第 106 篇
上帝恩待祂的子民
(平行经文:历代志上16:34-36)
1你们要赞美耶和华!
要称谢耶和华,
因为祂是美善的,
祂的慈爱永远长存!
2谁能述说耶和华的大能作为?
谁能道尽祂当受赞美之处?
3那些行事公正,
持守公义的人有福了。
4耶和华啊!
你恩待你子民的时候,
求你别忘了我;
你拯救他们的时候,
求你帮助我,
5使我看到你所拣选的人繁荣昌盛,
与他们同乐,
与你的子民一同夸耀。
6我们跟祖先一样也犯了罪,
行事邪恶。
7我们祖先在埃及漠视你行的神迹,
忘记你向他们屡施慈爱,
在红海边反叛你。
8但祂为了自己的名拯救了他们,
以彰显祂的大能。
9祂斥责红海,海就干了,
祂带领他们走过深渊,
如履干地。
10祂救他们逃脱敌人的追赶,
从仇敌的手中救赎了他们。
11海水淹没了敌军,
没有一人生还。
12那时他们才相信祂的话,
歌唱赞美祂。
13然而,他们很快忘了祂的作为,
不愿等候祂的引导。
14他们在旷野大起贪念,
试探上帝。
15祂满足了他们的要求,
但在他们当中降下了瘟疫。
16他们还在营中嫉妒摩西和耶和华拣选为祭司的亚伦。
17于是大地裂开,
吞没了大坍、亚比兰和他们的家人。
18火在他们的党羽中烧起,
消灭了这些恶人。
19他们在何烈山铸造牛犊,祭拜偶像,
20他们把荣耀的上帝变成了吃草之牛的铸像。
21他们忘记了拯救他们的上帝,
祂曾在埃及行奇事,
22在含地行神迹,
在红海边行可畏的事。
23因此祂说要消灭他们。
若不是祂所拣选的摩西为他们求情,
祂早已在烈怒中毁灭了他们。
24他们藐视那佳美之地,
不相信祂的应许。
25他们在帐篷里发怨言,
不听从祂的命令。
26因此,祂举手起誓要使他们倒毙在旷野,
27使他们的后代分散到各族各方去。
28他们在毗珥祭拜巴力,
吃献给假神的祭物。
29他们的所作所为触怒耶和华,
以致瘟疫降在他们中间,
30直到非尼哈起来惩罚罪人,
瘟疫才停止。
31这就是他的义行,世代永存。
32他们在米利巴泉边惹耶和华发怒,
连累了摩西。
33因为他们惹摩西发怒,
以致他说了鲁莽的话。
34他们没有照耶和华的命令消灭外族人,
35反倒与他们混居,
仿效他们的习俗,
36拜他们的神像,陷入网罗。
37他们把自己的儿女当祭物献给鬼魔,
38他们把自己的儿女献给迦南的神像作祭物,
流他们儿女无辜的血,
玷污了那地方。
39他们的行为玷污了自己,
使自己沦为淫妇。
40耶和华因此向祂的子民发怒,
厌恶他们,
41使他们落在列邦的手中,
受敌人的辖制。
42他们的敌人压迫他们,
奴役他们。
43祂多次拯救他们,
他们却执意背叛,
陷入罪中不能自拔。
44但祂听见他们在苦难中呼求时,
仍然眷顾他们。
45祂没有忘记与他们立的约,
因祂伟大无比的爱而怜悯他们。
46祂使掳掠他们的人怜悯他们。
47我们的上帝耶和华啊,
求你拯救我们,
从各国招聚我们,
使我们可以称谢你的圣名,
欢然赞美你。
48以色列的上帝耶和华永永远远当受称颂。
愿万民都说:“阿们!”
你们要赞美耶和华!
สดุดี 106
(1พศด.16:34-36)
1จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า106:1 ภาษาฮีบรูว่าฮาเลลูยาเช่นเดียวกับข้อ 48
จงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะพระองค์ทรงแสนดี
ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงนิรันดร์
2ผู้ใดจะสามารถประกาศพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
หรือเทิดทูนสรรเสริญพระองค์อย่างครบถ้วนได้?
