生命之道
1太初，道已經存在，道與上帝同在，道就是上帝。 2太初，道就與上帝同在。 3萬物都是藉著祂造的1·3 「造的」或譯「存在」。，受造之物沒有一樣不是藉著祂造的。 4祂裡面有生命，這生命是人類的光。 5光照進黑暗裡，黑暗不能勝過1·5 「勝過」或譯「接受」或「明白」。光。
6有一個人名叫約翰，是上帝差來的。 7他來是要為光做見證，叫世人可以藉著他而相信。 8約翰不是那光，他來是為那光做見證。 9那照亮世人的真光來到了世上。 10祂來到自己所創造的世界，世界卻不認識祂。 11祂來到自己的地方，自己的人卻不接納祂。 12但所有接納祂的，就是那些信祂的人，祂就賜給他們權利成為上帝的兒女。 13這些人既不是從人的血緣關係生的，也不是從人的情慾或意願生的，而是從上帝生的。
14道成為肉身，住在我們中間，充滿了恩典和真理。我們見過祂的榮耀，正是父獨一兒子的榮耀。
15約翰為祂做見證的時候，高聲喊道：「這就是我以前所說的那位，『祂在我以後來卻比我位分高，因為祂在我之前已經存在了。』」 16從祂的豐盛裡，我們一次又一次地領受了恩典。 17因為律法是藉著摩西頒佈的，恩典和真理是藉著耶穌基督賜下來的。 18從來沒有人見過上帝，只有父懷中的獨一上帝1·18 「獨一上帝」有古卷作「獨一兒子」。把祂顯明出來。
施洗者約翰的見證
19以下是約翰的見證。猶太人從耶路撒冷派祭司和利未人來找約翰，查問他是誰。 20約翰毫不隱瞞地說：「我不是基督。」
21他們問：「那麼，你是誰？是以利亞嗎？」
他說：「不是。」
他們又問：「你是那位先知嗎？」
他說：「也不是。」
22他們又追問：「你到底是誰？我們好回覆差我們來的人。你自己說你是誰？」
23他說：「我就是在曠野大聲呼喊『修直主的路』的那個人，正如以賽亞先知所言。」
24派來的人當中有幾個法利賽人1·24 「派來的人當中有幾個法利賽人」或譯「法利賽人派來的那幾個人」。，他們問他： 25「你既然不是基督，不是以利亞，也不是那位先知，那你為什麼給人施洗呢？」
26約翰答道：「我是用水施洗，但在你們中間有一位你們不認識的， 27祂雖然是在我以後來的，我就是給祂解鞋帶也不配。」 28這事發生在約旦河東岸的伯大尼，那裡是約翰給人施洗的地方。
上帝的羔羊
29次日，約翰看見耶穌走過來，就說：「看啊！上帝的羔羊，除去世人罪惡的！ 30這就是我以前所說的那位，『有一個人在我以後來卻比我位分高，因為祂在我之前已經存在了。』 31我以前並不認識祂，現在我用水給人施洗，是要把祂顯明給以色列人。」
32約翰又做見證說：「我看見聖靈好像鴿子一樣從天降下，住在祂身上。 33我本來不認識祂，但那位差我來用水給人施洗的告訴我，『你看見聖靈降下，住在誰身上，誰就是用聖靈給人施洗的。』 34我看見了，便做見證，祂就是上帝的兒子。」
第一批門徒
35再次日，約翰和兩個門徒站在那裡， 36他看見耶穌經過，就說：「看啊！這是上帝的羔羊！」 37兩個門徒聽見他的話，便跟從了耶穌。 38耶穌轉過身來，看見他們跟著，便問：「你們想要什麼？」
他們說：「老師1·38 「老師」希臘文是「拉比」，特指猶太教的老師，下同。，你住在哪裡？」
39耶穌說：「你們來看吧。」他們便跟著去看耶穌住的地方。到了那裡大約下午四點了，他們就住在耶穌那裡。 40聽見約翰的話後跟從耶穌的兩個人中，有一個是西門·彼得的弟弟安得烈。 41他首先去找他哥哥西門，說：「我們找到彌賽亞了！」彌賽亞的意思是基督1·41 希伯來文的「彌賽亞」和希臘文的「基督」都是「受膏者」的意思。。 42他帶著西門去見耶穌。
耶穌看著西門，對他說：「約翰的兒子西門，你要改名為磯法。」磯法的意思是彼得。
43又過了一天，耶穌決定去加利利。祂遇見了腓力，就對他說：「跟從我！」 44腓力是伯賽大人，與彼得、安得烈是同鄉。 45腓力去找拿但業，對他說：「我們遇見了摩西律法書和先知書記載的那位！祂是約瑟的兒子耶穌，從拿撒勒來的。」
46拿但業說：「拿撒勒還會出什麼好東西？」
腓力說：「你來看看吧！」
47耶穌看見拿但業走過來，就指著他說：「看啊，這是個真正的以色列人！他心裡毫無詭詐。」
48拿但業問耶穌：「你怎麼會認識我？」
耶穌答道：「腓力還沒有去找你之前，我就看見你在無花果樹下了。」
49拿但業說：「老師，你是上帝的兒子！你是以色列的王！」
50耶穌說：「我說看見你在無花果樹下，你就信我嗎？將來你還要看見比這更大的事。 51我實實在在地告訴你們，你們會看見天門敞開，上帝的天使以人子1·51 「人子」是耶穌的自稱，耶穌在這裡自比天梯，背景請參見創世記28·12。為梯上上下下。」
Słowo stało się ciałem
1Na początku było Słowo.
