大衛迎戰歌利亞
1非利士人在猶大的梭哥招聚軍隊，準備作戰。他們在梭哥和亞西加之間的以弗·大憫紮營。 2掃羅和以色列人也聚集起來在以拉谷安營，擺好陣勢準備迎戰。 3雙方的軍隊在兩邊的山上對峙，中間隔著山谷。 4非利士營中有個名叫歌利亞的巨人出來討戰。他來自迦特，身高三米， 5頭戴銅盔，身穿重達五十七公斤的鎧甲， 6腿上有銅護膝，肩背銅戟。 7戟柄粗如織布機的軸，鐵戟頭重七公斤。有衛士拿著他的盾牌走在前面。 8他挑戰以色列人，說：「你們為什麼列陣打仗呢？我是非利士人，你們是掃羅的僕人，你們選一個人下來跟我一比高下。 9如果他打得過我，將我殺了，我們就做你們的奴隸。但如果我戰勝他，把他殺了，你們就要做我們的奴隸，服侍我們。 10我今天向以色列軍隊罵陣，你們找一個人出來跟我比個高下吧！」 11掃羅和所有以色列人聽了非利士人的這些話，都嚇得驚恐不已。
12大衛是以法他人耶西的兒子。掃羅執政期間，耶西已經年紀老邁，住在猶大的伯利恆，有八個兒子。 13他的三個兒子已經跟隨掃羅去打仗了，他們是長子以利押、次子亞比拿達和三子沙瑪。 14大衛年紀最小，他的三個哥哥跟隨掃羅期間， 15他有時去掃羅的軍營，有時回伯利恆為他父親放羊。 16這非利士人早晚都出來罵陣，長達四十天。
17一天，耶西對大衛說：「你帶上十公斤烤麥和十個餅，趕快到軍營中送給你的哥哥們。 18再帶十塊奶餅送給他們的千夫長，看望一下他們，帶個信兒回來。 19他們跟隨掃羅率領的以色列軍在以拉谷跟非利士人打仗。」
20大衛清早起來把羊交給一個牧人看顧，然後照父親的吩咐帶著食物出發了。他來到軍營的時候，大軍正吶喊著出戰。 21以色列人與非利士人擺好陣勢，兩軍對壘。 22大衛把帶來的東西交給負責看守的人保管，自己跑到陣中去問候哥哥們。 23他們正在交談的時候，非利士軍中的迦特人歌利亞出來像往常一樣向以色列軍罵陣，大衛都聽見了。 24以色列人一看見歌利亞都競相奔逃，極其害怕。 25以色列人彼此議論說：「看那個人！他是來向以色列軍罵陣的。誰要能殺死他，王必有重賞，還會把女兒嫁給他為妻，並免去他父親家在以色列應繳的賦稅。」 26大衛問站在旁邊的人：「如果有人殺了這非利士人，洗掉以色列人的羞辱，他會得到什麼呢？這個未受割禮的非利士人是誰？竟敢向永活上帝的軍隊罵陣！」 27他們就把剛才的話一一告訴大衛。
28大衛的長兄以利押聽見他跟人說話，就憤怒地對他說：「你來這裡做什麽？你把曠野的那幾隻羊交給誰了？我知道你驕傲自大，心懷惡意，你來只是想看打仗。」 29大衛說：「我做錯了什麼？我問一下都不行嗎？」 30他又去問其他人同樣的問題，得到了同樣的答覆。 31有人聽見了大衛的話，就去告訴掃羅，掃羅便派人來召大衛。 32大衛對掃羅說：「大家不要因這個非利士人而喪膽，讓僕人去戰他。」 33掃羅說：「你不能去，你年紀還小，他卻是一個久經沙場的戰士。」 34大衛說：「我一直替父親放羊，有時候獅子或熊會從羊群中叼走羊， 35我會去追打牠，把羊從牠口中救出來。如果牠起來攻擊我，我就揪著牠的鬍子把牠打死。 36我曾打死過獅子和熊。這未受割禮的非利士人竟敢向永活上帝的軍隊罵陣，他的下場也必像獅子和熊一樣。 37耶和華曾經從獅子和熊的利爪下拯救我，祂也必從非利士人手中拯救我。」掃羅對大衛說：「去吧，願耶和華與你同在。」 38掃羅把自己的戰袍給大衛穿上，又給他戴上自己的頭盔，穿上自己的鎧甲。 39大衛把刀挎在戰袍上，試著走了幾步，卻不習慣這種裝束，就對掃羅說：「我穿著這些無法作戰，因為我不習慣。」他便摘下頭盔，卸下鎧甲， 40然後拿著杖，在溪裡撿了五塊光滑的石頭放進牧人用的袋子，拿著投石器向歌利亞走去。
41歌利亞也迎著大衛走來，衛士拿著他的盾牌走在前面。 42歌利亞見大衛是個面色紅潤、相貌英俊的少年，就藐視他。 43他對大衛說：「你拿著棍子來戰我，難道我是一條狗嗎？」他就憑自己的神明咒詛大衛， 44又說：「你過來，我要把你的肉丟給天上的飛禽和地上的走獸。」 45大衛答道：「你是靠刀槍劍戟來攻擊我，我是靠萬軍之耶和華的名，就是你所蔑視的以色列軍隊的上帝來迎戰你。 46今天，耶和華必把你交在我手中，我必殺死你，砍掉你的頭，用非利士軍兵的屍體餵天上的飛禽和地上的走獸，使普天下都知道以色列有上帝。 47這裡所有的人都必知道耶和華拯救人不靠刀槍，因為祂掌管戰爭的勝負。祂必把你們交在我們手中。」 48歌利亞迎面走來的時候，大衛就飛快地跑上去應戰， 49他從袋裡拿出一塊石子用投石器猛力拋去，石子擊中歌利亞的額頭，嵌了進去，他迎面栽倒在地。
