Fortegnelse over dem, som vendte hjem fra eksilet
1Det følgende er en fortegnelse over de judæere, der vendte tilbage fra eksilet til Jerusalem eller til de byer i Judas land, de oprindeligt stammede fra. De nedstammede alle fra dem, som kong Nebukadnezar i sin tid havde taget til fange og bragt til Babylonien. 2Lederne for de hjemvendte var: Zerubbabel, Jeshua, Nehemias, Seraja, Re’elaja, Mordokaj, Bilshan, Mispar, Bigvaj, Rehum og Ba’ana.
Det følgende er listen over antallet af mænd, der vendte tilbage. De er optegnet efter navnet på den forfar, de regnede deres slægt efter, eller efter den by, de stammede fra:
3-35Efterkommere af Parosh: 2172, af Shefatja: 372, af Arach: 775, af Pahat-Moab (Jeshuas og Joabs efterkommere): 2812, af Elam: 1254, af Zattu: 945, af Zakkaj: 760, af Bani: 642, af Bebaj: 623, af Azgad: 1222, af Adonikam: 666, af Bigvaj: 2056, af Adin: 454, af Ater (Hizkijas efterkommere): 98, af Betzaj: 323, af Jora: 112, af Hashum: 223, af Gibbar: 95. Dem fra Betlehem: 123, fra Netofa: 56, fra Anatot: 128, fra Azmavet: 42, fra Kirjat-Jearim, Kefira og Be’erot: 743, fra Rama og Geba: 621, fra Mikmas: 122, fra Betel og Aj: 223, fra Nebo: 52. Efterkommere af Magbish: 156, af den anden Elam: 1254 og af Harim: 320. Folkene fra Lod, Hadid og Ono: 725, fra Jeriko: 345 og fra Sena’a: 3630.
36-39Nogle af de hjemvendte var af præsteslægt: Efterkommere af Jedaja (Jeshuas klan): 973, af Immer: 1052, af Pashhur: 1247, og af Harim: 1017.
40-42Andre hørte til levitterne: Af Hodavjas efterkommere var der 74 fra slægterne Jeshua og Kadmiel. Der var 128 tempelsangerne af Asafs slægt og 139 tempelvagter, efterkommere af Shallum, Ater, Talmon, Akkub, Hatita og Shobaj.
43-54Desuden var der tempeltjenerne med følgende slægtsnavne: Ziha, Hasufa, Tabbaot, Keros, Siaha, Padon, Lebana, Hagaba, Akkub, Hagab, Shalmaj, Hanan, Giddel, Gahar, Reaja, Retzin, Nekoda, Gazzam, Uzza, Pasea, Besaj, Asna, meunitterne, nefusitterne, Bakbuk, Hakufa, Harhur, Batzlut, Mehida, Harsha, Barkos, Sisera, Tama, Netziach og Hatifa.
55-57Efterkommerne efter Salomons tjenere var opdelt i følgende slægter: Sotaj, Soferet, Peruda, Ja’ala, Darkon, Giddel, Shefatja, Hattil, Pokeret-ha-Zebajim og Ami. 58Det samlede antal af tempeltjenerne og Salomons tjenere var 392.
59Der var også en gruppe fra de persiske byer Tel-Mela, Tel-Harsha, Kerub, Addan og Immer, der vendte tilbage fra eksilet, men de var ikke længere i besiddelse af deres stamtavler, så de kunne ikke med sikkerhed bevise, at de var israelitter. 60Den gruppe bestod af 652 mænd, som regnedes for efterkommere af Delaja, Tobija og Nekoda.
61Der var også flere præsteslægter, som hævdede at være efterkommere af Habaja, Hakkotz og Barzillaj. (Sidstnævnte havde giftet sig med en datter af Barzillaj fra Gilead og havde taget sin kones slægtsnavn.) 62-63De havde imidlertid også mistet deres slægtstavler. Derfor nægtede lederne dem at fungere som præster—ja, endog at få præsternes andel af offergaverne, indtil der kom en præst, som havde autoritet til at afgøre spørgsmål ved hjælp af Urim og Tummim.
