Bekendelse og tilgivelse
1En visdomssang32,1 På hebraisk: maskil. Ordets betydning kendes ikke med sikkerhed. af David.
Lykkelige er de, hvis forseelser er tilgivet,
hvis synderegister er slettet.
2Lykkelige er de mennesker,
som Herren ikke tilregner skyld,
de, som er oprigtige af hjertet.
3Før jeg var villig til at indrømme min skyld,
havde jeg det helt elendigt.
Jeg sukkede dagen lang.
4Dag og nat lå din hånd tungt på mig,
jeg følte mig trykket som under en hedebølge.
5Så bekendte jeg omsider min synd for dig,
søgte ikke længere at skjule mine forseelser.
Jeg sagde: „Jeg vil bekende mit oprør for Herren.”
Så tilgav du mig, og min skyld forsvandt.
6Derfor bør enhver gudfrygtig søge dig,
så længe der endnu er tid.
Hvis ulykkerne senere skyller ind over dem,
er du parat til at redde dem.
7Herre, du er mit skjulested,
du skærmer mig fra ulykke.
Derfor vil jeg juble af glæde.
8Jeg vil instruere og undervise dig,
jeg vil vise dig den vej, du skal gå.32,8 Det er uklart, om det er Herren eller David, der taler i vers 8-9.
Jeg vil give dig min personlige vejledning.
9Vær ikke trodsig som heste og æsler,
der skal tvinges med tømme og bidsel,
når de ikke vil komme til dig.
10De gudløse har mange problemer,
men de, der stoler på Herren,
oplever hans trofaste nåde.
11Glæd jer i Herren, I, som er uskyldige.
Fryd jer, I, som ønsker at adlyde ham.
Salmo 3232:0 Salmo 32 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni David.
Pagsulti sa Sala ug Pagpangayo ug Pasaylo sa Dios
1Bulahan ang tawo kansang mga kalapasan gipasaylo,
kansang mga sala gipanas.
2Bulahan ang tawo nga wala na isipang sad-an sa Ginoo
ug walay gitagoang sala sa iyang kasingkasing.
3Sa wala ko pa masulti ang akong mga sala, nagluya ako,
daw sa nangagupok ang akong mga bukog tungod sa akong pag-agulo sa tibuok adlaw.
4Kay adlaw ug gabii gisilotan mo ako;
nawad-an na akog kusog nga daw sa nabulad ako sa init sa adlaw.
5Unya gisulti ko ang akong mga sala kanimo;
wala akoy gitago.
Miingon ako sa akong kaugalingon, “Isulti ko sa Ginoo ang akong mga sala,”
ug gipasaylo mo ako.
6Busa ang tanang matinud-anon kanimo angayng mag-ampo sa panahon sa kalisod aron dili sila maunsa,
labi na kon moabot kini nga daw usa ka baha.
7Ikaw ang akong tagoanan;
panalipdan mo ako sa panahon sa kalisod,
ug palibotan mo ako sa mga tawong nagahugyaw sa kalipay tungod sa imong pagluwas kanako.
8Miingon ka kanako,
“Tudloan ko ikaw sa dalan nga angay mong agian.
Tambagan ko ikaw samtang nagabantay ako kanimo.
9Ayaw pagpakasama sa kabayo o mula nga walay pagsabot,
nga kinahanglan pa unang busalan ug rendahan aron motuman.”
10Daghan ang mga kalisdanan nga moabot sa mga daotan,
apan ang nagasalig sa Ginoo higugmaon ug panalipdan gayod niya.
11Busa kamong mga matarong,
pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!
Kamong nagkinabuhing matarong,
panghugyaw kamo sa kalipay!
