Malheur à la ville sanguinaire
1Malheur à toi, ô ville, ╵qui te repais de sang,
ville où tout n’est que fraude ╵et extorsions,
qui ne met pas de terme ╵à toutes ses rapines.
2Fouets qui claquent !
Fracas des roues !
Des chevaux au galop !
Déferlement de chars !
3Charge des cavaliers !
Flamboiement des épées !
Eclairs des lances !
Blessés sans nombre !
Amas de corps !
A perte de vue : des cadavres !
On trébuche sur les cadavres.
La prostituée au pilori
4Tout cela c’est à cause ╵des nombreuses débauches ╵de la prostituée3.4 Référence à la déesse de la fécondité assyrienne, à son culte qui s’accompagnait de prostitution sacrée, et peut-être à la richesse de Ninive due à ses échanges commerciaux (voir Es 23.15-18).
à la beauté si séduisante, ╵experte en sortilèges,
qui asservissait les nations ╵par ses prostitutions,
de même que les peuples ╵par ses enchantements.
5Je vais m’en prendre à toi,
l’Eternel le déclare, ╵le Seigneur des armées célestes,
et je vais retrousser ╵tous les pans de ta robe ╵jusque sur ton visage.
Je t’exhiberai nue ╵aux autres peuples,
j’exposerai ta honte ╵devant tous les royaumes.
6Je jetterai sur toi ╵des masses d’immondices,
et je t’avilirai,
je te donnerai en spectacle.
7Tous ceux qui te verront ╵s’enfuiront loin de toi
en criant : « Ninive est détruite !
Qui aurait pitié d’elle ? »
Pour toi où chercherais-je ╵des gens pour te réconforter ?
Ninive subira le sort de Thèbes
8As-tu quelque avantage ╵sur la ville de Thèbes3.8 Capitale de la Haute-Egypte détruite par Assourbanipal en 663 av. J.-C.
qui était installée ╵entre les bras du Nil,
encerclée par les eaux,
protégée par le fleuve
qu’elle avait pour rempart ?
9L’Ethiopie et l’Egypte
constituaient sa force ╵qui était sans limite.
Les habitants de Pouth3.9 Région voisine à l’identification incertaine. ╵et ceux de la Libye ╵faisaient partie de ses alliés3.9 ses alliés: selon l’ancienne version grecque et la syriaque. Hébreu : tes alliés..
10Et pourtant, elle aussi ╵est partie en exil,
oui, elle a été déportée
et ses petits enfants ╵ont été écrasés
à tous les coins de rue.
On a tiré au sort ses nobles ╵pour les réduire en esclavage,
et tous ses grands ╵ont été enchaînés.
11Toi aussi, à ton tour, ╵tu seras enivrée,
tu devras te cacher.
Toi aussi, tu devras ╵chercher refuge ╵contre tes ennemis.
La situation est désespérée
12Toutes tes forteresses
sont comme des figuiers ╵chargés des premiers fruits :
à la moindre secousse ils tombent ╵dans une bouche prête à les manger.
13Considère ton peuple :
il ne reste plus chez toi que des femmes,
et les portes de ton pays
sont, pour tes ennemis, ╵toutes grandes ouvertes ;
le feu a consumé leurs barres.
14Puise de l’eau ╵en vue du siège,
renforce ta défense.
Va prendre de l’argile, ╵pétris la glaise,
mets en état ton four3.14 mets en état ton four. Autre traduction : saisis le moule à briques.
à briques3.14 Afin de pouvoir renforcer les remparts. !
15Là, le feu te consumera,
l’épée vous exterminera,
et elle vous dévorera ╵comme des sauterelles.
Ninive est déserte
Que ta population pullule ╵comme les sauterelles,
qu’elle pullule comme les criquets !
16Tu as multiplié ╵tes commis voyageurs,
ils surpassent en nombre ╵les étoiles du ciel,
tout comme des criquets font irruption, ╵puis prennent leur envol.
17Ils pullulaient, tes inspecteurs, ╵comme des sauterelles,
tes officiers grouillaient ╵comme des essaims de criquets :
ils se posent dans une haie ╵par un jour de froidure.
Dès que le soleil brille, ╵les voilà envolés,
et disparus on ne sait où.
18Roi d’Assyrie, ╵tes dirigeants sont endormis ╵de leur dernier sommeil.
Tes nobles sont couchés à terre,
toutes tes troupes ╵sont dispersées sur les montagnes,
et nul ne les rassemble.
Le désastre est irrémédiable
19Irrémédiable est ton désastre !
