耶穌降生伯利恆
1那時，凱撒奧古斯都頒下諭旨，命羅馬帝國的人民都辦理戶口登記。 2這是第一次戶口登記，正值居里紐任敘利亞總督。 3大家都回到本鄉辦理戶口登記。 4約瑟因為是大衛家族的人，就從加利利的拿撒勒鎮趕到猶太地區大衛的故鄉伯利恆， 5要和已許配給他、懷著身孕的瑪麗亞一起登記。 6他們抵達目的地時，瑪麗亞產期到了， 7便生下第一胎，是個兒子。她用布把孩子裹好，安放在馬槽裡，因為旅店沒有房間了。
牧羊人和天使
8當晚，伯利恆郊外有一群牧羊人正在看守羊群。 9忽然，主的天使向他們顯現，主的榮光四面照著他們，他們非常害怕。 10天使對他們說：「不要怕！我告訴你們一個有關萬民的大喜訊， 11今天在大衛的城裡有一位救主為你們降生了，祂就是主基督！ 12你們將看見一個嬰孩包著布躺在馬槽裡，這就是給你們的記號。」
13忽然，有一大隊天軍出現，與那天使一同讚美上帝說：
14「在至高之處，
願榮耀歸於上帝！
在地上，
願平安臨到祂所喜悅的人！」
15眾天使離開他們升回天上之後，牧羊人便商議說：「我們現在去伯利恆，察看一下主剛才告訴我們的那件事吧！」 16他們就連忙進城，找到了瑪麗亞和約瑟以及躺在馬槽裡的嬰孩。 17他們看過之後，就把天使告訴他們有關這嬰孩的事傳開了。 18聽見的人都對牧羊人的話感到驚訝。
19但瑪麗亞把這些事牢記在心裡，反覆思想。 20牧羊人在歸途中不斷地將榮耀歸於上帝，讚美祂，因為他們的所見所聞跟天使告訴他們的一樣。
奉獻聖嬰
21在第八天，嬰孩接受了割禮，祂的名字叫耶穌，是瑪麗亞懷孕前天使取的。
22摩西律法規定的潔淨期滿後，約瑟和瑪麗亞把嬰孩帶到耶路撒冷去獻給主， 23因為主的律法規定：必須把長子分別出來獻給主。 24他們又按照主的律法獻上祭物，即一對斑鳩或兩隻雛鴿。 25耶路撒冷有一位公義敬虔、有聖靈同在的人名叫希緬，他一直期待著以色列的安慰者到來。 26聖靈曾啟示他：他去世前必能親眼看見主所立的基督。
27一天，他受聖靈感動進入聖殿，看見約瑟和瑪麗亞抱著嬰孩耶穌進來，要依照律法的規定為祂行奉獻禮， 28就把祂抱過來，稱頌上帝說：
29「主啊，現在你的話已經成就，
可以讓你的奴僕安然離世了，
30因為我已親眼看到你的救恩，
31就是你為萬民所預備的救恩。
32這救恩是啟示外族人的光，
也是你以色列子民的榮耀。」
33約瑟和瑪麗亞聽見這番話，感到驚奇。 34希緬給他們祝福後，就對孩子的母親瑪麗亞說：「看啊，這孩子必使以色列許多人跌倒、許多人興起。祂將成為眾人攻擊的對象， 35好叫許多人的心思意念暴露出來，你自己則會心如刀割。」
36-37亞設支派中有一位八十四歲高齡的女先知名叫亞拿，是法內利的女兒，婚後七年便開始守寡，之後一直住在聖殿裡，禁食禱告，日夜事奉上帝。 38正在那時，她也前來感謝上帝，並把耶穌的事報告給所有盼望耶路撒冷蒙救贖的人。
39約瑟和瑪麗亞辦完了主的律法規定的一切事之後，就回到他們的家鄉——加利利的拿撒勒。 40耶穌漸漸長大，身心強健，充滿智慧，上帝的恩典與祂同在。
少年耶穌聖殿論道
41約瑟和瑪麗亞每年都上耶路撒冷去過逾越節。 42耶穌十二歲那年，跟父母照例上去過節。 43節期完了，約瑟和瑪麗亞便啟程回家，他們並不知道少年耶穌仍然留在耶路撒冷， 44還以為祂跟在同行的人中間。他們走了一天的路後，才開始在親戚朋友中找祂， 45結果沒有找到，只好回到耶路撒冷。 46三天後，他們才在聖殿裡找到耶穌，祂正和教師們坐在一起，一邊聽一邊問問題。 47祂的知識和對答令聽見的人感到驚奇。 48約瑟和瑪麗亞看見耶穌在那裡，大為驚奇。
瑪麗亞對祂說：「兒子，你為什麼這樣對我們呢？你父親和我急得到處找你！」
49耶穌對他們說：「你們為什麼找我呢？難道你們不知道我應該在我父的家嗎？」 50但他們不明白祂在講什麼。
51於是，耶穌隨父母回到拿撒勒，並順從他們。瑪麗亞把這一切事牢記在心。 52耶穌漸漸長大，智慧與日俱增，越來越受上帝和人們的喜愛。
Narodzenie Jezusa