50大衛就這樣不用刀劍，只用投石器和一塊石子戰勝了那個非利士人，殺死了他。 51大衛跑到那非利士人身邊，從他刀鞘裡拔出刀殺了他，並割下他的頭顱。非利士人看見自己的英雄死了，紛紛逃跑。 52以色列人和猶大人乘勢吶喊，追殺非利士人，直追到迦特和以革倫的城門。通往迦特和以革倫的沙拉音大道上到處是非利士人的屍體。 53以色列軍隊追殺非利士人回來，又擄掠了他們的營地。 54大衛把那非利士人的頭顱帶到耶路撒冷，把那人的兵器存放在自己的帳篷中。
55掃羅看見大衛出去迎戰歌利亞，就問押尼珥元帥：「押尼珥啊，那少年是誰的兒子？」押尼珥答道：「王啊，我向你發誓，我真的不知道。」 56掃羅王說：「你去查查他是誰的兒子。」 57大衛殺了歌利亞回來，押尼珥就把他帶到掃羅那裡，他手上還拿著那非利士人的頭顱。 58掃羅問他：「年輕人，你是誰的兒子？」大衛答道：「我是你僕人伯利恆人耶西的兒子。」
ดาวิดกับโกลิอัท
1ครั้งนั้นชาวฟีลิสเตียรวมพลมาสู้รบและชุมนุมกันที่โสโคห์ในยูดาห์ พวกเขาตั้งค่ายพักที่เอเฟสดัมมิมซึ่งอยู่ระหว่างโสโคห์กับอาเซคาห์ 2ซาอูลและชนอิสราเอลมารวมพลและตั้งค่ายพักอยู่ที่หุบเขาเอลาห์ ตั้งแนวรบประจันหน้ากับชาวฟีลิสเตีย 3ชาวฟีลิสเตียยึดเนินเขาด้านหนึ่ง อิสราเอลยึดเนินเขาอีกด้านหนึ่ง มีหุบเขาคั่นกลาง
4ยอดนักรบชื่อโกลิอัทจากเมืองกัทออกมาจากค่ายฟีลิสเตีย เขาสูง 6 ศอกกับ 1 ฝ่ามือ17:4 คือ สูงประมาณ 3 เมตร 5เขาสวมหมวกเกราะทองสัมฤทธิ์และสวมเสื้อเกราะทองสัมฤทธิ์หนักประมาณ 57 กิโลกรัม17:5 ภาษาฮีบรูว่า 5,000 เชเขล 6ใส่สนับแข้งทองสัมฤทธิ์ มีหอกทองสัมฤทธิ์คล้องอยู่ที่บ่า 7ด้ามหอกเหมือนไม้กระพั่นทอผ้า ปลายหอกทำด้วยเหล็กหนักประมาณ 7 กิโลกรัม17:7 ภาษาฮีบรูว่า 600 เชเขล มีคนแบกโล่เดินนำหน้า
8โกลิอัทยืนร้องท้าทหารอิสราเอลว่า “พวกเจ้าจะมาตั้งแถวสู้รบกันทำไม? ข้าก็เป็นฟีลิสเตีย ส่วนพวกเจ้าก็เป็นบริวารของซาอูลไม่ใช่หรือ? จงเลือกคนหนึ่งลงมาสู้กับข้า 9ถ้าคนของเจ้าฆ่าข้าได้ พวกข้าจะยอมแพ้พวกเจ้า แต่ถ้าข้าชนะและฆ่าเขาได้ พวกเจ้าต้องยอมแพ้เป็นทาสรับใช้พวกข้า” 10ชาวฟีลิสเตียคนนั้นพูดว่า “วันนี้ข้าขอท้ากองทัพอิสราเอล! ส่งคนมาสู้กับข้าสิ” 11เมื่อซาอูลและชนอิสราเอลทั้งหมดได้ยินเช่นนี้ ก็พากันหวาดผวาและท้อแท้ใจ
