Давуд вновь щадит жизнь Шаула
1Зифиты пришли к Шаулу в Гиву и сказали:
– Давуд скрывается на холме Хакила, что напротив Иешимона.
2И Шаул спустился в пустыню Зиф с тремя тысячами лучших исраильтян, чтобы найти там Давуда. 3Шаул разбил свой лагерь рядом с дорогой на холм Хакила, что напротив Иешимона, но Давуд стоял в пустыне. Когда он увидел, что Шаул последовал за ним туда, 4он послал лазутчиков и узнал, что Шаул действительно пришёл.
5Давуд отправился в путь и пришёл туда, где разбил свой лагерь Шаул. Он увидел, где Шаул и начальник войска Авнер, сын Нера, легли спать. Шаул лежал в центре того места, где расположился лагерь, а войско находилось вокруг него.
6Давуд спросил хетта Ахи-Малика и Авишая, брата Иоава, сына Церуи:
– Кто спустится вместе со мной в лагерь к Шаулу?
– Я спущусь с тобой, – сказал Авишай.
7Давуд и Авишай подошли к войску ночью и видят: Шаул спит в лагере, а его копьё воткнуто в землю у его изголовья. Авнер и воины лежали вокруг него.
8Авишай сказал Давуду:
– Сегодня Всевышний отдал врага в твои руки. Позволь же мне пригвоздить его к земле одним ударом копья. Мне даже не понадобится второго удара.
9Но Давуд сказал Авишаю:
– Не губи его. Кто может поднять руку на помазанника Вечного и остаться невиновным? 10Верно, как и то, что жив Вечный, – сказал он, – Вечный Сам сразит его. Либо придёт его время, и он умрёт, либо он пойдёт в бой и погибнет. Но не приведи Вечный мне поднять руку на помазанника Вечного. 11Возьми-ка копьё и кувшин для воды у его изголовья, и пойдём.
12Давуд взял копьё и кувшин для воды у изголовья Шаула, и они ушли. Никто не видел и не знал об этом, и никто не проснулся. Все они спали, потому что Вечный погрузил их в глубокий сон.
13Давуд перешёл на другую сторону и встал на вершине горы вдали, между ними было большое расстояние. 14Он закричал войску и Авнеру, сыну Нера:
– Авнер! Ответь мне!
Авнер ответил:
– Кто ты такой, что беспокоишь царя?
15Давуд сказал:
– Ведь ты мужчина? Кто в Исраиле подобен тебе? Почему же ты не охранял твоего господина царя? Некто из народа приходил, чтобы погубить твоего господина царя. 16Скверно же ты поступил! Верно, как и то, что жив Вечный, – ты и твои люди заслуживаете смерти, потому что вы не охраняли вашего господина, помазанника Вечного. Посмотри вокруг себя. Где копьё царя и кувшин для воды, которые были у его изголовья?
17Шаул узнал голос Давуда и сказал:
– Твой ли это голос, Давуд, сын мой?
– Это мой голос, господин мой царь, – ответил Давуд. – 18Зачем мой господин преследует своего раба? Что я сделал и в каком зле повинен? 19Пусть же мой господин царь выслушает слова своего раба. Если Вечный настроит тебя против меня, то я совершу жертвоприношение Ему. Но если это сделали люди, пусть они будут прокляты перед Вечным! Они лишили меня моей доли в наследии Вечного и сказали: «Ступай, служи другим богам!»26:19 Исраил был землёй, которую Всевышний даровал Своему народу в наследие. И поэтому изгнание Давуда с этой земли рассматривается им как лишение его законных прав на его часть земли. Кроме того, изгоняя его в чужие земли, злопыхатели Давуда лишают его возможности поклоняться истинному Богу в Его святилище. 20Не дай же моей крови пролиться на землю вдали от Вечного. Царь Исраила ищет меня, как блоху, гоняется за мной по горам, как за куропаткой.
21Шаул сказал:
– Я согрешил. Вернись, Давуд, сын мой. Сегодня моя жизнь была для тебя драгоценной, и я не буду больше пытаться причинить тебе вред. Я поступал как безумец и совершил огромную ошибку.
