安息日的問題
1那時，耶穌在安息日經過一片麥田。祂的門徒餓了，便隨手搓麥穗吃。 2法利賽人看見後，對耶穌說：「你看，你的門徒做了在安息日不准做的事！」
3耶穌回答說：「你們沒有讀過大衛的事蹟嗎？當時他和部下餓了， 4進入上帝的殿，吃了獻給上帝的供餅。這餅只有祭司才可以吃，大衛和部下是不准吃的。 5此外律法書又記載，安息日，祭司在聖殿裡觸犯了守安息日的規條也不算有罪。你們沒有讀過嗎？ 6我告訴你們，這裡有一人比聖殿更偉大， 7如果你們明白『我喜愛憐憫之心，而非祭物』這句經文的意義，就不會冤枉無辜了。 8因為人子是安息日的主。」
9耶穌離開那裡，走進會堂， 10裡面有個人，一隻手是萎縮的。法利賽人企圖找藉口控告耶穌，就問祂：「安息日可不可以醫病呢？」
11耶穌回答說：「如果你們有一隻羊在安息日掉進坑裡，難道你們不把牠拉上來嗎？ 12人比羊要貴重多了！所以在安息日行善合情合理。」
13於是，耶穌轉過身來對那人說：「把手伸出來！」那人一伸手，手就復原了，跟另一隻手一樣健康。 14法利賽人卻走了出去，策劃怎樣除掉耶穌。
上帝的僕人
15耶穌知道了，就離開那個地方。很多人跟隨祂，耶穌醫好了其中所有患病的人， 16吩咐他們不要洩露祂的身分。 17這是要應驗以賽亞先知的話：
18「看啊！我所揀選、
所眷愛、所喜悅的僕人，
我要將我的靈賜給祂，
祂要向萬邦宣揚正義。
19祂不爭競，不喧嚷，
街上也聽不見祂的聲音。
20壓傷的蘆葦，祂不折斷；
將殘的燈火，祂不吹滅；
祂終必使正義得勝。
21普世都要仰望祂的聖名。」
22有人帶一個被鬼附身、又瞎又啞的人來見耶穌，耶穌便醫好他，使他能說能看。 23眾人都很驚奇，就說：「這人會不會是大衛的那個後裔？」 24法利賽人聽見後卻說：「祂不過是靠鬼王別西卜趕鬼罷了。」
25耶穌知道他們的心思，就說：「一個國內部自相紛爭，必然滅亡；一座城、一個家內部自相紛爭，必然崩潰。 26若撒旦驅逐撒旦，就是自相紛爭，牠的國怎能維持呢？ 27若我是靠別西卜趕鬼，你們的子弟又是靠誰趕鬼呢？為此，他們要審判你們。 28若我是靠上帝的靈趕鬼，就是上帝的國已降臨在你們中間了。
29「人如何進入壯漢家中搶奪他的財物呢？除非先把那壯漢捆綁起來，才有可能搶劫他的家。
30「不與我為友就是與我為敵；不助我召集就是故意拆散。 31所以我告訴你們，一切的罪和褻瀆的話都可以得到赦免，但褻瀆聖靈的罪必得不到赦免。 32說話得罪人子的，還可以得到赦免；但那些說話冒犯聖靈的，今生永世都得不到赦免。
樹與果
33「好樹結好果子，壞樹結壞果子，看果子就能知道樹的好壞。 34你們這些毒蛇的後代！你們心裡邪惡，又怎能講出好話呢？因為心裡充滿的，口裡自然會說出來。 35善人心存良善，就從他裡面發出良善；惡人心存邪惡，就從他裡面發出邪惡。 36我告訴你們，在審判之日，人將為自己所說的每一句閒話負責， 37因為將來要憑你口中的話來判斷你是否有罪。」
求神蹟
38當時，有幾個律法教師和法利賽人對耶穌說：「老師，我們想要看你行個神蹟。」 39耶穌回答說：「一個邪惡淫亂的世代想看神蹟，可是除了約拿先知的神蹟以外，再沒有神蹟給他們看。 40約拿在大魚腹中三日三夜，人子也要在地裡三日三夜。 41在審判的日子，尼尼微人和這世代的人都要起來12·41 「起來」或作「復活」。，尼尼微人要定這個世代的罪，因為他們聽到約拿的宣告，就悔改了。看啊！這裡有一人比約拿更偉大。 42在審判的日子，南方的女王和這世代的人都要起來，她要定這個世代的罪，因為她曾不遠千里來聽所羅門王的智言慧語。看啊！這裡有一人比所羅門王更偉大。
乘虛而入
43「有一個污鬼離開了牠以前所附的人，在乾旱無水之地四處遊蕩，尋找安歇之處，卻沒有找到。 44於是牠說，『我要回到老地方。』牠回去後，看見裡面空著，打掃得又乾淨又整齊， 45就去帶來了七個比自己更邪惡的鬼一起住在那裡。那人的下場比從前更慘了。這個邪惡的世代也會這樣。」
真正的親屬
46耶穌還在和眾人說話的時候，祂的母親和兄弟站在外面，想要跟祂說話。 47有人告訴祂：「你的母親和兄弟在外面有話要跟你說。」
48耶穌說：「誰是我的母親？誰是我的兄弟？」 49祂伸出手來指著門徒說：「你們看！這些人就是我的母親和我的兄弟。 50凡遵行我天父旨意的人都是我的弟兄、姊妹和母親。」
Pan szabatu
1Pewnego razu, w szabat, Jezus szedł przez pole. Idący z Nim uczniowie poczuli głód. Zaczęli więc zrywać kłosy i jeść ziarno. 2Zauważyli to oczywiście faryzeusze i oburzyli się:
—Twoi uczniowie robią rzeczy niedozwolone w szabat!