12ฝ่ายดาวิดเป็นบุตรเจสซีชาวถิ่นเอฟราธาห์จากเบธเลเฮมในเขตยูดาห์ เจสซีมีบุตรชายแปดคน เขาก็ชราและมีอายุมากแล้วในสมัยที่ซาอูลเป็นกษัตริย์ 13บุตรชายสามคนแรกของเจสซีที่ติดตามซาอูลไปรบมีดังนี้คือ เอลีอับบุตรหัวปี อาบีนาดับบุตรคนที่สอง และชัมมาห์บุตรคนที่สาม 14ดาวิดเป็นบุตรคนสุดท้อง พี่ชายสามคนแรกติดตามซาอูลไป 15ส่วนดาวิดไปๆ มาๆ ระหว่างซาอูลกับการเลี้ยงแกะของบิดาที่เบธเลเฮม
16ชาวฟีลิสเตียคนนี้มายืนร้องท้าเป็นประจำทุกเช้าเย็นตลอดสี่สิบวัน
17ฝ่ายเจสซีพูดกับดาวิดบุตรชายว่า “จงรีบเอาข้าวคั่วประมาณ 22 ลิตร17:17 ภาษาฮีบรูว่า 1 เอฟาห์กับขนมปังสิบก้อนนี้ไปให้พี่ชายของเจ้าที่ค่าย 18เอาเนยแข็งสิบชิ้นนี้ไปให้ผู้บังคับกอง17:18 ภาษาฮีบรูว่ากองพันของพี่ๆ ด้วย จงดูว่าพวกพี่เป็นอย่างไรกันบ้าง แล้วนำข่าว17:18 หรือของฝากหรือของที่ริบได้จากพวกเขากลับมาบอกเราด้วย 19พวกเขาอยู่กับซาอูลและกองทัพอิสราเอลที่หุบเขาเอลาห์ระหว่างการสู้รบกับคนฟีลิสเตีย”
20ดาวิดทิ้งฝูงแกะไว้กับคนเลี้ยงอีกคนหนึ่ง แล้วออกเดินทางตามคำสั่งของเจสซีตั้งแต่เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้นพร้อมด้วยของฝาก เขามาถึงค่ายพอดีกับที่กองทัพอิสราเอลกำลังจะยกออกไปสนามรบ มีเสียงตะโกนเสียงโห่ร้องออกศึก 21กองพลอิสราเอลและฟีลิสเตียต่างก็มาตั้งขบวนประจันหน้ากัน 22ดาวิดทิ้งข้าวของไว้กับเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลสัมภาระ แล้ววิ่งออกไปที่แนวรบและทักทายพวกพี่ๆ 23ขณะกำลังคุยกับพวกพี่ๆ โกลิอัทยอดนักรบชาวฟีลิสเตียจากเมืองกัทก้าวออกจากแถวมายืนร้องท้าเช่นเคย และดาวิดก็ได้ยิน 24ทันทีที่เห็นโกลิอัทคนอิสราเอลก็พากันวิ่งหนีด้วยความกลัวยิ่งนัก
25คนอิสราเอลพูดกันว่า “เจ้าเห็นคนนี้ไหม? เขาออกมาสบประมาทอิสราเอลอยู่เป็นประจำ กษัตริย์จะประทานทรัพย์สินมากมายให้แก่คนที่ฆ่าเขาได้ และจะยกพระธิดาให้เป็นภรรยา ยิ่งกว่านั้นครอบครัวของบิดาของเขาจะได้รับการยกเว้นภาษีด้วย”
26ดาวิดถามคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ว่า “ผู้ที่ฆ่าฟีลิสเตียคนนี้และกู้หน้าให้อิสราเอลจะได้รับบำเหน็จอะไรบ้าง? ชาวฟีลิสเตียผู้ไม่ได้เข้าสุหนัตคนนี้เป็นใครกัน ถึงบังอาจมาร้องท้ากองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่?”