1Tymczasem August, rzymski cezar, wydał dekret o powszechnym spisie ludności w swoim państwie. 2Był to pierwszy taki spis od chwili, gdy Kwiryniusz został gubernatorem Syrii. 3Wszyscy udawali się więc do swoich rodzinnych miejscowości, aby dać się tam zapisać. 4Józef musiał wyruszyć z Nazaretu w Galilei do Betlejem w Judei, rodzinnego miasta króla Dawida. Pochodził bowiem z jego rodu. 5Wybrał się więc w drogę wraz z Marią, swoją narzeczoną, która była już w zaawansowanej ciąży. 6Gdy tam dotarli, nadszedł czas porodu 7i Maria urodziła swojego pierwszego Syna. Owinęła Go w pieluszki i położyła w stajennym żłobie, gdyż nie było już dla nich miejsca w tamtejszym zajeździe.
Pasterze i aniołowie
8Tej właśnie nocy, na pobliskich łąkach pasterze pilnowali owiec. 9Nagle stanął pośród nich anioł, a wokół zajaśniała chwała Pana. Bardzo się przestraszyli, 10lecz anioł rzekł:
—Nie bójcie się! Przynoszę wam radosną nowinę, która dotyczy wszystkich ludzi. 11Dzisiaj w Betlejem narodził się Zbawiciel, długo oczekiwany Mesjasz i Pan! 12Oto jak Go rozpoznacie: Ujrzycie Niemowlę owinięte w pieluszki, leżące w żłobie.
13W tym momencie pojawiło się całe mnóstwo aniołów, którzy wielbili Boga:
14—Chwała Bogu w niebie,
a na ziemi pokój tym, których On kocha!
15Gdy aniołowie powrócili do nieba, pasterze powiedzieli:
—Chodźmy do Betlejem i zobaczmy ten cud, o którym usłyszeliśmy.
16Pobiegli do miasteczka i odnaleźli Marię z Józefem. Zobaczyli też leżące w żłobie Niemowlę. 17A wszystkim napotkanym ludziom opowiadali o tym, co przeżyli i co anioł mówił o Dziecku. 18Słuchający ich nie mogli wyjść z podziwu, 19a Maria zachowywała to wszystko w swoim sercu i wiele o tym rozmyślała. 20Pasterze zaś powrócili do swoich stad, wielbiąc Boga za to, że usłyszeli i zobaczyli dokładnie to, co im zapowiedział anioł.
Ofiarowanie Jezusa w świątyni
21Po ośmiu dniach, podczas ceremonii obrzezania, nadano Dziecku imię Jezus, zgodnie z tym, co nakazał anioł, zanim jeszcze się poczęło.