Było ono u Boga i było Bogiem.
2Od samego początku było razem z Bogiem.
3Ono powołało wszystko do istnienia.
I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
4W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
5To Światło świeci w ciemnościach,
a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
6Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan,
7aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle
i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
8Sam Jan nie był Światłem,
lecz miał o Nim opowiedzieć.
9I nadeszło prawdziwe Światło,
które oświeca każdego człowieka,
przychodzącego na świat.
10Pojawiło się na świecie,
który dzięki Niemu powstał,
ale świat Go nie rozpoznał.
11Przyszło do swojej własności,
ale swoi Go nie przyjęli.
12Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu
dało prawo stać się dziećmi Bożymi,
13które narodziły się nie fizycznie
—w wyniku namiętności
czy ludzkich planów—ale z Boga.
14Słowo stało się ciałem i jako człowiek
zamieszkało wśród nas.
Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę,
jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna,
pełnego łaski i prawdy.
Jan Chrzciciel
15Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi:
—To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
16Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask. 17Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda. 18Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
19Żydowscy przywódcy z Jerozolimy wysłali do Jana Chrzciciela kapłanów i ich pomocników z pytaniem:
—Kim właściwie jesteś?
20Wtedy on jednoznacznie i dobitnie odpowiedział:
—Nie jestem Mesjaszem!
21—No to kim? Eliaszem?—pytali.
—Nie.
—To może prorokiem?
—Też nie—odpowiedział Jan.
22—Kim więc jesteś? Co mamy powiedzieć tym, którzy nas wysłali? Co możesz o sobie powiedzieć?—dopytywali go.
23—Jak powiedział prorok Izajasz: „Jestem głosem wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę!”—odrzekł Jan.
24Niektórzy wysłannicy, należący do ugrupowania faryzeuszy, 25zapytali go:
—Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
26-27—Ja zanurzam tylko w wodzie—odparł Jan. —Lecz niebawem nadejdzie ktoś, kto już jest wśród was, ale na razie nie dał się wam poznać. Ja nie jestem nawet godzien zdjąć Mu butów!
28Miało to miejsce po drugiej stronie Jordanu, w Betanii, gdzie Jan udzielał ludziom chrztu.
Jezus ofiarnym Barankiem Bożym
29Następnego dnia Jan ujrzał nadchodzącego Jezusa i rzekł:
—Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze, aby usunąć grzech świata! 30To Jego miałem na myśli mówiąc, że „nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”. 31Nie wiedziałem, że to On, ale po to właśnie przyszedłem i zacząłem chrzcić ludzi, aby ogłosić Izraelowi Jego nadejście.
32Jan kontynuował:
—Widziałem Ducha, który zstąpił na Niego z nieba jak gołąb. 33Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”. 34Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!
Pierwsi uczniowie Jezusa
35Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami. 36Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział:
—Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!
37Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem. 38On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał:
—Czego szukacie?
—Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg?—zapytali.
39—Chodźcie i zobaczcie—odpowiedział Jezus.
Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia. 40Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra. 41Odszukał on później Szymona i powiedział:
—Znaleźliśmy Mesjasza! (to znaczy: „Chrystusa”).
42I zaprowadził go do Jezusa, a On spojrzał na niego i rzekł:
—Ty jesteś Szymon, syn Jana. Ale od teraz będziesz się nazywał Kefas (to znaczy: „Piotr”—„skała”).
Jezus powołuje Filipa i Natanaela
43Następnego dnia Jezus postanowił pójść do Galilei. Po drodze spotkał Filipa i rzekł do niego:
—Chodź ze Mną.
44Filip pochodził z Betsaidy, rodzinnego miasteczka Andrzeja i Piotra. 45Spotkał on później Natanaela i powiedział mu:
—Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i prorocy! To Jezus, syn Józefa z Nazaretu!
46—Z Nazaretu?!—zdziwił się Natanael. —Czy stamtąd może pochodzić coś dobrego?
—Sam się przekonaj!—odrzekł Filip.
47Gdy zbliżali się do Jezusa, On zobaczył Natanaela i powiedział:
—Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
48—Skąd mnie znasz?—zdumiał się Natanael.
—Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim spotkał cię Filip—odrzekł Jezus.
49—Nauczycielu! Jesteś Synem Boga! Jesteś Królem Izraela!
50—Wierzysz w to, ponieważ powiedziałem, że widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym?—odparł Jezus. —Ujrzysz jeszcze więcej! 51Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego.