27พวกเขาก็บอกซ้ำสิ่งที่พูดไปแล้วว่า “คนที่ฆ่าเขาสำเร็จจะได้รับสิ่งต่างๆ ดังกล่าว”
28เมื่อเอลีอับพี่ชายคนโตของดาวิดได้ยินดาวิดพูดกับคนนั้นก็โกรธ และถามว่า “เจ้ามาทำอะไรที่นี่ แล้วเจ้าทิ้งแกะไม่กี่ตัวในถิ่นกันดารไว้ให้ใครดูแล? ข้ารู้ว่าเจ้าชอบคุยโวและรู้จักใจชั่วช้าของเจ้า นึกอยากมาดูเขารบกันล่ะสิ”
29ดาวิดตอบว่า “ข้าทำอะไรผิดหรือ? ถามดูไม่ได้หรือ?” 30แล้วดาวิดเดินไปถามคนอื่นๆ อีกในเรื่องเดิม ก็ได้รับคำตอบอย่างเดียวกัน 31มีผู้ได้ยินคำพูดของดาวิดจึงไปทูลรายงานซาอูล พระองค์จึงให้คนไปตามตัวดาวิดมาเข้าเฝ้า
32ดาวิดทูลซาอูลว่า “อย่าให้ผู้ใดเสียขวัญเพราะชาวฟีลิสเตียคนนี้เลย ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทจะไปรบกับเขา”
33ซาอูลตรัสว่า “เจ้าออกไปสู้กับชาวฟีลิสเตียคนนั้นไม่ได้หรอก เจ้าเป็นเพียงเด็ก ส่วนเขาเป็นนักรบมาตั้งแต่หนุ่ม”
34แต่ดาวิดทูลซาอูลว่า “ข้าพระบาทดูแลแกะของบิดา เมื่อมีสิงโตหรือหมีมาคาบแกะไปจากฝูง 35ข้าพระบาทจะไล่ตามฟาดฟันช่วยแกะนั้นออกมาจากปากของสิงโต หากมันหันมาเล่นงาน ข้าพระบาทก็จะกระชากขนของมัน ฟาดมัน และฆ่าเสีย 36ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทได้ฆ่าทั้งสิงโตและหมีมาแล้ว ชาวฟีลิสเตียผู้ไม่ได้เข้าสุหนัตคนนี้จะเป็นเหมือนสัตว์เหล่านั้น เพราะเขามาสบประมาทกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ 37องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพระบาทจากเขี้ยวเล็บของสิงโตและหมี จะช่วยข้าพระบาทจากมือชาวฟีลิสเตียผู้นี้”
ซาอูลตรัสกับดาวิดว่า “ไปเถิด ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเจ้า”
38จากนั้นซาอูลก็ให้ดาวิดสวมเครื่องทรงของซาอูลเอง มีเสื้อเกราะและหมวกเกราะทองสัมฤทธิ์ 39ดาวิดสะพายดาบ ทับเสื้อเกราะ ลองเดินวนไปรอบๆ เพราะไม่คุ้นเคยกับชุดแบบนี้มาก่อน
ดาวิดทูลซาอูลว่า “ข้าพระบาทออกไปอย่างนี้ไม่ได้เพราะไม่เคยชิน” แล้วดาวิดก็ถอดชุดนั้นออก 40จากนั้นเขาหยิบไม้เท้าและไปเก็บหินเกลี้ยงห้าก้อนจากลำธารใส่ไว้ในย่ามของเขา ในมือถือสลิง เดินเข้าไปหาชาวฟีลิสเตียคนนั้น
41ขณะนั้นโกลิอัทเดินเข้ามาหาดาวิด มีคนแบกโล่เดินนำหน้า 42เมื่อเห็นดาวิดซึ่งเป็นเพียงเด็กหนุ่มรูปหล่อผิวพรรณดี ก็นึกดูหมิ่น 43และกล่าวว่า “เห็นข้าเป็นหมาหรือไง ถึงได้ถือไม้เท้าออกมาหา?” แล้วก็แช่งด่าดาวิดโดยอ้างนามเทพเจ้าต่างๆ ของตน 44โกลิอัทพูดว่า “มาสิ เดี๋ยวข้าจะแล่เนื้อเจ้าให้นกกาและสัตว์ป่ากิน!”