64I alt vendte 42.360 mænd tilbage til Juda sammen med deres familier. 65Dertil kom 7337 slaver og 200 sangere—både mænd og kvinder. 66De medbragte 736 heste, 245 muldyr, 67435 kameler og 6720 æsler.
68Da de ankom til ruinerne af Herrens hus i Jerusalem, gav nogle af slægtsoverhovederne frivillige offergaver, så man straks kunne gå i gang med at genopbygge templet på dets oprindelige sted. 69Alle gav så meget de kunne, og gaverne beløb sig til 500 kilo guld og 2900 kilo sølv. Dertil kom 100 præstedragter.
70Præsterne og levitterne samt en del af folket bosatte sig i Jerusalem og de omliggende landsbyer, men tempelsangerne, tempelvagterne og tempeltjenerne samt resten af folket bosatte sig i de byer i Juda, de oprindeligt var kommet fra.
گروهی كه به اورشليم بازگشتند
(نحميا 7:6-73)
1عدهٔ زيادی از يهوديانی كه نبوكدنصر، پادشاه بابل، آنها را اسير كرده به بابل برده بود، به يهودا و اورشليم بازگشتند و هر کس به زادگاه خود رفت. 2رهبران يهوديان در اين سفر عبارت بودند از: زروبابل، يهوشع، نحميا، سرايا، رعيلايا، مردخای، بلشان، مسفار، بغوای، رحوم و بعنه.
نام طايفه‌های يهوديانی كه به وطن بازگشتند و تعداد آنها، به شرح زير است:
3-35از طايفه فرعوش ۲,۱۷۲ نفر؛
از طايفهٔ شفطيا ۳۷۲ نفر؛
از طايفهٔ آرح ۷۷۵ نفر؛
از طايفهٔ فحت موآب (كه از نسل يشوع و يوآب بود) ۲,۸۱۲ نفر؛
از طايفهٔ عيلام ۱,۲۵۴ نفر؛
از طايفهٔ زتو ۹۴۵ نفر؛
از طايفهٔ زكای ۷۶۰ نفر؛
از طايفهٔ بانی ۶۴۲ نفر؛
از طايفهٔ ببای ۶۲۳ نفر؛
از طايفهٔ ازجد ۱,۲۲۲ نفر؛
از طايفهٔ ادونيقام ۶۶۶ نفر؛
از طايفهٔ بغوای ۲,۰۵۶ نفر؛
از طايفهٔ عادين ۴۵۴ نفر؛
از طايفهٔ آطير (كه از نسل حزقيا بود) ۹۸ نفر؛
از طايفهٔ بيصای ۳۲۳ نفر؛
از طايفهٔ يوره ۱۱۲ نفر؛
از طايفهٔ حاشوم ۲۲۳ نفر؛
از طايفهٔ جبار ۹۵ نفر؛
از طايفهٔ بيت‌لحم ۱۲۳ نفر؛
از طايفهٔ نطوفه ۵۶ نفر؛
از طايفهٔ عناتوت ۱۲۸ نفر؛
از طايفهٔ عزموت ۴۲ نفر؛
از طايفه‌های قريت يعاريم و كفيره و بئيروت ۷۴۳ نفر؛
از طايفه‌های رامه و جبع ۶۲۱ نفر؛
از طايفهٔ مخماس ۱۲۲ نفر؛
از طايفه‌های بيت‌ئيل و عای ۲۲۳ نفر؛
از طايفهٔ نبو ۵۲ نفر؛
از طايفهٔ مغبيش ۱۵۶ نفر؛
از طايفهٔ عيلام ۱,۲۵۴ نفر؛
از طايفهٔ حاريم ۳۲۰ نفر؛
از طايفه‌های لود، حاديد و اونو ۷۲۵ نفر؛
از طايفهٔ اريحا ۳۴۵ نفر؛
از طايفهٔ سناعه ۳,۶۳۰ نفر.
36-39تعداد كاهنانی كه به وطن بازگشتند به شرح زير است:
از طايفه يدعيا (كه از نسل يشوع بود) ۹۷۳ نفر؛
از طايفه امير ۱,۰۵۲ نفر؛
از طايفه فشحور ۱,۲۴۷ نفر؛
از طايفه حاريم ۱,۰۱۷ نفر.
