Angustia y auxilio
1¡Ay de ti, destructor, que no has sido destruido!
¡Ay de ti, traidor, que no has sido traicionado!
Cuando dejes de destruir, te destruirán;
cuando dejes de traicionar, te traicionarán.
2Señor, ten compasión de nosotros;
pues en ti esperamos.
Sé nuestra fortaleza33:2 nuestra fortaleza (Siríaca, Targum y Vulgata); la fortaleza de ellos (TM). cada mañana,
nuestra salvación en tiempo de angustia.
3Al estruendo de tu voz, huyen los pueblos;
cuando te levantas, se dispersan las naciones.
4Vuestros despojos se recogen
como si fueran devorados por orugas;
sobre ellos se lanza el enemigo
como una nube de langostas.
5Exaltado es el Señor porque mora en las alturas,
y llena a Sión de justicia y rectitud.
6Él será la seguridad de tus tiempos,
te dará en abundancia salvación, sabiduría y conocimiento;
el temor del Señor será tu tesoro.
7¡Mirad cómo gritan sus valientes en las calles!
¡amargamente lloran los mensajeros de paz!
8Los caminos están desolados,
nadie transita por los senderos.
El pacto se ha quebrantado,
se desprecia a los testigos,33:8 los testigos (Qumrán); las ciudades (TM).
¡a nadie se respeta!
9La tierra está de luto y languidece;
el Líbano se avergüenza y se marchita;
Sarón es como un desierto;
Basán y el Carmelo pierden su follaje.
10«Ahora me levantaré —dice el Señor—.
Ahora seré exaltado,
ahora seré ensalzado.
11Vosotros concebís cizaña
y dais a luz paja;
¡pero el fuego de mi aliento os consumirá!
12Los pueblos serán calcinados,
como espinos cortados arderán en el fuego».
13Vosotros, que estáis lejos,
oíd lo que he hecho;
y vosotros, que estáis cerca,
reconoced mi poder.
14Los pecadores están aterrados en Sión;
el temblor atrapa a los impíos:
«¿Quién de nosotros puede habitar
en el fuego consumidor?
¿Quién de nosotros puede habitar
en la hoguera eterna?»
15Solo el que procede con justicia
y habla con rectitud,
el que rechaza la ganancia de la extorsión
y se sacude las manos para no aceptar soborno,
el que no presta oído a las conjuras de asesinato
y cierra los ojos para no contemplar el mal.
16Este tal morará en las alturas;
tendrá como refugio una fortaleza de rocas,
se le proveerá de pan,
y no le faltará el agua.
17Tus ojos verán al rey en su esplendor
y contemplarán una tierra que se extiende hasta muy lejos.
18Dentro de ti meditarás acerca del terror, y dirás:
«¿Dónde está el contable?
¿Dónde el recaudador de impuestos?
¿Dónde el que lleva el registro de las torres?»
19No verás más a ese pueblo insolente,
a ese pueblo de idioma confuso,
de lengua extraña e incomprensible.
20Mira a Sión, la ciudad de nuestras fiestas;
tus ojos verán a Jerusalén,
morada apacible, campamento bien plantado;
sus estacas jamás se arrancarán,
ni se romperá ninguna de sus sogas.
21Allí el Señor nos mostrará su poder.
Será como un lugar de anchos ríos y canales.
Ningún barco de remos surcará sus aguas,
ni barcos poderosos navegarán por ellas.
22Porque el Señor es nuestro guía;
el Señor es nuestro gobernante.
El Señor es nuestro rey:
¡Él nos salvará!
23Tus cuerdas se han aflojado:
No sostienen el mástil con firmeza
ni se despliegan las velas.
Abundante botín habrá de repartirse,
y aun los cojos se dedicarán al saqueo.
24Ningún habitante dirá: «Estoy enfermo»;
y se perdonará la iniquidad del pueblo que allí habita.
تەنگانە و یارمەتی
1قوڕبەسەرت ئەی تێکدەر،
کە تێکیان نەدایت!
قوڕبەسەرت ئەی ناپاک،
کە ناپاکییان لێ نەکردوویت!
کاتێک لە تێکدان تەواو دەبیت،
خۆت تێکدەدرێیت؛
کاتێک لە ناپاکی بوویتەوە،
خۆت ناپاکیت لێ دەکرێت.
2ئەی یەزدان، لەگەڵماندا میهرەبان بە،
هیوامان بە تۆیە.
هەموو بەیانییەک ببە هێزمان و
هەروەها ڕزگاریمان لە کاتی تەنگانەدا.
3لە نەڕەی دەنگت گەلان ڕایانکرد،
کە ڕاپەڕیت نەتەوەکان پەرت بوون.