3ความสุขมีแก่บรรดาผู้ที่รักษาความยุติธรรม
ผู้ที่ทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ
4ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์เมื่อพระองค์ทรงสำแดง ความโปรดปรานแก่ประชากรของพระองค์
ขอเสด็จมาช่วยข้าพระองค์เมื่อพระองค์ทรงช่วยพวกเขาให้รอด
5เพื่อข้าพระองค์จะร่วมชื่นบานกับความเจริญรุ่งเรืองของผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้
เพื่อข้าพระองค์จะร่วมยินดีกับชนชาติของพระองค์
และร่วมสรรเสริญกับชนชาติซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
6ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปเช่นเดียวกับบรรพบุรุษ
ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำสิ่งที่ผิดและชั่วช้าเลวทราม
7เมื่อบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่ในอียิปต์
พวกเขาไม่ได้ระลึกถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์
พวกเขาไม่ได้จดจำพระกรุณานานัปการของพระองค์
และพวกเขากบฏต่อพระองค์ที่ทะเลแดง106:7 คือ ทะเลต้นกก เช่นเดียวกับข้อ 9 และ 22
8ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงช่วยกู้พวกเขา เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์
เพื่อให้ฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์เป็นที่ประจักษ์
9พระองค์ทรงกำราบทะเลแดง มันก็เหือดแห้ง
ทรงนำพวกเขาเหล่านั้นผ่านที่ลึกราวกับผ่านทะเลทราย
10พระองค์ทรงช่วยพวกเขาจากเงื้อมมือของปฏิปักษ์
ทรงกอบกู้พวกเขาจากอุ้งมือของเหล่าศัตรู
11น้ำไหลท่วมมิดเหล่าศัตรู
ไม่เหลือรอดสักคนเดียว
12แล้วพวกเขาจึงเชื่อในพระสัญญาของพระองค์
และร้องเพลงสรรเสริญพระองค์
13แต่ไม่ช้าพวกเขาก็ลืมสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ
และไม่รอคอยคำแนะนำจากพระองค์
14ในทะเลทรายพวกเขายอมแพ้แก่ความอยาก
ในถิ่นกันดารพวกเขาลองดีกับพระเจ้า
15พระองค์จึงประทานตามที่พวกเขาเรียกร้อง
แต่ทรงส่งโรคระบาดมาเหนือพวกเขา
16ในค่ายพักนั้น พวกเขาเริ่มอิจฉาโมเสส
และเริ่มริษยาอาโรนผู้ซึ่งได้รับการชำระและแยกไว้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
17ธรณีจึงแยกออกและกลืนดาธาน
มันฝังอาบีรัมกับพวก
18ไฟปะทุขึ้นในหมู่สมัครพรรคพวกของเขา
เปลวไฟเผาผลาญเหล่าคนชั่ว
19ที่ภูเขาโฮเรบ พวกเขาได้สร้างเทวรูปลูกวัว
และกราบไหว้รูปเคารพซึ่งหล่อขึ้นจากโลหะ
20พวกเขาแลกองค์ผู้ทรงเกียรติสิริของพวกเขา
กับรูปปั้นของวัวที่กินหญ้า
21พวกเขาลืมพระเจ้าผู้ทรงช่วยให้เขารอด
ผู้ได้ทรงกระทำพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ในอียิปต์
22ทรงกระทำการอัศจรรย์ในดินแดนของฮาม
และสิ่งที่น่าเกรงขามที่ทะเลแดง
23ดังนั้นพระองค์จึงตรัสว่าจะทรงทำลายพวกเขา
ยังดีที่โมเสสผู้ทรงเลือกสรรไว้ได้เข้าเฝ้า ทูลทัดทาน
เพื่อหันเหพระพิโรธไม่ให้ทำลายพวกเขา
24ต่อมาพวกเขาก็ดูหมิ่นดินแดนอันน่ารื่นรมย์นั้น
พวกเขาไม่เชื่อพระสัญญาของพระองค์
25พวกเขากลับพร่ำบ่นอยู่ในเต็นท์ที่พัก