3—Czy nie czytaliście, co zrobił król Dawid, gdy wraz z towarzyszami podróży poczuł głód?—odpowiedział im Jezus. 4—Wszedł do świątyni i wziął dla siebie oraz swoich towarzyszy poświęcony chleb, który wolno było jeść tylko kapłanom. 5Czy nie czytaliście w Prawie Mojżesza, że kapłani, pracujący w szabat w świątyni, łamią nakaz odpoczynku, a mimo to są niewinni? 6Mówię wam: Macie tu do czynienia z czymś ważniejszym niż świątynia! 7Gdybyście wiedzieli, co znaczą słowa: „Pragnę waszej miłości, a nie ofiar”, wówczas nie potępialibyście niewinnych. 8Ja, Syn Człowieczy, mam władzę nad szabatem.
9Następnie udał się stamtąd do synagogi. 10Znajdował się tam człowiek ze sparaliżowaną ręką, faryzeusze zapytali więc Jezusa:
—Czy taką pracę, jak uzdrawianie, również można wykonywać w szabat?—szukali bowiem pretekstu do oskarżenia Go.
11—Czy jeśli któraś z waszych owiec wpadłaby w szabat do dołu, to nie wyciągnęlibyście jej?—zapytał Jezus. 12—O ile bardziej cenny jest człowiek! Oczywiście, że w szabat wolno czynić dobro.
13—Wyciągnij rękę!—zwrócił się do chorego.
Ten posłuchał i natychmiast jego ręka stała się równie zdrowa jak druga.
Wybrany sługa Boga
14Wtedy faryzeusze odeszli i zaczęli się naradzać, jak Go zabić. 15On jednak poznał ich plany i opuścił synagogę. Tłum podążył za Nim i wszyscy chorzy zostali uzdrowieni. 16Zabronił im jednak opowiadać o tym innym. 17W ten sposób spełniło się proroctwo Izajasza:
18„To jest mój Sługa, którego wybrałem,
mój ukochany, w którym mam upodobanie!
Dam Mu swojego Ducha, by sądził narody.
19Nie będzie się sprzeczał ani krzyczał,
nikt nie usłyszy Jego podniesionego głosu.
20On nie dołamie nawet nadłamanej trzciny
ani nie zgasi wątłego płomyka.
Zwycięsko przeprowadzi swój sąd,
21a Jego imię będzie źródłem nadziei dla narodów”.
Jezus i Belzebub
22Przyprowadzono wtedy do Jezusa człowieka niemego i ślepego—zniewolonego przez demona. Jezus uzdrowił go, przywracając mu wzrok i mowę, 23a cały tłum wpadł w podziw, mówiąc:
—Czyż On nie jest Mesjaszem, potomkiem króla Dawida?
24Gdy faryzeusze dowiedzieli się o tym cudzie, stwierdzili:
—Wypędza demony, bo Belzebub, władca demonów, mu w tym pomaga.