4ئەی نەتەوەکان، دەستکەوتەکانتان کۆ دەکرێنەوە وەک چۆن کوللە لە دەغڵ دەدات،
وەک ڕەوە کوللە خەڵک ڕووتتان دەکەنەوە.
5یەزدان پایەبەرزە، چونکە نیشتەجێی بەرزاییە،
سییۆن لە ڕاستودروستی و دادپەروەری پڕ دەکات.
6یەزدان دەبێتە مایەی دڵنیایی کاتەکانت.
گەنجینەی ڕزگاری و دانایی و زانینە،
لەخواترسی کلیلی ئەو گەنجینەیە.
7ئەوەتا دلێرەکانیان لە دەرەوە دەقیژێنن،
نێردراوانی ئاشتی بە تاڵی دەگرین.
8ڕێگاکان چۆڵ بوون،
بڕانەوە ڕێبواران.
پەیمان شکا و
شایەتەکانی ڕەتکرانەوە و
کەس بە هیچ دانانرێت.
9زەوی شیوەن دەکات و سیس بوو،
لوبنان ڕیسوا بوو، داڕزا،
شارۆن وەک بیابانی عەراڤای33:9 شیوێک بوو لە دەریاچەی جەلیلەوە هەتا دەریای مردوو. لێهات،
باشان و کارمەل ڕووتانەوە.
10یەزدان دەفەرموێت: «ئێستا هەڵدەستم،
ئێستا بە گەورە دەزانرێم،
ئێستا بڵند دەکرێمەوە.
11بە گیا دووگیان دەبن و
کاتان دەبێت،
هەناسەتان ئاگرە و خۆتان دەخوات.
12گەلان دەبن بە گەچ،
وەک چقڵی بڕاوە بە ئاگر دەسووتێنرێن.»
13ئەی دوورەکان گوێتان لێ بێت چیم کردووە،
ئەی نزیکەکان هێزم بزانن!
14گوناهباران لە سییۆن تۆقین،
گڵاوەکان لەرز دایگرتن:
«کێ لە ئێمە لەناو ئاگری لووشدەر دەمێنێتەوە؟
کێ لە ئێمە لەناو سووتانی هەمیشەیی دەمێنێتەوە؟»
15ئەوەی بە ڕاستودروستی هەڵسوکەوت دەکات و
ڕاستی دەڵێت،
ئەوەی قازانجی زۆرداری ڕەت دەکاتەوە و
ڕێگری دەکات لە دەستەکانی بۆ وەرگرتنی بەرتیل،
ئەوەی لە بیستنی خوێنڕشتن گوێی خۆی کەڕ دەکات و
لە بینینی خراپە چاوی خۆی دەنوقێنێت،
16ئەو لە بەرزایی نیشتەجێ دەبێت،
قەڵای چیاکان پەناگایەتی،
نانی دەدرێت و
ئاوی مسۆگەرە.
17چاوت پاشا لە جوانی خۆیدا دەبینێت،
سنوورێکی فراوان دەبینن.
18دڵت لە تۆقین ڕادەمێنێت:
«کوا خامەی نهێنی33:18 ڕازپۆش. و کوا باجگر؟
کوا بەرپرسی قوللەکان؟»
19ئیتر گەلی دڕندە نابینن،
گەلێک قسەیان ئاڵۆزە بۆ بیستن،
زمانیان گرانە تێیان ناگەیت.
20بڕوانە سییۆن شاری جەژنمان،
چاوەکانت ئۆرشەلیم دەبینن،
ماڵێکی ئاسوودە، چادرێک ناگوازرێتەوە.
سنگەکانی هەرگیز هەڵناکەنرێن،
هیچ کام لە گوریسەکانی ناپسێن.
21بێگومان لەوێ یەزدانی توانادار پشتگیرمان دەبێت.
شوێنی ڕووبارەکان و کەناری جۆگە فراوانەکان دەبێت.
کەشتی سەوڵدار پێیدا ناڕوات و
کەشتی مەزن پێیدا تێناپەڕێت.
22یەزدان دادوەرمانە،
یەزدان فەرزدانەرمانە،
یەزدان پاشامانە،
ئەو ڕزگارمان دەکات.
23گوریسەکانت شل بوون،
بنکەی دار ئاڵای کەشتییەکەیان توند ناکەن،
چارۆکە بڵاو ناکەنەوە.
ئینجا دەستکەوتی زۆر دابەش کرا،
شەلەکانیش تاڵانییان تاڵان کرد.
24دانیشتووی سییۆن ناڵێت، «نەخۆش کەوتم،»
ئەو گەلەی تێیدا نیشتەجێیە تاوانەکانی بەخشراو دەبێت.