22Gdy zakończył się okres poporodowego oczyszczenia, ustalony w Prawie Mojżesza, rodzice zanieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go poświęcić Panu. 23W Prawie napisano bowiem: „Każdego pierwszego syna poświęcicie Panu”. 24Złożyli też ofiarę oczyszczenia, którą według Prawa mogła być para synogarlic lub dwa młode gołębie.
25A mieszkał wtedy w Jerozolimie niejaki Symeon. Był to człowiek prawy, bardzo pobożny i posłuszny Duchowi Świętemu. Nieustannie oczekiwał nadejścia upragnionego przez Żydów Mesjasza. 26Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki Go nie ujrzy. 27Tego właśnie dnia Symeon, kierowany przez Ducha, przyszedł do świątyni. Gdy więc rodzice przynieśli Jezusa, by zgodnie z Prawem poświęcić Go Panu, 28spotkali Symeona. On zaś wziął Dziecko na ręce i uwielbił Boga, mówiąc:
29—Teraz, Wszechmocny Panie,
mogę spokojnie umrzeć.
30Zobaczyłem bowiem Zbawiciela,
31którego dałeś wszystkim ludom.
32On jest światłem dla narodów
i chwałą Twojego ludu, Izraela!
33Słysząc te słowa o Jezusie, Józef i Maria zdumieli się. 34Symeon zaś pobłogosławił ich i rzekł do Marii:
—Ten Chłopiec stanie się przyczyną kontrowersji w Izraelu: jedni Go odrzucą, ściągając na siebie zgubę, a inni z radością Go przyjmą. 35W ten sposób wyjdą na jaw najskrytsze ludzkie myśli. Twoją zaś duszę przeniknie miecz cierpienia.
36Tego dnia była również w świątyni prorokini Anna, córka Fanuela, z rodu Asera. Została ona wdową po siedmiu latach małżeństwa, 37a obecnie miała już osiemdziesiąt cztery lata—była więc w podeszłym wieku. Przez cały czas nie opuszczała jednak świątyni—dniem i nocą służyła bowiem Bogu, modląc się i powstrzymując się od posiłków. 38Gdy spotkała Marię z małym Jezusem, zaczęła wychwalać Boga. Potem zaś wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, którzy oczekiwali przyjścia Zbawiciela, mówiła, że Mesjasz już się narodził.
39Po spełnieniu wszystkich wymogów Bożego Prawa, rodzice Jezusa powrócili do rodzinnego Nazaretu w Galilei. 40Z upływem czasu Chłopiec dorastał, nabierał sił i stawał się coraz mądrzejszy, a Bóg nieustannie mu błogosławił.
Dwunastoletni Jezus w świątyni
41Jego rodzice każdego roku udawali się do Jerozolimy na święto Paschy. 42Gdy Jezus ukończył dwanaście lat, zabrali Go ze sobą. 43Po skończonych uroczystościach wszyscy udali się w drogę powrotną, ale Jezus został w Jerozolimie. Początkowo rodzice tego nie zauważyli. 44Szukali Go wśród krewnych i przyjaciół, bo sądzili, że idzie gdzieś w tłumie. 45Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, by tam kontynuować poszukiwania. 46Dopiero po trzech dniach odnaleźli Jezusa. Siedział w świątyni, w gronie nauczycieli Prawa Mojżesza. Słuchał ich i zadawał im pytania, 47a wszystkich obecnych zadziwiał swoimi wypowiedziami i mądrością. 48Rodzice byli zaskoczeni tym widokiem.
—Synu—powiedziała matka—dlaczego tak postąpiłeś? Szukaliśmy Cię z ojcem i bardzo się niepokoiliśmy.
49—Dlaczego Mnie szukaliście?—zapytał. —Nie wiedzieliście, że powinienem zajmować się sprawami mojego Ojca?
50Ale oni nie zrozumieli, co chciał przez to powiedzieć. 51Wrócił razem z nimi do Nazaretu i był im posłuszny, a Jego matka wszystko to zachowywała w swoim sercu. 52Jezus zaś rósł i nabierał mądrości, ciesząc się przychylnością Boga i ludzi.
