Juicio sobre Jerusalén y Judá
1¡Prestad atención!
El Señor, el Señor Todopoderoso,
retira de Jerusalén y de Judá
todo apoyo y sustento:
toda provisión de pan,
toda provisión de agua.
2Él retira al valiente y al guerrero,
al juez y al profeta,
al adivino y al anciano,
3al capitán y al dignatario,
al consejero, al artesano experto
y al hábil encantador.
4Les pondré como jefes a muchachos,
y los gobernarán niños caprichosos.
5Unos a otros se maltratarán:
hombre contra hombre,
vecino contra vecino,
joven contra anciano,
plebeyo contra noble.
6Entonces un hombre agarrará a su hermano
en la casa de su padre, y le dirá:
«Sé nuestro líder, pues tienes un manto;
¡hazte cargo de este montón de ruinas!»
7Pero entonces el otro protestará:
«Yo no soy médico,
y en mi casa no hay pan ni manto;
¡no me hagas líder del pueblo!»
8Jerusalén se tambalea,
Judá se derrumba,
porque su hablar y su actuar
son contrarios al Señor:
¡desafían su gloriosa presencia!
9Su propio descaro los acusa
y, como Sodoma, se jactan de su pecado;
¡ni siquiera lo disimulan!
¡Ay de ellos,
porque causan su propia desgracia!
10Decid al justo que le irá bien,
pues gozará del fruto de sus acciones.
11¡Ay del malvado, pues le irá mal!
¡Según la obra de sus manos se le pagará!
12¡Pobre pueblo mío, oprimido por niños
y gobernado por mujeres!
¡Pobre pueblo mío, extraviado por tus guías,
que tuercen el curso de tu senda!
13El Señor se dispone a denunciar;
se levanta para enjuiciar al pueblo.
14El Señor va a juicio
contra los ancianos y jefes de su pueblo:
«¡Vosotros habéis devorado la viña,
y el despojo del pobre está en vuestras casas!
15¿Con qué derecho aplastáis a mi pueblo
y pasáis por encima de los pobres?»,
afirma el Señor,
el Señor Todopoderoso.
16El Señor dice:
«Las hijas de Sión son tan orgullosas
que caminan con el cuello estirado,
con ojos seductores y pasitos cortos,
haciendo sonar los adornos de sus pies.
17Por eso el Señor cubrirá de sarna
la cabeza de las hijas de Sión;
el Señor las dejará completamente calvas».
18En aquel día, el Señor arrancará todo adorno: hebillas, diademas, broches, 19pendientes, pulseras, velos, 20pañuelos, cadenillas de los pies, cinturones, frasquitos de perfume, amuletos, 21anillos, argollas para la nariz, 22ropas de gala, mantos, chales, bolsos, 23espejos, telas finas, turbantes y mantillas.
24Habrá pestilencia en vez de perfume,
soga en vez de cinturón,
calvicie en vez de peinado elegante,
ropa de luto en vez de trajes lujosos,
vergüenza3:24 vergüenza (Qumrán); TM no incluye esta palabra. en vez de belleza.
25Tus hombres caerán a filo de espada,
y tus valientes, en el campo de batalla.
26Las puertas de la ciudad gemirán y se vestirán de luto;
desolada, la ciudad se sentará en el suelo.
การพิพากษาเหนือเยรูซาเล็มและยูดาห์
1ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
กำลังจะตัดแหล่งน้ำ แหล่งเสบียง
ตัดขุมกำลังของเยรูซาเล็มและยูดาห์
2จะตัดวีรบุรุษและนักรบ
ตุลาการและผู้เผยพระวจนะ
ผู้ทำนายและผู้อาวุโส
3นายทหารและขุนนาง
ที่ปรึกษา ช่างฝีมือ และผู้วิเศษ
4เราจะตั้งเด็กๆ เป็นเจ้านาย
ให้เด็กอมมือเป็นผู้ปกครองพวกเขา
5ประชาชนจะข่มเหงกันเอง
คนจะต่อสู้กัน เพื่อนบ้านต่อสู้เพื่อนบ้าน
เยาวชนจะลุกฮือขึ้นสู้ผู้อาวุโส
คนถ่อยจะต่อสู้ผู้ทรงเกียรติ
6คนหนึ่งจะจับตัวพี่น้องของเขา
ที่บ้านบิดาของตนและกล่าวว่า
“ท่านมีเสื้อคลุม ขอท่านมาเป็นผู้นำของเรา
มาดูแลกองปรักหักพังนี้!”