Ta plaie est incurable.
Tous ceux qui apprendront ╵ce qui t’est arrivé
applaudiront à ton sujet.
Car qui n’a pas subi ╵ton incessante cruauté ?
وای بر نينوا
1وای بر نينوا، شهری که از دروغ و قتل و غارت پر است. 2به صدای ضربه‌های تازيانه‌ها که بر پيکر اسبان وارد می‌آيد گوش کنيد! غرش چرخها، تاخت و تاز اسبها و صدای مهيب عرابه‌ها را بشنويد! 3به شمشيرهای درخشان و نيزه‌های براق سواران نگاه کنيد. اجساد کشته‌شدگان در همه جا روی هم انباشته شده‌اند و مردم در حين راه رفتن روی آنها می‌افتند.
4اين همه بدان سبب است که نينوای زناکار و جادوگر، مانند يک زن افسونگر با زيبايی خود قومها را به دام می‌انداخت و آنگاه به آنها ياد می‌داد خدايان دروغينش را بپرستند.
5خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «ای نينوا، من بر ضد تو برخاسته‌ام و اکنون تمام قومها برهنگی و رسوايی تو را خواهند ديد. 6تو را با کثافت می‌پوشانم و به مردم جهان نشان می‌دهم که تو چقدر فاسد هستی. 7هر که تو را ببيند از تو فرار کرده، فرياد خواهد زد: ”نينوا بکلی ويران شده است!“ ولی هرگز کسی از سرنوشت تو تأسف نخواهد خورد.»
8ای نينوا آيا تو از شهر تبس، پايتخت مصر بهتر هستی که آبهای رود نيل از هر طرف آن را در بر گرفته، مانند حصاری آن را محافظت می‌نمود؟ 9او بر حبشه و تمام سرزمين مصر فرمان می‌راند و فوط و ليبی متفقين نيرومندش بودند و در مواقع ضروری به ياری او می‌شتافتند. 10با وجود اين، تبس سقوط کرد. دشمنان، اهالی آن را به اسارت درآوردند و فرزندانشان را بر سنگفرش خيابانها کوبيده، کشتند. رهبرانش را به زنجير کشيدند و آنها را به حکم قرعه بين خودشان تقسيم کرده، به خدمت خود درآوردند.
11ای نينوا، تو نيز مانند اشخاص مست، گيج و مبهوت خواهی شد و پناهگاهی جستجو خواهی کرد تا خود را از چنگ دشمن پنهان کنی. 12تمام قلعه‌های تو مانند درختان انجيری هستند که ميوه‌هايشان رسيده باشد. وقتی درختان انجير را تکان دهند نوبر رسيدهٔ آنها در دهان تکانندگان می‌افتد. 13سربازانت همچون زنان، ضعيف و درمانده می‌شوند. دروازه‌های سرزمينت به روی دشمن باز شده به آتش کشيده می‌شوند. 14برای محاصره شدن آماده شو! آب کافی ذخيره کن! قلعه‌هايت را تقويت نما! خشتهای زيادی برای تعمير ديوارهايت آماده کن! به گودالها داخل شده، گل را پا بزن و آن را در قالبهای خشت‌سازی بريز!
15ولی بدان که در حين آماده شدن، آتش تو را می‌بلعد و شمشير، تو را قطعه‌قطعه می‌کند. دشمن، تو را مثل ملخهايی که هر چه بر سر راهشان قرار گيرد می‌خورند، خواهد بلعيد. هر چند مثل ملخ زياد شوی باز هم راه فراری نداری. 16تاجران تو که از ستارگان آسمان زيادتر بودند، تو را با ثروت بی‌حساب پر می‌کردند، ولی دشمنانت مانند مور و ملخ هجوم آورده، ثروت تو را با خود خواهند برد. 17بزرگان و سردارانت مثل ملخهايی هستند که در سرما، روی ديوارها دور هم جمع می‌شوند، اما همينکه آفتاب برمی‌آيد و هوا گرم می‌شود، پرواز می‌کنند و ناپديد می‌گردند.
18ای پادشاه آشور، رهبران سرزمينت در خاک و خون غلطيده‌اند! قوم تو در کوهها پراکنده شده‌اند! ديگر رهبری نمانده که جمعشان کند! 19درمانی برای زخمهايت پيدا نمی‌شود و جراحت تو عميقتر از آنست که شفا يابد. همهٔ کسانی که از سرنوشت تو باخبر شوند از شادی دست خواهند زد، چون کسی را نمی‌توان يافت که از ظلم و ستم تو در امان بوده باشد.
