萬事虛空
1以下是在耶路撒冷做王的大衛之子——傳道者的話。
2傳道者說：虛空的虛空，
虛空的虛空，一切都是虛空。
3人在日光之下的一切勞碌有什麼益處呢？
4一代過去，一代又來，
大地卻永遠長存。
5太陽升起，太陽落下，
匆忙回到升起之地。
6風吹向南，又轉向北，
循環不息，周而復始。
7江河湧流入海，海卻不會滿溢；
江河從何處流出，又返回何處。
8萬事令人厭煩，人述說不盡。
眼看，看不飽；
耳聽，聽不夠。
9以往發生的事，將來還會發生；
先前做過的事，將來也必再做。
日光之下，根本沒有新事。
10人可以指著哪件事說：
「看啊，這是新事」？
所謂的新事在我們以前早就有了。
11過去的事無人記得，
將來的事後人也不記得。
智慧之虛空
12我傳道者曾在耶路撒冷做以色列的王。 13我專心用智慧去研究、探索天下各樣的事，發現上帝給世人的是極重的苦工。 14我觀察一切日光之下所做的事，看啊，都是虛空，好像捕風。 15彎曲的不能變直，缺少的無法補足1·15 「補足」希伯來文是「數算」。。 16我心裡想：「我獲得極大的智慧，遠超過以前統治耶路撒冷的人。我擁有豐富的智慧和知識。」 17我又專心察明智慧和知識、狂妄和愚昧，卻發現這也是捕風。 18因為智慧越高，愁煩越多；知識越多，痛苦越深。
Walang Kabuluhan ang Lahat
1Ito ang sinabi ng mangangaral1:1 mangangaral: o, guro; o, isang matalinong tao. na anak ni David na hari ng Jerusalem:
2Walang kabuluhan! Walang kabuluhan ang lahat! 3Ano ang pakinabang ng tao sa pagpapakahirap niyang magtrabaho sa mundong ito? 4Lumilipas ang isang henerasyon at napapalitan, pero ang mundo ay hindi nagbabago. 5Sumisikat ang araw at pagkatapos ay lumulubog; pabalik-balik lang sa kanyang pinanggalingan. 6Umiihip ang hangin sa timog at pagkatapos ay iihip naman sa hilaga. Paikot-ikot lang ito at pabalik-balik. 7Lahat ng ilog ay umaagos sa dagat, pero hindi naman napupuno ang dagat kahit na patuloy ang pag-agos ng ilog. 8Ang lahat ng itoʼy nakakabagot at ayaw na ngang pag-usapan. Hindi nagsasawa ang mga mata natin sa katitingin at ang mga tainga natin sa pakikinig. 9Ang mga nangyari noon, nangyayari ulit ngayon. Ang mga ginawa noon, ginagawa ulit ngayon. Walang nangyayaring bago sa mundo. 10May mga bagay pa ba na masasabi mong bago? Nariyan na iyan noon pa, kahit noong hindi pa tayo ipinapanganak. 11Hindi na natin naaalala ang mga nangyari noon; ganoon din sa hinaharap, hindi rin ito maaalala ng mga tao sa bandang huli.
Ang Karunungan ng Tao ay Walang Kabuluhan
12Ako na isang mangangaral ay naging hari ng Israel. Tumira ako sa Jerusalem. 13Sa aking karunungan, pinag-aralan kong mabuti ang lahat ng nangyayari rito sa mundo. At nakita kong napakahirap ng gawaing ibinigay ng Dios sa mga tao. 14Nakita kong walang kabuluhan ang lahat ng ginagawa ng tao rito sa mundo. Para kang humahabol sa hangin. 15Ang baluktot ay hindi mo maitutuwid at ang wala ay hindi mo maibibilang.
16Sinabi ko sa aking sarili, “Mas marunong ako kaysa sa lahat ng naging hari sa Jerusalem. Marami akong alam.” 17Pinag-aralan kong mabuti ang pagkakaiba ng karunungan at kamangmangan, pero nakita kong wala rin itong kabuluhan. Para kang humahabol sa hangin. 18Dahil habang nadadagdagan ang kaalaman ko, nadadagdagan din ang aking kalungkutan.