7แต่ในวันนั้นคนนั้นจะร้องว่า
“ข้าพเจ้าช่วยอะไรไม่ได้
ในบ้านของข้าพเจ้าไม่มีอาหารหรือเสื้อผ้า
อย่าให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำประชาชนเลย”
8เยรูซาเล็มโซซัดโซเซ
ยูดาห์ล้มลง
วาจาและความประพฤติของเขาต่อต้านองค์พระผู้เป็นเจ้า
ลบหลู่ดูหมิ่นต่อพระพักตร์อันทรงเกียรติสิริของพระองค์
9สีหน้าของเขาฟ้องตัวเอง
พวกเขาอวดบาปของตนเหมือนโสโดม
ไม่ยับยั้งปิดบัง
วิบัติแก่เขา!
เขานำภัยพิบัติมาสู่ตนเอง
10จงบอกคนชอบธรรมว่าเขาจะอยู่เย็นเป็นสุข
เพราะเขาจะได้ชื่นชมกับผลจากการกระทำของตน
11วิบัติแก่คนชั่วร้าย! หายนะตกแก่เขา!
เขาจะได้รับโทษสาสมกับสิ่งที่มือของเขาได้ทำ
12เด็กๆ ข่มเหงรังแกประชากรของเรา
ผู้หญิงปกครองพวกเขา
ประชากรของเราเอ๋ย ผู้นำทางของเจ้าพาเจ้าหลงผิด
พวกเขาทำให้เจ้าออกนอกลู่นอกทาง
13องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับเหนือบัลลังก์ในศาล
พระองค์ทรงลุกขึ้นพิพากษาประชากร
14องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิพากษาบรรดาผู้อาวุโสและผู้นำประชากร
ตรัสว่า “พวกเจ้านี่แหละทำลายสวนองุ่นของเรา
ทรัพย์สินที่ปล้นมาจากคนยากไร้อยู่ในบ้านของเจ้า
15เจ้าถือดีอย่างไรจึงบังอาจกดขี่ประชากรของเรา
และบดขยี้ใบหน้าของผู้ยากไร้?”
องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนี้
16องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“หญิงชาวศิโยน หยิ่งผยอง
เดินชูคอ
ทำตาชม้อยชม้าย
ท่าทางนวยนาด
กำไลข้อเท้าส่งเสียงกรุ๋งกริ๋ง
17ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทำให้ศีรษะของหญิงชาวศิโยนเป็นชันนะตุ
องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทำให้พวกนางศีรษะล้าน”
18ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงฉวยเครื่องประดับอันวิจิตรงดงามของพวกนางไป คือกำไล เครื่องประดับศีรษะ สร้อยคอรูปวงเดือน 19ตุ้มหู สร้อยข้อมือ และผ้าคลุมหน้า 20ชุดประดับเรือนผม กำไลข้อเท้า ผ้าคาดเอว ขวดน้ำอบ และเครื่องราง 21แหวนตรากับห่วงจมูก 22ชุดออกงาน เสื้อกั๊ก เสื้อคลุม กระเป๋าถือ 23กระจก เสื้อผ้าลินิน รัดเกล้า และผ้าคลุมไหล่
24กลิ่นเหม็นคลุ้งจะมาแทนกลิ่นหอมกรุ่น
เชือกจะมาแทนผ้าคาดเอว
หัวล้านจะแทนทรงผมที่ตกแต่งอย่างดี
ชุดผ้ากระสอบจะมาแทนเสื้อผ้าอย่างดี
ความขายหน้าจะมาแทนความงดงาม
25พวกผู้ชายจะล้มลงด้วยคมดาบ
พวกนักรบจะตายในสงคราม
26ประตูต่างๆ ของศิโยนจะร่ำไห้คร่ำครวญ
นางจะสิ้นเนื้อประดาตัวนั่งอยู่ที่พื้น
