Psaumes 10 – BDS & APSD-CEB

La Bible du Semeur

Psaumes 10:1-18

Pourquoi, Seigneur10 Voir note Ps 9. ?

1Pourquoi, ô Eternel, ╵es-tu si loin ?

Pourquoi te caches-tu ╵aux jours de la détresse ?

2Le méchant, dans son arrogance, ╵poursuit les pauvres,

il les prend dans ses traquenards.

3Le méchant tire vanité ╵de son avidité.

Le profiteur maudit ╵et nargue l’Eternel.

4Le méchant, dans son arrogance, ╵déclare : « Dieu n’existe pas. »

Il ne va pas chercher plus loin10.4 Autre traduction : Dieu n’existe pas ; il ne punit pas., ╵c’est là le fond de sa pensée.

5Toujours ses procédés ╵lui réussissent.

Tes jugements sont bien trop hauts ╵pour retenir son attention,

et il se débarrasse ╵de tous ses adversaires.

6Il se dit : « Je ne risque rien,

et je suis pour toujours ╵à l’abri du malheur. »

7Sa bouche ne fait que maudire10.7 Cité en Rm 3.14. Voir Mt 12.34., ╵ses mots sont trompeurs et violents,

sous sa langue acérée fleurissent ╵des propos méchants et blessants.

8Il est posté en embuscade ╵à proximité des hameaux,

et, dans un endroit bien caché, ╵il assassine l’innocent.

Ses yeux épient les faibles.

9Il se tapit dans sa cachette ╵comme un lion dans sa tanière ;

oui, il se met en embuscade ╵pour attraper le pauvre ;

il attrape le pauvre ╵en l’attirant dans son filet.

10Alors le faible se courbe et chancelle,

puis tombe vaincu par sa force.

11Il se dit : « Dieu oubliera vite,

il ne regarde pas par là ; ╵d’ailleurs, il ne voit jamais rien ! »

12Lève-toi, Eternel ! ╵Dieu, interviens !

Et n’oublie pas les malheureux !

13Pourquoi donc le méchant ╵se moque-t-il de toi,

et pourquoi se dit-il : ╵« Dieu ne demande pas de comptes » ?

14Pourtant, toi, tu vois bien ╵la peine et la souffrance,

tu veilles pour tout prendre en mains !

Le faible s’abandonne à toi,

tu viens en aide à l’orphelin.

15Abats la force du méchant, ce criminel !

Et fais-le rendre compte ╵du mal qu’il a commis ╵pour qu’il n’en reste plus de trace.

16L’Eternel est Roi à jamais,

et les peuples païens ╵disparaîtront de sur sa terre.

17Eternel, tu entends ╵les attentes des affligés.

Tu leur redonnes du courage ╵et tu prêtes l’oreille

18pour faire droit à l’orphelin, ╵ainsi qu’à l’opprimé,

et pour que l’homme, ╵cette créature terrestre ╵cesse de semer la terreur.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 10:1-18

Salmo 10

Pag-ampo alang sa Tabang sa Ginoo

1Ginoo, nganong nagpalayo ka man?

Nganong motago ka man sa panahon sa among mga kalisod?

2Tungod sa pagkamapahitas-on sa mga daotan, gipaantos nila ang mga kabos.

Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.

3Gipasigarbo nila ang ilang daotang mga tinguha.

Gitunglo ug gisalikway ang Ginoo sa mga tawong hakog.

4Tungod sa pagkamapahitas-on sa mga daotan, dili sila modangop kanimo.

Wala man gani sila maghunahuna mahitungod kanimo.

5Kanunay silang nagmauswagon.

Gibale-wala lang nila ang imong paghukom.

Gibiaybiay nila ang tanan nilang mga kaaway.

6Nagahunahuna sila nga dili sila matarog,

ug kanunay silang magmalipayon ug luwas sa katalagman.

7Ang ilang baba puno sa pagpanghimaraot, bakak, ug pagpanghulga.

Sayon ra alang kanila ang pagpanghimaraot sa uban.

8Mag-atang sila sa mga awaaw nga dapit ug pamatyon ang mga tawong inosente nga moagi.

Kanunay silang nagapangita ug ilang mabiktima.

9Daw liyon sila nga mag-atang sa tago nga dapit.

Panid-an nila ang ilang alaot nga mga biktima aron sa pagdakop kanila,

ug kon madakpan na gani nila, ila na dayon kining guroyon.

10Pinaagi sa ilang kusog dugmokon nila ang mga makalulooy nga biktima hangtod nga dili na kini makabangon.

11Moingon sila sa ilang kaugalingon nga wala magtagad ang Dios ug dili gayod siya makakita sa ilang gibuhat.

12Sige na, Ginoong Dios, siloti na ang mga daotan!

Ayaw pasagdi ang mga dinaog-daog.

13O Dios, nganong gibugalbugalan ka sa mga daotan?

Nagaingon pa sila nga dili kuno nimo sila silotan.

14Apan nakita mo ang nagaantos ug ang mga anaa sa kaguol,

ug andam ikaw sa pagtabang kanila.

Nagadangop kanimo ang mga makalulooy sama sa mga ilo,

ug ginatabangan mo sila.

15Kuhai ug kusog ang daotang mga tawo.

Siloti sila sa ilang kadaotan hangtod nga moundang na sila sa paghimo niini.

16Ginoo, hari ka sa walay kataposan.

Mahanaw sa kalibotan ang mga kanasoran nga wala moila kanimo.

17Nadungog mo, Ginoo, ang pag-ampo sa mga tinamay.

Tubaga sila ug lig-ona.

18Hatagi ug katarungan ang mga ilo ug mga dinaog-daog,

aron dili na sila hulgaon sa tawo nga gikan ra man sa yuta.