Ответ Аюба
1Тогда Аюб ответил:
2– Всё ещё горька моя жалоба;
невзирая на мой стон, Его рука тяжела.
3О, если бы я знал, где мне найти Его!
О, если бы я мог войти в жилище Его!
4Я бы дело моё перед Ним изложил
и наполнил уста свои оправданиями.
5Я узнал бы, что Он ответит мне,
я бы понял, что Он мне скажет.
6Разве стал бы Он судиться со мной во всей Своей мощи?
Нет! Он выслушал бы меня Сам.
7Тогда праведник мог бы судиться с Ним,
и я был бы навеки оправдан моим Судьёй.
8Иду ли на восток – Его там нет;
иду ли на запад – не нахожу Его.
9Творит ли Он что на севере – не вижу Его;
повернёт ли к югу – не замечаю.
10Но Ему известен мой путь;
пусть Он испытает меня, я выйду как очищенное золото.
11Я верно держался и хранил Его пути,
не уклоняясь в сторону.
12Не отступал я от повелений Его,
слова Его я хранил в сердце своём.
13Но если Он решил, то кто Ему противостанет?
Он творит, что Ему угодно.
14Исполняет Он Свой приговор против меня,
и много подобного в запасе у Него!
15Потому я и в ужасе перед Ним;
размышляя об этом, страшусь Его.
16Сделал Всевышний моё сердце слабым;
Всемогущий ужасом поразил меня.
17Но тьма и мгла, застилающая мне лицо,
не ввергли меня в безмолвие.
ايوب پاسخ می‌دهد: شكايت من تلخ است
1آنگاه ايوب پاسخ داد:
2من هنوز هم از خدا شكايت دارم و نمی‌توانم ناله نكنم. 3ای كاش می‌دانستم كجا می‌توانم خدا را بيابم آنگاه نزد تخت او می‌رفتم. 4و دعوی خود را ارائه می‌دادم و دلايل خود را به او می‌گفتم 5و پاسخهايی را كه به من می‌داد می‌شنيدم و می‌دانستم از من چه می‌خواهد. 6آيا او با تمام قدرتش با من مخالفت می‌كرد؟ نه، بلكه با دلسوزی به حرفهايم گوش می‌داد 7و شخص درستكاری چون من می‌توانست با او گفتگو كند و او مرا برای هميشه تبرئه می‌كرد.
8ولی جستجوی من بی‌فايده است. به شرق می‌روم، او آنجا نيست. به غرب می‌روم او را نمی‌يابم. 9هنگامی كه به شمال می‌روم، اعمال او را می‌بينم، ولی او را در آنجا پيدا نمی‌كنم. به جنوب می‌روم، اما در آنجا نيز نشانی از وی نيست. 10او از تمام كارهای من آگاه است و اگر مرا در بوتهٔ آزمايش بگذارد مثل طلای خالص، پاک بيرون می‌آيم.
11من وفادارانه از خدا پيروی كرده‌ام و از راه او منحرف نشده‌ام. 12از فرامين او سرپيچی نكرده‌ام و كلمات او را در سينه‌ام حفظ نموده‌ام. 13او هرگز عوض نمی‌شود و هيچكس نمی‌تواند او را از آنچه قصد كرده است منصرف نمايد. او هر چه اراده كند انجام می‌دهد. 14بنابراين هر چه برای من در نظر گرفته است به سرم خواهد آورد، زيرا او هميشه نقشه‌های خود را عملی می‌سازد. 15وقتی به اين چيزها فكر می‌كنم از او می‌ترسم. 16-17خدای قادر مطلق جرأت را از من گرفته است و با تاريكی ترسناک و ظلمت غليظ مرا پوشانده است.
