Alteret genopbygges
1Da den syvende måned kom, og de hjemvendte havde slået sig ned i deres byer, drog de alle som én op til Jerusalem. 2Zerubbabel og hans slægt tog fat på at genopbygge brændofferalteret under vejledning af Jeshua, Jotzadaks søn, og hans præstekolleger. Først derefter kunne man ofre brændofre efter de forskrifter, som Guds tjener, Moses, havde givet dem. 3Selvom de var bange for de fremmede folk, som havde bosat sig dér i deres fravær, byggede de alteret på dets oprindelige sted og bragte morgen og aften de daglige brændofre til Herren. 4De fejrede løvhyttefesten efter forskrifterne i Toraen og bragte det antal brændofre, som er foreskrevet for hver enkelt dag i løbet af festen.
5Fra da af gennemførte de alle de foreskrevne ofringer: de daglige ofringer, ofrene ved nymånefesterne og ved de øvrige religiøse højtider. Desuden blev der bragt frivillige ofre. 6Den første dag i den syvende måned begyndte præsterne at bringe brændofre til Herren, selvom grundstenen til templet endnu ikke var lagt.
7Med fuldmagt fra kong Kyros ansatte de derpå stenhuggere og tømrere på løn, og de aftalte med folkene i Tyrus og Sidon, at de derfra skulle bringe cedertræ ad søvejen til Jafo og få madvarer, drikkevarer og olivenolie i bytte.
Genopbygningen af templet påbegyndes
8Selve genopbygningen af templet begyndte i den anden måned i det andet år efter ankomsten til Jerusalem. Arbejdsstyrken bestod af alle præster, levitter og øvrige indbyggere i Jerusalem under ledelse af Zerubbabel og Jeshua. De levitter der var 20 år eller derover, blev udpeget til formænd for arbejdsholdene. 9Det overordnede ansvar for selve genopbygningen af templet blev overdraget til den ledende præst, Jeshua, og hans sønner og brødre, og de fik hjælp af Kadmiel af Hodavjas slægt og Henadads sønner samt deres sønner og brødre, som alle var levitter.
10Da byggearbejderne havde lagt fundamentet til templet, iklædte præsterne sig deres dragter og blæste i trompeterne, og de levitter, som var af Asafs slægt, slog på deres bækkener i lovprisning til Herren, sådan som kong David havde foreskrevet. 11De lovsang Herren med ordene: „Herren er god! Hans trofasthed over for Israel varer til evig tid!” Da brød folket ud i et mægtigt jubelråb, og de priste Herren, fordi templets grundvold nu var lagt. 12Mange af de gamle blandt præsterne, levitterne og lederne—de der havde set Salomons storslåede tempel—græd højt, da de så fundamentet blive lagt til det nye tempel. Men andre rundt om var vilde af glæde. 13Man kunne ikke skelne jubelen fra gråden, og støjen kunne høres langt bort.
بازسازی قربانگاه
1در ماه هفتم سال، تمام كسانی كه به سرزمين يهودا بازگشته بودند از شهرهای خود آمده در اورشليم جمع شدند. 2آنگاه يهوشع كاهن پسر يهوصادق و ساير كاهنان، و زروبابل پسر شئلتیئيل و خاندان او قربانگاه خدای اسرائيل را دوباره بنا كردند. سپس همانطور كه در كتاب تورات موسی، مرد خدا، دستور داده شده بود، قربانیهای سوختنی تقديم نمودند. 3گرچه يهوديانی كه به سرزمين خود بازگشته بودند از مردمی كه در آن سرزمين بودند می‌ترسيدند، با اين حال قربانگاه را در جای سابق خود بنا كردند و روی آن، قربانیهای سوختنی صبح و عصر را به خداوند تقديم نمودند. 4آنها عيد خيمه‌ها را همانطور كه در كتاب تورات موسی نوشته شده بود، برگزار كردند و در طول روزهای عيد، قربانیهایی را كه برای هر روز تعيين شده بود، تقديم نمودند. 5از آن پس، آنها به طور مرتب قربانیهای سوختنی روزانه، قربانیهای مخصوص جشن ماه نو و جشنهای ساليانهٔ خداوند را تقديم می‌كردند. علاوه بر اين قربانیها، هدايای داوطلبانه هم به خداوند تقديم می‌شد. 6روز اول ماه هفتم، حتی قبل از گذاشتن پايه‌های خانهٔ خداوند، كاهنان شروع به تقديم قربانیهای سوختنی برای خداوند كردند.
بازسازی خانه خدا
7سپس برای بازسازی خانهٔ خدا عده‌ای بنا و نجار استخدام كردند و به اهالی صور و صيدون مواد غذايی، شراب و روغن زيتون دادند و از آنها چوب سرو گرفتند. اين چوبها از لبنان، از طريق دريا، به يافا حمل می‌شد. تمام اينها با اجازهٔ کوروش، پادشاه پارس، انجام می‌گرفت.
8در ماه دوم از سال دوم ورود يهوديان به اورشليم، زروبابل، يهوشع، كاهنان، لاويان و تمام كسانی كه به سرزمين يهودا بازگشته بودند كار بازسازی خانهٔ خدا را شروع كردند. لاويانی كه بيست سال يا بيشتر سن داشتند، تعيين شدند تا بر اين كار نظارت كنند. 9نظارت بر كار كارگران به عهده يشوع و پسران و برادرانش و قدمی‌ئيل و پسرانش (از نسل هودويا) گذاشته شد. (لاويان طايفه حيناداد نيز در اين كار به ايشان كمک می‌كردند.)
10وقتی پايه‌های خانه خداوند گذاشته شد، كاهنان لباس مخصوص خود را پوشيدند و شيپورها را نواختند و لاويان طايفهٔ آساف سنجهای خود را به صدا درآوردند تا مطابق رسم داوود پادشاه، خداوند را ستايش كنند. 11ايشان با اين كلمات در وصف خداوند می‌سراييدند: «خداوند نيكوست و محبتش برای اسرائيل بی‌پايان!» سپس برای پايه‌گذاری خانهٔ خداوند، تمام قوم با صدای بلند، خدا را شكر كردند. 12اما بسياری از كاهنان و لاويان و سران قوم كه پير بودند و خانه‌ای را كه سليمان برای خداوند ساخته بود ديده بودند، وقتی پايه‌های خانهٔ خداوند را كه گذاشته می‌شد ديدند، با صدای بلند گريستند، در حالی که ديگران از شادی فرياد برمی‌آوردند. 13كسی نمی‌توانست صدای گريه را از فرياد شادی تشخيص دهد، زيرا اين صداها چنان بلند بود كه از فاصله دور نيز به گوش می‌رسيد.
