1Kon parte sa mga tumuluo nga ulipon, dapat tahuron nila ang ila mga agalon, agod nga wala sing may magpakalain sa Dios kag sa aton mga pagpanudlo. 2Kag kon ang ila mga agalon tumuluo man, indi nila dapat nga ibaliwala na lang ang ila pagtahod sa ila tungod kay mag-ulutod na sila kay Cristo. Ang dapat gani, mag-alagad sila sing husto tungod kay ang mga nagapulos sang ila pinangabudlayan mga tumuluo nga ginahigugma man sang Dios.
Ang Sala nga mga Pagpanudlo
Itudlo mo ini sa ila kag silingon sila nga tumanon gid nila. 3Kon may ara nga lain ang iya ginatudlo kag wala nagakomporme sa husto nga mga pagpanudlo nga halin sa aton Ginoong Jesu-Cristo, kag wala nagakomporme sa mga pagpanudlo parte sa pagsunod sa Dios, 4ina nga tawo bugalon pero wala sing may nahibaluan. Gusto lang niya nga magdiskusyon sang wala sing pulos. Kag amo ini ang ginahalinan sang kahisa, pag-inaway, pag-insultuhanay, pagsuspetsahanay, 5kag wala untat nga ginamo. Amo ina ang batasan sang mga tawo nga wala na sing husto nga panghunahuna kag indi na makahibalo kon ano ang matarong. Nagapinsar sila nga makamanggad sila paagi sa ila pagkadiosnon. 6Kon sa bagay, kon ang tawo diosnon kag kontento sa iya pagkabutang, labaw pa siya sa manggaranon. 7Ang matuod, sang pagkatawo naton diri sa kalibutan wala kita sing may gindala, kag kon mapatay kita, wala man kita sing may madala halin sa kalibutan. 8Gani, kon may pagkaon kita kag may bayo, dapat kontento na kita. 9Pero ang mga tawo nga gusto magmanggaranon indi mahimo nga indi mahulog sa mga pagsulay. Masiod sila sa mga wala sing pulos kag malain nga mga handom nga amo ang nagaguba kag nagadala sa mga tawo sa kalaglagan. 10Kay kon kuwarta na gani ang aton palabihon, amo ina ang halinan sang tanan nga klase sang kalainan. Ang iban nga mga tawo, sa sobra nga handom sang kuwarta, nagtalang na sa pagtuo kag napuno sang kalisod ang ila tagipusuon.
Mga Bilin
11Pero ikaw, bilang alagad sang Dios, likawi ina nga mga butang. Himulati nga magkabuhi nga matarong, diosnon, may husto nga pagtuo, mahigugmaon, mainantuson, kag malulo. 12Magpakigbato ka sing maayo para sa pagtuo. Hupti sing maayo ang kabuhi nga wala sing katapusan, tungod kay sa kabuhi nga ina gintawag ka sang Dios sadtong pagsugid mo sa atubangan sang madamo nga mga tawo nga ikaw nagatuo na kay Cristo. 13Sa atubangan sang Dios nga nagahatag sang kabuhi sa tanan, kag sa atubangan ni Cristo Jesus nga nagsugid sang kamatuoran kay Poncio Pilato, ari ang akon sugo sa imo: 14tumana ang ginabilin sa imo nga sugo kag siguraduhon mo nga husto gid ang imo pagtuman nga wala sing kasawayan hasta mag-abot ang aton Ginoong Jesu-Cristo. 15Kon parte sa pag-abot ni Jesu-Cristo, ipakita siya sang makagagahom kag bulahan nga Dios sa natalana nga tion. Ang Dios amo ang Hari nga labaw sa tanan nga hari kag Ginoo nga labaw sa tanan nga ginoo. 16Sa iya lang ang kabuhi nga wala sing kamatayon.6:16 ukon, Siya lang ang ginahalinan sang kabuhi nga wala sing kamatayon. Didto siya nagapuyo sa masilaw nga kasanag nga indi mapalapitan. Wala gid sing tawo nga nakakita sa iya kag wala gid sing may makakita. Dayawon ta ang Dios nga makagagahom sa wala sing katapusan. Amen!
17Kon parte sa mga manggaranon diri sa kalibutan, silingon mo sila nga indi sila magpabugal ukon magsalig sa ila manggad nga madali man lang madula. Dapat ibutang nila ang ila pagsalig sa Dios nga nagahatag sang tanan nga butang agod mangin malipayon kita. 18Tudlui sila nga maghimo sing maayo agod mangin manggaranon sila sa maayo nga mga buhat. Tudlui man sila nga mangin mabinuligon kag maalwan sa pagpakig-ambit sang ila mga pagkabutang. 19Kon amo ini ang ila himuon, nagatipon sila sang manggad didto sa langit nga sigurado gid nga indi madula, kag makabaton sila sang matuod gid nga kabuhi.
20Timoteo, tipigi ang mga pagpanudlo nga gintugyan sa imo sang Dios. Likawi ang mga pagpanudlo nga wala sing pulos kag wala nagahalin sa Dios pati ang mga pagdiskusyon parte sa ginasiling sang iban nga kaalam (pero ang matuod, indi) nga wala nagasinanto. 21Ang iban nagasiling nga may ara sila sini nga kaalam, pero tungod sa sina nga “kaalam” nila, nagtalang sila kag indi na sila kahibalo sang husto nga pagtuo sa Dios.
Kabay pa nga pakamaayuhon ka sang Dios.
1Let as many servants as are under the yoke count their own masters worthy of all honour, that the name of God and his doctrine be not blasphemed. 2And they that have believing masters, let them not despise them, because they are brethren; but rather do them service, because they are faithful and beloved, partakers of the benefit. These things teach and exhort.
3If any man teach otherwise, and consent not to wholesome words, even the words of our Lord Jesus Christ, and to the doctrine which is according to godliness; 4He is proud, knowing nothing, but doting about questions and strifes of words, whereof cometh envy, strife, railings, evil surmisings, 5Perverse disputings of men of corrupt minds, and destitute of the truth, supposing that gain is godliness: from such withdraw thyself. 6But godliness with contentment is great gain. 7For we brought nothing into this world, and it is certain we can carry nothing out. 8And having food and raiment let us be therewith content. 9But they that will be rich fall into temptation and a snare, and into many foolish and hurtful lusts, which drown men in destruction and perdition. 10For the love of money is the root of all evil: which while some coveted after, they have erred from the faith, and pierced themselves through with many sorrows. 11But thou, O man of God, flee these things; and follow after righteousness, godliness, faith, love, patience, meekness. 12Fight the good fight of faith, lay hold on eternal life, whereunto thou art also called, and hast professed a good profession before many witnesses. 13I give thee charge in the sight of God, who quickeneth all things, and before Christ Jesus, who before Pontius Pilate witnessed a good confession; 14That thou keep this commandment without spot, unrebukeable, until the appearing of our Lord Jesus Christ: 15Which in his times he shall shew, who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords; 16Who only hath immortality, dwelling in the light which no man can approach unto; whom no man hath seen, nor can see: to whom be honour and power everlasting. Amen. 17Charge them that are rich in this world, that they be not highminded, nor trust in uncertain riches, but in the living God, who giveth us richly all things to enjoy; 18That they do good, that they be rich in good works, ready to distribute, willing to communicate; 19Laying up in store for themselves a good foundation against the time to come, that they may lay hold on eternal life. 20O Timothy, keep that which is committed to thy trust, avoiding profane and vain babblings, and oppositions of science falsely so called: 21Which some professing have erred concerning the faith. Grace be with thee. Amen.