22– Вот копьё царя, – ответил Давуд. – Пусть кто-нибудь из твоих молодых слуг перейдёт сюда и возьмёт его. 23Вечный вознаграждает каждого человека за его праведность и верность. Сегодня Вечный отдал тебя в мои руки, но я не поднял руки на помазанника Вечного. 24Пусть как твоя жизнь была сегодня для меня драгоценной, так ценится у Вечного моя жизнь, и пусть Он избавит меня от всякой беды.
25Шаул сказал Давуду:
– Благословен ты, сын мой Давуд, ты совершишь великие дела и, несомненно, преуспеешь.
И Давуд пошёл своим путём, а Шаул вернулся домой.
بۆ جاری دووەم داود، شاول دەبەخشێت
1زیفییەکان هاتنە گیڤعا بۆ لای شاول و گوتیان: «ئایا داود لە گردی حەکیلای بەرامبەر یەشیمۆن خۆی نەشاردووەتەوە؟»
2شاولیش هەستا و دابەزی بۆ چۆڵەوانی زیف و سێ هەزار پیاوی هەڵبژاردەی ئیسرائیلیشی لەگەڵدا بوو، بۆ ئەوەی لە چۆڵەوانی زیف بەدوای داود بگەڕێت. 3ئینجا شاول لە گردی حەکیلا کە بەرامبەر یەشیمۆنە لەسەر ڕێگاکە چادری هەڵدا، داودیش لە چۆڵەوانییەکەدا مایەوە. کاتێک بینی وا شاول بەدوایدا هاتووە بۆ چۆڵەوانی، 4داود چەند سووسەکەرێکی26:4 کەسانێک کە لە لەشکری دوژمن دەڕوانن بۆ وەرگرتنی زانیاری. نارد و بە دڵنیاییەوە زانی کە شاول هاتووە.
5ئینجا داود هەستا و چوو بۆ ئەو شوێنەی شاول چادری لێ هەڵداوە، داود سەیری ئەو شوێنەی کرد کە شاول و ئەبنێری کوڕی نێری فەرماندەی گشتی سوپاکەی تێیدا پاڵکەوتبوون. شاول لەناو ئۆردوگاکە پاڵکەوتبوو، سوپاکەش لە چواردەوریدا دامەزرابوون.
6ئینجا داود لە ئەحیمەلەخی حیتی و لە ئەبیشەیی کوڕی چەرویای برای یۆئابی پرسی: «کێ لەگەڵمدا دێتە خوارەوە، بۆ لای شاول بۆ ناو ئۆردوگاکە؟»
ئەبیشەیش گوتی: «من لەگەڵتدا دێمە خوارەوە.»
7ئیتر داود و ئەبیشەی بە شەو هاتن بۆ لای سوپاکە و بینییان شاول لەناو ئۆردوگاکە پاڵکەوتووە و نوستووە، ڕمەکەشی لەلای سەرییەوە لە زەوی چەقیبوو، ئەبنێر و سوپاکەش لە چواردەوریدا پاڵکەوتبوون.
8ئەبیشەی بە داودی گوت: «ئەمڕۆ خودا دوژمنەکەتی داوە بەدەستەوە، ئێستاش لێمگەڕێ با بە یەک ڕم لێدان بە زەویدا بیچەقێنم و لێی دووبارە ناکەمەوە.»
9بەڵام داود بە ئەبیشەی گوت: «لەناوی مەبە، چونکە کێ دەستی بۆ دەستنیشانکراوی یەزدان درێژکردووە و بێتاوان بووە؟» 10هەروەها داود گوتی: «بە یەزدانی زیندوو، یان یەزدان خۆی لێی دەدات یان ڕۆژی دێت و دەمرێت، یانیش دەچێت بۆ جەنگ و تێیدا لەناودەچێت. 11لەلایەن یەزدانەوە لە من بەدوور بێت کە دەست بۆ دەستنیشانکراوی یەزدان درێژ بکەم. ئێستاش ڕمەکە و گۆزە ئاوەکەی لای سەری بهێنە و با بڕۆین.»
