1Sang panahon sang paghari ni Jehoyakim, ginsalakay ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia ang Juda kag nangin sakop niya si Jehoyakim sa sulod sang tatlo ka tuig. Pero sang ulihi nagrebelde si Jehoyakim kay Nebucadnezar. 2Nagpadala ang Ginoo sang mga taga-Babilonia,24:2 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo ini kon kaisa ang tawag sa mga taga-Babilonia. taga-Aram, taga-Moab, kag taga-Ammon sa pagsalakay sa Juda, suno sa ginsiling sang Ginoo paagi sa iya mga alagad nga mga propeta. 3Natabo gid man ini sa Juda suno sa ginsugo sang Ginoo, agod mapahalin niya sila sa ila lugar palayo sa iya presensya, tungod sa mga sala nga ginhimo ni Manase, 4pati ang iya pagpamatay sang mga inosente nga mga tawo. Ginpaagay niya ang ila dugo sa Jerusalem, kag indi ini mapatawad sang Ginoo.
5Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Jehoyakim, kag ang tanan nga iya ginhimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 6Sang napatay si Jehoyakim, si Jehoyakin nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.
7Wala na nagsalakay liwat ang hari sang Egipto, kay gin-agaw sang hari sang Babilonia ang tanan niya nga teritoryo, halin sa ililigan sang tubig sang Egipto hasta sa Suba sang Eufrates.
Ang Paghari ni Jehoyakin sa Juda
(2 Cro. 36:9-10)
8Nagaedad si Jehoyakin sang 18 ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang tatlo ka bulan. Ang iya iloy amo si Nehusta nga anak ni Elnatan nga taga-Jerusalem. 9Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo, pareho sa ginhimo sang iya amay nga si Jehoyakim.
10Sang panahon sang iya paghari, ang mga opisyal ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia nagsalakay sa Jerusalem, kag ginkibon nila ini. 11Nagkadto mismo si Nebucadnezar sa Jerusalem samtang ginakibon ini sang iya mga tinawo. 12Kag nagsurender sa iya si Haring Jehoyakin, upod ang iya iloy, ang iya mga alagad, ang iya dungganon nga mga tawo, kag ang iya mga opisyal.
Sang ikawalo nga tuig sang paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia, ginbihag niya si Jehoyakin. 13Suno sa ginsiling sadto sang Ginoo, ginpanguha ni Nebucadnezar ang tanan nga manggad sa templo sang Ginoo kag sa palasyo, kag ang tanan nga bulawan nga kagamitan nga ginpahimo ni Haring Solomon sang Israel para sa templo sang Ginoo. 14Kag ginbihag niya ang 10,000 ka pumuluyo sang Jerusalem, lakip na ang tanan nga opisyal kag pinakamaayo nga mga soldado, kag ang tanan nga hanas nga mga trabahador kag mga platero. Ang mga pinakaimol lang ang nabilin.
15Ginbihag ni Nebucadnezar si Jehoyakin sa Babilonia, pati ang iya iloy, mga asawa, mga opisyal kag ang mga dungganon nga mga tawo sa Juda. 16Ginbihag man ni Nebucadnezar ang 7,000 ka maisog nga mga soldado kag 1,000 ka hanas nga mga trabahador kag mga platero nga mga soldado man. 17Ang ginbulos niya nga hari amo si Matania nga tiyo ni Jehoyakin. Kag gin-islan niya ang ngalan ni Matania nga Zedekia.
Ang Paghari ni Zedekia sa Juda
(2 Cro. 36:11-12; Jer. 52:1-3)
18Nagaedad si Zedekia sang 21 ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 11 ka tuig. Ang iya iloy amo si Hamutal nga anak ni Jeremias nga taga-Libna. 19Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo, pareho sa ginhimo ni Jehoyakim. 20Gani sang ulihi ginpahalin sang Ginoo ang mga taga-Jerusalem kag taga-Juda sa ila lugar palayo sa iya presensya. Natabo ini tungod sa kaakig sang Ginoo sa ila.
Ang Pagkalaglag sang Jerusalem
(2 Cro. 36:15-21; Jer. 52:3b-11)
Karon, nagrebelde si Zedekia sa hari sang Babilonia.
1Durante o reinado do rei Joaquim, Nabucodonozor, rei da Babilónia, atacou Jerusalém. Joaquim rendeu-se e teve de pagar-lhe tributo durante três anos; depois rebelou-se. 2O Senhor enviou bandos de caldeus, arameus, moabitas e amonitas contra Judá, a fim de destruir a nação, tal como o Senhor tinha avisado pela boca dos seus profetas que aconteceria. 3Não havia dúvida de que estes ataques caíam sobre Judá mandados pelo Senhor que decidira castigar duramente Judá, varrê-lo para longe da sua vista, devido aos muitos pecados de Manassés. 4Pois tinha enchido Jerusalém de sangue e, por isso, o Senhor não quis perdoá-lo.
5O resto dos acontecimentos da vida de Joaquim está relatado no Livro das Crónicas dos Reis de Judá. 6Quando morreu, o seu filho Jeconias subiu ao trono em seu lugar. 7O Faraó egípcio nunca mais saiu da sua terra, porque o rei da Babilónia ocupou toda a região que tinha sido dominada pelo Egito, toda a terra de Judá, desde o ribeiro do Egito até ao rio Eufrates.
Jeconias rei de Judá
(2 Cr 36.9-10)
8O novo rei de Judá foi Jeconias. Tinha 18 anos quando começou a reinar e reinou 3 meses em Jerusalém. A sua mãe chamava-se Neusta e era filha de Elnatã, de Jerusalém. 9Foi um mau reinado aos olhos do Senhor, tal como o do seu pai.
10Durante o seu reinado, os exércitos do rei da Babilónia cercaram a cidade de Jerusalém. 11O próprio Nabucodonozor chegou a Jerusalém durante o cerco. 12O rei Jeconias, com todo o seu estado maior e os responsáveis pela administração do reino e a rainha mãe tiveram de render-se.
Jeconias foi feito prisioneiro e enviado para a Babilónia, durante o oitavo ano do reinado de Nabucodonozor. 13Os babilónios levaram todos os tesouros do templo e do palácio real. Quebraram os vasos de ouro que o rei Salomão de Israel tinha colocado no templo por indicação do Senhor. 14O rei Nabucodonozor levou 10 000 cativos de Jerusalém, incluindo as altas individualidades, guerreiros de elite, comerciantes e artesãos. Apenas os mais pobres de entre o povo e os que não tinham profissão foram deixados na sua terra.
15Nabucodonozor levou assim o rei Jeconias, as suas mulheres, os chefes da administração pública e a rainha mãe para a Babilónia. 16Também transferiu 7000 dos melhores soldados do exército e 1000 carpinteiros e ferreiros, todos gente capaz e forte para a guerra. 17O rei da Babilónia nomeou como rei o tio de Jeconias, chamado Matanias, mudando o seu nome para Zedequias.
Zedequias rei de Judá
(2 Cr 36.11-14; Jr 52.1-3)
18Zedequias tinha 21 anos quando se tornou rei e reinou 11 anos em Jerusalém. O nome de sua mãe era Hamutal, filha de Jeremias de Libna. 19Fez o que era mau aos olhos do Senhor, conforme os atos anteriormente praticados por Joaquim. 20As coisas tornaram-se muito más em Jerusalém e em Judá, por causa da ira do Senhor, e ele os baniu da sua presença.
A queda de Jerusalém
(2 Cr 36.15-20; Jr 39.1-10; 52.4-27)
Zedequias revoltou-se contra o rei da Babilónia.