40-42تعداد لاويانی كه به وطن برگشتند به شرح زير است:
از طايفه‌های يشوع و قدمی‌ئيل (كه از نسل هودويا بودند) ۷۴ نفر؛
خوانندگان و نوازندگان خانه خدا (كه از نسل آساف بودند) ۱۲۸ نفر؛
نگهبانان خانهٔ خدا (كه از نسل شلوم، آطير، طلمون، عقوب، حطيطا و شوبای بودند) ۱۳۹ نفر.
43-54خدمتگزاران خانهٔ خدا كه به وطن بازگشتند از طايفه‌های زير بودند:
صيحا، حسوفا، طباعوت،
قيروس، سيعها، فادون،
لبانه، حجابه، عقوب،
حاجاب، شملای، حانان،
جديل، جحر، رآيا،
رصين، نقودا، جزام،
عزه، فاسيح، بيسای،
اسنه، معونيم، نفوسيم،
بقبوق، حقوفا، حرحور،
بصلوت، محيدا، حرشا،
برقوس، سيسرا، تامح،
نصيح، حطيفا.
55-57اين افراد نيز كه از نسل خادمان سليمان پادشاه بودند به وطن برگشتند:
سوطای، هصوفرت، فرودا،
يعله، درقون، جديل،
شفطيا، حطيل،
فوخرت حظبائيم و آمی.
58خدمتگزاران خانهٔ خدا و نسل خادمان سليمان پادشاه، جمعاً ۳۹۲ نفر بودند.
59در اين هنگام گروهی ديگر از تل ملح، تل حرشا، كروب، ادان و امير به اورشليم و ساير شهرهای يهودا بازگشتند. آنها نمی‌توانستند از طريق نسب نامه‌های خود ثابت كنند كه اسرائيلی‌اند. 60اينها از طايفه‌های دلايا، طوبيا و نقودا بودند كه جمعاً ۶۵۲ نفر می‌شدند.
61از كاهنان سه طايفه به نامهای حبايا و هقوص و برزلائی به اورشليم بازگشتند. (بزرگ طايفهٔ برزلائی همان كسی است كه با يكی از دختران برزلائی جلعادی ازدواج كرد و نام خانوادگی او را روی خود گذاشت.) 62ولی ايشان چون نتوانستند از طريق نسب نامه‌های خود ثابت كنند كه از نسل كاهنان هستند، از كهانت اخراج شدند. 63حاكم يهوديان به ايشان اجازه نداد از قربانیهای سهم كاهنان بخورند تا اينكه به‌وسیلهٔ اوريم و تُميم2:63 اوريم و تميم دو شیئی بودند که به‌وسیلهٔ آنها خواست خدا را تشخيص می‌دادند. از طرف خداوند معلوم شود كه آيا ايشان واقعاً از نسل كاهنان هستند يا نه.
64-65پس جمعاً ۴۲,۳۶۰ نفر به سرزمين يهودا بازگشتند. علاوه بر اين تعداد ۷,۳۳۷ غلام و كنيز و ۲۰۰ نوازنده مرد و زن نيز به وطن بازگشتند. 66-67آنها ۷۳۶ اسب، ۲۴۵ قاطر، ۴۳۵ شتر و ۶,۷۲۰ الاغ با خود بردند.
68وقتی يهوديان به اورشليم رسيدند، بعضی از سران قوم برای بازسازی خانه خداوند هدايای داوطلبانه تقديم كردند. 69هر يک از ايشان به قدر توانايی خود هديه داد، كه روی‌هم‌رفته عبارت بود از: ۵۰۰ كيلوگرم طلا و ۲,۸۰۰ كيلوگرم نقره و صد دست لباس برای كاهنان.
70پس كاهنان، لاويان، خوانندگان و نوازندگان و نگهبانان و خدمتگزاران خانهٔ خدا و بعضی از مردم در اورشليم و شهرهای اطراف آن ساكن شدند. بقيه قوم نيز به شهرهای خود رفتند.
