in thee also. 6Wherefore I put thee in remembrance that thou stir up the gift of God, which is in thee by the putting on of my hands. 7For God hath not given us the spirit of fear; but of power, and of love, and of a sound mind. 8Be not thou therefore ashamed of the testimony of our Lord, nor of me his prisoner: but be thou partaker of the afflictions of the gospel according to the power of God; 9Who hath saved us, and called us with an holy calling, not according to our works, but according to his own purpose and grace, which was given us in Christ Jesus before the world began, 10But is now made manifest by the appearing of our Saviour Jesus Christ, who hath abolished death, and hath brought life and immortality to light through the gospel: 11Whereunto I am appointed a preacher, and an apostle, and a teacher of the Gentiles. 12For the which cause I also suffer these things: nevertheless I am not ashamed: for I know whom I have believed, and am persuaded that he is able to keep that which I have committed unto him against that day. 13Hold fast the form of sound words, which thou hast heard of me, in faith and love which is in Christ Jesus. 14That good thing which was committed unto thee keep by the Holy Ghost which dwelleth in us. 15This thou knowest, that all they which are in Asia be turned away from me; of whom are Phygellus and Hermogenes. 16The Lord give mercy unto the house of Onesiphorus; for he oft refreshed me, and was not ashamed of my chain: 17But, when he was in Rome, he sought me out very diligently, and found me. 18The Lord grant unto him that he may find mercy of the Lord in that day: and in how many things he ministered unto me at Ephesus, thou knowest very well.