และไม่เชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้า
26พระองค์จึงทรงชูพระหัตถ์ปฏิญาณกับพวกเขาว่า
พระองค์จะทรงให้พวกเขาล้มตายในถิ่นกันดาร
27จะทรงกระทำให้ลูกหลานของพวกเขาไปตกอยู่ในหมู่ชนชาติทั้งหลาย
กระจัดกระจายไปยังดินแดนต่างๆ
28พวกเขาเข้าเทียมแอกกับพระบาอัลที่เปโอร์
และรับประทานเครื่องเซ่นสังเวยแก่เหล่าเทพเจ้าอันไร้ชีวิต
29พวกเขายั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยการทำชั่วต่างๆ นานา
และเกิดโรคระบาดในหมู่พวกเขา
30แต่ฟีเนหัสได้ลุกขึ้นจัดการ
โรคระบาดจึงหยุด
31นับเป็นความชอบธรรมของเขา
สืบไปทุกชั่วอายุ
32ที่แหล่งน้ำเมรีบาห์ก็เช่นกัน พวกเขาทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธ
และทำให้โมเสสเดือดร้อนไปด้วย
33เพราะพวกเขากบฏต่อพระวิญญาณของพระเจ้า
โมเสสจึงหลุดปากกล่าววาจาเผ็ดร้อน106:33 หรือกบฏต่อพระวิญญาณของพระองค์ / และวาจาเผ็ดร้อนออกมาจากปากของเขา
34ทั้งพวกเขาไม่ได้ทำลายชนชาติต่างๆ
ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา
35แต่พวกเขาผสมปนเปอยู่กับคนต่างชาติ
และรับเอาขนบธรรมเนียมของเขาเหล่านั้น
36พวกเขานมัสการรูปเคารพของคนเหล่านั้น
ซึ่งกลายเป็นกับดักของพวกเขา
37พวกเขาเซ่นสังเวยลูกชายลูกสาวของตน
แก่ภูติผีปีศาจ
38พวกเขาทำให้โลหิตบริสุทธิ์หลั่งริน
คือโลหิตของลูกชายลูกสาวของตน
ซึ่งพวกเขาเซ่นสังเวยแก่บรรดารูปเคารพของคานาอัน
ทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยเลือด
39พวกเขาทำตัวให้แปดเปื้อนมลทินด้วยสิ่งที่พวกเขาทำ
ด้วยพฤติกรรมเยี่ยงโสเภณี
40องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงพระพิโรธเหล่าประชากรของพระองค์
และทรงชิงชังผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
41ทรงปล่อยให้พวกเขาตกอยู่ในกำมือของชนชาติต่างๆ
ศัตรูของเขาปกครองพวกเขา
42ข้าศึกกดขี่ข่มเหงพวกเขา
พวกเขาตกอยู่ใต้อำนาจของคนเหล่านั้น
43พระองค์ทรงกอบกู้พวกเขาหลายครั้งหลายครา
แต่พวกเขาก็ยังคงตั้งหน้ากบฏต่อพระองค์อย่างไม่หยุดหย่อน
และต้องเสื่อมไปเพราะบาปของตน
44แต่ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงเหลียวแลความทุกข์ลำเค็ญของพวกเขา
เมื่อทรงได้ยินเสียงร่ำร้องของพวกเขา
45เพราะเห็นแก่พวกเขา พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์
และพระทัยอ่อนลงเพราะความรักยิ่งใหญ่ของพระองค์
46พระองค์ทรงทำให้ทุกคนที่จับพวกเขาไปเป็นเชลย
เกิดความสงสารพวกเขา
47ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์
ทั้งหลาย ขอทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอด
ขอทรงรวบรวมข้าพระองค์ทั้งหลายจากชนชาติต่างๆ
เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะขอบพระคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์
และยกย่องสรรเสริญพระองค์
48ขอสรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล
จากนิรันดร์กาลจวบจนนิรันดร์กาล
ให้ปวงประชากรจงกล่าวว่า “อาเมน!”
จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า