25—Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie—odparł Jezus, znając ich myśli. —I żadne miasto ani dom nie przetrwają, jeśli panuje w nich niezgoda. 26Jeśli szatan wypędza szatana, to zwalcza siebie samego. Jak więc jego królestwo może przetrwać? 27Skoro ja wypędzam demony mocą Belzebuba, to dzięki komu robią to wasi synowie? To oni was osądzą! 28Lecz jeśli wypędzam demony mocą Ducha Bożego, znaczy to, że przyszło do was królestwo Boże. 29Jak można wejść do domu siłacza i okraść go, jeśli się go najpierw nie obezwładni? Dopiero wtedy można zabrać jego rzeczy. 30Kto nie jest po mojej stronie, jest przeciwko Mnie. A kto ze Mną nie zbiera, ten rozprasza. 31Dlatego ostrzegam: Każdy grzech i bluźnierstwo mogą być przebaczone, lecz bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu nie będzie przebaczone! 32Jeśli ktoś powiedziałby coś przeciwko Mnie, Synowi Człowieczemu, może otrzymać przebaczenie. Ale jeśli ktoś powiedziałby coś przeciwko Duchowi Świętemu, nie otrzyma przebaczenia ani w tym, ani w przyszłym życiu. 33Albo uznajcie, że drzewo jest dobre—i wtedy daje dobry owoc, albo uznajcie, że jest złe—a wtedy i jego owoc jest zły. Drzewo rozpoznaje się przecież po owocach. 34Jesteście podli! Zresztą jak wy, źli ludzie, możecie mówić coś dobrego? Przecież usta, gdy mówią, czerpią z serca. 35Człowiek dobry wyciąga ze swojego skarbca dobre rzeczy, a człowiek zły—złe rzeczy. 36Ostrzegam was: W dniu sądu ludzie zdadzą sprawę z każdego niepotrzebnego słowa, które wypowiedzieli. 37Na podstawie twoich własnych słów zostaniesz uniewinniony albo skazany!
Znak Jonasza
38Pewnego dnia kilku przywódców religijnych z ugrupowania faryzeuszy powiedziało do Jezusa:
—Nauczycielu! Chcemy, abyś dokonał jakiegoś szczególnego cudu.
39—To złe i niewierne Bogu pokolenie domaga się cudu!—odpowiedział Jezus. —Ale nie zobaczy go, z wyjątkiem znaku proroka Jonasza. 40Tak jak Jonasz przebywał w brzuchu wielkiej ryby trzy dni i trzy noce, tak też Ja, Syn Człowieczy, pozostanę w ziemi trzy dni i trzy noce. 41Mieszkańcy Niniwy podczas sądu wystąpią z oskarżeniem przeciw temu pokoleniu. Bo oni opamiętali się, słuchając Jonasza, a do was mówi ktoś o wiele większy niż on. 42Również królowa Południa powstanie na sądzie i oskarży to pokolenie. Ona przybyła z końca świata, by słuchać mądrości Salomona. Wy zaś macie przed sobą kogoś większego niż on.
43Jezus kontynuował:
—Gdy demon wyjdzie z człowieka, błąka się po pustkowiach, szukając wytchnienia, ale go tam nie znajduje. 44Wówczas mówi sobie: „Wrócę do mojego domu, z którego wyszedłem”. Przychodzi więc i widzi, że dom nie jest zajęty, że jest wysprzątany i ozdobiony. 45Przyprowadza więc ze sobą siedem innych, gorszych od siebie demonów i razem zamieszkują. A wtedy stan takiego człowieka jest o wiele gorszy niż na początku. Podobnie będzie i z tym złym pokoleniem.
Matka i bracia Jezusa
46Podczas gdy Jezus przemawiał do tłumu, na zewnątrz domu czekała Jego matka i bracia. Chcieli z Nim porozmawiać. 47Ktoś powiadomił więc Jezusa:
—Twoja matka i bracia czekają na zewnątrz i chcą z Tobą porozmawiać.
48—Kto jest moją matką i moimi braćmi?—zapytał Jezus. 49I wskazując na uczniów, rzekł:
—Oto moja matka i moi bracia! 50Moim bratem i siostrą, i matką jest każdy, kto wypełnia wolę mojego Ojca w niebie.