12ئیتر داود ڕمەکە و گۆزە ئاوەکەی لای سەری شاولی برد و ڕۆیشتن، کەس نەیبینی و نەیزانی و بەخەبەر نەهات. هەموویان نوستبوون، چونکە یەزدان ئەوانی خستبووە خەوێکی قووڵەوە.
13پاشان داود بۆ بەری ئەوبەر پەڕییەوە و لە دوورەوە لەسەر لووتکەی کێوێک وەستا، ماوەی نێوانیان زۆر بوو. 14ئینجا داود بانگی سوپاکە و ئەبنێری کوڕی نێری کرد و گوتی: «ئەبنێر وەڵام نادەیتەوە؟»
ئەبنێریش گوتی: «تۆ کێیت بانگی پاشا دەکەیت؟»
15داود بە ئەبنێری گوت: «ئایا تۆ پیاو نیت، کێ لە ئیسرائیلدا وەک تۆ وایە؟ ئەی بۆچی پاشای گەورەی خۆتت نەپاراست، چونکە یەکێک لە گەل هات بۆ ئەوەی پاشای گەورەت لەناو ببات. 16ئەوەی تۆ کردت باش نەبوو. بە یەزدانی زیندوو، ئێوە شایانی سزای مردنن، چونکە پارێزگاریتان لە گەورەکەتان نەکرد، لە دەستنیشانکراوی یەزدان. ئێستاش سەیر بکە، کوا ڕمەکەی پاشا و ئەو گۆزە ئاوەی کە لەلای سەرییەوە بوو؟»
17لێرەدا شاول دەنگی داودی ناسییەوە و گوتی: «داود، کوڕم، ئەوە دەنگی تۆیە؟»
داودیش گوتی: «گەورەم، پاشا، دەنگی منە.» 18ئینجا گوتی: «ئایا بۆچی گەورەم خزمەتکارەکەی ڕاو دەنێت، من چیم کردووە و چ خراپەیەکم هەیە؟ 19ئێستاش با پاشای گەورەم گوێ لە قسەی خزمەتکارەکەی بگرێت: ئەگەر یەزدان لە دژی من هانی داویت، با پێشکەشکراوم لێ وەربگرێت؛ بەڵام ئەگەر ئادەمیزادیش هانی داویت، با لەبەردەم یەزدان نەفرەت لێکراو بن. ئەمڕۆ منیان لە هاتنە ناو ڕیزی بەشە میراتی یەزدان دەرکردووە، پێم دەڵێن: ”بڕۆ خودای دیکە بپەرستە.“ 20با خوێنم دوور لە ئامادەبوونی یەزدان نەکەوێتە سەر زەوی، چونکە پاشای ئیسرائیل بەدوای کێچێکدا هاتووەتە دەرەوە، وەک یەکێک لە چیاکاندا کەوێک ڕاو بکات.»
21شاولیش پێی گوت: «من گوناهم کرد، داود کوڕم، بگەڕێوە، ئیتر خراپەت لەگەڵ ناکەم، پاش ئەوەی ئەمڕۆ ژیانی من لەبەرچاوی تۆ بەهادار بوو، من گێلایەتیم کرد و زۆر گومڕا بووم.»
22داودیش وەڵامی دایەوە و گوتی: «ئەوە ڕمەکەی پاشایە، با یەکێک لە خزمەتکارەکان بپەڕێتەوە و بیبات. 23یەزدانیش پاداشتی هەر پیاوێک بەپێی ڕاستودروستی و دەستپاکییەکەی دەداتەوە، چونکە ئەمڕۆ یەزدان تۆی بەدەستمەوە دا، بەڵام نەمویست دەست بۆ دەستنیشانکراوی یەزدان درێژ بکەم. 24وەک چۆن ئەمڕۆ ژیانت لەبەرچاوی من بەهادار بوو، با ژیانی منیش لەبەرچاوی یەزدان بەهادار بێت و لە هەموو تەنگانەیەک فریام بکەوێت.»
25ئینجا شاول بە داودی گوت: «داود کوڕم، تۆ بەرەکەتداریت، چونکە تۆ کاری گەورە دەکەیت و سەردەکەویت.»
دوای ئەوە داود ڕێگای خۆی گرتەبەر، شاولیش بۆ شوێنەکەی خۆی گەڕایەوە.