45ดาวิดพูดว่า “ท่านถือดาบ ถือหอก และหอกซัดมาสู้กับเรา ส่วนเราจะสู้กับท่านในพระนามพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าของกองทัพอิสราเอลซึ่งท่านลบหลู่ 46วันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงมอบท่านแก่เรา เราจะฆ่าและตัดหัวท่าน วันนี้เราจะเอาซากศพของกองทัพฟีลิสเตียให้นกกาและสัตว์ป่ากิน แล้วทั้งโลกจะได้รู้ว่ามีพระเจ้าในอิสราเอล 47คนทั้งปวงที่ชุมนุมกันอยู่ที่นี่จะได้รู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงช่วยให้รอดด้วยดาบหรือหอก การศึกครั้งนี้เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์จะทรงมอบเจ้าทุกคนไว้ในมือของพวกเรา”
48ขณะที่โกลิอัทเข้ามาใกล้เพื่อต่อสู้ ดาวิดก็วิ่งเข้าไปประจันหน้า 49เอามือล้วงลงไปในย่ามหยิบก้อนหินออกมาคล้องเข้ากับสลิง แล้วเหวี่ยงก้อนหินอัดเข้าที่หน้าผากของโกลิอัท ก้อนหินฝังจมเข้าไป โกลิอัทล้มคว่ำลงกับพื้น
50เป็นอันว่าดาวิดพิชิตชาวฟีลิสเตียคนนั้นด้วยสลิงและก้อนหิน แม้ไม่มีดาบแต่ก็ล้มเขาได้และฆ่าเขาเสีย
51ดาวิดวิ่งขึ้นไปยืนบนร่างของเขา ดึงดาบของโกลิอัทออกจากฝักและฆ่าเขา แล้วก็ตัดศีรษะออกมา
เมื่อชาวฟีลิสเตียเห็นวีรบุรุษของตนตายเสียแล้ว ก็หันหลังวิ่งหนีไป 52คนอิสราเอลและยูดาห์จึงโห่ร้องมีชัย แล้วรุกไล่ฟีลิสเตียไปไกลถึงทางเข้าเมืองกัท17:52 ภาษาฮีบรูว่าทางเข้าหุบเขาแห่งหนึ่งและประตูเมืองเอโครน ศพชาวฟีลิสเตียเกลื่อนกลาดตลอดเส้นทางชาอาราอิมที่จะไปยังเมืองกัทและเมืองเอโครน 53หลังจากนั้นอิสราเอลก็กลับมาปล้นค่ายของชาวฟีลิสเตีย 54ดาวิดนำศีรษะของโกลิอัทไปยังเยรูซาเล็ม และเก็บอาวุธของเขาไว้ในเต็นท์ของตน
55ขณะซาอูลทอดพระเนตรดาวิดออกไปสู้กับโกลิอัท พระองค์ตรัสถามแม่ทัพอับเนอร์ว่า “อับเนอร์ เด็กหนุ่มคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร?”
อับเนอร์ทูลตอบว่า “ข้าแต่กษัตริย์ พระองค์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าพระบาทไม่ทราบฉันนั้น”
56ซาอูลตรัสว่า “ไปสืบมาสิว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกของใคร”
57ทันทีที่ดาวิดกลับจากสังหารโกลิอัท อับเนอร์นำตัวเขามาเข้าเฝ้าซาอูล ดาวิดยังหิ้วศีรษะของโกลิอัทอยู่
58ซาอูลตรัสถามว่า “พ่อหนุ่ม เจ้าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร?”
ดาวิดทูลว่า “ข้าพระบาทเป็นบุตรของเจสซีแห่งเบธเลเฮม ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาท”
